امین بیغم صادق؛ سعید لطفی؛ احمد عریان؛ ایمان حفار
چکیده
پیش‌زمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لخته‌خون و داکسی‌ساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتی‌متر در استخوان ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لخته‌خون و داکسی‌ساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتی‌متر در استخوان زندزبرین دست راست هرکدام از خرگوش‌ها ایجاد شد. در گروه کنترل، نقیصه بدون جاگذاری مواد پیوندی، خالی رها شد و در سایر گروه‌ها نقیصه‌های استخوانی با لخته‌خون، داکسی‌ساکلین و ترکیب این دو پر شد. سپس گراف‌های رادیولوژی در هفته‌های 2، 4، 6 و 8 از دست جراحی شده تهیه شد. مقاطع هیستوپاتولوژی نیز در پایان هفته هشتم، بعد از آسان‌کشی خرگوش‌ها تهیه شدند.یافته‌ها: بررسی‌های رادیولوژیک اختلاف معنی‌داری را بین گروه‌های مختلف در هفته‌های متفاوت به نمایش نگذاشت (05/0p>). اما بررسی‌های هیستوپاتولوژیک نشان از برتری تمامی گروه‌های درمانی بر گروه کنترل داشت (05/0p<). همچنین، گروه ترکیب از دیدگاه هیستوپاتولوژی در روز 56 نسبت به سایر گروه‌های درمانی عملکرد بهتری را به معرض نمایش درآورد (05/0p<). هیچ‌گونه شواهدی مبنی بر پس زدن پیوند در هیچ‌یک از گروه‌ها مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه ثابت کرد که ترکیب لخته‌خون و داکسی‌سیکلین نسبت به سایر گروه‌های دارویی عملکرد بهتری را در پروسة التیام استخوان داشته است.
سیاوش شریفی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ یاسمین علوی
چکیده
چکیدهپیش‌زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها و سرعت بخشیدن به ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می‌شود. پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی در مقایسه با سایر عوامل تحریک‌کنندة استخوان‌سازی مطرح هستند. پیوند استخوان پیوندی خودی (Autograft) علاوه بر مواد تحریک‌کنندة ...
بیشتر
چکیدهپیش‌زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها و سرعت بخشیدن به ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می‌شود. پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی در مقایسه با سایر عوامل تحریک‌کنندة استخوان‌سازی مطرح هستند. پیوند استخوان پیوندی خودی (Autograft) علاوه بر مواد تحریک‌کنندة التیام، حاوی سلول‌هایی است که واکنش‌های ایمنی را تحریک نمی‌کنند و باعث انتقال بیماری‌های مسری نمی‌شوند. ولی همین جمع‌آوری استخوان خودی عوارضی مثل درد، عفونت، شکستگی، از دست دادن خون و افزایش مراحل جراحی دارد و نیز مقدار استخوان برداشت شده محدود است. استفاده از تارانتولا کوبِن‌سیس (Tarantula Cubensis) در ترمیم زخم گاو، در روز چهارده، باعث اپیتلیالیزاسیون مجدد و کاهش التهاب می‌شود و همچنین در کاهش عفونت نقش دارد چرا که ترانکرون (Theranekron) روند التهاب را تغییر می‌دهد. هدف از مطالعة حاضر بررسی استفاده از ترانکرون در ترمیم استخوان و بررسی روند التیام استخوان درخرگوش است.مواد و روش کار: در این مطالعه از 20 خرگوش نر در 4 گروه 5 تایی استفاده شد. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول در محل نقیصه، ترانکرون با دوز یک میکروگرم بر کیلوگرم تزریق شد. در گروه دوم، نرمال سالین در محل نقیصه تزریق شد. در گروه سوم (گروه کنترل منفی)، هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در گروه چهارم (گروه اتوگرافت)، قطعة برش خورده در جای خود قرار گرفت و پوست و عضلات بخیه شدند. رادیوگراف از دست خرگوش‌ها، بعد از عمل و در روزهای 14، 28، 42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه‌برداری از استخوان برای ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفتة هشتم انجام گرفت. رادیوگراف‌ها و نمونه‌ها از لحاظ میزان جوش‌خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و دوباره شکل‌پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: گروه ترانکرون تقریباً مانند گروه اتوگرافت عمل کرده بود و از گروه نرمال سالین و کنترل منفی عملکرد بهتری داشت. بنابراین، عصارة الکلی ترانکولا کوبِن‌سیس درترمیم شکستگی استخوان مؤثر است.
مرضیه ابراهیمی؛ امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ فرزانه حسینی
چکیده
چکیدهامروزه در ارتوپدی به‌منظور تحریک التیام شستگی‌ها و ترمیم نواقص استخوانی از پیوندهای استخوانی استفاده می‌شود. در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل به استفاده از پیوندهای غیرخودی بیشتر شده است. این پیوندها ازنظر مقدار برداشت محدودیت نداشته و حاوی سلول‌ها و مواد پروتئینی محرک التیام استخوان هستند. ...
بیشتر
چکیدهامروزه در ارتوپدی به‌منظور تحریک التیام شستگی‌ها و ترمیم نواقص استخوانی از پیوندهای استخوانی استفاده می‌شود. در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل به استفاده از پیوندهای غیرخودی بیشتر شده است. این پیوندها ازنظر مقدار برداشت محدودیت نداشته و حاوی سلول‌ها و مواد پروتئینی محرک التیام استخوان هستند. ژل رویال ماده‌ای ژلاتینی سفیدرنگ که از غدد فک پایینی و زیر حلقی زنبورهای کارگر تولید می‌شود، غذای اصلی ملکه می‌باشد و دارای خواص آنتی باکتریال، آنتی‌اکسیدانی، ضد توموری و ضدالتهابی است. در مطالعه حاضر هدف ارزیابی خواص استخوان‌سازی ژل رویال در التیام نقیصه استخوانی خرگوش می‌باشد. در این مطالعه از 10 عدد خرگوش نیوزلندی سفید با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. قطعه استخوانی به فرم طولی و به‌اندازه دو برابر عرض استخوان رادیوس برداشته و در 5 مورد پودر ژل رویال در محل نقیصه قرار داده شد و در 5 مورد دیگر به‌عنوان گروه شاهد، هیچ ماده‌ای گذاشته نشد. بررسی‌های رادیوگرافی در روزهای 14، 28 و 42 ازلحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و میزان بازسازی انجام شد و نتایج حاصله مورد تجزیه آماری قرار گرفت. نمونه های هیستوپاتولوژی نیز در در روز 42 پس از جراحی صورت گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان دادند که ازنظر رادیولوژیکی در روزهای 14 و 42 اختلافات معنی‌دار نبوده (p>0.05) و فقط در روز 28 دارای اختلاف معنی‌دار بوده‌اند (p<0.05) و ترمیم استخوان در گروه ژل رویال بهتر از گروه شاهد بوده است. در مقایسه هیستوپاتولوژی اختلاف معنی‌داری در دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).
امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ فرزانه حسینی؛ حمید مرادی مرادی
چکیده
پیش زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود. به این منظور محققین مدام در حال تحقیق در انتخاب بهترین جایگزین ترمیم استخوان هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترانکرون و هیدروکسی آپاتیت بر روند ترمیم استخوان در ...
بیشتر
پیش زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود. به این منظور محققین مدام در حال تحقیق در انتخاب بهترین جایگزین ترمیم استخوان هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترانکرون و هیدروکسی آپاتیت بر روند ترمیم استخوان در مدل حیوانی خرگوش می باشد.
مواد و روش ها: ابتدا 20 قطعه خرگوش تهیه شد و به چهار گروه پنج تایی تقسیم شدند. یک گروه تزریقات ترانکرون به محل نقیصه استخوانی در روزهای 3، 7، و 10 بعد از عمل صورت گرفت و یک گروه کنترل خالی بود و گروه دیگر در محل نقیصه هیدروکسی آپاتیت جایگذاری شد و گروه دیگر ترکیب هیدروکسی آپاتیت و ترانکرون بود. رادیوگراف ها از دست خرگوش‌ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد و نمونه هیستوپاتولوژی هم در آخر دوره از استخوان زند زبرین در محل نقیصه گرفته شد.
یافته ها: از نظر رادیوگرافی گروه هیدروکسی آپاتیت-ترانکرون بهترین عملکرد رو داشت و گروه کنترل خالی ضعیف ترین عملکرد را دارا بود. از نظر هیستوپاتولوژی هم بهترین عملکرد گروه هیدروکسی آپاتیت-ترانکرون بود و ضعیف ترین عملکرد مرتبط با گروه کنترل خالی بود.
نتیجه گیری: در مجموع گروه ترانکرون و ترانکرون هیدروکسی آپاتیت در مقایسه با دو گروه دیگر از نظر ترمیم استخوانی بهتر عمل کرده بودند.
ایرج کریمی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ زهره رحمانی
چکیده
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد ...
بیشتر
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد و روش‌ها: ۴۵ خرگوش بالغ در محدوده سنی ۷ ماه تا ۱ سال به ۳ گروه اتولوگ، زنولوگ و شاهد تقسیم شدند. بعد از قطع تاندون خم کننده سطحی انگشتان و بخیه به روش مایر، ۰/۵ سی سی ژل پلاکتی اتولوگ یا زنولوگ - بسته به گروه مربوطه - در محل تزریق شد. در گروه شاهد هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در روزهای ۷، ۱۴ و۲۱ پنج حیوان از هر گروه معدوم و تاندون آنها برداشته شد. سپس آزمایش بیومکانیک و هیستوپاتولوژیک بر روی آنها انجام گردید. نتایج حاصل از نظر آماری بررسی شدند.
یافته‌ها: در فاکتورهای بیومکانیکی سه گروه، در روز۷ و ۲۸ تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده شد .این فاکتورها در گروه اتولوگ و زنولوگ بهتر از گروه شاهد و در گروه اتولوگ بهتر از گروه زنولوگ بود. از نظر فاکتورهای هیستوپاتولوژی اختلاف آماری معنی‌دار بین گروه‌های اتولوگ و شاهد و همچنین اتولوگ و زنولوگ در میزان بلوغ فیبروبلاست‌ها در هفته‌های مختلف مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: ژل پلاکتی زنولوگ روند مثبتی بر روند ترمیم دارد، اما اثر آن بهتر از ژل پلاکتی اتولوگ نمی‌باشد.
امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ محمد شادخواست؛ محمد حسین مهدوی
چکیده
پیش‌زمینه: هیدروکسی آپاتیت سنتزی، بتاتری کلسیم فسفات و سایر ترکیبات فعال زیستی ساختاری شبیه استخوان دارند و به همین دلیل در ارتوپدی کاربرد دارند. استفاده از جایگزینهای بیخطر پیوند استخوانی، رو به افزایش است و در این مطالعه استفاده همزمان هیدروکسی آپاتیت به همراه پودر صفحه رشد جنین گاو و روند التیام استخوان بررسی گردید.مواد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: هیدروکسی آپاتیت سنتزی، بتاتری کلسیم فسفات و سایر ترکیبات فعال زیستی ساختاری شبیه استخوان دارند و به همین دلیل در ارتوپدی کاربرد دارند. استفاده از جایگزینهای بیخطر پیوند استخوانی، رو به افزایش است و در این مطالعه استفاده همزمان هیدروکسی آپاتیت به همراه پودر صفحه رشد جنین گاو و روند التیام استخوان بررسی گردید.مواد و روش‌ها: دراین مطالعه ۱۵ خرگوش نیوزلندی به صورت تصادفی به ۳ گروه مساوی تقسیم شدند. قطعه استخوانی به شکل طولی به اندازه دو برابر عرض استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول نقیصه ایجاد شده با هیدروکسی آپاتیت، در گروه دوم با هیدروکسی آپاتیت و پودر صفحه رشد جنینی و در گروه سوم با پودر صفحه رشد جنینی پر شد. ارزیابی پرتونگاری و هیستوپاتولوژی انجام شد و داده ها مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته‌ها: در ۵۶ روز پس از عمل، از نظر تشکیل استخوان و باز آرایی آن، اختلاف معنی‌داری بین گروه‌ها وجود داشت (۰/۰۳=p < /em>). پنجاه و شش روز پس از جراحی گروه ۲ نسبت به دو گروه دیگر از نظر آماری برتری داشت. در ارزیابی هیستوپاتولوژی اختلاف معنی‌داری بین گروه‌ها دیده نشد (۰/۰۵=).نتیجه‌گیری: هیدروکسی آپاتییت نقش هدایت کننده، و پودر صفحه رشد نقش القاء کننده در استخوان‌سازی داشتند که باعث بهبود و تسریع روند التیام نقیصه استخوانی نسبت به دو گروه دیگر گردید.
محمد جعفر امامی؛ فریدون مجتهد جابری؛ نگار آذرپیرا؛ امیررضا وثوقی؛ نادر تنیده
چکیده
پیش‌زمینه: پیشگیری از فیبروز داخل مفصلی از طریق داروها و روش‌های جراحی مختلف، مقوله مهمی در ارتوپدی مدرن می‌باشد. این مطالعه جهت تعیین اثر داروی بواسی زوماب بر فیبروز داخل مفصلی در خرگوش‌ها انجام شد.مواد و روش‌ها: فیبروز داخل مفصلی با برداشتن استخوان کورتیکال در سمت داخل کوندیل فمور سمت راست ۳۰ خرگوش سفید زیر بیهوشی القا شد. خرگوش‌ها ...
بیشتر
پیش‌زمینه: پیشگیری از فیبروز داخل مفصلی از طریق داروها و روش‌های جراحی مختلف، مقوله مهمی در ارتوپدی مدرن می‌باشد. این مطالعه جهت تعیین اثر داروی بواسی زوماب بر فیبروز داخل مفصلی در خرگوش‌ها انجام شد.مواد و روش‌ها: فیبروز داخل مفصلی با برداشتن استخوان کورتیکال در سمت داخل کوندیل فمور سمت راست ۳۰ خرگوش سفید زیر بیهوشی القا شد. خرگوش‌ها بهصورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه کنترل سرم نمکی گرفتند، گروه یک تزریقه؛ تحت تزریق داخل مفصلی داروی بواسی زرماب (۲.۵ mg/kg) و گروه دو تزریقه، تحت دو تزریق داخل مفصلی در روز عمل جراحی و ۱۴ روز بعد از آن قرار گرفتند. چهل و پنج روز بعد از جراحی، حیوانات قربانی شدند. شدت فیبروز با میزان دامنه حرکت مفصل، مقیاس چسبندگی ماکروسکوپی و متغیرهای میکروسکوپی سنجیده شدند.یافته‌ها: اگرچه اختلاف معناداری بین گروه‌های کنترل و یک تزریقه از لحاظ متغیرهای ماکروسکوپی (دامنه حرکت مفصل و مقیاس چسبندگی) دیده نشد اما از لحاظ میکروسکوپی، همه متغیرها به‌جز بافت گرانولاسیون در گروه یک تزریقه بهتر بودند. گروه دو تزریقه در مقایسه با گروه یک تزریقه، نه تنها از لحاظ دامنه حرکت مفصل (۰.۰۰۱=p < /em>) و مقیاس چسبندگی (۰.۰۱۲=p < /em>)، بلکه از لحاظ تمامی متغیرهای میکروسکوپی، به‌جز میزان سلول‌ها و بافت گرانولاسیون، نسبت به گروه یک تزریقه برتری داشتند.نتیجه‌گیری: اگرچه تک دوز تزریق داخل مفصلی بواسی زوماب در پیشگیری از ایجاد فیبروز داخل مفصلی موثر است، اما تزریق مجدد آن باعث نتایج بهتری می‌شود.
حمیدرضا یزدی؛ فرشته شاهچراغی؛ فرزاد یزدی؛ مهدی رمضان شیرازی؛ حمیدرضا دهقانی
چکیده
پیش‌زمینه: هدف از این مطالعه، تعیین اثر سه ماده ضدعفونیکننده کلرهگزیدین ۰.۴%، بتادین ۱۰% و نیومایسین پلی میکسین B در استریل کردن تاندون آلوده در خرگوش‌ها بود.مواد و روش‌ها: در شرایط استریل، تاندون آشیل از ۲۰ خرگوش برداشته شد و به قطعات یک سانتیمتری برش داده شد. در مجموع ۲۰۰ نمونه تاندون به‌دست آمد. نمونه‌ها به مدت ۱۵ ثانیه در ...
بیشتر
پیش‌زمینه: هدف از این مطالعه، تعیین اثر سه ماده ضدعفونیکننده کلرهگزیدین ۰.۴%، بتادین ۱۰% و نیومایسین پلی میکسین B در استریل کردن تاندون آلوده در خرگوش‌ها بود.مواد و روش‌ها: در شرایط استریل، تاندون آشیل از ۲۰ خرگوش برداشته شد و به قطعات یک سانتیمتری برش داده شد. در مجموع ۲۰۰ نمونه تاندون به‌دست آمد. نمونه‌ها به مدت ۱۵ ثانیه در کف اتاق عمل قرار داده شدند و در یکی از چهار گروه تجربی قرار گرفتند. در گروه اول (گروه کنترل)، نمونه‌ها پس از غوطهوری در محلول نرمال سالین به محیط کشت انتقال داده شدند. در سه گروه دیگر، قبل از انتقال به محیط کشت، نمونه‌ها برای ۹۰ ثانیه با نرمال سالین شستشو داده شد و در یک محلول آنتیبیوتیک (نئومایسین- پلی‌میکسین B) (گروه دوم)، کلرهگزیدین ۰.۴% (گروه سوم) و بتادین ۱۰% (گروه چهارم) قرار گرفت.یافته‌ها: در گروه اول ۴۱ مورد از ۵۰ نمونه کشت مثبت داشتند. در 50 نمونه از گروه چهارم دو مورد کشت مثبت پس از ۱۰ روز نگهداری در انکوباتور یافت شد، در حالی که در گروه دوم و سوم هیچ نمونه کشت مثبت مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: کلرهگزیدین ۰.۴% و نئومایسین- پلی‌میکسین Bبهترین ضدعفونیکننده برای استریل کردن نمونه تاندون آلوده می‌باشند؛ اگرچه تفاوت قابل توجهی از نظر آماری با بتادین ندارند.
