علیرضا سعید؛ سیدمحمد ثابت جهرمی
چکیده
پیشزمینه: شکستگیهای انگشتان دست از شکستگیهای شایع اندام فوقانی است. برای درمان شکستگیهای خارج مفصلی بندهای انگشتان پایین میتوان از داخل مفصل متاکارپوفالانجیال عبور کرد یا بهطور ضربدری از خارج مفصل شکستگی را ثابت نمود. هدف از این بررسی، مقایسه بین دو روش بود.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگیهای انگشتان دست از شکستگیهای شایع اندام فوقانی است. برای درمان شکستگیهای خارج مفصلی بندهای انگشتان پایین میتوان از داخل مفصل متاکارپوفالانجیال عبور کرد یا بهطور ضربدری از خارج مفصل شکستگی را ثابت نمود. هدف از این بررسی، مقایسه بین دو روش بود.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی نمونههای انسانی با شکستگی عرضی پروگزیمال فالنکس انگشتان در یک مرکز درمانی کرمان به دو روش انجام شد. در روش اول دو پین بهصورت موازی داخل مفصلی از سر متاکارپ در تنه پروگزیمال فالنکس؛ و در روش دوم دو پین متقاطع به صورت خارج مفصلی از کندیل پروگزیمال فالنکس گذاشته شد. محدوده حرکتی فعال مفاصل MCP < /span>، PIP < /span> و DIP < /span> ، مدت زمان لازم برای بازگشت بیمار به فعالیتهای روزانه و همچنین عوارض بعد از عمل مانند عفونت محل زخم جراحی بررسی شدند.
یافتهها: میانگین محدوده حرکتی در مفاصل MCP < /span>، PIP < /span> و DIP < /span> در سه ماه و شش ماه پس از عمل جراحی نشان داد بین دو روش جراحی از نظر میزان محدوده حرکتی مفاصل پس از جراحی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. همچنین از نظر متغیرهای سن، جنس و مدت زمان برگشت به کار نیز بین دو روش تفاوت معناداری مشاهده نشد (p < /em><۰.۰۵)
نتیجه‌گیری: نتایج استفاده از پین کراس و اینترامدولاری، در شکستگی بند ابتدایی انگشتان یکسان بود با توجه به راحت تر بودن استفاده از دو پین موازی، استفاده کمتر از اشعه فلوروسکوپی سی آرم، آسیب کمتر بافت نرم و دیستراکشن کمتر شکستگی، استفاده از پینگذاری اینترامدولاری ترانس آرتیکولار توصیه می‌شود.
محمدرضا اعتمادی فر؛ سید محمد حسین جمال الدینی؛ بهادر خالقی
چکیده
پیش زمینه: گرچه استفاده از پیچ پدیکولار در اصلاح دفورمیتی اسکولیوز بالغین نسبت به روشهای قبلی مزایایی دارد؛ اما کارگذاری پیچ پدیکولار در مهرههای چرخیده و اسکولیوتیک کار آسانی نمی‌باشد. از طرفی در کارگذاری پیچ به روش «دست آزاد»، جراح از نشانههای آناتومیک استفاده میکند. در این مطالعه، ارزش و صحت این روش کارگذاری پیچ ...
بیشتر
پیش زمینه: گرچه استفاده از پیچ پدیکولار در اصلاح دفورمیتی اسکولیوز بالغین نسبت به روشهای قبلی مزایایی دارد؛ اما کارگذاری پیچ پدیکولار در مهرههای چرخیده و اسکولیوتیک کار آسانی نمی‌باشد. از طرفی در کارگذاری پیچ به روش «دست آزاد»، جراح از نشانههای آناتومیک استفاده میکند. در این مطالعه، ارزش و صحت این روش کارگذاری پیچ با کمک سیتیاسکن، بررسی گردید.
مواد و روش ها: در یک مطالعه آینده‌نگر، ۳۸ بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک که طی سه سال در یک مرکز درمانی اصفهان با روش «دست آزاد» جراحی شده بودند، بررسی شدند. اصلاح دفورمیتی پس از عمل، با کمک سیتیاسکن مولتی اسلایس ارزیابی گردید. از نظر موقعیت، پیچهای پدیکولار به «عالی» و «بدجاگذاری شده» تقسیم شدند. «بدجاگذاری شده» در سمت دیواره مدیال پدیکول یا لترال یا سوپریور یا انفریور یا انتریور؛ و میزان جابجایی از گرید صفر تا ۴ در نظر گرفته شد.
یافتهها: از مجموع ۷۲۰ پیچ کارگذاری شده، ۶۲۳ پیچ (۸۶/۶%) کاملا در داخل پدیکول و ۹۷ پیچ (۱۳/۵%) بدجاگذاری شده بودند که ۳۹ پیچ (۴۰/۲%) به سمت مدیلا و ۵۸ پیچ (۵۹/۸%) به سمت لترال جابجا شده بود. میزان جاگذاری شده در تمام موارد کمتر از ۲ میلی متر (گرید ۱) بود. هیچ موردی از جاگذاری شده در جهت سوپریور و اینفریور وجود نداشت و تنها یک پیچ ۴ میلی متر به سمت آنتریور جابجا شده بود.
نتیجه‌گیری: در درمان جراحی اسکولیوز ایدیوپاتیک، کارگذاری پیچ پدیکولار به روش «دست آزاد»، روشی مطمئن با عوارض کم و زمان عمل جراحی کوتاه می‌باشد و به اشعه در ضمن عمل نیاز ندارد
احسان شکوری؛ فاطمه زارع؛ احمد مجد؛ حسین حقیقی حسنعلی ده
چکیده
پیش زمینه: سوراخکاری در درمان شکستگی استخوان برای ثابت نگهداشتن قطعات شکسته با پیچ، سیم و یا پلاک انجام میپذیرد. مورفولوژی سطح حفره سوراخکاری شده و اجزای تثبیت کننده موضع شکستگی بر روی استحکام اتصال در فرآیند ثابتسازی اثرگذار است. در حین سوراخکاری ممکن است دما از ۴۷ درجه سانتی‌گراد بالاتر رود و آسیب جبرانناپذیر ...
بیشتر
پیش زمینه: سوراخکاری در درمان شکستگی استخوان برای ثابت نگهداشتن قطعات شکسته با پیچ، سیم و یا پلاک انجام میپذیرد. مورفولوژی سطح حفره سوراخکاری شده و اجزای تثبیت کننده موضع شکستگی بر روی استحکام اتصال در فرآیند ثابتسازی اثرگذار است. در حین سوراخکاری ممکن است دما از ۴۷ درجه سانتی‌گراد بالاتر رود و آسیب جبرانناپذیر نکروز حرارتی برجای گذارد. زبری سطح میتواند بهعنوان نشانهای از آسیب سلول استخوانی در نظر گرفته شود.
مواد و روشها: در این پژوهش، اثر پارامتر سرعت چرخشی مته بر ایجاد عیوب سطحی استخوان، در انجام سوراخکاری و همچنین اثر تخریبی حرارتی در سرعتهای مختلف چرخش دریل (۷ سرعت) در دو حالت با مایع خنک کار و بدون خنک کار بررسی گردید. در تمامی آزمونها میزان دما اندازهگیری شد. نمونهها بعد از برش، با استفاده از روش رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین برای مشاهده عیوب سطحی رنگ‌آمیزی شدند.
یافتهها: کمترین دمای حاصل، در حالت استفاده از مایع خنککار بود که دما از حد مجاز فراتر نرفت و حداقل عیوب سطحی و دما در شرایط آزمون بدون خنککار در سرعت چرخشی ۱۵۰۰ دور بر دقیقه بود که دمای ۵/۴۸ درجه سلیسیوس بدست آمد.
نتیجه‌گیری: بکارگیری مایع خنککار در فرآیند سوراخکاری استخوان، ضمن جلوگیری از ازدیاد بیش از حد دما و وقوع پدیده نکروز حرارتی، موجب دستیابی به کمترین عیوب و بالاترین کیفیت سطح جدار سوراخ میگردد.
حمیدرضا آرتی؛ جواد ابراهیمی دهقانپور؛ آروین نجفی؛ پژمان منصوری
چکیده
پیش زمینه و هدف: شکستگی خردشده یا باز ران و ساق از شایعترین مشکلات ارتوپدی می باشد. استفاده از اکسترنال فیکساتور در این نوع شکستگی کاربرد گسترده دارد و همانند سایر روشهای درمانی دارای عوارضی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی عوارض عفونت اطراف پین،آسیب عصبی-عروقی، سندرم کمپارتمان، آسیب تاندونی- عضلانی می باشد.
مواد و روش: در طی ...
بیشتر
پیش زمینه و هدف: شکستگی خردشده یا باز ران و ساق از شایعترین مشکلات ارتوپدی می باشد. استفاده از اکسترنال فیکساتور در این نوع شکستگی کاربرد گسترده دارد و همانند سایر روشهای درمانی دارای عوارضی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی عوارض عفونت اطراف پین،آسیب عصبی-عروقی، سندرم کمپارتمان، آسیب تاندونی- عضلانی می باشد.
مواد و روش: در طی یک کارآزمائی بالینی140بیمار با شکستگی های باز اطراف زانو و مچ پا که درسال 1391-1390 تحت درمان با اکسترنال فیکساتور قرارگرفتند بررسی شدند. یک روز بعد ازعمل عوارض عصبی-عروقی و تاندونی-عضلانی و هنگام پیگیری ها و زمانی که بیماران برای تعویض و خارج سازی اکسترنال فیکساتور مراجعه می کردند عوارض عفونت اطراف پین مورد بررسی قرار می گرفت. داده ها با استفاده از ابزار مشاهده و چک لیست جمع آوری شدند و با کمک نرم افزار آماری spss20 و با استفاده از تست آماری t- test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 05 /0P< معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میزان عفونت اطراف پین 52% ، میزان آسیب عصبی-حسی اندام تحتانی 6% ، میزان سندرم کمپارتمان و آسیب عروقی صفر و میزان آسیب تاندونی عضلانی 7/5% بود. در مقایسه میزان عفونت اطراف پین، میزان آسیب عصبی حسی و میزان آسیب تاندونی-عضلانی در شکستگی باز و بسته تنها میزان آسیب عصبی حسی اختلاف معنی داری داشت( 049/0 = P < /span> ) .
نتیجه گیری: کاربرد اکسترنال فیکساتور در شکستگی باز یا خرد شده ران (اطراف زانو) و ساق (مچ پا) با میزان قابل توجهی از عفونت اطراف پین همراه می باشد. اما عوارض عصبی-عروقی و عوارض تاندونی-عضلانی و سندرم کمپارتمان شایع نیست.
گیتی برزوئیان؛ نادر تنیده؛ مهرزاد لطفی؛ مارال مختاری؛ حبیب الله ناظم؛ مهسا ثانی؛ مهین سلمان نژاد؛ امید کوهی حسین آبادی؛ سجاد دانشی
چکیده
پیش زمینه: استئوآرتریت یک بیماری پیش رونده مفصلی می باشد. میوه بنه خاصیت آنتیاکسیدانی و ضد التهابی دارد. سلول های بنیادی مغز استخوان توانایی تمایز به سلول های کندروسیت را دارند. هدف از انجام این مطالعه، تأثیر عصاره هیدروالکلی میوه بنه همراه با سلول های بنیادی در مدل استئوآرتریت ایجاد شده در زانوی رت می باشد.
مواد و روش ها: ابتدا ...
بیشتر
پیش زمینه: استئوآرتریت یک بیماری پیش رونده مفصلی می باشد. میوه بنه خاصیت آنتیاکسیدانی و ضد التهابی دارد. سلول های بنیادی مغز استخوان توانایی تمایز به سلول های کندروسیت را دارند. هدف از انجام این مطالعه، تأثیر عصاره هیدروالکلی میوه بنه همراه با سلول های بنیادی در مدل استئوآرتریت ایجاد شده در زانوی رت می باشد.
مواد و روش ها: ابتدا 50 سر رت نر به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. سپس در روزهای صفر و 3، 50 لاندا آنزیم کلاژناز نوع 2 تحت بیهوشی در فضای مفصلی زانوی چپ تزریق شد. پس از 10 هفته استئوآرتریت ایجاد شده و رت ها بر اساس نوع درمان به 5 گروه شامل: کنترل، درمان با سلول های بنیادی و عصاره هیدروالکلی میوه بنه، درمان با عصاره هیدروالکلی میوه بنه، درمان با سلول های بنیادی و درمان هایالگان تقسیم بندی شدند. در پایان مطالعه، بررسی های رادیوگرافی، هیستوپاتولوژی و اندازهگیری شاخص های آنتی اکسیدانی MDA-TAC انجام شد.
یافته ها: ارزیابی رادیوگرافی و هیستوپاتولوژیکی 12 هفته بعد از درمان نشان داد که نتایج در گروه سلول همراه عصاره در مقایسه با سایر گروه های درمانی و گروه کنترل تفاوت معنی داری داشته است (P<0.05). هم چنین براساس بررسی بیوشیمیایی MDA-TAC در گروه سلول همراه عصاره کاهش قابل توجه میزان استرس اکسیداتیوها نسبت به سایر گروه های درمانی و کنترل مشاهده شد (P<0.05).
نتیجه گیری: به نظر می رسد عصاره هیدروالکلی میوه بنه همراه با سلول های بینادی مشتق شده از مغز استخوان در ترمیم غضروف زانو مؤثر باشد.
محمدتقی کریمی؛ مهسا کاویانی بروجنی
چکیده
استفاده از ارتوز در درمان ضایعات اسکلتی، عضلانی و عصبی، بسیار متداول است. برای ساخت ارتوزها مواد ترموپلاستیک نقش عمده ای
را به عهده دارند. این مواد براساس نقطه ذوب به سه دسته کلی: 1. مواد فرم پذیر بدون نیاز به حرارت، 2. موادی که برای شکل گرفتن به
حرارت کمی نیاز دارند و 3. موادی که برای فرم پیدا کردن حرارت بالایی را طلب می کنند تقسیم می ...
بیشتر
استفاده از ارتوز در درمان ضایعات اسکلتی، عضلانی و عصبی، بسیار متداول است. برای ساخت ارتوزها مواد ترموپلاستیک نقش عمده ای
را به عهده دارند. این مواد براساس نقطه ذوب به سه دسته کلی: 1. مواد فرم پذیر بدون نیاز به حرارت، 2. موادی که برای شکل گرفتن به
حرارت کمی نیاز دارند و 3. موادی که برای فرم پیدا کردن حرارت بالایی را طلب می کنند تقسیم می شوند. استفاده از این مواد براساس
خصوصیت مکانیکی آنها، دوام و فرم پذیری انجام می پذیرد و بسته به بیمار و نوع بیماری لازم است متفاوت باشند.
