محمدکریم گلناری؛ امیر حسین کهلایی؛ عباس رحیمی؛ سیدمهدی طباطبایی؛ ژاندارک اقلیدی؛ علی اصغر جامه بزرگی
چکیده
پیشزمینه: انحراف به خارج شست پا، شایعترین دفورمیتی پا میباشد و با تغییر راستای انگشتان و تغییر در مرکز فشار کف پا و قدرت تعادل فرد همراه است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر کاربرد پدهای سیلیکونی بینانگشتی در وضعیت تعادلی و بیومکانیکی مبتلایان به این دفورمیتی بود.
مواد و روشها: مطالعه از نوع شبه تجربی بود و برروی ۲۴ فرد ...
بیشتر
پیشزمینه: انحراف به خارج شست پا، شایعترین دفورمیتی پا میباشد و با تغییر راستای انگشتان و تغییر در مرکز فشار کف پا و قدرت تعادل فرد همراه است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر کاربرد پدهای سیلیکونی بینانگشتی در وضعیت تعادلی و بیومکانیکی مبتلایان به این دفورمیتی بود.
مواد و روشها: مطالعه از نوع شبه تجربی بود و برروی ۲۴ فرد مبتلا به انحراف به خارج شست پا در یک بیمارستان آموزشی تهران انجام شد. اطلاعات مربوط به نوسانات مرکز فشار کف پا، ازطریق صفحه نیروی BERTEC جمعآوری گردید. سنجش تعادل با دو آزمون TUG و FR انجام شد. نوسانات مرکز فشار در دو مرحله بدون استفاده از پد و با استفاده از پد به مدت ۱۵ ثانیه بررسی گردید و متغیرهای جابهجایی مرکز فشاردر جهت جلویی ـ پشتی، داخلیـ خارجی، طول مسیر طی شده مرکز فشار، سرعت جابهجایی مرکز فشار و سطح نوسان وضعیتی بهدست آمد. دادهها با روشهای آماری بررسی شدند
یافتهها: استفاده از پد بینانگشتی در جابهجایی مرکز فشار در جهت جلوییـ پشتی، داخلیـ خارجی، سطح نوسان وضعیتی، سرعت جابهجایی مرکز فشار و طول مسیر مرکز فشار تاثیر نداشت (p < /span>≥۰/۰۵)؛ اما نتایج آزمونهای تعادلی را بهبود بخشید (p < /span><۰/۰۵)
نتیجهگیری: استفاده از پد بینانگشتی باعث تغییر در جابهجایی مرکز فشار کف پا و مقادیر سرعت، سطح نوسان وضعیتی و طول مسیر جابهجایی مرکز فشار کف پا دچار انحراف به خارج شست پا نمیشود، اما در بهبود نتیجه آزمونهای تعادلی موثر است.
محسن موحدی یگانه
چکیده
پیشزمینه: استئوتومی دیستال متاتارس اول برای اصلاح هالوکس والگوس خفیف و متوسط کاربرد دارد ولی در خصوص روش کم تهاجمی برای اصلاح هالوکس والگوس تاکنون نتایج بررسی های زیادی منتشر نشده است. هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج جراحی هالوکس والگوس به دنبال استئوتومی دیستال متاتارس اول با روش باز و با روش کم تهاجمی بود. مواد و روش ها: ...
بیشتر
پیشزمینه: استئوتومی دیستال متاتارس اول برای اصلاح هالوکس والگوس خفیف و متوسط کاربرد دارد ولی در خصوص روش کم تهاجمی برای اصلاح هالوکس والگوس تاکنون نتایج بررسی های زیادی منتشر نشده است. هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج جراحی هالوکس والگوس به دنبال استئوتومی دیستال متاتارس اول با روش باز و با روش کم تهاجمی بود. مواد و روش ها: مطالعه بهصورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۲۹بیمار زن با هالوکس والگوس دوطرفه (۵۸ پا) انجام شد. میانگین سنی بیماران ۳۱ سال (۵۵-۱۷سال) و میانگین زمان پیگیری ۱۳ماه (۲۰-۶ ماه) بود. دفورمیتی های با زاویه هالوکس والگوس تا ۴۰درجه و با زاویه بین متاتارس اول و دوم تا ۱۷درجه مطالعه شدند. هر دو پای بیماران تحت جراحی قرار گرفتند. استئوتومی دیستال متاتارس به روش کم تهاجمی در یک طرف و به روش باز در طرف دیگر توسط همان جراح انجام گردید. نتایج اصلاح زوایا و میزان رضایت مندی بیمار و جراح در دو گروه مقایسه شدند. یافته ها: میانگین اصلاح زاویه انحراف هالوکس والگوس در دو گروه ۱۰ درجه و یکسان؛ میانگین اصلاح زاویه بین متاتارس اول و دوم در روش باز بهتر از گروه استئوتومی کم تهاجمی بود. در گروه روش باز، میزان رضایت بیماران و جراحان یکسان بود، در حالی که در گروه کم تهاجمی بین میزان رضایت جراحان و بیماران اختلاف وجود داشت. به این صورت که ۸۶% بیماران خیلی راضی بودند ولی فقط ۳۸% جراحان رضایت کامل داشتند. نتیجه گیری: استئوتومی V شکل دیستال متاتارس، بهعنوان یک روش اصلاحی قابل اعتماد در موارد خفیف و متوسط هالوکس والگوس پیشنهاد می شود اما روش کم تهاجمی هنوز هم می تواند در مواردی که زاویه بین متاتارس اول و دوم افزایش زیاد نداشته باشد، بکار رود.
سید علی مرعشی نژاد؛ ناصر صرافان
چکیده
دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد ۴۰ سالهای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک بههمراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی میگردد. تاکنون مدت پیگیری ۲ سال بوده است.
بیشتر
دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد ۴۰ سالهای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک بههمراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی میگردد. تاکنون مدت پیگیری ۲ سال بوده است.