نویسندگان

• محمدتقی پیوندی
• امیررضا کچوئی
• اقبال صدری ‌محولاتی
• سیده‌زهرا مصطفویان
• محمدحسین ابراهیم‌زاده
• امین رازی

دانشگاه علوم پزشکی مشهد

چکیده

پیش‌زمینه: شکستگی دیستال رادیوس از شایع‌ترین شکستگی‌های استخوان‌های بلند است که در سنین مختلف دیده می‌شود و علی‌رغم روش‌های درمانی متعدد، چالش‌ها و اختلاف‌نظرهای زیادی در درمان آن وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج درمان جااندازی بسته با گچ کوتاه و گچ بلند ساعد در نوع A2 شکستگی دیستال رادیوس بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، نتایج درمان 50 مورد جااندازی بسته با گچ کوتاه ساعد با 50 مورد جااندازی بسته با گچ بلند ساعد در شکستگی با ثبات و خارج مفصلی انتهای رادیوس در طی یک‌ سال در سه مرکز آموزشی مشهد مقایسه شدند. پس از جااندازی، پرتونگاری کنترل انجام شد. گچ بلند در هفته 4 کوتاه گردید و هردو نوع گچ در هفته 6 باز شدند. بیماران از نظر دامنه حرکات ساعد، آرنج، وضعیت جوش‌‌خوردگی، عوارض شکستگی، رضایت از نوع گچ و پایداری مفصل رادیو اولنار تحتانی در هفته‌های 6 و 18 بررسی شدند. یافته‌ها: شدت شکستگی در هر دو گروه مشابه بود. هیچ مورد جوش‌نخوردگی, بدجوش‌خوردگی غیرقابل قبول، آتروفی سودک، سندرم کمپارتمان و کارپال تونل دیده نشد. رضایت‌مندی در گچ کوتاه وجود داشت و بیماران گچ بلند تمایل به کوتاه کردن گچ داشتند. حرکات ساعد و آرنج در بیماران با گچ کوتاه بهتر بود. نتیجه‌گیری: جااندازی با گچ کوتاه ساعد به اندازه گچ بلند مؤثر و عوارض آن کمتر است، از سوی بیماران بهتر تحمل می‌شود و نتایج آن در کوتاه‌مدت ارجح می‌باشد. بنابراین استفاده از جااندازی بسته با گچ کوتاه ساعد در موارد شکستگی پایدار پیشنهاد می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

• شکستگی رادیوس
• بی‌حرکتی
• بزرگسال

عنوان مقاله [English]

Comparison of Short and Long Arm Cast in Treating Stable Distal Radius Fractures in Adults

نویسندگان [English]

• Mohammad Taghi Peivandi
• Amir Reza Kachooei
• Eghbal Sadri Mahvelati
• Seyyedeh Zahra Mostafavian
• Mohammad Hosein Ebrahimzadeh
• Amin Razi

چکیده [English]

Background: Distal radius fracture is among the most common fractures of the long bones that are seen in all age groups. Presence of different treatment protocols explains the challenge and controversy in treatment. Methods: In a clinical trial study, on 100 patients with stable extra articular distal radius fractures, 50 cases were randomly treated with short and 50 with long arm casts in a one year period in three training hospitals in Mashhad-Iran. All the long casts were changed to short casts in the forth week and all the casts discontinued in the sixth week and the patients assessed for the elbow range of motion , forearm supination-pronation, :::union:::, mal:::union:::, the patient satisfaction, and distal radioulnar joint stability in the 6th and 18th weeks after treatment. Results: The severity of fractures in both groups was similar. We didn’t find any case of non:::union:::, unacceptable mal:::union:::, regional pain syndrome, carpal tunnel syndrome or compartment syndrome. All the patients with short arm cast were satisfied in contrast to the other group. Range of motion had been better saved in short arm cast and in younger patients. Conclusion: This study shows that the effectiveness of short arm cast is the same as long arm cast the complications are fewer than long arm cast, and the patient's satisfaction is better in short arm cast. So, we suggest closed reduction and short arm cast for the treatment of stable extraarticular A2 type of OTA distal radius fractures.

کلیدواژه‌ها [English]

• Radius fractures
• Immobilization
• adult