جنرال
مهدی تیموری؛ هادی روانبد؛ مهدی حکمتی
چکیده
پیشزمینه: استابولوم در حوادث با انرژی زیاد و در اثر ضربه شدید دچار شکستگی میشود. درمان جراحی این شکستگیها میتواند عوارض مختلفی مانند عفونت و استخوانسازی نابجا داشته باشد. در این مطالعه، ما قصد بررسی عوارض کوتاه مدت درمان جراحی شکستگی استابولوم را داریم.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی که بین سالهای 1397 تا 1400، در مراکز اموزشی ...
بیشتر
پیشزمینه: استابولوم در حوادث با انرژی زیاد و در اثر ضربه شدید دچار شکستگی میشود. درمان جراحی این شکستگیها میتواند عوارض مختلفی مانند عفونت و استخوانسازی نابجا داشته باشد. در این مطالعه، ما قصد بررسی عوارض کوتاه مدت درمان جراحی شکستگی استابولوم را داریم.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی که بین سالهای 1397 تا 1400، در مراکز اموزشی درمانی اصفهان انجام شد بیمارانی که تحت عمل جراحی شکستگی استابولوم قرار گرفته بودند، در فواصل 3 و 6 ماه پس از عمل، تحت معاینه مجدد قرار گرفتند.یافتهها: 65 بیمار در این مطالعه بررسی شدند. میانگین سنی 90/46 سال بود و 3/72 درصد مرد و بقیه زن بودند. شایعترین علت شکستگی، تصادف با وسایل نقلیه بود. در این بررسی 5 مورد شواهد آسیب غضروف و کاهش فضای مفصلی، 2 مورد استخوانسازی نابجا، 4 مورد عفونت سطحی و یک مورد عفونت عمقی یافت شد. همچنین 4 مورد آسیب عصب سیاتیک نیز دیده شد که به علت نروآپراکسی بود که این بیماران بعد از 4 ماه بهبودی پیدا کردند.نتیجهگیری: به نظر میرسد درمان جراحی شکستگی استابولوم روشی با نتایج مناسب برای درمان این نوع شکستگیها است.
محمد فکور؛ محمد ساکیانی؛ مریم حدادی شوشتری؛ محمدقاسم حنفی
چکیده
چکیدهمقدمه: ترومبوز ورید عمیق، DVT (Deep vein thrombosis)، زیرمجموعه ای از ترومبوآمبولی وریدی، VTE (venous thromboembolism) و یک دلیل عمدة قابل پیشگیری از بیماری و مرگ و میر بیماران تحت عمل جراحی آرتروسکوپی در سراسر جهان است. میزان بروز VTE سالانه 1 در 1000 نفر تخمین زده میشود، تقریباً دو سوم این حوادث مربوط به DVT و یکی از عارضههای اصلی آرتروسکوپی زانو است. ...
بیشتر
چکیدهمقدمه: ترومبوز ورید عمیق، DVT (Deep vein thrombosis)، زیرمجموعه ای از ترومبوآمبولی وریدی، VTE (venous thromboembolism) و یک دلیل عمدة قابل پیشگیری از بیماری و مرگ و میر بیماران تحت عمل جراحی آرتروسکوپی در سراسر جهان است. میزان بروز VTE سالانه 1 در 1000 نفر تخمین زده میشود، تقریباً دو سوم این حوادث مربوط به DVT و یکی از عارضههای اصلی آرتروسکوپی زانو است. در این مطالعه شیوع ترومبوز وریدی عمیق و پروفیلاکسی ترومبوآمبولیک در بیمارانی که تحت عمل جراحی آرتروسکوپی قرار گرفتهاند، مورد بحث قرار میگیرد.روش ها: بیماران بالای 18 سال که در یک بیمارستان آموزشی تحت عمل جراحی زانو آرتروسکوپی قرار گرفته بودند، با ارزیابی کلینیکی ترومبوز وریدی عمیق و اولتراسونوگرافی داپلر اندامهای تحتانی، قبل از جراحی، 3 روز پس از جراحی و 4 هفته پس از جراحی، از نظر بروز ترومبوز وریدی عمیق بررسی شدند و ریسک فاکتورهایی مانند سن، جنسیت، مدت زمان بیتحرکی، مدت زمان جراحی و غیره ارزیابی و ثبت شد. سپس دادههای جمعآوری شده به طور آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافتهها: شیوع DVT در 318 بیمار با آرتروسکوپیِ زانو با میانگین سنی 31/34 سال، 1/3% بود. میانگین مدت زمان جراحی در همة بیماران 30/96 دقیقه بود. هیچ گونه ترومبوز وریدی عمیق در 9/96% از بیماران وجود نداشت. همچنین، بین شیوع DVT و جنس، سن، نوع جراحی، مدت زمان جراحی و وجود التهاب در بیماران هیچ گونه تفاوت معنیداری وجود نداشت (551/0p=). مدت زمان میانگین مابقی مطلق بیماران 89/61 ساعت بود. زمان استراحت مطلق در بیماران مبتلا به ترومبوز وریدی عمیق به طور معنیداری بیشتر از بیماران فاقد ترومبوز وریدی عمیق بود (001/0p=)نتیجهگیری: با اینکه آرتروسکوپی زانو میتواند به صورت جراحی سرپایی انجام شود اما خطر پس از جراحی ترومبوز وریدی عمیق نامشخص است. بروز ترومبوز وریدی عمیق بعد از جراحی آرتروسکوپی زانوی 318 بیمار در این مطالعه 1/3% بود که خودش پیش شرط لازم و مهمی برای ترومبوپروفیلاکسی قبل از عمل جراحی است.
مفاصل
مهدی تیموری؛ محمد دهقانی؛ فاطمه مزارعی
چکیده
مقدمه: شکستگی دیستال رادیوس (زند زبرین) بسیار شایع است. این شکستگی میتواند در همة گروههای سنی رخ دهد. روشهای مختلفی برای درمان این نوع شکستگیها وجود دارد. بررسی نتایج درمان شکستگی دیستال رادیوس با کاربرد فیکساتور خارجی به همراه پینگذاری زیرپوستی (bridging external fixator + (percutaneous pinning هدف ما در این مطالعه است.مواد و روشها: این مطالعة ...
بیشتر
مقدمه: شکستگی دیستال رادیوس (زند زبرین) بسیار شایع است. این شکستگی میتواند در همة گروههای سنی رخ دهد. روشهای مختلفی برای درمان این نوع شکستگیها وجود دارد. بررسی نتایج درمان شکستگی دیستال رادیوس با کاربرد فیکساتور خارجی به همراه پینگذاری زیرپوستی (bridging external fixator + (percutaneous pinning هدف ما در این مطالعه است.مواد و روشها: این مطالعة مقطعی بین سالهای 1397 تا 1400، در مرکز آموزشی درمانی بیمارستان کاشانی در شهر اصفهان، بر روی 72 بیمار انجام شد. شکستگی بیماران از نوع فرناندز 3، 4 و 5 بود و تحت درمان فیکساتور خارجی و پینگذاری برای شکستگی دیستال رادیوس قرار گرفته بودند. بیماران در فواصل 3 و 6 ماه پس از عمل، تحت معاینه مجدد قرار گرفتند.یافتهها: 72 بیمار در این مطالعه بررسی شدند. میانگین سنی 2/44 سال بود. 55 درصد از بیماران مرد و بقیه زن بودند. شایعترین علت ایجاد شکستگی، تصادفات وسایل نقلیه بود. 4 مورد بدجوشخوردگی (malunion)، 4 مورد آسیب عصب رادیال سطحی، 2 مورد شلشدگی فیکساتور خارجی و 6 مورد عفونت سطحی در نتایج مطالعه یافت شد.نتیجهگیری: کاربرد فیکساتور خارجی یک روش درمانی مناسب برای درمان شکستگیهای دیستال رادیوس، همراه با عوارض کم و سطح رضایت بالای بیمار است.
عاطفه رضایی راد؛ محمد نیکخو؛ سیامک خرمی مهر
چکیده
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای ...
بیشتر
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای داخلی در استخوانها، رباطها و بافتهای نرم کمک کند. هدف از این مطالعه مقایسه رفتار بیومکانیکی ستون فقرات گردنی، قبل و بعد از ایجاد تروما میباشد.روش انجام کار: در این مطالعه مدل سالم و دو حالت مختلف از تروماهای ستون فقرات گردنی به روش المان محدود مدلسازی شد و نتایج حاصل از این مدلها تحت بارگذاری استاتیکی با یکدیگر مقایسه گردید.نتایج: سه پارامتر چرخش بین مهرهای، نیروی مفاصل فاست و فشار درون دیسکی با در نظر گرفتن بار پیرو محاسبه و بررسی شد. نتایج این پارامترها در حرکات فلکشن، اکستنشن، خمش جانبی و چرخش محوری در همهی سطوح بین دو مدل تروما در کنار مدل سالم مورد بررسی قرار گرفت.نتیجهگیری: با مدل سازی تروما رفتار بیومکانیکی مدل دستخوش تغییراتی شد، که این تغییرات شامل کاهش دامنه حرکتی مدلهای تروما، کاهش فشار میان دیسکی و افزایش نیروی بین مفاصل فاست بوده است . این بهم ریختگی ساختار در این سیستم پیچیده باعث ایجاد رفتار غیر نرمال در حرکات مختلف شده است. پیشبینی میشود نتیجه این رفتار بیومکانیکی مدل در صورت بهبود نیافتن باعث عدم ثبات در مکانیزم ستون فقرات شده و ممکن است در طولانی مدت موجب افزایش آسیبهای بیشتری شود.
سایر
عباس صارمی؛ محمد پرستش؛ احمد مهدوی
چکیده
پیشزمینه: تمرین مداوم با شدت متوسط، MICT (Moderate intensity continuous training)، به عنوان یک تمرین مؤثر بر متابولیسم استخوان گزارش شده است. با این حال، مطالعات بسیار کمی روی تمرینات تناوبی با شدت بالا، HIIT (high-intensity interval training)، متمرکز شدهاند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسة اثرات ۸ هفته تمرین HIIT و MICT بر تراکم استخوان در موشهای صحرایی میانسال بود.مواد ...
بیشتر
پیشزمینه: تمرین مداوم با شدت متوسط، MICT (Moderate intensity continuous training)، به عنوان یک تمرین مؤثر بر متابولیسم استخوان گزارش شده است. با این حال، مطالعات بسیار کمی روی تمرینات تناوبی با شدت بالا، HIIT (high-intensity interval training)، متمرکز شدهاند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسة اثرات ۸ هفته تمرین HIIT و MICT بر تراکم استخوان در موشهای صحرایی میانسال بود.مواد و روشها: ۳۰ سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار (۱۶هفتهای) به طور تصادفی در سه گروه کنترل، MICT و HIIT قرار گرفتند. هر دو گروه، 5 جلسه تمرین روی نوارِگردان (treadmill) را به مدت 8 هفته تکمیل کردند. در این برنامه از گروه HIIT خواسته شد تا 10 جلسه دویدن با سرعت 35 تا 47 متر در دقیقه را با ریکاوری فعال 2 دقیقهای انجام دهند و گروه MICT، 10 تا 45 دقیقه دویدن مداوم با سرعت 15تا 20 متر در دقیقه را انجام دادند. ترکیب بدنی و تراکم استخوان BMD (Bone mineral density)، قبل و پس از مداخله از طریق جذبسنجی دوگانه اشعه ایکس، DEXA (Dual Xray absorptiometry)، اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آنالیز واریانس یک راهه و تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: پس از 8 هفته مداخله، BMD کل بدن و استخوان ران به طور معنیدار در دو گروه افزایش یافت (05/0≥p)، هر چند تغییر مشاهده شده در گروه تمرین HIIT بیشتر بود(05/0≥p). بعلاوه، در مورد BMD مهرة کمری بین هر سه گروه بعد از مداخله اختلاف معنیداری مشاهده نشد (05/0≤p).نتیجهگیری: این یافتهها نشان داد که یک دورة تمرین HIIT و MICT میتواند تراکم استخوان را در موشهای صحرایی میانسال بهبود بخشد و در مقایسه با MICT، HIIT مزایای بیشتری بر تراکم استخوان به همراه داشت.
امیر سالاری؛ مهران سلیمانها؛ دلاله خصوصی؛ صدیقه صمیمیان
چکیده
مقدمه: شایعترین علت درد پاشنه در کودکان calcaneal apophysitis یا Sever’s disease است. این بیماری به صورت اولیه در کودکان ورزشکار بین 8 تا 15 سال دیده شد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی عوامل همراه با بیماری Sever در کودکان 5 تا 15 سال مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی پورسینا شهر رشت در سالهای94- 1393 انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت ...
بیشتر
مقدمه: شایعترین علت درد پاشنه در کودکان calcaneal apophysitis یا Sever’s disease است. این بیماری به صورت اولیه در کودکان ورزشکار بین 8 تا 15 سال دیده شد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی عوامل همراه با بیماری Sever در کودکان 5 تا 15 سال مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی پورسینا شهر رشت در سالهای94- 1393 انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت یک مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی ۸۸ کودک مراجعه کننده به بیمارستان پورسینا در سال 94-1393، با دامنه سنی 15- 5 سال انجام شد. بیماران که دارای تشخیص قطعی بیماری sever با توجه به علایم بالینی و تشخیص پزشک متخصص بودند، مشخص شد. این بیماران فاقد شواهدی مبتنی بر وجود شکستگی یا تومور یا دفرمیتی در ناحیه دیستال به ساق پا، عفونت ،آرتریت واکنشی و آرتریت روماتوئید طی 12ماه گذشته بودند. اطلاعات دموگرافیک و زمینه ای بیماران شامل سن، جنس، قد، وزن و سوابق بیمار از بیمار و خانواده بیمار پرسیده شده و ثبت گردید. سپس دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS Ver 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: فراوانی بیماری Severدر بازه زمانی مورد مطالعه 86/1 درصد مشاهده شد. در این مطالعه میانگین سنی بیماران39/2 ± 28/10 سال میباشد بیشترین درصد مراجعه بیماران مبتلا به بیماری sever درکودکان ۵ تا ۱۵ ساله را مردان تشکیل میدادند (1/76%). در این مطالعه 100 درصد بیماران مبتلا به sever دارای محدودیت و دردناک بودن دورسی فلکشن پا بوده و اکوئینوس درگاستروکنمیوس/ سولئوس درگیر میباشد با استفاده از آزمون کای اسکوار مشخص گردید که بین گاستروکنمیوس /سولئوس و سابقه ورزش حرفهای بیماران ارتباط آمـاری معنـی داری وجـود داشـت (0001/0 =P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که بیماری sever به عوامل زیادی از قبیل ورزش حرفهای و جنسیت ارتباط مستقیم داشته به طوری که در جنسیت مذکر و انجام ورزش های حرفهای افزایش چشمگیر بیماری sever در کودکان 5 الی 15 ساله مشاهده گردید که البته نیازمند تحقیقات بیشتر ی در این زمینه میباشد.
پا و مچ پا
سید هادی سید حسینیان؛ فرشید باقری؛ رضا پور علی؛ احسان واحدی؛ علی بیرجندی نژاد؛ محمد حسین ابراهیم زاده
چکیده
پیشزمینه: جراحی آرترودز (Arthrodesis) مچ پا یکی از جراحیهای اصلی برای درمان آرتروز پیشرفته مفصل مچ پا است. تکنیکهای مختلفی برای درمان آرترودز مچ پا وجود دارد و هر تکنیک دارای مزایا و معایب منحصر به فرد خود است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج درمانی آرترودز مچ پا با استفاده از دو تکنیک بود که از میان تکنیکهای مختلف انتخاب شد.مواد و روشها: ...
بیشتر
پیشزمینه: جراحی آرترودز (Arthrodesis) مچ پا یکی از جراحیهای اصلی برای درمان آرتروز پیشرفته مفصل مچ پا است. تکنیکهای مختلفی برای درمان آرترودز مچ پا وجود دارد و هر تکنیک دارای مزایا و معایب منحصر به فرد خود است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج درمانی آرترودز مچ پا با استفاده از دو تکنیک بود که از میان تکنیکهای مختلف انتخاب شد.مواد و روشها: سوابق پزشکی بیمارانی که از دی ماه 1393 تا دی ماه 1398 به دلیل آرترودز مچ پا در بیمارستان بستری شده و توسط یک جراح تحت درمان قرار گرفته بودند، بررسی شد. بیماران پس از میانگین دورة پیگیری 19 ماهه برای ارزیابی مجدد به بیمارستان فراخوانده شدند. نتایج عملکردی با استفاده از سیستم امتیازدهی مورد تأیید AOFAS (American Orthopedic Foot and Ankle Society Score) برای مچ پا، پرسشنامه پای منچستر آکسفورد MOXFQ (Manchester-Oxford Foot Questionnaire) و مقیاس دیداری درد VAS (visual analog scale)، ارزیابی شد. دادههای جمعآوری شده در فهرست از پیش طراحی شده، ثبت شد و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در مجموع 32 بیمار، 18 مرد و 14 زن با میانگین سنی 7/46 سال وارد مطالعه شدند. 6/67 درصد این بیماران، سابقة شکستگی مچ پا داشتند. 24 بیمار یعنی 75 درصد از بیماران با روش قدامی و باقی بیماران (25 درصد) با روش جانبی تحت جراحی قرار گرفته بودند. رایجترین ابزار برای درمان آرترودز استفاده همزمان از پلیت و پیچ در 18 بیمار (56%) بود. جوشخوردگی در 28 بیمار (5/87%) در 1/11 هفته پس از جراحی رخ داد. در ارزیابی این بیماران پس از جراحی، امتیازدهی AOFAS به طور معنیداری افزایش یافت و امتیازات MOXFQ و VAS بهطور معنیداری کاهش یافت (p<0.001 برای هرکدام). سن بالا و میخ داخل استخوانی با زمان طولانی جوشخوردگی همبستگی داشت (p<0.05). روشهای جراحی (اعم از قدامی یا جانبی) هیچ ارتباطی با امتیازات AOFAS، MOXFQ و VAS نداشتند. عدم جوش خوردن در 4 بیمار (5/12%) و عفونت عمیق در 3 بیمار (3/9%) پس از آرترودز مچ پا گزارش شد.نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد که این نوع جراحی میتواند درد و عملکرد بیماران را با عوارض نسبتاً پایین پس از عمل، بهبود بخشد.
مجید شعیبی؛ امیر رضا کچوئی
چکیده
در پژوهش های علوم پزشکی همواره مقوله سلامت مورد توجه بوده، و این مقوله در ورزش به ویژه ورزش های رزمی که با آسیب ها و صدمات بیشتری ناشی از ورزش و یا در حین ورزش همراه است، نیز دارای اهمیت خاصی می باشد. بنابراین با مطالعه و بررسی های علمی می توان در جهت شناخت و شناسایی این آسیب ها و صدمات گام برداشت. تاکنون پژوهش های زیادی در زمینه آسیب ها ...
بیشتر
در پژوهش های علوم پزشکی همواره مقوله سلامت مورد توجه بوده، و این مقوله در ورزش به ویژه ورزش های رزمی که با آسیب ها و صدمات بیشتری ناشی از ورزش و یا در حین ورزش همراه است، نیز دارای اهمیت خاصی می باشد. بنابراین با مطالعه و بررسی های علمی می توان در جهت شناخت و شناسایی این آسیب ها و صدمات گام برداشت. تاکنون پژوهش های زیادی در زمینه آسیب ها و صدمات ورزشی انجام شده است، که در اکثر این پژوهش ها از روش های آماری و بررسی های کیفی موردی استفاده شده است. حال با توجه به اهمیت موضوع نیاز به یک روش جامع تری برای شناسایی نظام مند و علمی از آسیب ها و صدمات ورزشی وارده بر اندام ها و مفاصل بدن در ورزشکاران رشته های رزمی داریم. در این پژوهش ما با برای شناسایی صدمات و آسیب های ناشی از ورزش های رزمی از یک روش تصمیم گیری مدیریتی که مبتنی بر اصول مدلسازی ریاضی می باشد بهره گرفته ایم. مزیت این روش این است که، براساس مقایسات زوجی و با بهره گیری از قضاوت خبرگان و متخصصان ارتوپدی، عوامل و تاثیر روابط بین آنها را می تواند شناسایی می کند. از این رو این روش می تواند آسیب های تاثیرگذار بر روی اندام ها و مفاصل را حتی با تشخیص درجه تاثیر پذیری و میزان اهمیت آن ها شناسایی کند.
زانو
عماد کوهستانی؛ رضا مینایی؛ فرشاد صفدری؛ منتظر الشهیب
چکیده
چکیدههدف: درد پس از جراحی آرتروپلاستی هیپ، THA (Total hip arthroplasty) بر توانبخشی و کیفیت زندگی بیماران تأثیر میگذارد. اگرچه گاباپنتین به طور گسترده برای کنترل درد استفاده شده، اما اثربخشی آن در آرتروپلاستی هیپ مورد بحث است. مطالعة حاضـر بـا هـدف مـرور سیسـتماتیک مطالعـات انجـام شـده در زمینة تأثیر گاباپنتین بر درد پس از آرتروپلاستی هیپ انجـام ...
بیشتر
چکیدههدف: درد پس از جراحی آرتروپلاستی هیپ، THA (Total hip arthroplasty) بر توانبخشی و کیفیت زندگی بیماران تأثیر میگذارد. اگرچه گاباپنتین به طور گسترده برای کنترل درد استفاده شده، اما اثربخشی آن در آرتروپلاستی هیپ مورد بحث است. مطالعة حاضـر بـا هـدف مـرور سیسـتماتیک مطالعـات انجـام شـده در زمینة تأثیر گاباپنتین بر درد پس از آرتروپلاستی هیپ انجـام شـد.روش: در ایـن مطالعـه بـه منظور دستیابی به مقالات مرتبط، جستجوی سیستماتیک بدون محدودیت زمانی در سه پایگاه داده MEDLINE PsycINFO، و Embase، از طریق OVID با استفاده از کلیدواژههای گاباپنتین، درد و آرتروپلاستی هیپ، انجام شد. برای ارزیابی کیفیت مقـالات، از ابزار Cochrane Collaboration اسـتفاده شـد.یافتهها: از بیـن ۳۰ مقالـه یافـت شـده، در نهایـت ۵ مطالعـه (بـا حجـم نمونة ۷۲۸ نفـر) برای بررسی سیستماتیک انتخاب شدند. در این پژوهشها از گاباپنتین ۶۰۰ میلیگرم در ۳ مطالعه و گاباپنتین ۱۲۰۰ میلیگرم در ۲ مطالعه استفاده شده بود. نتایج این مطالعات نشان داد گاباپنتین تأثیر معناداری بر درد و کاهش میزان مصرف مورفین پس از آرتروپلاستی هیپ ندارد. در این مطالعات مصرف گاباپنتین با عوارضی از جمله راش، تهوع، سردرد، استفراغ و خارش همراه بود.نتیجهگیری: پس از آرتروپلاستی هیپ، استفاده از گاباپنتین بر درد و کاهش میزان مصرف مورفین تأثیری ندارد. مطالعات کارآزمایی بالینی با حجم نمونه بزرگتر و دوره پیگیری طولانیتر مورد نیاز است.
بیومکانیک
محمد نجفی آشتیانی؛ سید محسن مرتضوی نجف آبادی
چکیده
زمینهی مطالعه: شلشدگی ایمپلنت از شایعترین مشکلات پس از تعویض کامل مفصل ران است. در شل-شدگی عوامل مهمی مانند مشخصات هندسی ایمپلنت، کیفیت بافت استخوانی، فرآیند جایگذاری، سن و سبک زندگی بیمار تاثیر دارند. هدف مطالعهی حاضر تحلیل تنش و کرنشهای دینامیکی وارد بر سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت در فازهای مختلف راه رفتن است. روشها: از ...
بیشتر
زمینهی مطالعه: شلشدگی ایمپلنت از شایعترین مشکلات پس از تعویض کامل مفصل ران است. در شل-شدگی عوامل مهمی مانند مشخصات هندسی ایمپلنت، کیفیت بافت استخوانی، فرآیند جایگذاری، سن و سبک زندگی بیمار تاثیر دارند. هدف مطالعهی حاضر تحلیل تنش و کرنشهای دینامیکی وارد بر سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت در فازهای مختلف راه رفتن است. روشها: از یک مدل دو بعدی شامل استخوان ران و مفصل مصنوعی آن برای شبیهسازی عددی در نرمافزار ADINA به روش المان محدود استفاده شده است. مدول یانگ برای استخوان برابر 12 و برای ایمپلنت از جنس فولاد ضدزنگ پزشکی برابر 210 گیگاپاسکال فرض شده است. در سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت ضریب اصطکاک برابر 22/0 در نظر گرفته شده و مدل شرایط یک جراحی بدون سیمان استخوانی را شبیهسازی میکند. بار اعمالی به سر مفصل تعویض شده به صورت دینامیکی منطبق با سیکل راه رفتن طبیعی فردی با وزن 75 کیلوگرم بوده است. یافتهها: نتایج نشان دادند اختلاف کرنش در سطح مشترک در انتهای ساقهی ایمپلنت بیشینه است. این متغیر همچنین در لبهی داخلی 16 برابر بیشتر از لبهی خارجی است. مقدار اختلاف کرنش در سطح مشترک به حدود 6/1 درصد و بیشینهی تنش به حدود 7/5 مگاپاسکال رسیده است. نتیجهگیری: بیشترین مقدار اختلاف کرنش در پایینترین منطقهی ساقهی ایمپلنت رخ داده که بیان کنندهی محل بروز احتمالی جدایش در شلشدگی ایمپلنت است. این اطلاعات میتواند در بکارگیری راهبردهای جراحی تعویض مفصل ران نیز و برای طراحیهای مکانیکی بهینه در مفصل مصنوعی مهم باشد.
پا و مچ پا
شهاب ایلیکا؛ علیرضا باغیاری؛ افشین احمدزاده حشمتی
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسة «تزریق کورتون» و «تزریق کورتون با کاربرد پای کراستینگ (pie - crusting)» برای درمان التهاب فاشیای پلانتار (plantar fasciitis) بیماران مبتلا به درد پاشنه انجام شده است.روش اجرا: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده است. جامعة پژوهش شامل بیماران با درد پاشنه پا است که در طول سالهای 1398 تا 1399 ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسة «تزریق کورتون» و «تزریق کورتون با کاربرد پای کراستینگ (pie - crusting)» برای درمان التهاب فاشیای پلانتار (plantar fasciitis) بیماران مبتلا به درد پاشنه انجام شده است.روش اجرا: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده است. جامعة پژوهش شامل بیماران با درد پاشنه پا است که در طول سالهای 1398 تا 1399 به بیمارستان باهنر شهر کرمان مراجعه کردهاند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه «تزریق کورتون» و «تزریق کورتون به همراه روش خراش دادن فاشیا» قرار گرفتند. در هفتههای سوم، ششم، دوازدهم و بیست و چهارم بیماران ویزیت شدند. در هر نوبت، شدت درد و نمرة درد پاشنة پا، بر اساس مقیاس نمرهبندی انجمن ارتوپدی پا و مچ پای آمریکا AOFAS (American orthopaedic foot & ankle society) تعیین شد. دادههای این مطالعه با نسخه 24نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافتهها: در این مطالعه 89 بیمار شامل 46 بیمار زن و مرد در گروه تزریق کورتیکواستروئید و 43 بیمار زن و مرد در گروه تزریق کورتیکواستروئید با کاربرد پای کراستینگ قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه از نظر متغیرهای سن، جنسیت و شاخص تودة بدنی مشابه بودند. دو گروه مداخله از نظر مقیاس آنالوگ دیداری درد، فقط در هفته 24 اختلاف آماری معناداری نشان دادند. در مقایسة AOFAS، در ویزیتهای مختلف اختلاف آماری معناداری بین دو گروه گزارش شد. نتیجهگیری: یافتههای این تحقیق استفاده از درمان تلفیقی تزریق کورتون و جراحی غیرتهاجمی پای کراستینگ را تأیید و به عنوان یک تکنیک بهروز و کاربردی و بدون عوارض معرفی میکنند.
سعیده فاطمی فر؛ بهروز سپهری؛ علیرضا موسویان؛ پگاه خزاعی نژاد
چکیده
یکی از این اختلالات بصورت خاص در زانو بصورت ژنوواروس و ژنووالگوس می باشد. اندیکاسیون مشخص برای اصلاح این مشکلات وجود دارد که این اصلاح معمولا بصورت جراحی با استئوتومی و تغییر شکل و ثابت کردن استخوان در موقعیت جدید می باشد. در این زمینه تکنیک های فراوانی چه از نظر جراحی، چه از نظر نوع استئوتومی و چه از نظر نوع و وسیله فیکساسیون وجود دارد. ...
بیشتر
یکی از این اختلالات بصورت خاص در زانو بصورت ژنوواروس و ژنووالگوس می باشد. اندیکاسیون مشخص برای اصلاح این مشکلات وجود دارد که این اصلاح معمولا بصورت جراحی با استئوتومی و تغییر شکل و ثابت کردن استخوان در موقعیت جدید می باشد. در این زمینه تکنیک های فراوانی چه از نظر جراحی، چه از نظر نوع استئوتومی و چه از نظر نوع و وسیله فیکساسیون وجود دارد. هدف این مطالعه طراحی نمونه مدولار بلیدپلیت و مقایسه المان محدود این دو حالت است. در این پژوهش رفتار بیومکانیکی دو روش با بارگذاری شبه استاتیک روی مدل ساخته شده در نرم افزارهای المان محدود بررسی می شود. برای این منظور از تصاویر ثبت شده به روش سی تی اسکن از یک مرد 37 ساله در 384 مقطع بصورت محوری استفاده گردید و جهت پردازش به نرم افزار میمیکس منتقل شد. سپس، مدل تحت آنالیز بیومکانیکی به صورت شبه استاتیک در محیط نرم افزار آباکوس قرار گرفت. برای دستیابی به مدل واقعی از لحاظ خواص، استخوان بصورت ارتوتروپیک و ایمپلنت استیل ضد زنگ در نظر گرفته شد. در مقایسه تنش در بلیدپلیت و استخوان ،در نوع بلیدپلیت مدولار تنش هم روی پلاک و هم روی استخوان کمتر می شود که احتمالا به دلیل اتلاف انرژی در محل اتصال بلید و پلیت می باشد. کرنش در بلید پلیت مدولار به میزان قابل توجهی کمتر از بلید پلیت های قدیمی می باشد منتها از این نظر کرنش استخوان بدون ارتز شباهت بیشتری به گذاشتن بلید پلیت های قبلی دارد.
پا و مچ پا
محمد نوری؛ کاووس وزیری؛ مرتضی جاننثاری لادانی
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی نتایج به دست آمده از درمان جراحی بیماران هالوکس ریجیدوس درجه 3 (3rd grade hallux rigidus) به شیوة استئوتومی ویل (Weil osteotomy) است.مواد و روشها: این مطالعه به صورت شبهتجربی از نوع مداخلة تکگروهی به صورت قبل و بعد از مداخله انجام شد. جامعة مورد پژوهش بیماران مبتلا به هالوکس رجیدوس درجه 3 را در بر میگرفت. ابزار گردآوری ...
بیشتر
مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی نتایج به دست آمده از درمان جراحی بیماران هالوکس ریجیدوس درجه 3 (3rd grade hallux rigidus) به شیوة استئوتومی ویل (Weil osteotomy) است.مواد و روشها: این مطالعه به صورت شبهتجربی از نوع مداخلة تکگروهی به صورت قبل و بعد از مداخله انجام شد. جامعة مورد پژوهش بیماران مبتلا به هالوکس رجیدوس درجه 3 را در بر میگرفت. ابزار گردآوری در این مطالعه شامل چک لیست بر اساس معاینات بالینی بود که میزان حرکت مفصلی در دو سمت پلانتار و دورسال را ارزیابی میکرد، همچنین برای میزان اندازهگیری درد بیماران از پرسشنامه میزان درد VAS (Visual Analoge Scale) استفاده شد. میزان دامنه حرکتی و میزان درد مفاصل MPT (MetaTarsoPhalangeal) بیماران قبل از عمل و 1، 3 و 6 ماه بعد از عمل بررسی و ثبت شد. تمامی این اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخة 26 شد.یافتهها: در این مطالعه 8 بیمار (9/22 درصد) مرد و 27 بیمار (1/77 درصد) زن، که میانگین سنی ± انحراف معیار آنها 17/12 ± 1/77 سال بود، مورد بررسی قرار گرفتند. میزان درد در بیماران در پیگیریهای یک ماه و سه ماه بعد از مداخله به میزان معناداری کاهش پیدا کرد (P=0.00) و همچنین میزان حرکت پاسیو مفصل در پلانتار و دورسال فلکسیون نیز به طور معناداری یک ماه و سه ماه بعد از مداخله به میزان معناداری افزایش یافت (p=0.00). مدت زمان راهاندازی بیمار بعد از عمل، در 17 بیمار (6/48 درصد) تا دو هفته، در 10 بیمار (6/28 درصد) بین دو تا چهار هفته و در 8 بیمار (9/22 درصد) بیشتر از یک ماه طول کشیده بود. میانگین فضای مفصلی بیماران بعد از عمل در گرافی ساده 46/0 ± 6/3 میلیمتر بود.نتیجهگیری: در این مطالعه، نتایج جراحی استئوتومی weil در بیماران هالوکس رجیدوس در پیگیریهای یک ماه وسه ماه بعد از عمل کاهش معناداری در میزان درد بیماران نشان داد. همچنین در این بیماران افزایش معناداری در میزان ROM (Range of Motion) مفاصل، کاهش مدت زمان راهاندازی بیماران و همچنین بهبود در میانگین فضای مفصلی بیماران مشاهده شد.
هرمز نورایی؛ مراد مطلبی
چکیده
چکیده
مقدمه: همانژیوآندوتلیوما اپیتلیوئید اولیه، EHE (Epithelioid Hemangio-endothelioma) در ستون فقرات یک نئوپلاسم عروقی بدخیم بسیار نادر است که عواقب غیرقابل پیشبینی دارد. به عنوان یک تومور بدخیم، برداشتن کامل تومور بهترین روش برای بقای بیمار است، در حالی که جراحی در این مکان مشکلات فنی دشواری به همراه دارد.
مواد و روشها: یک مرد 38 ساله با تومور ...
بیشتر
چکیده
مقدمه: همانژیوآندوتلیوما اپیتلیوئید اولیه، EHE (Epithelioid Hemangio-endothelioma) در ستون فقرات یک نئوپلاسم عروقی بدخیم بسیار نادر است که عواقب غیرقابل پیشبینی دارد. به عنوان یک تومور بدخیم، برداشتن کامل تومور بهترین روش برای بقای بیمار است، در حالی که جراحی در این مکان مشکلات فنی دشواری به همراه دارد.
مواد و روشها: یک مرد 38 ساله با تومور بزرگ مهرة T10 مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص EHE با بیوپسی تأیید شد و همزمان تحت عمل برداشتن و بازسازی قدامی و خلفی با پیوند قوس قدامی و همجوشی توسط دستگاه خلفی قرار گرفت.
نتایج: بیمار یک دورة خوب بعد از عمل بدون آسیب عصبی و بدون بازگشت در دورة پیگیری یکساله را گذرانده است.
نتیجهگیری: EHE ستون فقرات در پشت قفسه سینه یکی از یافتههای نادر است و برش جراحی کامل و برنامهریزی شده میتواند نتیجة خوبی ادر پی داشته باشد.
جنرال
فاطمه ایمانی؛ اکبر خدابنده
چکیده
مقدمه: یکی از آسیبهای نادر ناحیة آرنج دست، آسیب Essex-Lopresti (ELI) است که شامل شکستگی سر رادیوس، اختلال در غشای بین استخوانی ساعد،IOM (interosseous membrane) و دررفتگی مفصل رادیواولنار دیستال، DRUJ (distal radio-ulnar joint) است و در اثر وارد شدن فشار عرضی به آرنج و ساعد هنگام زمین خوردن یا وارد شدن انرژی بالا اتفاق میافتد.معرفی مورد: در این مطالعه بیمار40 سالهای ...
بیشتر
مقدمه: یکی از آسیبهای نادر ناحیة آرنج دست، آسیب Essex-Lopresti (ELI) است که شامل شکستگی سر رادیوس، اختلال در غشای بین استخوانی ساعد،IOM (interosseous membrane) و دررفتگی مفصل رادیواولنار دیستال، DRUJ (distal radio-ulnar joint) است و در اثر وارد شدن فشار عرضی به آرنج و ساعد هنگام زمین خوردن یا وارد شدن انرژی بالا اتفاق میافتد.معرفی مورد: در این مطالعه بیمار40 سالهای را معرفی میکنیم که علاوه بر آسیب فوق دچار شکستگی دوبل ساعد نیز شده است. بیمار ابتدا تحت جراحی ORIF دوبل ساعد قرار گرفت و سپس جهت فیکساسیون سر استخوان رادیوس دو عدد پیچ هربرت جاگذاری شد و نیز مفصل رادیواولنار دیستال پینگذاری شد.یافتهها: معاینه پس از جراحی نشان داد وضعیت عصبی - عروقی بیمار نرمال است و بیمار با بهبودی نسبی مرخص شد.نتیجهگیری: پس از شش ماه ویزیت مجدد نشان داد که بیمار تنها در حالت پرونیشن دارای 20 درجه محدودیت حرکتی است و در بقیة حالتها دامنه حرکتی مفصل کامل بود.
سایر
عادل ابراهیم پور؛ محمد رازی؛ سید محمد جواد مرتضوی؛ محمد حسین ابراهیم زاده؛ روشنک مرادی؛ فرساد بیگلری؛ سید سعید خبیری؛ محمد فکور؛ محمد علی سازگاری؛ فرشید باقری
چکیده
مقدمه: برای بهبود سطح آموزش دستیاران ارتوپدی و بهبود خدمترسانی به بیماران در سیستم آموزشی درمانی ایران، در قدم اول لازم است که اطلاعاتی در مورد وضعیت کنونی آموزش علمی، عملی و پژوهشی دستیاران به دست آید.روشها: در این طرح پژوهشی در وهله اول بررسی کریکولوم آموزشی اجرایی در 14 مرکزاز 6 دانشگاه علوم پزشکی مختلف انجام شد و در وهله بعد به ...
بیشتر
مقدمه: برای بهبود سطح آموزش دستیاران ارتوپدی و بهبود خدمترسانی به بیماران در سیستم آموزشی درمانی ایران، در قدم اول لازم است که اطلاعاتی در مورد وضعیت کنونی آموزش علمی، عملی و پژوهشی دستیاران به دست آید.روشها: در این طرح پژوهشی در وهله اول بررسی کریکولوم آموزشی اجرایی در 14 مرکزاز 6 دانشگاه علوم پزشکی مختلف انجام شد و در وهله بعد به بررسی منابع انسانی، زیرساختها، امکانات و تجهیزات اتاق عمل، نتایج آموزشی و پژوهشی و اجرای منظم آزمونهای عملی و عملکرد دستیاران در سالهای رزیدنتی پرداختیم. تمامی موارد فوق در قالب پرسشنامهای کامل و جامع طراحی شد. این پرسشنامه از جانب انجمن علمی ارتوپدی ایران، توسط سایت فرمافزار به صورت لینک برای رؤسای بخشهای این مراکز ارسال و پاسخها بررسی شد. ارتباط امکانات و تجهیزات با میزان قبولی در امتحان بورد تخصصی ارتوپدی در این پرسشنامه سنجیده شد.یافتهها: در بین مراکز بررسی شده تنها 20 درصد به طور مشخص معیارهای کوریکولوم آموزشی ایران را در تمام زمینههای منابع انسانی، آموزشی و پژوهشی کامل رعایت کرده بودند.نتیجهگیری: مراکز آموزشی ارتوپدی ایران باید در فواصل منظم روشهای نوین آموزشی مراکز معتبر جهانی و کوریکولوم کشوری را بررسی کنند. همچنین سیستمهای نظارتی نیز باید به طور مستمر بر روند آموزش دستیاران تخصصی ارتوپدی نظارت کنند تا استانداردسازی و یکسانسازی خدمات، تجهیزات و برنامه آموزشی بخشهای داخل کشور به نحو مطلوب انجام شود.
ستون فقرات
محمدرضا چهراسن؛ محمدرضا شاکری؛ فرشاد نیکوئی
چکیده
کیفوزمادرزادی نوعی دفورمیتی ستون فقرات است که درنتیجه اختلال در ساختهشدن قسمت قدامی مهرهها در صفحهٔ ساژیتال در مراحل اولیه جنینی ایجادمی شود. اطلاعات مربوط به یافته های دموگرافیک و آنومالیهای همراه در این بیماران بر اساس هر منطقه و کشور میتواند در اتخاذ روش های درمانی مناسب تر در آن جامعه کمک کننده باشد. روش کاراین مطالعه یک نوع ...
بیشتر
کیفوزمادرزادی نوعی دفورمیتی ستون فقرات است که درنتیجه اختلال در ساختهشدن قسمت قدامی مهرهها در صفحهٔ ساژیتال در مراحل اولیه جنینی ایجادمی شود. اطلاعات مربوط به یافته های دموگرافیک و آنومالیهای همراه در این بیماران بر اساس هر منطقه و کشور میتواند در اتخاذ روش های درمانی مناسب تر در آن جامعه کمک کننده باشد. روش کاراین مطالعه یک نوع مطالعه مقطعی گذشتهنگر است که بر روی ۱۰۸ بیمار انجامشده است. در این مطالعه معیارهای دموگرافیک و رادیولوژیک در بیمارانی که به علت کایفوز مادرزادی در این بیمارستان جراحیشده بودند از قبیل سن، جنس،BMI، وجود آنومالیهای قلبی، آنومالیهای دستگاه ادراری تناسلی، آنومالیهای نخاعی، تیپ کیفوز و زاویه Cobbs قبل و بعد از جراحی در پرونده بیماران جمعآوری وبررسی و تحلیل شد.یافته هااز بین این بیماران ۷۴ نفر در تیپ ۱ کایفوز مادرزادی قرار گرفتند، ۲۱ نفر در تیپ ۲ و ۱۳ نفر در تیپ ۳ قرار گرفتند که شامل ۶۹ بیمار زن (۶۳.۹%) و ۳۹ بیمار (۳۶.۱%) مرد بود. میانگین سنی بیماران در زمان بررسی و بروز علائم 6.5 سال و میانگین سنی در زمان انجام عمل جراحی، 16.5 بود. آنومالی قلبی در ۳۸ بیمار، آنومالی دستگاه ادراری تناسلی در ۱۴ بیمار و آنومالی نخاعی در ۳۹ بیمار وجود داشت.ابتلا به آنومالی قلبی با تیپ کیفوز مادرزادی ارتباط معنیدار آماری داشت؛ به این صورت که ابتلا به آنومالی قلبی در تیپ یک بهطور معنیداری از دو تیپ دیگر بیشتر بود. نتیجه گیریبا توجه به نتایج حاصلشده فراوانی تیپ یک بیشتر از بقیه موارد است که با مطالعات قبلی همسو است. میانگین سنی بیماران در زمان عمل جراحی، در تیپ سه کیفوز مادرزادی بهطور معنیداری از دو تیپ دیگر کمتر بود که میتواند با سرعت پیشرفت بالای آن مرتبط باشد. آنومالی نخاعی، قلبی و دستگاه ادراری تناسلی به ترتیب فراوانترین آنومالیهای مشاهدهشده در بیماران بودند.