امین رازی؛ محمد تقی پیوندی؛ علی بیرجندی نژاد؛ سارا عامل فرزاد
چکیده
ٰ
چکیده
مقدمه: «جوش‌ناخوردگی» (nonunion)، یک عارضة جدی به دنبال شکستگی استخوان‌های بلند است که چالش بزرگی برای جراحان ارتوپد به همراه دارد. این نوع شکستگی‌ها عوارض زیادی به دنبال دارند. فاکتورهای تحریک‌کنندة استخوان‌سازی، همراه با بهبود شرایط مکانیکال محیطی میتوانند سرعت جوش‌خوردن را افزایش دهند. در این مطالعه، هدف ما ...
بیشتر
ٰ
چکیده
مقدمه: «جوش‌ناخوردگی» (nonunion)، یک عارضة جدی به دنبال شکستگی استخوان‌های بلند است که چالش بزرگی برای جراحان ارتوپد به همراه دارد. این نوع شکستگی‌ها عوارض زیادی به دنبال دارند. فاکتورهای تحریک‌کنندة استخوان‌سازی، همراه با بهبود شرایط مکانیکال محیطی میتوانند سرعت جوش‌خوردن را افزایش دهند. در این مطالعه، هدف ما درمان جوش‌ناخوردگی به کمک سلول‌های تک‌هسته‌ای به دست آمده از مغز استخوان، BMDMC (bone marrow-derived mononuclear cell) و تغلیظ و کاربرد آن به عنوان منشأ سلول‌های استئوپروژنیتور همراه با فیکساسیون داخلی بود.
مواد و روش‌ها: از نوامبر2010 تا می 2013، 19 بیمار با جوش‌ناخوردگی استخوان، تحت درمان با سلول تک‌هسته‌ای مشتق از مغز استخوان (BMDMC) قرار گرفتند که شامل 15 مرد و 4 زن با متوسط سنی 8/37 سال (18 تا 81 سال) بود. فاصلة زمانی بین تروما تا درمان بین 7 تا 28 ماه (میانگین 4/13 ماه) بود. ابتدا قشرزدایی اطراف محل جوش‌ناخورده انجام شد تا بستر مناسب برای سلول‌های تک‌هسته‌ای ایجاد شود. سپس 2 میلی‌لیتر مغز استخوان تغلیظ شده در محل قرار داده شدکه به صورت مخلوط با چیپس آلوگرافت کورتیکوکنسلوس دمینرالیزه بود. سرعت ترمیم به صورت بالینی و رادیولوژیک هر 4 هفته پیگیری شد.
یافته‌ها: جوش‌خوردن استخوان در 18بیمار از19 بیمار، در طول 06/1 تا 6 ماه با متوسط زمانی 5/3 ماه، به دست آمد. در طول مدت بیهوشی عارضه‌ای نداشتیم و هیچ موردی از عفونت، هماتوم یا درد مزمن در بیماران ایجاد نشد.
نتیجه‌گیری: پیوند مغز استخوان خودی با BMDMC یک درمان منطقی، مؤثر و آسان برای درمان جوش‌ناخوردگی استخوان‌های بلند مثل تیبیا و فمور بعد از فیکساسیون داخلی به شمار میرود.
سید هادی سید حسینیان؛ فرشید باقری؛ علی بیرجندی نژاد؛ محمد تقی پیوندی؛ محمد حسین ابراهیم زاده
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع هپاتیت B (HBV)، هپاتیت C (HCV) و ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) در یک مرکز ترومای بزرگ در شمال شرق ایران است.روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 27252 بیمار که از ماه مارس 2012 تا مارس 2017، به صورت متوالی در بیمارستان ویژه تروما در مشهد بستری شده بودند و برای جراحات ناشی از آسیب‌دیدگی خود نیاز به عمل جراحی داشتند، از نظر ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع هپاتیت B (HBV)، هپاتیت C (HCV) و ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) در یک مرکز ترومای بزرگ در شمال شرق ایران است.روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 27252 بیمار که از ماه مارس 2012 تا مارس 2017، به صورت متوالی در بیمارستان ویژه تروما در مشهد بستری شده بودند و برای جراحات ناشی از آسیب‌دیدگی خود نیاز به عمل جراحی داشتند، از نظر حضور آنتی ژن سطح هپاتیت B (HBsAg)، ضد HCV Ab و ضد HIV Ab بررسی شدند.نتایج: در 926 بیمار حداقل یکی از آزمایشهای سرولوژیک مثبت بود که نشانگر بروز 3/3 درصد میزان مثبت بودن در جمعیت مورد مطالعه است. HBsAg به ترتیب در 523 بیمار (9/1 درصد)، HCV Ab در 388 بیمار (4/1 درصد) و HIV Ab در 15 بیمار (05/0 درصد) مثبت بود. 19 بیمار (06/0درصد) به طور همزمان توسط بیش از یک ویروس آلوده شده بودند.نتیجه: نتایج این تحقیق نشان میدهد که شیوع سرمی عوامل بیماری از طریق خون در بیماران تروما به ویژه HCV و HIV بیشتر از جمعیت عمومی است و تأکید میشود که کارکنان مراقبتهای بهداشتی در مراکز تروما باید به طور دقیق مطابق با اقدامات احتیاطی استاندارد عمل کنند تا از انتقال ویروس جلوگیری شود.سطح شواهد بالینی: 4
امین رازی؛ محمد تقی پیوندی؛ بیرجندی نژاد بیرجندی نژاد؛ علی پارسا؛ سارا عامل فرزاد؛ مریم حسینی حسن آبادی
چکیده
بافتهای ارتوپدی مانند استخوانها، غضروفها و تاندونها شامل سلولهایی هستند که برای کشت و بازسازی بافت آسیبدیده دشوار هستند. تعداد کمی از سلولهایی که سلول‌های بنیادی نامیده میشوند، توانایی خود نوسازی و تمایز به سلول‌های بافت همبند، شامل استخوان، غضروف، تاندون و لیگامان را دارند. پیشرفت اخیر در تحقیقات سلول‌های ...
بیشتر
بافتهای ارتوپدی مانند استخوانها، غضروفها و تاندونها شامل سلولهایی هستند که برای کشت و بازسازی بافت آسیبدیده دشوار هستند. تعداد کمی از سلولهایی که سلول‌های بنیادی نامیده میشوند، توانایی خود نوسازی و تمایز به سلول‌های بافت همبند، شامل استخوان، غضروف، تاندون و لیگامان را دارند. پیشرفت اخیر در تحقیقات سلول‌های بنیادی منجر به تلاشی هیجانانگیز برای بکارگیری سلول‌های بنیادی در بازسازی بافت ارتوپدی شده است. در این بررسی خلاصهای از یافتههای اخیر در مورد استفاده بالینی بالقوه از (Mesenchymal Stem Cells)MSCs در برنامههای ارتوپدی بهعنوان مثال عدم جوشخوردگی استخوان، استخوان‌سازی ناقص، نقص در غضروف انسان، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید و درک بهتر از مسائل مربوط به تحقیقات سلول‌های بنیادی و همچنین هدف بالقوه درمانی از این سلولها در عمل جراحی ارتوپدی ارائه شده است.
