سلمان غفاری؛ ونوشه نژادی کلاریجانی؛ مسعود شایسته آذر؛ مهدی محبی؛ صادق طاهری
چکیده
پیشزمینه: آسیبهای ارتوپدی از شایعترین آسیبها در کودکان میباشد که سبب مشکلات فراوانی در کـودک و خانواده میگردد. شناسایی شیوع این آسیبها میتواند در برنامـهریـزیهـای درمانی موثر باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد مختلف آسیبهای ارتوپدی در کودکان در بیمارستان بوعلی سینای ساری میباشد.مواد و روشها: ...
بیشتر
پیشزمینه: آسیبهای ارتوپدی از شایعترین آسیبها در کودکان میباشد که سبب مشکلات فراوانی در کـودک و خانواده میگردد. شناسایی شیوع این آسیبها میتواند در برنامـهریـزیهـای درمانی موثر باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد مختلف آسیبهای ارتوپدی در کودکان در بیمارستان بوعلی سینای ساری میباشد.مواد و روشها: این مطالعه بهصورت توصیفی آیندهنگر میباشد، کلیه بیماران زیر 16 سال بودهاند، که در فاصله زمانی دیماه 1394 تا دیماه 1395 از طریق اورژانس بیمارستان بوعلی سینای ساری پذیرش گردیدند. سن جنس و مکانیسم تروما جمعآوری و بررسی شد. دادههای جمعآوری شده با آزمون کای دو، آزمون t مقایسهای و یک جملهای توسط نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: در طول مدت یکسال مطالعه 525 بیمار زیر 16 سال با اسیب ارتوپدی پذیرش گردیدند که اکثریت را پسران تشکیل میدادند (3/65 درصد). دختران (7/34 درصد) میانگین سنی 4/6±7/7 در قیاس با 4/4±7/9 سال در پسران داشتند که اختلاف معنیداری داشت (). حداکثر شیوع سنی در پسران 14-16 سال و در حالیکه در دخترها حداکثر شیوع در دو پیک سنی ۲ تا ۴ و ۱۴ تا ۱۶ سال دیده شد. ۸۱.۷ درصد از شکستگیها در اندامهای فوقانی و ۱۸.۳ درصد در اندامهای تحتانی رخ داده بود. بیشترین محل وقوع حادثه در خانه و شایعترین مکانیسم تروما در هر دو جنس پایین افتادن از ارتفاع (3/42 درصد) بود. بیشترین شیوع آسیب در فصل پاییز (6/44 درصد) مشاهده شد. مشخص گردید که بیشترین (7/56 درصد) میزان شیوع آسیبهای ارتوپدی در کودکان و نوجوانان با وضعیت توده بدنی نرمال بوده است و بیماران چاق یا دارای اضافه وزن مجموعاً 29/8 درصد بیماران 2 تا 16 سال که دچار آسیبهای ارتوپدی شدهاند را تشکیل میدهند.نتیجهگیری: کودکان در معرض آسیبهای شدیدی ارتوپدی میباشند که علت آن عدماطلاعرسانی، عدمآگاهی و آموزش کودکان و بزرگسالان در مورد این آسیبها است. بررسی وضعیت ایمنی کودکان و دور نگه داشتن آنها از چنین آسیبهایی ضروری است و باید راهگشای بررسی مشابه در سایر شهرهای بزرگ در کشورهای در حال توسعه باشد.
مسعود شایسته آذر؛ مسعود شایسته آذر؛ محمدحسین کریمی نسب؛ سید محتار اسماعیل نژاد گنجی؛ سلمان غفاری؛ مهران رضوی پور؛ ابوالفضل کاظمی؛ عماد موید عابدی
چکیده
پیشزمینه: تاکنون مطالعات مختلفی در مورد اثرات موضعی و سیستمیک سختافزارهای ارتوپدی انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی واکنش‌های پاتولوژیک نسبت به کارگذاری سختافزارهای ارتوپدی (نیل و پلاک) در بیماران بود.
مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی، واکنش‌های پاتولوژیک 15 بیمار (12 مرد و 3 زن) با میانگین سنی 41/37 که تحت جراحی درآوردن ...
بیشتر
پیشزمینه: تاکنون مطالعات مختلفی در مورد اثرات موضعی و سیستمیک سختافزارهای ارتوپدی انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی واکنش‌های پاتولوژیک نسبت به کارگذاری سختافزارهای ارتوپدی (نیل و پلاک) در بیماران بود.
مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی، واکنش‌های پاتولوژیک 15 بیمار (12 مرد و 3 زن) با میانگین سنی 41/37 که تحت جراحی درآوردن سختافزارهای کارگزاری شده ارتوپدی در دو بیمارستان در شهر ساری قرار گرفته بودند از طریق چک لیست، مشاهده و آزمایش پاتولوژی مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: واکنش پوستی بعد از گذاشتن سختافزار در هیچ کدام از بیماران مشاهده نشد. تنها در 66/6 % از بیماران عفونت بعد از گذاشتن سختافزار مشاهده شد و جوش نخوردن نیز در یک مورد در بیماران دیده شد. عارضه سیستماتیک نیز در هیچ کدام از بیماران مورد مطالعه دیده نشد. لیکن اکثریت بیماران التهاب بافتی متوسط در محل کارگذاری سختافزار داشتند. شواهدی دال بر بدخیمی نیز در هیچکدام از نمونههای پاتولوژی مربوط به بیماران مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر میرسد که التهابهای بافتی متوسط در کارگذاری سختافزارهای ارتوپدی نیل و پلاک، عارضه شایع استفاده از نیل و پلاکهای ارتوپدی در مراکز مطالعه شده میباشد.
