نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حمید ذوالقدر ¹
• پریسا صداقتی ²
• یحیی سخنگویی ³
• الهام حسینی ⁴

¹ گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

² استادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

³ استادیار، گروه علوم توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

⁴ گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.

چکیده

پیش‌زمینه: افزایش تحرک یک یا چند مفصل در مقایسه با دامنة طبیعی، به عنوان بیش تحرکی مفصل یا هایپرموبیلیتی (hypermobility) شناخته می‌شود. با این حال، در بیشتر موارد، هایپرموبیلیتی مفصل یک پدیدة محدود است که به عنوان هایپرموبیلیتی عمومی مفاصل، Generalized Joint Hypermobility (GJH) شناخته می‌شود. هدف از مطالعة حاضر مقایسة میزان شیوع هایپرموبیلیتی عمومی مفاصل در دانش‌آموزان دختر و پسر ایرانی بود.
مواد و روش‌ها: مطالعة حاضر از نوع مقطعی و گذشته‌نگر است و جامعة آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر و پسر با دامنة سنی 8 تا 18 سال است که به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. تعداد 1225 دانش آموز شامل 726 دختر و 499 پسر، به صورت نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامة 5 سؤالی خودارزیابی هایپرموبیلیتی عمومی مفاصل حکیم و گراهام استفاده شد که حساسیت آن 80 تا 85 درصد و ویژگی آن 80 تا 90 درصد است. با توجه به شرایط شیوع بیماری کرونا و عدم دسترسی مستقیم به دانش‌آموزان، این پرسشنامه به صورت الکترونیکی (آنلاین) در برنامه گوگل فرم طراحی شد و برای تکمیل در شبکه‌های اجتماعی در اختیار معلمان ورزش یا دانش‌آموزان قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون خی دو (دو بعدی) در نرم‌افزار آماری SPSS نسخة 22 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان شیوع هایپرموبیلیتی در دختران (%2/41) نسبت به پسران (7/30%) بالاتر است. همچنین، آزمون آماری خی دو نشان داد که تفاوت معناداری بین دو جنس دختر و پسر و میزان ابتلا به هایپرموبیلیتی وجود دارد (001/0p=، 97/13=ƛ). طبق این نتایج، جنسیت در میزان ابتلا به هایپرموبیلیتی به میزان 10 درصد تعیین کننده بوده است. علاوه بر این، نتایج آزمون آماری نشان داد که پارامتر سن در میزان ابتلا به هایپرموبیلیتی تفاوت معناداری ایجاد نمی‌کند (54/0p= ،79/10=ƛ).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعة حاضر، هایپرموبیلیتی عمومی مفاصل در دانش آموزان دختر و پسر ایرانی از میزان شیوع بالایی برخوردار است. همچنین این شیوع در دختران نسبت به پسران بیشتر است. بنابراین نیاز است که توجه بیشتری به این پدیده شود، چرا که در آینده ممکن است برای افرادی که دچار هایپرموبیلیتی هستند عوارض جسمانی و روانی ایجاد شود.
 

کلیدواژه‌ها

• دانش‌آموز
• هایپرموبیلیتی عمومی مفاصل
• شلی لیگامان

موضوعات

• مفاصل

عنوان مقاله [English]

Comparison and Prevalence of Generalized Joint Hyper-mobility in Iranian Students

نویسندگان [English]

• Hamid Zolghadr ¹
• Parisa Sedaghati ²
• Yahya Sokhangoe ³
• Elham Hosseini ⁴

¹ Department of Sport Injury and Corrective Exercises, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran.

² Assistant Professor, Department of Sport Injury and Corrective Exercises, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran.

³ Associate Professor, Department of Rehabilitation Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

⁴ Department of Sports Injuries and Corrective Exercises, Faculty of Sports Sciences, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran.

چکیده [English]

Background: An increase in the movement of one or more joints beyond the normal range of motion is known as hyper-mobility. However, in most cases, joint hyper-mobility is observed as a confined phenomenon referred to as generalized joint hyper-mobility (GJH). The present study aims to compare and evaluate the prevalence of GJH among Iranian students.
Methods: The present cross-sectional and retrospective study enrolled both male and female students aged 8 to 18 years who were willingly enthusiastic to participate in this study. For this, 1225 students (726 girls and 499 boys) were chosen through the convenience and targeted sampling method. The research tool was a self-assessment 5-part questionnaire for identifying GJH (5PQ; Sensitivity: 80-85%; Specificity: 80-90%) (Hakim & Grahame). Due to the Covid-19 pandemic and no direct access to students, the questionnaire was designed in Google Forms Survey Administration software and distributed online among sports teachers or students through social networks. The data gathered from completed questionnaires were analyzed in SPSS version 22 using the two-way chi-square test.
Results: The prevalence of GJH among female students (41.2%) was higher than that among male students (30.7%). The two-way chi-square test revealed a significant difference in the rate of GJH between female and male students (p=0.001, ƛ=13.97). According to the results, "gender" accounted for 10% of the prevalence of hyper-mobility in students. The statistical tests revealed that "age" causes no significant difference in the rate of hyper-mobility among students (p=0.54, ƛ=10.79).
Conclusion: The present study revealed a high prevalence of GJH among Iranian students. The prevalence of GJH among female students was higher than that among male students. Thus, these results entail paying more attention to this phenomenon, as it may provoke physical and psychological complications in the future for students affected by GJH.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

• Student
• generalized joint hyper-mobility
• ligament laxity