نویسندگان

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

10.22034/ijos.2020.121196

چکیده

پیش‌زمینه: استئوآرتریت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های بشری است که به‌علت ایجاد ناتوانی نیازمند اقدامات درمانی موثر است. روش‌های درمانی موجود شامل استفاده از استروییدها به‌علت عوارض قابل توجهی که دارند و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به‌علت اثرات درمانی ضعیف، چندان رضایت‌بخش نیستند، به‌همین دلیل پزشکان به‌دنبال روش‌های درمانی جدیدتری می‌باشند. از جمله این درمان‌ها تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک است. در این مطالعه سعی شد نتایج درمانی تزریق اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون داخل مفصلی، داروهای ضدالتهابی خوراکی در درمان استئوآرتریت متوسط یا شدید زانو با یکدیگر مقایسه گردد.مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی غیر‌تصادفی ۴۰ زن مبتلا به استئوآرتریت متوسط یا شدید، تحت درمان با تزریق اسیدهیالورونیک داخل مفصلی و ۱۶ زن با سن و شدت بیماری مشابه تحت درمان با تزریق کورتیکواسترویید داخل مفصلی قرار گرفتند. نتایج درمان با ۳۶ بیمار که از داروی ضدالتهابی ناپروکسن استفاده می‌کردند مقایسه شد. برای بررسی نتایج درمان از مقیاس های سنجش دیداری در (Visual Analgue Scale) و «وومک» (WOMAC) استفاده گردید.یافته‌ها: شدت درد ۶ هفته و ۲۴ هفته پس از درمان در حالت استراحت در گروه تزریق اسید هیالورونیک به ترتیب ۴/۹ و ۴/۷، در گروه تزریق کورتیکواسترویید  ۱/۵ و ۱/۶ و در گروه مصرف داروهای ضدالتهابی ۶/۶ و ۶/۹ بود (۰/۰۰۵=p < /em>). در حالت راه‌‌رفتن، شدت درد در گروه تزریق اسید هیالورونیک ۵/۲ و ۴/۹ و در گروه تزریق کورتیکواسترویید ۳/۲ و ۳/۳ و در گروه مصرف داروی ضدالتهابی، ۶/۸ و ۷/۶  بود (۰/۰۴۲=p < /em>). بیست و هشت بیمار (۷۰%) در گروه تزریق اسید هیالورونیک و ۱۶ بیمار (۱۰۰%) در گروه تزریق کورتیکواسترویید از نتایج درمان رضایت داشتند (۰/۰۳۶=p < /em>).نتیجه‌گیری: اثرات ضد درد و بهبود بیماران در مورد تزریق متیل پردنیزولون بهتر بود. اما از آنجا ‌که این دارو احتمال تخریب مفصلی دارد و در ضمن تزریق اسید هیالورونیک اثرات ضددرد و بهبودی نزدیک به متیل پردنیزولون دارد و اثرات تخریبی آن گزارش نشده است، توصیه می‌شود در روند درمان، اسیدهیالورونیک به‌عنوان یک داروی مناسب در نظر گرفته شود. مطالعه حاضر براساس نتایج کلینیکی بیماران انجام شد؛ اما لازم است به‌منظور بررسی نتایج درمانی اسید هیالورونیک و نقش آن در ترمیم غضروف مفصلی، مطالعاتی با روش‌های پاراکلینیک انجام شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effect of Intra-Articular Hyaluronic Acid or Methyl Prednisolone, or Oral Anti-Inflammatory Drugs in Knee Osteoarthritis (A Comparative Study)

نویسندگان [English]

  • Ali Akbar Esmaieliejah, MD
  • Mohammad Reza Abbassian, MD
  • Hamid Reza Hosseinzadeh, MD
  • Seyed Mohammad Jazayeri, MD
  • Mehrnoosh Hasas Yeganeh, MD
  • Nima Mohsseni, MD

چکیده [English]

Background: Osteoarthritis is a relatively common ailment of human beings. The aim of this study is to compare the short-term effects of oral non-steroid anti-inflammatory medications with intra-articular injections of Hyaluronic Acid or Methyl Prednisolone acetate.Methods: In a clinical trial study, 40 female patients with moderate or severe knee osteoarthritis received Hyaluronic Acid intra-articular injections. They were compared with 16 cases who had intra-articular Prednisolone injection and 36 female patients who received non-steroid anti-inflammatory oral medication. The results were evaluated in 6 and 24 weeks by Visual Analogue Scale and Western Ontario & McMaster Universities (WOMAC) functional score.Results: Pain relief in 6 and 24 weeks post injection were 4.9 and 4.7 for Hyaluronic Acid, and 1.5 and 1.6 for Prednisolone. The figures for oral non-steroidal anti-inflammatory medication were 5.2 and 4.9 respectively. Subjective patient’s satisfaction was expressed in 28 (70%) of Hyaluronic Acid group and 16 (100%) of Prednisolone group.Conclusions: After 6 and 24 weeks following intra-articular steroid injection in female patients with knee osteoarthritis, pain relief and subjective patient satisfaction is more favorable compared to intra-articular Hyaluronic Acid injection. These two are both more effective than oral anti-inflammatories. This statement does not include the potential side-effects of intra-articular steroid injection in long-term.

کلیدواژه‌ها [English]

  • osteoarthritis
  • knee
  • Injections
  • Intra-Articular
  • Hyaluronic acid