پا و مچ پا
سید علیرضا امین جواهری؛ سید حسین شفیعی؛ محمد علی قاسمی؛ علیرضا محرمی؛ میر منصور موذن جمشیدی؛ سید محمد جواد مرتضوی
چکیده
پیش زمینیه: ریسک شکستگی گردن فمور در بیمارانی که تحت دیالیز قرار می‌گیرند افزایش پیدا می‌کند. هدف این مطالعه توضیح تجربیات ما درباره درمان این شکستگی‌ها در این بیماران می‌باشد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، 16 مورد شکستگی با جابجایی گردن فمور در 12 بیمار همودیالیزی بین سالهای 1389 الی 1394 بررسی شدند. تمام بیماران تحت تعویض ...
بیشتر
پیش زمینیه: ریسک شکستگی گردن فمور در بیمارانی که تحت دیالیز قرار می‌گیرند افزایش پیدا می‌کند. هدف این مطالعه توضیح تجربیات ما درباره درمان این شکستگی‌ها در این بیماران می‌باشد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، 16 مورد شکستگی با جابجایی گردن فمور در 12 بیمار همودیالیزی بین سالهای 1389 الی 1394 بررسی شدند. تمام بیماران تحت تعویض مفصل هیپ با اپروچ قدامی قرار گرفتند (3 مورد غیر سیمانی و 9 مورد سیمانی). هیچ درنی بعد از جراحی استفاده نشد و کلیه بیماران یک ماه، 3 ماه، 6 ماه، یک سال و سپس سالانه تحت پیگیری قرار گرفتند.یافته‌ها: کلیه بیماران از نتایج تعویض مفصل هیپ رضایت داشتند. در زمان آخرین پیگیری متوسط 22 ماه تمامی هیپ ها در 12 بیمار همودیالیزی خوب بودند همراه با میانگین امتیاز هریس هیپ 90 (82-100). از بیمارانی که پروتز غیر سیمانی دریافت کرده بودند، یک بیمار شل شدگی قسمت فمورال پروتز سمت راست را یک سال بعد از جراحی داشت و سپس سمت چپ را، که تحت جراحی ریویژن با پروتز سیمانی قرار گرفتند. عوارضی همچون، یک مورد شکستگی تروکانتر بزرگ، یک مو.رد شکستگی دیستال فمور حین جراحی، یک مورد هماتوم بعد از جراحی و یک مورد عفونت محل جراحی وجود داشت.نتیجه‌گیری: در این بررسی گذشته‌نگر درصد نسبی بالای عوارض تعویض مفصل ران را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی که دچار شکستگی گردن ران شده‌اند را نشان می‌دهد. استفاده از پروتز سیمانی ارجح است و برای جلوگیری از شکستگی در چنین استخوان پوک دقت ویژه‌ای را می‌طلبد.
محمدتقی کریمی؛ مهسا کاویانی بروجنی
چکیده
استفاده از ارتوز در درمان ضایعات اسکلتی، عضلانی و عصبی، بسیار متداول است. برای ساخت ارتوزها مواد ترموپلاستیک نقش عمده ای
را به عهده دارند. این مواد براساس نقطه ذوب به سه دسته کلی: 1. مواد فرم پذیر بدون نیاز به حرارت، 2. موادی که برای شکل گرفتن به
حرارت کمی نیاز دارند و 3. موادی که برای فرم پیدا کردن حرارت بالایی را طلب می کنند تقسیم می ...
بیشتر
استفاده از ارتوز در درمان ضایعات اسکلتی، عضلانی و عصبی، بسیار متداول است. برای ساخت ارتوزها مواد ترموپلاستیک نقش عمده ای
را به عهده دارند. این مواد براساس نقطه ذوب به سه دسته کلی: 1. مواد فرم پذیر بدون نیاز به حرارت، 2. موادی که برای شکل گرفتن به
حرارت کمی نیاز دارند و 3. موادی که برای فرم پیدا کردن حرارت بالایی را طلب می کنند تقسیم می شوند. استفاده از این مواد براساس
خصوصیت مکانیکی آنها، دوام و فرم پذیری انجام می پذیرد و بسته به بیمار و نوع بیماری لازم است متفاوت باشند.
طلا عسگری؛ آزادعلی احمدی؛ حمید مهدوی محتشم؛ سید مرتضی کاظمی
چکیده
پیش زمینه: عمل جراحی تعویض مفصل زانو یک روش درمانی تهاجمی موثر و مقرون به صرفه است که میزان موفقیت آن در کاهش درد و بهبود عملکرد زانو در بیماران مبتلا به آرتریت پیشرفتۀزانو بسیار بالاست . اما عواملی وجود دارد که ممکن است موجب مردود شدن این عمل جراحی شود که به دنبال آن بیمار مجبور به جراحی مجدد می گردد. از شایع ترین عوامل عمل جراحی مجدد ...
بیشتر
پیش زمینه: عمل جراحی تعویض مفصل زانو یک روش درمانی تهاجمی موثر و مقرون به صرفه است که میزان موفقیت آن در کاهش درد و بهبود عملکرد زانو در بیماران مبتلا به آرتریت پیشرفتۀزانو بسیار بالاست . اما عواملی وجود دارد که ممکن است موجب مردود شدن این عمل جراحی شود که به دنبال آن بیمار مجبور به جراحی مجدد می گردد. از شایع ترین عوامل عمل جراحی مجدد زانو می توان به مواردی چون عفونت ، عملکرد نامناسب مکانیکی مفصل تعویض شده ، مردود شدن ایمپلنت یا شگستگی آن اشاره کرد که عفونت به عنوان شایع ترین عامل ، از علل اصلی جراحی مجدد زانو محسوب می شود. هدف ما از این پژوهش کشف روشهای جدید در راستای کاهش نارسایی های ناشی از ایمپلنت و هم چنین افزایش طول عمر ایمپلنت در جراحی های آرتروپلاستی زانو است.
مواد و روش: جستجو در بانک های اطلاعاتی pupmed, science direct و مجله materials برای شناسایی مقالات چاپ شده و مطالعات صورت گرفته بر روی عفونت های ناشی از جراحی ایمپلنت های استخوانی انجام شد. تعداد 76 مقاله از سال های 2003 تا 2016 بررسی شدند که 50 مورد از این مقالات در متن استناد شده.
نتایج: از 50 مقاله استناد شده در این پژوهش 41 مقاله تاثیر درمان های غیر آنتی بیوتیکی بر عفونت های ایمپلنت های استخوانی را مورد بررسی قرار داده اند. تعداد 5 مقاله به بررسی دقیق درمان های غیر آنتی بیوتیکی و اثرات آن بر بافت استخوانی به شکل درون تنی پرداخته و 4 مقاله دیگر در ارتباط با ترکیب این عوامل با آنتی بیوتیک ها و افزایش اثر بخشی آن ها بعد از جراحی است.
نتیجه گیری: استفاده از مواد غیر آنتی بیوتیکی برای جلوگیری از عفونت های بعد از جراحی زانو و تشکیل بیوفیلم در این ناحیه ،از روش هایی است که برای جلوگیری از مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها پیشنهاد می شود. امروزه در این جراحی ها عموما از سیمان پلی متیل متا اکریلات آغشته به آنتی بیوتیک هایی مثل ونکومایسین و جنتامایسین استفاده می گردد ، که ممکن است با مقاومت از سوی باکتری مواجه شده و بیوفیلم تشکیل شود و نهایتا منجر به عفونت های حاد گردد. در این پژوهش مروری ، به بررسی تکنولوژی هایی پرداخته ایم که می توانند در کنار یکدیگر باعث بهبود در عملکرد ایمپلنت های ارتوپدی شده ، شاید بتوان به وسیله آنها تا حدودی عفونت های ناشی از جراحی مفصل زانو را کاهش داد. همچنین نتایج این گزارشات نشان داده ترکیب تکنولوژی های مختلف به طور هم زمان میتواند باعث ارتقاء مهار عفونت میکروبی شود.
محمد فکور؛ محمدجعفر شاطرزاده؛ سارا پذیرا
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی تنه استخوان ران در همه گروه‌های سنی و با مکانیسم‌های مختلف دیده می‌شود. به‌دلیل نزدیک بودن محل شکستگی با مفصل زانو ـ به‌عنوان مفصل حد وسط ـ احتمال اختلال در سیستم کنترل وضعیت تعادل بدن وجود دارد و دلیل آن اشکال در ارسال پیام‌های مناسب از گیرنده‌های حس عمقی می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی نوع و میزان اختلال ایجاد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی تنه استخوان ران در همه گروه‌های سنی و با مکانیسم‌های مختلف دیده می‌شود. به‌دلیل نزدیک بودن محل شکستگی با مفصل زانو ـ به‌عنوان مفصل حد وسط ـ احتمال اختلال در سیستم کنترل وضعیت تعادل بدن وجود دارد و دلیل آن اشکال در ارسال پیام‌های مناسب از گیرنده‌های حس عمقی می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی نوع و میزان اختلال ایجاد شده در وضعیت تعادل بیمارانی بود که دچار شکستگی استخوان ران شده بودند.مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۱۵ بیمار با شکستگی منفرد تنه استخوان ران با میانگین سنی ۴/۷۶+۲۵/۵ سال که به روش جااندازی باز و ثابت‌سازی داخلی درمان شده بودند و ۱۵ فرد سالم به‌عنوان گروه کنترل، که بر مبنای سن، قد، وزن، جنس و شاخص توده بدنی (BMI) با گروه آزمون جور شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از هر دو گروه خواسته شد که به ترتیب تصادفی بر روی صفحه گرد متصل کننده نیرو که توانایی انحراف در جهات مختلف را به میزان ۲۰ درجه دارد بایستند و توانایی حفظ ثبات در موقعیت‌های مختلف ایستادن اندازه‌گیری شد. شاخص‌های «محدوده ثبات» (limit of stability index) و «ضریب ثبات» (stability index) نیز با این دستگاه اندازه گرفته شد.یافته‌ها: شاخص «ضریب ثبات» در کلیه موقعیت‌های آزمون در دو گروه با یکدیگر اختلاف معناداری داشتند در صورتی‌که از نظر شاخص «محدوده ثبات» در دو گروه و در کلیه موقعیت‌های آزمون اختلاف معناداری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: مشکل لنگش بیماران با شکستگی تنه استخوان ران، قرینه نبودن در تحمل وزن روی اندام‌های تحتانی و به‌دنبال آن اختلال در ثبات ایستا می‌باشد. از طرف دیگر عدم وجود اختلاف معنادار در شاخص «محدوده ثبات» دلیل ثابت کننده‌ای برای سلامت سیستم عصبی ـ‌عضلانی است.
علی اکبر اسماعیلی جاه؛ محمدرضا عباسیان؛ حمیدرضا حسین زاده؛ سید محمد جزایری؛ مهرنوش حساس یگانه؛ نیما محسنی
چکیده
پیش‌زمینه: استئوآرتریت یکی از شایعترین بیماری‌های بشری است که به‌علت ایجاد ناتوانی نیازمند اقدامات درمانی موثر است. روشهای درمانی موجود شامل استفاده از استروییدها به‌علت عوارض قابل توجهی که دارند و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به‌علت اثرات درمانی ضعیف، چندان رضایت‌بخش نیستند، به‌همین دلیل پزشکان به‌دنبال روشهای درمانی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: استئوآرتریت یکی از شایعترین بیماری‌های بشری است که به‌علت ایجاد ناتوانی نیازمند اقدامات درمانی موثر است. روشهای درمانی موجود شامل استفاده از استروییدها به‌علت عوارض قابل توجهی که دارند و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به‌علت اثرات درمانی ضعیف، چندان رضایت‌بخش نیستند، به‌همین دلیل پزشکان به‌دنبال روشهای درمانی جدیدتری می‌باشند. از جمله این درمان‌ها تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک است. در این مطالعه سعی شد نتایج درمانی تزریق اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون داخل مفصلی، داروهای ضدالتهابی خوراکی در درمان استئوآرتریت متوسط یا شدید زانو با یکدیگر مقایسه گردد.مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی غیر‌تصادفی ۴۰ زن مبتلا به استئوآرتریت متوسط یا شدید، تحت درمان با تزریق اسیدهیالورونیک داخل مفصلی و ۱۶ زن با سن و شدت بیماری مشابه تحت درمان با تزریق کورتیکواسترویید داخل مفصلی قرار گرفتند. نتایج درمان با ۳۶ بیمار که از داروی ضدالتهابی ناپروکسن استفاده می‌کردند مقایسه شد. برای بررسی نتایج درمان از مقیاس های سنجش دیداری در (Visual Analgue Scale) و «وومک» (WOMAC) استفاده گردید.یافته‌ها: شدت درد ۶ هفته و ۲۴ هفته پس از درمان در حالت استراحت در گروه تزریق اسید هیالورونیک به ترتیب ۴/۹ و ۴/۷، در گروه تزریق کورتیکواسترویید ۱/۵ و ۱/۶ و در گروه مصرف داروهای ضدالتهابی ۶/۶ و ۶/۹ بود (۰/۰۰۵=p < /em>). در حالت راه‌‌رفتن، شدت درد در گروه تزریق اسید هیالورونیک ۵/۲ و ۴/۹ و در گروه تزریق کورتیکواسترویید ۳/۲ و ۳/۳ و در گروه مصرف داروی ضدالتهابی، ۶/۸ و ۷/۶ بود (۰/۰۴۲=p < /em>). بیست و هشت بیمار (۷۰%) در گروه تزریق اسید هیالورونیک و ۱۶ بیمار (۱۰۰%) در گروه تزریق کورتیکواسترویید از نتایج درمان رضایت داشتند (۰/۰۳۶=p < /em>).نتیجه‌گیری: اثرات ضد درد و بهبود بیماران در مورد تزریق متیل پردنیزولون بهتر بود. اما از آنجا که این دارو احتمال تخریب مفصلی دارد و در ضمن تزریق اسید هیالورونیک اثرات ضددرد و بهبودی نزدیک به متیل پردنیزولون دارد و اثرات تخریبی آن گزارش نشده است، توصیه می‌شود در روند درمان، اسیدهیالورونیک به‌عنوان یک داروی مناسب در نظر گرفته شود. مطالعه حاضر براساس نتایج کلینیکی بیماران انجام شد؛ اما لازم است به‌منظور بررسی نتایج درمانی اسید هیالورونیک و نقش آن در ترمیم غضروف مفصلی، مطالعاتی با روشهای پاراکلینیک انجام شود.
محمد مهدی سرزعیم؛ محمد امامی؛ محمد امامی؛ غلامحسین کاظمیان؛ غلامحسین کاظمیان؛ علیرضا منافی راثی؛ محمد مهدی باقریان لمراسکی؛ فرشاد صفدری
چکیده
پیش‌زمینه: در برخی پارگی‌های مزمن تاندون آشیل، نقص تاندونی وسیع بیش از ۶سانتی‌متر ممکن است وجود داشته باشد که استفاده از تاندون‌های موضعی پا برای بازسازی تاندون مناسب نمی‌باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج بالینی و عملکردی ترمیم پارگی مزمن تاندون آشیل با استفاده از گرافت تاندون سمی‌تندینوسوس همان سمت بود. مواد و روش‌ها: در ...
بیشتر
پیش‌زمینه: در برخی پارگی‌های مزمن تاندون آشیل، نقص تاندونی وسیع بیش از ۶سانتی‌متر ممکن است وجود داشته باشد که استفاده از تاندون‌های موضعی پا برای بازسازی تاندون مناسب نمی‌باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج بالینی و عملکردی ترمیم پارگی مزمن تاندون آشیل با استفاده از گرافت تاندون سمی‌تندینوسوس همان سمت بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه از نوع «بررسی پیاپی موردها» (case series) طی ۶سال، ۱۱بیمار با پارگی مزمن تاندون آشیل با فاصله وسیع بین دو انتها در یک مرکز درمانی تهران تحت عمل جراحی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۴±۳۰ سال و میانگین نقص تاندونی ۱/۹۶±۸/۳ سانتی‌متر بود. برای بازسازی تاندون آشیل، از تاندون سمی‌تندینوسوس همان سمت استفاده شد. نتایج درمان با استفاده از مقیاس Ankle-Hindfoot سیستم امتیازدهی انجمن پای امریکا (AOFAS) و مقیاس پارگی تاندون آشیل (ATRS) ارزیابی گردید. مدت زمان پیگیری ۳/۳±۴/۲۵ ماه بود. یافته‌ها: میانگین سیستم امتیازدهی انجمن پای آمریکا و مقیاس پارگی تاندون آشیل از ۳/۵±۴/۷۰ و ۷/۵±۷/۳۱ قبل از جراحی به ۸/۴±۸/۹۱ و ۲/۴±۷/۸۸ افزایش یافت. این افزایش از نظر آماری معنادار بود (۰۰۰/۰=p). پس از جراحی، دامنه دورسی فلکسیون در سمت جراحی (۲/۴±۵/۱۳) به‌طور معناداری از سمت سالم (۹/۳±۲/۱۷) کمتر بود (۰۴/۰=p). تمامی بیماران به جز یک ورزشکار، به فعالیت‌های قبلی خود بازگشتند. نتیجه‌گیری: این روش با نتایج بالینی و عملکردی خوب در بیماران دچار نقص تاندونی وسیع همراه است. استفاده از این روش برای بازسازی پارگی‌های مزمن آشیل در مواردی که نقص تاندونی بیش از 6 سانتی‌متر باشد، توصیه می‌گردد.
محمد فکور؛ سید شهنام موسوی؛ پیام محمد حسینی
چکیده
دیستال رادیوس یکی از مکان‌های شایع وقوع ژیانت سل تومور استخوانی می‌باشد. ژیانت سل تومور دیستال رادیوس که یک تومور تهاجمی اولیه استخوان است، به روشهای مختلفی درمان می‌شود. ضایعات کوچک با کورتاژ و جایگزینی با سیمان ارتوپدی یا پودر جایگزین استخوان، استخوان آلوگرافت و یا اتوگرافت؛ وضایعات بزرگ با برداشتن وسیع و جایگزینی با گرافت ...
بیشتر
دیستال رادیوس یکی از مکان‌های شایع وقوع ژیانت سل تومور استخوانی می‌باشد. ژیانت سل تومور دیستال رادیوس که یک تومور تهاجمی اولیه استخوان است، به روشهای مختلفی درمان می‌شود. ضایعات کوچک با کورتاژ و جایگزینی با سیمان ارتوپدی یا پودر جایگزین استخوان، استخوان آلوگرافت و یا اتوگرافت؛ وضایعات بزرگ با برداشتن وسیع و جایگزینی با گرافت مفصلی استخوانی از فیبولا اتوژن درمان میشوند. در این گزارش یک خانم ۴۲ساله که به‌علت عود تومور ژیانت سل بهصورت برداشتن وسیع دیستال رادیوس و جایگزینی با گرافت استخوانی مفصلی از پروگزیمال فیبولا تحت درمان قرارگرفت، معرفی می‌شود.
ابراهیم عامری مهابادی؛ حسن قندهاری؛ نوید نبی زاده؛ حمید حصارکی کیا
چکیده
کایلوتوراکس یک عارضه نادر در جراحی ستون‌فقرات می‌باشد. نشت مایع لنف بهداخل فضای پلور به‌علت آسیب مجرای توراسیک در ضمن اپروچ آنتریور ستون فقرات به‌طور غیرشایع رخ می‌دهد. در این مقاله یک مورد کایلوتوراکس حدود ۲۴ ساعت بعد از فیوژن پوستریور ستون فقرات گزارش گردید. برای یک پسر ۱۴ ساله با سابقه کیفواسکولیوز مادرزادی سرویکوتوراسیک انتریور ...
بیشتر
کایلوتوراکس یک عارضه نادر در جراحی ستون‌فقرات می‌باشد. نشت مایع لنف بهداخل فضای پلور به‌علت آسیب مجرای توراسیک در ضمن اپروچ آنتریور ستون فقرات به‌طور غیرشایع رخ می‌دهد. در این مقاله یک مورد کایلوتوراکس حدود ۲۴ ساعت بعد از فیوژن پوستریور ستون فقرات گزارش گردید. برای یک پسر ۱۴ ساله با سابقه کیفواسکولیوز مادرزادی سرویکوتوراسیک انتریور فیوژن T7-T12 طریق برش دنده پنجم سمت چپ انجام شد و هیچ عارضهای مشاهده نشد. بعد از ۱۰ روز بیمار تحت فیوژن پوستریور T2-L3 با کمک قلاب قرار گرفت. روز بعد از جراحی PSF، بیمار تاکی پنه و دیسترس تنفسی به‌علت تظاهر کایلوتوراکس پیدا کرد. علت گزارش این بیمار، بروز کایلوتوراکس به‌علت یک سبب شناسی غیرشایع بود. تظاهر کایلوتوراکس بعد از اپروچ پوستریور ستون فقرات غیرقابل انتظارتر از اپروچهای انتریور ستون فقرات می‌باشد. کشیدگی و پارگی مجرای توراسیک به‌دنبال اصلاح دفورمیتی علت اصلی کایلوتوراکس در این بیمار بود.
عادل ابراهیم پور؛ احمدرضا میربلوک؛ بهامین عطار؛ سیده لیلی نجفی
چکیده
حوزه ای از پزشکی است که جهت ترمیم بافت یا اندام آسی دیده از )Regenerative medicine( پزشکی ترمیمیتوانایی خود بدن بهره می تیرد. این حوزه امروزه در ارتوپدی کاربرد وسیعی پیداکرده است که می توان به مواردی شاملدرمان بیماری های تخریبی دیسک، آسی ها و التهاب تاندون ها، مفاصل و لیگامان ها اشاره کرد. محصول شایع پرکاربرداست. میالعات بالینی انسانی را که به ...
بیشتر
حوزه ای از پزشکی است که جهت ترمیم بافت یا اندام آسی دیده از )Regenerative medicine( پزشکی ترمیمیتوانایی خود بدن بهره می تیرد. این حوزه امروزه در ارتوپدی کاربرد وسیعی پیداکرده است که می توان به مواردی شاملدرمان بیماری های تخریبی دیسک، آسی ها و التهاب تاندون ها، مفاصل و لیگامان ها اشاره کرد. محصول شایع پرکاربرداست. میالعات بالینی انسانی را که به بررسی کاربرد )Platelet rich plasma( در این زمینه پلاسمای غنی از پلاکتپلاسمای غنی از پلاکت در زمینه بیماری های ستون فقرات پرداخته اند در این مقاله مرور کردیم.
ناصر صرافان؛ سید عبدالحسین مهدی نسب؛ پویان علوی نژاد
چکیده
۱۰/۹پیش‌زمینه: معمولا استابولوم در اثر ضربه شدید دچار شکستگی می‌گردد و در بیشتر موارد با سایر صدمات همراه است. درمان انتخابی در بسیاری از موارد، جااندازی باز و ثبات داخلی شکستگی می‌باشد. عوارض ناشی از درمان جراحی این شکستگی شامل عوارض دیررس و زودرس است و در این تحقیق، شیوع عوارض زودرس شامل ضایعه عصبی، عفونت، استخوان‌سازی نابجا و ...
بیشتر
۱۰/۹پیش‌زمینه: معمولا استابولوم در اثر ضربه شدید دچار شکستگی می‌گردد و در بیشتر موارد با سایر صدمات همراه است. درمان انتخابی در بسیاری از موارد، جااندازی باز و ثبات داخلی شکستگی می‌باشد. عوارض ناشی از درمان جراحی این شکستگی شامل عوارض دیررس و زودرس است و در این تحقیق، شیوع عوارض زودرس شامل ضایعه عصبی، عفونت، استخوان‌سازی نابجا و ترومبوآمبولی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در یک بررسی توصیفی آینده‌نگر بین سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸، تعداد 46 بیمار (۳۹ مرد، ۷ زن) با میانگین سنی ۳۴/۳سال (۷۱-۱۷ سال) که دچار شکستگی استابولوم بودند، در دو بیمارستان آموزشی اهواز تحت عمل جراحی به روش جااندازی باز و ثبات داخلی قرار گرفتند. میانگین زمان پیگیری ۱۱ ماه (۳۵-۳ ماه) بود.یافته‌ها: از ۴۶ بیمار، ۳۴ بیمار دچار شکستگی استابولوم نوع Aو ۱۲ بیمار نوع B بودند (تقسیم‌بندی (AO). پنج بیمار (۱۰/۹%) دچار آسیب عصب پرونئال در طی عمل، ۶ بیمار (۱۳%) دچار عفونت محل عمل و ۱۲ بیمار (۲۶/۱ %) مبتلا به استخوان‌سازی نابجا شدند. هیچ موردی از ترومبوآمبولی در بیماران مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: عوارض زودرس جراحی استابولوم نسبتاً بالا است و عوارض بیماران ما در مقایسه با گزارشهای مشابه بیشتر بود.
کامران مظفریان؛ امیررضا وثوقی؛ آریا حجازی؛ محمد زارع‌نژاد؛ مهدی خادم نظمی
چکیده
پیش‌زمینه: درمان صدمات بی‌ثبات پنجمین مفصل کارپومتاکارپال دست، جااندازی بسته و پین‌گذاری می‌باشد. هدف این مطالعه، تعیین بی‌خطرین مسیر پین‌گذاری این مفصل با شیوه‌ای است که از صدمات احتمالی به عصب اولنار و تاندون‌های دست جلوگیری شود. مواد و روش‌ها: در مرحله اول، مچ‌دست و دست سه جسد تازه تشریح شدند و سپس بی‌خطرترین مسیر پین‌گذاری ...
بیشتر
پیش‌زمینه: درمان صدمات بی‌ثبات پنجمین مفصل کارپومتاکارپال دست، جااندازی بسته و پین‌گذاری می‌باشد. هدف این مطالعه، تعیین بی‌خطرین مسیر پین‌گذاری این مفصل با شیوه‌ای است که از صدمات احتمالی به عصب اولنار و تاندون‌های دست جلوگیری شود. مواد و روش‌ها: در مرحله اول، مچ‌دست و دست سه جسد تازه تشریح شدند و سپس بی‌خطرترین مسیر پین‌گذاری در سطوح کرونال و ساژیتال نسبت به متاکارپال پنجم دست تعیین گردید. در مرحله دوم، پین‌گذاری طوری انجام شد که زوایای ورودی در هر نمونه، ترکیبی از ماکزیمم زوایای بدست آمده در مرحله قبل باشد. بعد از پرتونگاری، دست و مچ تشریح شدند. در مرحله سوم، پین‌گذاری در زاویه‌های خارج از محدوده‌های مرحله اول در دست چهار جسد انجام شد. بعد از پرتونگاری، دست‌ها کالبدشکافی شدند. یافته‌ها: بی‌خطرترین مسیر تعیین شده در مرحله اول زاویه ۲۰ تا ۳۰درجه سطح کرونال نسبت به متاکارپال پنجم دست و در سطح ساژیتال از ۱۰ درجه ولار به سمت دورسال تا ۲۰ درجه دورسال به سمت ولار بود. در مرحله دوم پین‌گذاری در تمام نمونه‌ها با عبور پین از وسط مفصل باعث تثبت محکم مفصل شد. تمام پین‌های گذاشته شده در مرحله سوم باعث صدمه به عصب اولنار یا تاندون‌های دست شدند و با با عبور از کناره‌های مفصل، نتوانستند تثبیت محکم ایجاد کنند. نتیجه‌گیری: بی‌خطرترین راهرو برای پین‌گذاری در صدمات بی‌ثبات مفصل پنجم کارپومتاکارپال دست با محل ورود ۲ سانتی‌متری دیستال از سطح مفصل، ۲۰ تا ۳۰ درجه در سطح کرونال و از ۱۰ درجه ولار به دورسال تا ۲۰ درجه دورسال به ولار در سطح ساژیتال می‌باشد.
سلمان غفاری؛ مسعود شایسته آذر؛ محمد حسین کریمی نسب؛ ابوالفضل کاظمی؛ کمال سمندر
چکیده
اعمال جراحی خارج کردن سخت افزارهای ارتوپدی جزء شایعترین اعمال الکتیو ارتوپدی می باشد. باورها و نظرات جراحان ارتوپد در مورد خارج کردن وسایل ارتوپدی متفاوت است.راهکار مبتنی بر شواهدی در مورد خارج کردن وسایل ارتوپدی وجود ندارد.
در این مطالعهآینده نگر، کلیه بیمارانی که برای جراحی خارج کردن وسیله ارتوپدی دربیمارستانهای امام خمینی ...
بیشتر
اعمال جراحی خارج کردن سخت افزارهای ارتوپدی جزء شایعترین اعمال الکتیو ارتوپدی می باشد. باورها و نظرات جراحان ارتوپد در مورد خارج کردن وسایل ارتوپدی متفاوت است.راهکار مبتنی بر شواهدی در مورد خارج کردن وسایل ارتوپدی وجود ندارد.
در این مطالعهآینده نگر، کلیه بیمارانی که برای جراحی خارج کردن وسیله ارتوپدی دربیمارستانهای امام خمینی و بوعلی سینای ساری بستری شده بودند و به اتاق عمل منتقل گردیدند، مورد بررسی قرار گرفتند.
۱۴0 نفر شامل۹0مرد (۶۴.۵٪)و۵۰زن (۳۵.۵٪) با میانگین سنی 18.48±35.54سال(95-18سال)وارد مطالعه شدند . بیشترین محل آناتومیک ساق با 39(7/27 درصد) و ران با 21 مورد (9/14 درصد) و کمترین محل لگن با 1(7/0 درصد) و شانه با 2 مورد (4/1 درصد)بود. 26 بیمار( 18.5%) به دلیل موارد الکتیو (توصیه جراح و انتخاب بیمار)جراحی شدند.مدت عمل جراحی و طول مدت بسستری در این بیماران به طور متوسط به ترتیب 12/33 دقیقه و 44/4 روز بود.
تصمیم گیری در مورد درآوردن قطعات ارتوپدی سخت بوده و نیازمند توجه به همه مسائل و اندیکاسیون های موجود می باشد.با توجه به کمبود منابع مالی و نیروی کار بیمارستانی، می توان با کم کردن علل خارج سازی الکتیو، به بیماران ضروری تر رسیدگی کرد
حمیدرضا سید حسین زاده؛ تهمینه مختاری؛ محمد قریشی
چکیده
آرتروپلاستی کامل مفصل ران، جایگزین پروتزهای مصنوعی به جای مفصل ران است و یکی از موفق‌ترین جراحیهای ارتوپدی محسوب می‌شود. مهمترین چالشی که در این خصوص وجود دارد، سطوح تماسی ایمپلنتهاست که ارتباط نزدیکی با میزان بقای پروتز دارد. پس از ساخت اولین ایمپلنت موفق، تاکنون پیشرفت‌های زیادی در زمینه افزایش قدرت و کاهش میزان شکنندگی ...
بیشتر
آرتروپلاستی کامل مفصل ران، جایگزین پروتزهای مصنوعی به جای مفصل ران است و یکی از موفق‌ترین جراحیهای ارتوپدی محسوب می‌شود. مهمترین چالشی که در این خصوص وجود دارد، سطوح تماسی ایمپلنتهاست که ارتباط نزدیکی با میزان بقای پروتز دارد. پس از ساخت اولین ایمپلنت موفق، تاکنون پیشرفت‌های زیادی در زمینه افزایش قدرت و کاهش میزان شکنندگی و سایش این سطوح صورت گرفته است؛ زیرا ساییدگی با ایجاد استئولیز، باعث کاهش بقای ایمپلنت می‌شود. این پیشرفتها باعث به وجود آمدن سطوحی همچون فلز بر روی پلیاتیلن، فلز بر روی فلز و سرامیک بر روی سرامیکهای پولی اتیلن همراه با نسلهایی با ویژگیهای بهتر شده است تا بتوان از آنها علاوه بر افراد مسن که فعالیت کمتری دارند، در افراد جوانتر و فعالتر نیز استفاده نمود. در این مطالعه به بحث در زمینه انواع ایمپلنتها و نسلهای جدید آنها و همچنین مزایا و مضرات هر کدام از این سطوح پرداخته شده است.
سید مرتضی کاظمی؛ محمدرضا عباسیان؛ مانی کریم زاده؛ فرشاد صفدری؛ حمید مهدوی محتشم
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی‌های داخل مفصلی دیستال فمور (DFIAF) میتوانند بسیار چالش برانگیز باشند. اگرچه نتایج خوبی از درمان این آسیبها گزارش شده است اما همچنان مشکلات متعددی برای این بیماران باقی میماند. ما در این مطالعه گذشته‌نگر به بررسی نتایج درمان DFIAF با روش جراحی باز و فیکساسیون داخلی (ORIF) با استفاد از پلاک قفل شونده (LCP < /span>) پرداختیم.
مواد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی‌های داخل مفصلی دیستال فمور (DFIAF) میتوانند بسیار چالش برانگیز باشند. اگرچه نتایج خوبی از درمان این آسیبها گزارش شده است اما همچنان مشکلات متعددی برای این بیماران باقی میماند. ما در این مطالعه گذشته‌نگر به بررسی نتایج درمان DFIAF با روش جراحی باز و فیکساسیون داخلی (ORIF) با استفاد از پلاک قفل شونده (LCP < /span>) پرداختیم.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه که در سال 1396 انجام شد، 51 بیمار که طی سال های 1393 و 1394 بدلیل DFIAF تحت ORIF قرار گرفته بودند، بررسی شدند. در ویزیت نهایی پرسشنامه «لیشلم» برای بیماران تکمیل شد. شدت درد و میزان رضایت بیماران با استفاده از معیار خطی بصری (VAS) اندازه‌گیری شد. همچنین بروز تغییرات دژنراتیو در مفصل ارزیابی گردید. دامنه حرکتی هر دو زانو اندازه‌گیری و با هم مقایسه شد. بیماران به‌طور میانگین 2/7±4/17 ماه (دامنه 27-13) پیگیری شدند.
یافته‌ها: در تمام بیماران ریداکشن قابل قبول و یونیون کامل به دست آمد. تغییرات دژنراتیو در 15 بیمار (4/29%) دیده شد. (درجه I و II براساس تقسیم‌بندی رادیولوژیک Lawrance-Kellgren). سه بیمار دچار عفونت سطحی و یک بیمار دچار عفونت عمقی شد که به شستشو و دبریدمان جراحی نیاز پیدا کرد. میانگین برای شدت درد برابر 3/1±7/2 (دامنه 4-0) بود. 19 بیمار به مصرف مسکن نیاز دشتند (2/37%). میزان رضایت از نتایج درمان برابر 1/1±7/7 (دامنه 9-4) بود. میانگین نمره «لیشلم» برابر 3/8±1/81 (دامنه 84-71) بود. میانگین دامنه حرکتی زانو در سمت جراحی شده به‌طور معناداری کمتر از سمت سالم بود (4/12±6/116 در برابر 3/7±3/125 درجه؛ 001/0>p < /span>).
نتیجه‌گیری: درمان DFIAF با ORIF با یونیون شکستگی همراه است. اما میزان بروز تغییرات دژنراتیو، درد و کاهش دامنه حرکتی بسیار نگران کننده است.
فریور لاهیجی؛ فریور لاهیجی؛ سهراب کیهانی؛ پگاه کشاورز
چکیده
خلاصه
پیش‌زمینه: قدرت گرفتن اجسام میتواند عملکرد دست را به‌عنوان یک شاخص, سلامت عمومی پیشبینی نماید. باتوجه به اینکه بنظر میرسد برخی از رشتههای تخصص بالینی نیازمند کارهای وابسته به دست سنگینتر و به مراتب ظریفتر می‌باشند و در نتیجه افرادی که وارد این رشتهها میشوند با داشتن این فاکتور در فعالیت بالینی ...
بیشتر
خلاصه
پیش‌زمینه: قدرت گرفتن اجسام میتواند عملکرد دست را به‌عنوان یک شاخص, سلامت عمومی پیشبینی نماید. باتوجه به اینکه بنظر میرسد برخی از رشتههای تخصص بالینی نیازمند کارهای وابسته به دست سنگینتر و به مراتب ظریفتر می‌باشند و در نتیجه افرادی که وارد این رشتهها میشوند با داشتن این فاکتور در فعالیت بالینی خود موفقترند. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه بین قدرت دست (Grip & Pinch) بین دستیاران و متخصصان رشتههای ارتوپدی با سایر رشتهها صورت گرفته تا این فرضیه به اثبات برسد.
مواد و روش‌ها: 164 پزشک دانشگاهی با شرایط سلامتی مطلوب، به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای اندازه‌گیری قدرت گرفتن از یک دینامومتر دستی استفاده شد. همه اندازههای با استفاده از روشهای استاندارد اندازه‌گیری شد.نتایج ثبت و آنالیز شد.
یافته‌ها: این مطالعه نشان داد که قدرت Grip < /span> دست راست و چپ در دستیاران و متخصصین رشته ارتوپدی نسبت به سایر رشتهها بالاتر است ولی در قدرت Pinchتفاوتی دیده نشد. در مطالعه حاضر 2/87 % افراد راست دست و 8/12 % جپ دست بوده‌اند. در مطالعه ما قدرت grip در اساتید با میانگین سن 44.8 سال و انحراف معیار 10.27 از رزیدنتهای رشته ارتوپدی و غیرارتوپدی به‌طور معنادار بیشتر بود. در این پژوهش قدرت grip < /span> هر دو دست در گروه ارتوپدها به‌طور معنادار بیشتر از گروه غیر ارتوپدها بوده است.(8519/48 (36320/2 SD) در برابر 8675/41 10/94105 SD)P<0/001). اما در قدرت Pinch هر دو دست در گروه ارتوپدها نسبت به گروه غیرارتوپدها تفاوت معناداری وجود نداشت. (4815/9 ( 70858/0 SD) در برابر 5381/9 86404/1 SD)P 0/799 ).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه قدرت Grip < /span> دست راست و چپ در دستیاران و متخصصین رشته ارتوپدی نسبت به سایر رشتهها بالاتر است ولی در قدرت Pinch تفاوتی دیده نشد.A
pinch
محمدعلی عرفانی؛ هرمز نورایی؛ ایمان شهریاری
چکیده
پیش‌زمینه: روش شایع در وسیله‌گذاری در اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان استفاده از تثبیت با هوک در چندین مهره در تمامی طول انحنا است. هدف از این مطالعه بررسی نتایج کوتاه‌مدت استفاده از تثبیت دوگانه به کمک پیچ‌های پدیکولار در ناحیه لومبار و هوک در بالای قوس‌های اسکولیوز نوع ایدیوپاتیک نوجوانان است.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، ...
بیشتر
پیش‌زمینه: روش شایع در وسیله‌گذاری در اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان استفاده از تثبیت با هوک در چندین مهره در تمامی طول انحنا است. هدف از این مطالعه بررسی نتایج کوتاه‌مدت استفاده از تثبیت دوگانه به کمک پیچ‌های پدیکولار در ناحیه لومبار و هوک در بالای قوس‌های اسکولیوز نوع ایدیوپاتیک نوجوانان است.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، ۳۴ بیمار (۲۸ دختر و ۶ پسر) که در دانشگاه علوم پزشکی شیراز تحت عمل جراحی فیوژن پشتی ستون‌فقرات با روش هیبرید قرار گرفته بودند، بررسیی شدند. میانگین زمان پیگیری ۳۳/۶ ماه (۷۲-۲۴ ماه) و میانگین سن بیماران در زمان جراحی ۱۴/۴سال (۲۷-۱۱ سال) بود. زاویه انحنای اصلی و فرعی، زاویه اولین مهره و اولین دیسک بعد از اتمام فیوژن، انحراف از خط وسط و چرخش مهره آپیکال انحنای اصلی و همچنین وضعیت قسمت‌های مختلف ستون‌فقرات در محور ساژیتال، در عکس‌های پرتونگاری قبل از عمل، سه تا پنج روز بعد از عمل و در آخرین مراجعه اندازه‌گیری و میزان‌های مختلف با یکدیگر مقایسه شدند. در مراجعه آخر، بررسی کلینیکی با پرسشنامه SRS-24 انجام شد.یافته‌ها: میانگین اندازه زاویه انحنی اصلی، از ۶۳/۲ درجه قبل از عمل به ۲۷/۱ بعد از عمل کاهش یافت و این میزان با میزان تصحیح انحنای اصلی در عکس‌های «خم شدن به طرفین» قبل از عمل قابل مقایسه بود. میزان تصحیح چرخش مهره آپیکال ۶۰ درصد و میزان تصحیح انحراف از خط وسط آن ۵۵ درصد بود. زاویه اولین مهره بعد از اتمام فیوژن ۵۱ درصد و زاویه اولین دیسک بعد از اتمام فیوژن ۷۰ درصد تصحیح نشان داد. تغییر لومبار براساس تقسیم‌بندی «لِنک» (Lenke) بهبود قابل‌ملاحظه داشت. زاویه در محور ساژیتال ناحیه تراکولومبار از ۱/۱+ درجه قبل از عمل به ۸/۹– درجه بعد از عمل تغییر یافت.نتیجه‌گیری: پیچ پدیکول در ناحیه لومبار که در سیستم هیبرید به‌کار گرفته می‌شود میتواند تصحیح بهتری ایجاد کند. نگهداری تصحیح و همچنین تصحیح در ناحیه وسیله‌گذاری نشده پایین فیوژن نیز در این سیستم بهتر است.
فرامرز مصفا؛ سید مرتضی کاظمی؛ محمد کفاشی؛ علیرضا اعجازی؛ لاله دفتری بشلی؛ محمد رضا بیگدلی؛ رامین فرهنگ زنگنه
چکیده
پیش‌زمینه: داروهای آنتی‌فیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار می‌روند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک درتعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بوده‌اند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روش‌ها: ...
بیشتر
پیش‌زمینه: داروهای آنتی‌فیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار می‌روند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک درتعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بوده‌اند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده طی ۴سال بر روی ۶۴ بیمار که کاندید جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان بودند با بی‌حسی اپیدورال انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه دریافت‌کننده اسید ترانکسامیک (۳۲ نفر) و داورنما (۳۲ نفر) تقسیم شدند. بیماران گروه مورد و شاهد ۱۵ دقیقه قبل از جراحی به ترتیب اسید ترانکسامیک ۱۵ میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن یا نرمال سالین به صورت تزریق آهستۀ داخل وریدی دریافت کردند.یافته‌ها: تزریق اسید ترانکسامیک موجب شد که افت هموگلوبین ۶ ساعت (۰/۰۳۵=p < /em>) و ۲۴ ساعت (۰/۰۴۳=p < /em>) بعد از جراحی، میزان خونریزی حین عمل (۰/۰۲۴=p < /em>) و نیاز به تزریق خون آلوژنیک (۰/۰۱۷=p < /em>) به طور معناداری کمتر باشد. افت هماتوکریت ۶ و ۲۴ ساعت بعد از جراحی و طول مدت بستری در گروه مورد نیز کمتر بود ولی این تفاوت معنادار نبود.نتیجه‌گیری: تزریق اسید ترانکسامیک قبل از جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان با بی‌حسی اپیدورال موجب کاهش خونریزی حین و بعد از عمل جراحی و همچنین باعث کاهش نیاز به تزریق خون آلوژنیک می‌شود.
چکیده
رؤسای جلسه: دکتر جواد پرویزی، دکتر تورستن گرکقسمت دوم: آماده‌سازی قبل از عمل پوستمتن کامل موجود است.
بیشتر
رؤسای جلسه: دکتر جواد پرویزی، دکتر تورستن گرکقسمت دوم: آماده‌سازی قبل از عمل پوستمتن کامل موجود است.
امین کریمی؛ مریم صداقت نیا؛ عادل ابراهیم پور؛ سید رامین اعتمادی؛ پژمان مرادی؛ احمد شفایی زاده
چکیده
آلکاپتونوری یک اختلال کمیاب متابولیکی است و علایم آن شامل تغییر رنگ بافتها، بیماری دژنراتیو مفاصل و سنگهای ادراری می‌باشد. بیمار مرد 60 سالهای است که به‌علت درد و محدودیت حرکت در مفصل ران و زانو مراجعه نمود. ضایعات قهوهای رنگ در چشم، لاله گوش و انگشتان دست نمایان بود. در معاینه بالینی محدودیت حرکت در مفصل ران، زانوها و آرنج ...
بیشتر
آلکاپتونوری یک اختلال کمیاب متابولیکی است و علایم آن شامل تغییر رنگ بافتها، بیماری دژنراتیو مفاصل و سنگهای ادراری می‌باشد. بیمار مرد 60 سالهای است که به‌علت درد و محدودیت حرکت در مفصل ران و زانو مراجعه نمود. ضایعات قهوهای رنگ در چشم، لاله گوش و انگشتان دست نمایان بود. در معاینه بالینی محدودیت حرکت در مفصل ران، زانوها و آرنج در هر دو طرف وجود داشت. سابقه سنگ کلیه و پارگی تاندون آشیل نیز داشت. تعویض مفصل ران برای او انجام شد. در حین جراحی، ضایعات سیاه رنگ شبیه قیر در ناحیه تروکانتر بزرگ و سر استخوان فمور وجود داشت.
عادل ابراهیم پور؛ علی فتوحی؛ آرش ملکی
چکیده
شکستگی شفت اولنا توام با آسیب مفصل ریستال رادیواولنا در اطفال نادر است. این الگوی شکستگی با آسیب مونتژیا و یا گالزی مطابقت ندارد. مورد ما شکستگی اولنا با دررفتگی مفصل ریستال داریو اولنا در کودک ۱۰ ساله می باشد .
بیشتر
شکستگی شفت اولنا توام با آسیب مفصل ریستال رادیواولنا در اطفال نادر است. این الگوی شکستگی با آسیب مونتژیا و یا گالزی مطابقت ندارد. مورد ما شکستگی اولنا با دررفتگی مفصل ریستال داریو اولنا در کودک ۱۰ ساله می باشد .
علی اکبر اسماعیلی جاه؛ محمد علی اخوت پور؛ کیقباد عاشوری؛ رضا زندی؛ علیرضا امانی؛ فرشاد صفدری
چکیده
۴پیش‌زمینه: روشهای مختلفی برای درمان شکستگی تنه استخوان بازو وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج تثبیت این شکستگی‌ها به روش کمتر تهاجمی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه آینده‌نگر، ۱۰ بیمار (۷ مرد، ۳ زن) دچار شکستگی تروماتیک تنه استخوان بازو بررسی شدند. میانگین سنی بیماران ۹/۸±۳۱/۷سال (۵۱-۱۶ سال) بود. براساس طبقه‌بندی OTA، یک ...
بیشتر
۴پیش‌زمینه: روشهای مختلفی برای درمان شکستگی تنه استخوان بازو وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج تثبیت این شکستگی‌ها به روش کمتر تهاجمی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه آینده‌نگر، ۱۰ بیمار (۷ مرد، ۳ زن) دچار شکستگی تروماتیک تنه استخوان بازو بررسی شدند. میانگین سنی بیماران ۹/۸±۳۱/۷سال (۵۱-۱۶ سال) بود. براساس طبقه‌بندی OTA، یک بیمار دچار شکستگی A1، دو بیمار A2، سه بیمار A3، سه بیمار B2 و یک بیمار C2 بودند. میانگین فاصله شکستگی از آرنج ۳/۱۱±۷/۷ سانتی‌متر (۱۳-۴/۵ سانتی‌متر) بود. دو بیمار دچار له‌شدگی عصب رادیال بودند. بیماران با استفاده از روش کمتر تهاجمی درمان شدند. کارآیی شانه و آرنج با دو معیار نمره‌دهی شانه دانشگاه کالیفرنیا- لوس‌آنجلس (UCLA) و آرنج مایو (MEPS) ارزیابی شد. میانگین زمان پیگیری ۹ ماه بود.یافته‌ها: میانگین زاویه دو قطعه بعد از جوش‌خوردن ۳/۲±۷/۷ درجه بود. در تمامی بیماران میزان چرخش طبیعی بود و کوتاهی قد دیده نشد. یک بیمار دچار تاخیر جوشخوردگی شد و در نتیجه به پیوند استخوان نیاز پیدا کرد. میانگین نمرات کارآیی شانه و آرنج به ترتیب ۱/۲±۳۴/۲و ۶/۳±۹۷ بود. در هیچ یک از بیماران آسیب عصب رادیال دیده نشد و دو بیمار دچار له‌شدگی عصب رادیال نیز پس از 4 و ۴/۵ ماه بهبود یافتند.نتیجه‌گیری: روش کمتر تهاجمی باعث آسیب اندک بافت نرم می‌شود. این روش با میزان جوشخوردگی بالا و عوارض کمتری همراه است و می‌توان از آن در درمان شکستگی‌های تنه استخوان بازو استفاده کرد.
محمدتقی پیوندی؛ امیررضا کچوئی؛ اقبال صدری محولاتی؛ سیده‌زهرا مصطفویان؛ محمدحسین ابراهیم‌زاده؛ امین رازی
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی دیستال رادیوس از شایعترین شکستگی‌های استخوان‌های بلند است که در سنین مختلف دیده می‌شود و علی‌رغم روشهای درمانی متعدد، چالش‌ها و اختلاف‌نظرهای زیادی در درمان آن وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج درمان جااندازی بسته با گچ کوتاه و گچ بلند ساعد در نوع A2 شکستگی دیستال رادیوس بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی دیستال رادیوس از شایعترین شکستگی‌های استخوان‌های بلند است که در سنین مختلف دیده می‌شود و علی‌رغم روشهای درمانی متعدد، چالش‌ها و اختلاف‌نظرهای زیادی در درمان آن وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج درمان جااندازی بسته با گچ کوتاه و گچ بلند ساعد در نوع A2 شکستگی دیستال رادیوس بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، نتایج درمان 50 مورد جااندازی بسته با گچ کوتاه ساعد با 50 مورد جااندازی بسته با گچ بلند ساعد در شکستگی با ثبات و خارج مفصلی انتهای رادیوس در طی یک سال در سه مرکز آموزشی مشهد مقایسه شدند. پس از جااندازی، پرتونگاری کنترل انجام شد. گچ بلند در هفته 4 کوتاه گردید و هردو نوع گچ در هفته 6 باز شدند. بیماران از نظر دامنه حرکات ساعد، آرنج، وضعیت جوشخوردگی، عوارض شکستگی، رضایت از نوع گچ و پایداری مفصل رادیو اولنار تحتانی در هفته‌های 6 و 18 بررسی شدند. یافته‌ها: شدت شکستگی در هر دو گروه مشابه بود. هیچ مورد جوش‌نخوردگی, بدجوش‌خوردگی غیرقابل قبول، آتروفی سودک، سندرم کمپارتمان و کارپال تونل دیده نشد. رضایت‌مندی در گچ کوتاه وجود داشت و بیماران گچ بلند تمایل به کوتاه کردن گچ داشتند. حرکات ساعد و آرنج در بیماران با گچ کوتاه بهتر بود. نتیجه‌گیری: جااندازی با گچ کوتاه ساعد به اندازه گچ بلند مؤثر و عوارض آن کمتر است، از سوی بیماران بهتر تحمل می‌شود و نتایج آن در کوتاه‌مدت ارجح می‌باشد. بنابراین استفاده از جااندازی بسته با گچ کوتاه ساعد در موارد شکستگی پایدار پیشنهاد می‌گردد.
محمد قریشی؛ سیدمرتضی کاظمی؛ حمید مهدوی محتشم
چکیده
پیش زمینه: مستند کردن، بررسی و رصد تجربیات و اطلاعات جراحی یکی از روشهای مهم ارزیابی تمرینات جراحی است. برای رسیدن به این هدف مستند سازی عملهای انجام شده توسط دستیاران و ثبت کارنامه نهایی آنها برای ارزیابی مهارتهای کسب شده آنها میتواند موثر باشد. برای این منظور از لاگ بوک کاغذی استفاده میشد که مشکلاتی اعم از وقتگیر ...
بیشتر
پیش زمینه: مستند کردن، بررسی و رصد تجربیات و اطلاعات جراحی یکی از روشهای مهم ارزیابی تمرینات جراحی است. برای رسیدن به این هدف مستند سازی عملهای انجام شده توسط دستیاران و ثبت کارنامه نهایی آنها برای ارزیابی مهارتهای کسب شده آنها میتواند موثر باشد. برای این منظور از لاگ بوک کاغذی استفاده میشد که مشکلاتی اعم از وقتگیر بودن و عدم دقت بالا دارد. بنابراین بر آن شدیم تا لاگبوک سنتی جراحی ارتوپدی را ارتقاء داده و بتوانیم بهصورت الکترونیک گزارش کاملی از فعالیت‌های عمل جراحی دستیاران به همراه مقایسه با سایر دستیاران بهصورت آنلاین در اختیار کلیه اساتید قرار دهیم.
مواد و روش‌ها: در بیمارستان اختر فعالیت‌های جراحی دستیاران ارتوپدی از طریق لاگبوک الکترونیک به مدت دو سال مورد ارزیابی واقع شد. لاگ بوک الکترونیک در نرمافزار اکسل طراحی و در دیتابیس گوگل داکس بارگزاری شد و اطلاعات عملهای جراحی دستیاران بهصورت طبقه‌بندی شده ثبت گردید.
یافته‌ها: لاگبوک الکترونیک به مدت دو سال در بیمارستان اختر بدون هیچگونه خطا و مشکلی اجرا شد. با استفاده از سیستم فوق دسترسی به گزارشها و اعمال جراحی دستیاران و حتی تعداد عمل جراحی اساتید در نمودارهای مختلف، با دسترسی آسان، قابلیت آرشیوبندی اطلاعات، ارزیابی مهارتها و همچنین مقایسه آن با سطوح علمی و عملی مورد انتظار میسر گردید و مورد بررسی و استفاده قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که رضایت‌مندی اساتید و دستیاران از لاگبوک الکترونیک بیشتر از لاگبوک سنتی است.
نتیجه‌گیری: لاگبوک الکترونیک دستیاران ارتوپدی مزایای بسیاری دارد و به وسیله آن به سادگی می‌توان به تعداد و اجزای عملهای جراحی منطبق با طرح درس اجرا شده توسط دستیاران دست یافت و توانایی آنان و برخورداری از اعمال جراحی ضروری و همچنین مقایسه با سایر دستیاران دانشگاههای دیگر اقدام نمود و همچنین این برنامه را در سطح کشور پیاده کرد تا در سایر رشتههای پزشکی اجرا کرد.
چکیده
مجموعه مقالات نشست بین المللی «هم‌رأیی» درباره عفونت مفاصل مصنوعی
روسای جلسه: دکتر جواد پرویزی، دکتر تورستن گرک
قسمت نهم: محیط جراحی
بیشتر
مجموعه مقالات نشست بین المللی «هم‌رأیی» درباره عفونت مفاصل مصنوعی
روسای جلسه: دکتر جواد پرویزی، دکتر تورستن گرک
قسمت نهم: محیط جراحی
غلامحسین شاهچراغی؛ علیرضا توکلی
چکیده
پیش‌زمینه: در بیماران نوروفیبروماتوز وقتی انحنای ستون‌فقرات همراه با تغییرات دیستروفیک باشد، درمان بسیار مشکل می‌باشد. خارج کردن جسم مهره‌ای (کورپکتومی) به‌عنوان یک گام بیشتر در تصحیح انحنا و فیوژن روشی است که قبلاً چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه ارائه گزارش کورپکتومی و فیوژن تمام محیطی در بیماران نوروفیبروماتوز ...
بیشتر
پیش‌زمینه: در بیماران نوروفیبروماتوز وقتی انحنای ستون‌فقرات همراه با تغییرات دیستروفیک باشد، درمان بسیار مشکل می‌باشد. خارج کردن جسم مهره‌ای (کورپکتومی) به‌عنوان یک گام بیشتر در تصحیح انحنا و فیوژن روشی است که قبلاً چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه ارائه گزارش کورپکتومی و فیوژن تمام محیطی در بیماران نوروفیبروماتوز بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه گذشته‌نگر، از میان ۱۶ بیمار با انحنای دیستروفیک ستون‌فقرات، ۹ بیمار که فیوژن کامل جلویی و پشتی داشتند و با میانگین ۷/۶ سال (محدوده ۲تا ۹/۱۱ سال) پیگیری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: نه بیمار با میانگین سنی ۸/۱۱ سال (۱۷-۸/۷ سال) در زمان جراحی شامل ۷بیمار با مشکل کیفواسکولیوز بودند که تحت عمل دکمپرسیون نخاع و کورپکتومی قرار گرفتند. جراحی باعث بهبود اسکولیوز قبل از عمل با میانگین اندازه ۸۷ درجه (۱۱۰-۶۰ درجه) به میانگین اندازه ۴۹ درجه (-۸۵-۱۵ درجه) بعد از عمل و همچنین کیفوز موضعی قبل از عمل با میانگین ۳/۶۹ درجه (۱۰۰-۵۰ درجه) به ۴۹ درجه (۷۰-۳۵ درجه) بعد از عمل گردید. از دست رفتن اصلاح انحنای اسکولیوز به‌میزان ۵ درجه و انحنای کیفوز به‌میزان ۱۳ درجه مشاهده شد. فیوژن در تمام موارد بدست آمد و میانگین اندازه‌گیری عملکردی براساس پرسشنامSRS22 برابر ۴/۱ (۶/۴-۳) بود. نتیجه‌گیری: فیوژن همزمان جلویی و پشتی همراه با کورپکتومی برای انحنای دیستروفیک ستون‌فقرات منجر به اصلاح مناسب انحنا و فیوژن کامل و همچنین نتایج عملکردی خوب می‌شود.
