امیر رضا صادقی فر؛ مرتضی هاشمیان؛ جاماسب مقدم
چکیده
پیش‌زمینه: پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه بهخصوص در افراد بالای ۶۰ سال می‌باشد. در سالهای اخیر بهدلیل عوارض ناشی از درمان‌های آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گرههای قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ...
بیشتر
پیش‌زمینه: پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه بهخصوص در افراد بالای ۶۰ سال می‌باشد. در سالهای اخیر بهدلیل عوارض ناشی از درمان‌های آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گرههای قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ایجاد یک سطح برای اتصال تاندون بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، ۱۴ بیمار (۸ زن، ۶ مرد) با میانگین سنی ۱۴/۰۴±۵۷/۹۴ سال که کاندید عمل جراحی پارگی روتاتورکاف بودند، بهوسیله دو پرسشنامه «آزمون ساده شانه» (SST ) و «جراحان شانه و زانوی آمریکا» برای بررسی عملکرد شانه ارزیابی شدند. این پرسشنامهها توسط یک پزشک ارتوپد قبل و بعد از انجام جراحی انجام شد.یافته‌ها: میانگین پرسشنامه SST قبل از جراحی ۱۰/۱۷، و پس از جراحی در مدت ۶ و ۹ ماه به ترتیب ۱۰/۶۷ و ۱۰/۸۱ بود و میانگین نمره قبل از جراحی بهطور معناداری کمتر از نمرات پس از جراحی بود (p < /em>=۰/۰۲۶). میانگین نمره پرسشنامه قبل از جراحی ۴۲/۸۲ و ۶ و ۹ ماه پس از جراحی بهترتیب ۴۷/۹۵ و ۵۷/۴۳ بود و میانگین نمره بعد از جراحی بهطور معناداری کمتر از نمره قبل از جراحی بود (p < /em>=۰/۰۲۵).نتیجه گیری: جراحی شانه همراه را ترمیم روتاتور کاف در افراد با پارگی تاندون بسیار موثر می‌باشد و پس از عمل جراحی بهبود عملکرد و کاهش درد حاصل می‌گردد. استفاده از روش ایجاد سطح به جای شیار، و بخیه داخل استخوانی به جای انکور سوچور موفقیت آمیز می باشد.
حمیدرضا اصلانی؛ امین کریمی؛ زهره زعفرانی
چکیده
پیش‌زمینه: در درمان پارگی‌های وسیع و غیرقابل ترمیم روتاتورکاف، دبریدمان فضای زیر آکرومیون و تراشیدن توبروزیته، روش درمانی جدیدی است که با آرتروسکوپی نیز قابل انجام است. در این مطالعه، نتایج کوتاه‌مدت این درمان در تعدادی بیمار بررسی گردید. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه آینده‌نگر، طی مدت 2 سال، ۸ بیمار با پارگی وسیع و غیرقابل ترمیم ...
بیشتر
پیش‌زمینه: در درمان پارگی‌های وسیع و غیرقابل ترمیم روتاتورکاف، دبریدمان فضای زیر آکرومیون و تراشیدن توبروزیته، روش درمانی جدیدی است که با آرتروسکوپی نیز قابل انجام است. در این مطالعه، نتایج کوتاه‌مدت این درمان در تعدادی بیمار بررسی گردید. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه آینده‌نگر، طی مدت 2 سال، ۸ بیمار با پارگی وسیع و غیرقابل ترمیم روتاتورکاف با میانگین سنی ۶۵سال (۷۵-۶۲سال) تحت عمل جراحی تنوتومی سردراز بای‌سپس، دبریدمان بقایای روتاتورکاف و توبروپلاستی بدون بریدن یا خارج کردن رباط کوراکواکرومیال قرار گرفتند. علایم بیماران با «مقیاس تغییریافته درجه‌بندی شانه دانشگاه کالیفرنیا ـ لوس‌آنجلس» ((Modified-University of California at Los Angeles Shoulder rating scale-UCLA، قبل و بعد از عمل جراحی، ارزیابی گردید. یافته‌ها: در پیگیری ۱۲ماهه (۱۸-۶ ماه)، نمره «مقیاس تغییریافته شانه دانشگاه کالیفرنیا ـ لوس‌آنجلس» از ۲/۹ به ۵/۲۷ افزایش یافت. هفت بیمار بهبود درد و دامنه حرکتی نزدیک به نرمال، و ۶بیمار عملکرد نزدیک به نرمال را به‌دست آوردند. هر چند فاصله آکرومیوهمورال از 5 میلی‌متر به 4 میلی‌متر کاهش یافت و افزایش مختصر در تغییرات دژنراتیو پدید آمد، اما ارتباطی با نتایج بالینی این مطالعه نداشت. نتیجه‌گیری: این عمل در پارگی‌های وسیع و غیرقابل ترمیم روتاتورکاف، به ویژه در افراد مسن، توصیه می‌گردد.
حمیدرضا اصلانی؛ مهدی ابویی مهریزی؛ امین کریمی؛ زهره زعفرانی
چکیده
پیش‌زمینه: عضلات روتاتورکاف به عنوان جزء اصلی عملکرد شانه محسوب می‌شود و پارگی آنها اختلال شایع در عملکرد شانه و علت شایع درد شانه می‌باشد. هدف این تحقیق ارزیابی نتایج ترمیم آرتروسکوپیک پارگی‌های بزرگ و وسیع روتاتورکاف در پیگیری کوتاه‌مدت بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۵۱ بیمار (۴۱ مرد و ۱۰ زن) با میانگین سنی ۴۹ سال (۶۲-۳۸ سال) ...
بیشتر
پیش‌زمینه: عضلات روتاتورکاف به عنوان جزء اصلی عملکرد شانه محسوب می‌شود و پارگی آنها اختلال شایع در عملکرد شانه و علت شایع درد شانه می‌باشد. هدف این تحقیق ارزیابی نتایج ترمیم آرتروسکوپیک پارگی‌های بزرگ و وسیع روتاتورکاف در پیگیری کوتاه‌مدت بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۵۱ بیمار (۴۱ مرد و ۱۰ زن) با میانگین سنی ۴۹ سال (۶۲-۳۸ سال) که طی سه سال در دو بیمارستان شهر تهران پارگی بزرگ یا وسیع روتاتورکاف داشتند و با روش آرتروسکوپیک قابل ترمیم بودند، انتخاب شدند. ۱۰بیمار تحقیق را ترک کردند و از بررسی حذف شدند و ۴۱بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: بیست و هشت بیمار پارگی بزرگ و ۱۳بیمار پارگی وسیع داشتند. میانگین زمان پیگیری پس از عمل ۲۵ماه (۴۸-۱۲ ماه) بود. براساس درجه‌بندی شانه دانشگاه کالیفرنیا ـ لوس‌آنجلس (University of California at Los Angeles Shoulder Scale-UCLA)، تعداد ۸۰% بیماران نتیجه نهایی خوب یا عالی داشتند. اگرچه ۵ بیمار براساس درجه بندی UCLA شکست درمان داشتند، 98% بیماران از نتیجه عمل راضی بودند. فقط یک بیمار تحت عمل جراحی مجدد ترمیم روتاتورکاف قرار گرفت. مقایسه نتیجه نهایی پارگی وسیع با کل گروه، تفاوت قابل ملاحظه‌ای را نشان نداد؛ اگرچه تمام نمرات UCLA ر بیماران با پارگی وسیع نسبت به پارگی بزرگ قبل از عمل کمتر بود.نتیجه‌گیری: ترمیم آرتروسکوپیک پارگی‌های وسیع و بزرگ روتاتورکاف نتایج خوب یا عالی قابل مقایسه با نتایج حاصل از ترمیم این پارگی‌ها به روش باز ایجاد می‌کند.
حمیدرضا اصلانی؛ حمید فرخی؛ حامد واحدی؛ منوچهر غزاله
چکیده
پیش‌زمینه: پارگی روتاتور کاف یکی از بیماری‌های شایع شانه بخصوص در افراد میان‌سال و مسن است و در حال حاضر امآرآی معیار طلایی در تشخیص این ضایعه می‌باشد. در این بررسی دقت گزارش امآرآی در تشخیص پارگی روتاتور کاف بررسی شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تحلیلی و به‌صورت مقطعی از اردیبهشت ۱۳۸۴ تا بهمن ۱۳۸۵ در دو بیمارستان شهر تهران ...
بیشتر
پیش‌زمینه: پارگی روتاتور کاف یکی از بیماری‌های شایع شانه بخصوص در افراد میان‌سال و مسن است و در حال حاضر امآرآی معیار طلایی در تشخیص این ضایعه می‌باشد. در این بررسی دقت گزارش امآرآی در تشخیص پارگی روتاتور کاف بررسی شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تحلیلی و به‌صورت مقطعی از اردیبهشت ۱۳۸۴ تا بهمن ۱۳۸۵ در دو بیمارستان شهر تهران انجام شد. ۵۰ بیمار (۲۷ مرد و ۲۳ زن) با تشخیص پارگی روتاتورکاف و همراه داشتن گزارش امآرآی تحت آرتروسکوپی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۵۱/۲۶ سال (۸۷-۲۶ سال) بود. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی امآرآی با آرتروسکوپی به‌عنوان تست استاندارد مقایسه و محاسبه گردید.یافته‌ها: در مجموع حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و دقت تشخیصی امآرآی ۹۷/۴% ، ۴۵/۴% ، ۸۶/۳%، ۸۳/۳% و ۸۴% بود. این مقادیر در پارگی روتاتور کاف کامل به ترتیب ۸۳/۹% ، ۷۸/۹% ، ۸۶/۷% ، ۷۵% و ۸۲% ؛ و در پارگی ناکامل روتاتور کاف ۵۰% ، ۷۶/۲%، ۲۸/۶% ، ۸۸/۹% و ۷۰% برآورد شدند.نتیجه‌گیری: اگر چه امآرآی در پارگی کامل روتاتور کاف قابل اطمینان است، ولی در تشخیص پارگی ناکامل هم از جهت وجود یا عدم وجود و هم از جهت نوع پارگی قابل اطمینان نمی‌باشد و بایستی با علایم بالینی بیماری مقایسه گردد.
حمیدرضا اصلانی؛ حمید فرخی
چکیده
پیش‌زمینه: علی‌رغم آنکه عضله ساب‌اسکپولاریس بزرگ‌ترین عضله روتاتور کاف است، کارکرد ضایعات و درمان آن کمتر مورد توجه قرار گرفته و اغلب بر ترمیم باز تاکید شده است. ولی اخیرا مطالعات معدودی ترمیم آرتروسکوپیک عضله ساب‌اسکاپولاریس را مورد توجه قرار داده‌اند. در این مطالعه هدف بررسی نتایج کوتاه‌مدت ترمیم آرتروسکوپی بیماران دچار پارگی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: علی‌رغم آنکه عضله ساب‌اسکپولاریس بزرگ‌ترین عضله روتاتور کاف است، کارکرد ضایعات و درمان آن کمتر مورد توجه قرار گرفته و اغلب بر ترمیم باز تاکید شده است. ولی اخیرا مطالعات معدودی ترمیم آرتروسکوپیک عضله ساب‌اسکاپولاریس را مورد توجه قرار داده‌اند. در این مطالعه هدف بررسی نتایج کوتاه‌مدت ترمیم آرتروسکوپی بیماران دچار پارگی ساب‌اسکاپولاریس به دو صورت ایزوله و همراه با ضایعات دیگر بود.مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت آینده‌نگر در چهار بیمارستان شهر تهران در طی ۱۵ ماه (از بهمن ۸۴ تا فروردین ۸۶) انجام شد. در این مطالعه ۱۰ بیمار (۸ مرد و ۲ زن) دچار پارگی ساب‌اسکاپولاریس، تحت عمل جراحی ترمیم آرتروسکوپی قرار گرفتند. کارکرد شانه قبل و بعد از عمل و بعد از برنامه مشخص بازتوانی هر سه ماه یک‌بار با درجه‌بندی شانه دانشگاه کالیفرنیا – لوس‌آنجلس (UCLA) ارزیابی شد.یافته‌ها: از ۱۰ بیمار، ۴ نفر به مدت ۱۲ ماه و ۶ بیمار به مدت ۶ ماه پیگیری شدند. میانگین سنی بیماران ۴۹/۷ سال و میانگین تأخیر در درمان از زمان شروع علایم ۲۳/۵ ماه بود. میانگین نمره UCLA و شاخص درد قبل از عمل به ترتیب ۸/۸ و ۱/۷۵ بود که بعد از عمل به ۳۰/۶ و ۹ افزایش یافت. بین میانگین هر دو نمره قبل و بعد از عمل تفاوت معنی داری وجود داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به اختلاف معنی‌دار این دو اندازه‌گیری، ترمیم آرتروسکوپیک ساب اسکاپولاریس می‌تواند به‌عنوان یک روش مفید مورد توجه قرار گیرد.
حمیدرضا اصلانی؛ حامد واحدی
چکیده
پیش‌زمینه: پارگی کامل روتاتور کاف از مشکلات نسبتاً شایع شانه بخصوص در سنین بالا محسوب می‌گردد که با توجه به میزان پارگی و شرایط بیمار درمان‌های متفاوتی را می طلبد. جراحی، یکی از مهم‌ترین روش‌های درمانی می‌باشد که به دو روش آرتروسکوپی و باز انجام می‌شود. در این مطالعه نتایج ترمیم آرتروسکوپی گزارش شده است.مواد و روش‌ها: مطالعه به ...
بیشتر
پیش‌زمینه: پارگی کامل روتاتور کاف از مشکلات نسبتاً شایع شانه بخصوص در سنین بالا محسوب می‌گردد که با توجه به میزان پارگی و شرایط بیمار درمان‌های متفاوتی را می طلبد. جراحی، یکی از مهم‌ترین روش‌های درمانی می‌باشد که به دو روش آرتروسکوپی و باز انجام می‌شود. در این مطالعه نتایج ترمیم آرتروسکوپی گزارش شده است.مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت مقطعی در سه بیمارستان تهران از دی ۱۳۸۲ تا مردادد ۱۳۸۵ انجام شد. از میان ۱۸۳ بیمار (۵۶ مرد، ۳۳ زن) که در یک فاصله زمانی یک سال به دلیل آسیب روتاتور کاف شانه تحت عمل جراحی آرتروسکوپی قرار گرفته بودند، 107 بیمار که پارگی کامل داشته و حداقل یک سال پیگیری داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. از این میان فقط ۸۹ نفر برای مصاحبه و معاینه مراجعه نمودند. این بیماران همگی بر مبنای درجه‌بندی شانه دانشگاه کالیفرنیا ـ لوس‌آنجلس (UCLA) قبل و حداقل یک سال پس از عمل ارزیابی شدند. در ۸۳ بیمار آکرومیوپلاستی انجام شد.یافته‌ها: میانگین سن بیماران ۵۳/۲ سال (۳۲-۷۱)، میانگین نمره UCLA قبل از جراحی ۱۱/۳ و در پیگیری ۳۱/۴ بود. در ۸۳ بیمار آکرومیوپلاستی انجام شد. طبق معیار UCLA، در 11 بیمار نتایج عالی، ۶۲ خوب، 11 ضعیف و در 5 بیمار بد بودند. سن ۹ بیمار از ۱۱ بیمار با نتایج عالی زیر ۵۵ سال بود. از بیمارانی که نتایج خوب داشتند، ۳۴ بیمار زیر ۵۵ سال و ۶۳ بیمار زیر ۶۰ سال؛ و از ۱۶ بیماری که نتایج ضعیف داشتند، ۱۳ بیمار بالای ۶۰ سال بودند.نتیجه‌گیری: در ترمیم آرتروسکوپی پارگی کامل روتاتور کاف، در پیگیری یک ساله بهبودی قابل ملاحظه‌ای در معیار UCLA مشاهده خواهد شد که نتایج در سنین پایین‌تر بهتر است.
