اصغر صادق آبادی؛ ناهید حسن زاده نعمتی؛ محمد رضا واعظی؛ محمد تقی خراسانی
چکیده
زمینه: تعویض کلی مفصل ران، THA (Total Hip Arthroplasty) یکی از موفق‌ترین جراحی‌های انجام شده در تاریخ پزشکی است. تعویض مفصل ران با استفاده از مفصل مصنوعی با اصطکاک کم (Low-Friction Arthroplasty)، توسط سر جان چارنلی (Sir John Charnley) در دهة 1960 آغاز شد. پس از آن، مواد لغزشی (Bearing surfaces)، روشهای تثبیت و طراحی‌های جدید، بهبود یافتند و اصلاح شدند. نگرانی اصلی در مورد ...
بیشتر
زمینه: تعویض کلی مفصل ران، THA (Total Hip Arthroplasty) یکی از موفق‌ترین جراحی‌های انجام شده در تاریخ پزشکی است. تعویض مفصل ران با استفاده از مفصل مصنوعی با اصطکاک کم (Low-Friction Arthroplasty)، توسط سر جان چارنلی (Sir John Charnley) در دهة 1960 آغاز شد. پس از آن، مواد لغزشی (Bearing surfaces)، روشهای تثبیت و طراحی‌های جدید، بهبود یافتند و اصلاح شدند. نگرانی اصلی در مورد THA، پاسخ بیولوژیکی به ذرات تولید شده توسط سطوح لغزشی است که منجر به تخریب استخوان (Osteolysis) و از دست رفتن پروتز می‌شود. برای حل این مشکل، زیست‌ماده‌های مدرن THA توسعه یافتند.روش‌ها: جستجوی نشریات با به کارگیری کلید واژه‌های مختلف انجام شد. مقاله‌ها و گزارش‌های فنی با بالاترین کیفیت که شامل بهترین و جدیدترین مطالب مرتبط بودند انتخاب شدند. کلیدواژه‌های جستجو شامل پروتز ران، زیست‌ماده، سایش، تیتانیم، زیرکونیا، آلومینا، UHMWPE(Ultra-High-Molecular-Weight-Polyethylene) و کبالت-کروم بودند. در نهایت 69 منبع انتخاب و در این تحقیق از آنها استفاده شد.نتایج: مطالعه انجام شده نشان می‌دهد که پیشرفت‌های اخیر در حوزة پروتزهای ران بر روی استحکام مکانیکی، زیست‌سازگاری، زیست‌فعالی، افزایش مقاومت سایشی و قابلیت اطمینان با استفاده از فن‌آوری‌های جدید و اصلاح ساختار و هیبرید کردن با فن‌آوری نانو، متمرکز شده‌اند. طراحی‌های هیبریدی در نانو سرامیک‌ها باعث افزایش مقاومت تا 4 برابر آلومینا شده است به طوری که امکان طراحی سر فمورال کوچک‌تر را فراهم می‌کند. به دلیل افزایش بیماران جوانی که نیازمند تعویض مفصل ران هستند و سطح فعالیت بالاتر این بیماران، به ثبات و عمر طولانی‌تر و قابلیت اطمینان بیشتر پروتز نیاز است که این فقط با روشهای علمی و مواد جدید بهبود یافته قابل دستیابی می‌باشد.نتیجه‌گیری: در این مقاله زیست‌ماده‌های به کار رفته در پروتز مفصل ران به خوبی معرفی شده و از جنبه های مختلف مورد بحث قرار گرفته‌اند. همچنین زیست‌ماده‌های پیشرفته‌تر برای THA که ممکن است در آینده باعث کاهش بیشتر سایش شوند و عمر پروتز را افزایش دهند بررسی شده‌اند.
بنفشه جعفرقلی زاده؛ ناهید حسن زاده نعمتی
چکیده
پس زمینه: افزایش جمعیت سالمند تقاضای روزافزون ایمپلنت های ارتوپدی را به همراه داشته است. با پیدایش آلیاژهای حافظهدار نیکل _ تیتانیم که با نام تجاری نایتینول شناخته شده است، این مواد به دلیل برخورداری از خواص مکانیکی و بیولوژیکی از جمله حافظه شکلی،سوپرالاستیسیته، عمر خستگی بالا و زیست سازگاری عالی، به طور گسترده توجه پژوهشگران ...
بیشتر
پس زمینه: افزایش جمعیت سالمند تقاضای روزافزون ایمپلنت های ارتوپدی را به همراه داشته است. با پیدایش آلیاژهای حافظهدار نیکل _ تیتانیم که با نام تجاری نایتینول شناخته شده است، این مواد به دلیل برخورداری از خواص مکانیکی و بیولوژیکی از جمله حافظه شکلی،سوپرالاستیسیته، عمر خستگی بالا و زیست سازگاری عالی، به طور گسترده توجه پژوهشگران را به منظور استفاده در صنایع پزشکی از قبیلسیمهای ارتودنسی، سیستمهای رهایش دارو، استنتهای قلبی و عروقی و ایمپلنت های ارتوپدی به خود جلب کرده است، اما در برخی مواردممکن است ویژگیهای سطحی مانند مقاومت به خوردگی و ویژگیهای بیولوژیکی، برای کاربردهای بالینی کافی نباشد. عفونت ناشی از وجودایمپلنت ها در بدن، یکی از موارد شایع شکایت بیماران است. از آنجا که باکتریها در ناکار کردن سهم بسزایی دارند لذا ایجاد خاصیت آنتیباکتریال مورد توجه قرار گرفته است.مواد و رو شها: نانو لوله های ایجاد شده بر سطح نایتینول از طریق آندایز کردن میتواند یکی از راه حلهای مفید برای ایجاد خاصیت آنتی باکتریالیباشد. همچنین توانمندی این ساختارها، برای حمل داروهایی از قبیل داروهای آنتیبیوتیک، میتواند مشکلات ناشی از کاشت ایمپلنت هایارتوپدی در بدن را به حداقل برساند.نتایج: به منظور افزایش توانایی آنتی باکتریالی طولانی مدت ایمپلنت های ارتوپدی، محققان با استفاده از روش های اصلاح سطح مناسب، به بهبودخواص فیزیکی و شیمیایی سطح نایتینول پرداخته اند.نتیجه گیری: در این گزارش، مروری بر تحقیقات انجام شده به منظور اصلاح سطح نایتینول به روش آندایز کردن و ایجاد نانولوله ها بر سطح آن وبارگذاری دارو انجام شده و تأثیر پارامترهای مختلف بر مورفولوژی، رهایش یون نیکل، رفتارهای خوردگی، بیولوژیکی و رهایش دارویی آن بهمنظور کاربرد در ایمپلنت های ارتوپدی آورده شده است.
ناهید حسن زاده نعمتی؛ ستاره نیک ضمیر؛ زهره انصاری نژاد
چکیده
حفظ ساختار بیولوژیکی اولیه استخوان اسفنجی می تواند آن را برای استفاده به عنوان یک داربست مناسب برای مهندسی موفقیت آمیز بافت استخوان آماده کند. علاوه بر این ، از بین بردن سلولهای متعلق به بستر آن برای افزایش زیست سازگاری آن و کاهش پاسخهای ایمونولوژیکی آنها بسیار حیاتی است. در این مطالعه ، از روشهای شیمیایی برای سلول زدایی داربستهای ...
بیشتر
حفظ ساختار بیولوژیکی اولیه استخوان اسفنجی می تواند آن را برای استفاده به عنوان یک داربست مناسب برای مهندسی موفقیت آمیز بافت استخوان آماده کند. علاوه بر این ، از بین بردن سلولهای متعلق به بستر آن برای افزایش زیست سازگاری آن و کاهش پاسخهای ایمونولوژیکی آنها بسیار حیاتی است. در این مطالعه ، از روشهای شیمیایی برای سلول زدایی داربستهای سه بعدی ساخته شده از استخوان لگن گوساله اسفنجی استفاده شد. برای این منظور ، نمونه های استخوانی که از استخوان لگن گوساله بریده شده بودند با استفاده از روش شیمیایی (سدیم دودسیل سولفات (SDS) و TritonX-100 با غلظت های مختلف) سلول زدایی شدند. نمونه ها با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین ، رنگ آمیزی تریکروم، میکروسکوپ الکترونی نوری و روبشی مشخصه یابی شدند. در پایان، برای اطمینان از عدم وجود مواد سمی در داربست ، آزمایش سمیت سلولی انجام شد. نتایج نشان داد که نمونه های سلولز شده با TritonX-100 2٪ و به ترتیب در ترکیب محلول 3٪ TritonX-100 و 4٪ SDS می توانند جایگزین بافت استخوانی اسفنجی آسیب دیده شوند.
