امین بیغم صادق؛ سعید لطفی؛ احمد عریان؛ ایمان حفار
چکیده
پیش‌زمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لخته‌خون و داکسی‌ساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتی‌متر در استخوان ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لخته‌خون و داکسی‌ساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتی‌متر در استخوان زندزبرین دست راست هرکدام از خرگوش‌ها ایجاد شد. در گروه کنترل، نقیصه بدون جاگذاری مواد پیوندی، خالی رها شد و در سایر گروه‌ها نقیصه‌های استخوانی با لخته‌خون، داکسی‌ساکلین و ترکیب این دو پر شد. سپس گراف‌های رادیولوژی در هفته‌های 2، 4، 6 و 8 از دست جراحی شده تهیه شد. مقاطع هیستوپاتولوژی نیز در پایان هفته هشتم، بعد از آسان‌کشی خرگوش‌ها تهیه شدند.یافته‌ها: بررسی‌های رادیولوژیک اختلاف معنی‌داری را بین گروه‌های مختلف در هفته‌های متفاوت به نمایش نگذاشت (05/0p>). اما بررسی‌های هیستوپاتولوژیک نشان از برتری تمامی گروه‌های درمانی بر گروه کنترل داشت (05/0p<). همچنین، گروه ترکیب از دیدگاه هیستوپاتولوژی در روز 56 نسبت به سایر گروه‌های درمانی عملکرد بهتری را به معرض نمایش درآورد (05/0p<). هیچ‌گونه شواهدی مبنی بر پس زدن پیوند در هیچ‌یک از گروه‌ها مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه ثابت کرد که ترکیب لخته‌خون و داکسی‌سیکلین نسبت به سایر گروه‌های دارویی عملکرد بهتری را در پروسة التیام استخوان داشته است.
سیاوش شریفی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ یاسمین علوی
چکیده
چکیدهپیش‌زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها و سرعت بخشیدن به ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می‌شود. پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی در مقایسه با سایر عوامل تحریک‌کنندة استخوان‌سازی مطرح هستند. پیوند استخوان پیوندی خودی (Autograft) علاوه بر مواد تحریک‌کنندة ...
بیشتر
چکیدهپیش‌زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها و سرعت بخشیدن به ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می‌شود. پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی در مقایسه با سایر عوامل تحریک‌کنندة استخوان‌سازی مطرح هستند. پیوند استخوان پیوندی خودی (Autograft) علاوه بر مواد تحریک‌کنندة التیام، حاوی سلول‌هایی است که واکنش‌های ایمنی را تحریک نمی‌کنند و باعث انتقال بیماری‌های مسری نمی‌شوند. ولی همین جمع‌آوری استخوان خودی عوارضی مثل درد، عفونت، شکستگی، از دست دادن خون و افزایش مراحل جراحی دارد و نیز مقدار استخوان برداشت شده محدود است. استفاده از تارانتولا کوبِن‌سیس (Tarantula Cubensis) در ترمیم زخم گاو، در روز چهارده، باعث اپیتلیالیزاسیون مجدد و کاهش التهاب می‌شود و همچنین در کاهش عفونت نقش دارد چرا که ترانکرون (Theranekron) روند التهاب را تغییر می‌دهد. هدف از مطالعة حاضر بررسی استفاده از ترانکرون در ترمیم استخوان و بررسی روند التیام استخوان درخرگوش است.مواد و روش کار: در این مطالعه از 20 خرگوش نر در 4 گروه 5 تایی استفاده شد. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول در محل نقیصه، ترانکرون با دوز یک میکروگرم بر کیلوگرم تزریق شد. در گروه دوم، نرمال سالین در محل نقیصه تزریق شد. در گروه سوم (گروه کنترل منفی)، هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در گروه چهارم (گروه اتوگرافت)، قطعة برش خورده در جای خود قرار گرفت و پوست و عضلات بخیه شدند. رادیوگراف از دست خرگوش‌ها، بعد از عمل و در روزهای 14، 28، 42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه‌برداری از استخوان برای ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفتة هشتم انجام گرفت. رادیوگرافها و نمونه‌ها از لحاظ میزان جوش‌خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و دوباره شکل‌پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: گروه ترانکرون تقریباً مانند گروه اتوگرافت عمل کرده بود و از گروه نرمال سالین و کنترل منفی عملکرد بهتری داشت. بنابراین، عصارة الکلی ترانکولا کوبِن‌سیس درترمیم شکستگی استخوان مؤثر است.
امین بیغم صادق؛ سیاوش شریفی؛ ایرج کریمی؛ احمد عریان؛ مینا ملکی
چکیده
خلاصه
پیش زمینه: جراحان ارتوپدی تلاش می کنند که بهترین جایگزین را برای ترمیم استخوان پیدا کنند. اتوگرافتهای استخوانی هنوز بعنوان استاندارد طلایی مطرح هستند. از غضروف خرد شده گوش خرگوش و سگ در ترمیم استخوان استفاده شده است در این مطالعه از غضروف انتهای دنده گاو و خرگوش در ترمیم استخوان خرگوش استفاده می شود.
مواد وروش کار: در این مطالعه ...
بیشتر
خلاصه
پیش زمینه: جراحان ارتوپدی تلاش می کنند که بهترین جایگزین را برای ترمیم استخوان پیدا کنند. اتوگرافتهای استخوانی هنوز بعنوان استاندارد طلایی مطرح هستند. از غضروف خرد شده گوش خرگوش و سگ در ترمیم استخوان استفاده شده است در این مطالعه از غضروف انتهای دنده گاو و خرگوش در ترمیم استخوان خرگوش استفاده می شود.
مواد وروش کار: در این مطالعه از 20 عدد خرگوش بالغ با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. خرگوش ها به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول (N=5) در محل نقیصه غضروف دنده گاو قرار داده شد. در 5 خرگوش دیگر در گروه دوم (N=5) در محل نقیصه غضروف دنده خرگوش قرار داده شد. در گروه سوم (گروه کنترل خالی)، (N=5) هیچ ماده ای قرار داده نشد. نهایتا در گروه چهارم (گروه اتوگرفت)، (N=5) قطعه برش خورده سر جای خود قرار داده شد و پوست و عضلات بخیه شد.
رادیوگرافها از دست خرگوش ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف ها و نمونه ها از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.
یافته ها: از نظر بررسی رادیولوژی در روز 56 گروه اتوگرفت استخوانی به شکل معناداری از گروه کنترل خالی و گروه غضروف خرگوش و گروه غضروف گوساله بهتر عمل کرده بود.واز نظر هیستوپاتولوژی گروه کنترل خالی نسبت به گروه اتوگرفت استخوانی و گروه غضروف آلوگرفت و گروه غضروف زنوگرفت ضعیفتر عمل کرده بود.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که هم گروه آلوگرفت و هم گروه زنوگرفت در حد اتوگرفت استخوانی در ترمیم نقیصه ایجاد شده خوب عمل کردند.
ایرج کریمی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ زهره رحمانی
چکیده
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد ...
بیشتر
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد و روش‌ها: ۴۵ خرگوش بالغ در محدوده سنی ۷ ماه تا ۱ سال به ۳ گروه اتولوگ، زنولوگ و شاهد تقسیم شدند. بعد از قطع تاندون خم کننده سطحی انگشتان و بخیه به روش مایر، ۰/۵ سی سی ژل پلاکتی اتولوگ یا زنولوگ - بسته به گروه مربوطه - در محل تزریق شد. در گروه شاهد هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در روزهای ۷، ۱۴ و۲۱ پنج حیوان از هر گروه معدوم و تاندون آنها برداشته شد. سپس آزمایش بیومکانیک و هیستوپاتولوژیک بر روی آنها انجام گردید. نتایج حاصل از نظر آماری بررسی شدند.
یافته‌ها: در فاکتورهای بیومکانیکی سه گروه، در روز۷ و ۲۸ تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده شد .این فاکتورها در گروه اتولوگ و زنولوگ بهتر از گروه شاهد و در گروه اتولوگ بهتر از گروه زنولوگ بود. از نظر فاکتورهای هیستوپاتولوژی اختلاف آماری معنی‌دار بین گروه‌های اتولوگ و شاهد و همچنین اتولوگ و زنولوگ در میزان بلوغ فیبروبلاست‌ها در هفته‌های مختلف مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: ژل پلاکتی زنولوگ روند مثبتی بر روند ترمیم دارد، اما اثر آن بهتر از ژل پلاکتی اتولوگ نمی‌باشد.
