نویسندگان

• سیدمرتضی کاظمی
• علی اکبر اسماعیلی جاه
• علی اکبر اسماعیلی جاه
• فرشاد ادیب

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

چکیده

پیش‌زمینه: علی‌رغم شیوع بالای پیچ‌خوردگی مچ پا، آسیب سین دسموزیس نادر می‌باشد ولیکن می‌تواند بسیار ناتوان کننده باشد و در اغلب موارد در ویزیت اول تشخیص داده نمی‌شود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی قدرت ابزار تشخیصی در دسترس بود.مواد و روش‌ها: در ۱۰۰ بیمار قدرت تشخیص پرتونگاری و معاینات فیزیکی با ام‌آر‌آی مقایسه گردید. پرتونگاری‌ها شامل رخ، نیمرخ و مورتیس بودند و معاینات فیزیکی شامل تندرنس سین دسموزیس، «تست فشردن مچ پا» (squeeze test)، «تست چرخش خارجی مچ» (external rotation test) و «تست چهار زانو نشستن» (crossed-leg test) بود.یافته‌ها: چهار بیمار دچار آسیب سین دسموزیس بودند. در مقایسه با ام‌آر‌آی حساسیت و ویژگی برای پرتونگاری به ترتیب ۲۵% و ۱۰۰%؛ در معاینات فیزیکی «تست فشردن مچ پا» به ترتیب ۷۵% و ۶۱/۵% ؛ «تست چرخش خارجی مچ» به ترتیب ۱۰۰% و ۶۲/۵%؛ «تست چهار زانو نشستن» به ترتیب ۱۰۰% و ۷۴%؛ و تندرنس سین دسموزیس به ترتیب ۱۰۰% و ۵۸/۳% بودند.نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع آسیب سین دسموزیس  در پیچ خوردگی‌های مچ پا در مطالعه (۴%)، پزشک باید همواره شک بالینی این آسیب را در مکانیسم‌های چرخش خارجی در ذهن داشته باشد. معاینات فیزیکی حساسیت بالا و ویژگی پایینی داشتند و دقیق‌ترین معاینه فیزیکی «تست چهارزانو نشستن» بود. پرتونگاری‌های استاندارد برعکس حساسیت پایین و ویژگی بالایی داشتند. با توجه به اینکه عدم تشخیص آسیب سین دسموزیس در ویزیت اول می‌تواند عوارض ناتوان کننده‌ای به ویژه برای ورزشکاران به‌جا بگذارد، در ورزشکاران حرفه‌ای و بیمارانی که علایم مشکوک دارند جهت تشخیص آسیب سین دسموزیس انجام ام‌آرآی توصیه می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

• مچ پا
• پیچ خوردگی
• پرتونگاری

عنوان مقاله [English]

Diagnosis of Syndesmosis Sprain (Comparison between Clinical and Radiographic Examination)

نویسندگان [English]

• Seyed Morteza Kazemi, MD
• Ali Akbar Esmaeileijah, MD
• Ali Akbar Esmaeileijah, MD
• Farshad Adib, MD

چکیده [English]

Background: In spite of common occurrence of ankle sprains, syndesmosis injuries are rare, but very debilitating and frequently misdiagnosed.Methods: In 100 patients the sensitivity and specificity of standard radiography and physical examination were tested against MRI of the ankle for the diagnosis of syndesmosis sprain. The clinical tests included: syndesmosis tenderness, squeeze test, external rotation test, and crossed-leg test.Results: Four patients had syndesmosis sprain. In comparison with MRI, the sensitivity and specificity for standard radiography were 25% and 100%. The values for crossed-leg test they were 100%, 74%, for external rotation test 100%, 62.5%, for squeeze test 75%, 61.5%, and for tenderness of syndesmosis were 100%, 58% respectively.Conclusions: Physical examination has high sensitivity and low specificity for diagnosis of syndesmosis sprain. Crossed-leg test is more accurate than the other tests. AP and mortise views have low sensitivity and high specificity. Clinical evaluation and regular radiographs do not yield an accurate account of tibiofibular syndesmotic injury. MRI is recommended in athletes or those with equivocal findings.

کلیدواژه‌ها [English]

• Ankle
• Sprain
• Radiography