نویسندگان

• افشین حشمتی
• امیر رضا صادقی فر
• علیرضا سعید
• عالیا آیت الهی موسوی
• علیرضا استوار
• فاطمه عرب نژاد

دانشگاه علوم پزشکی کرمان

چکیده

پیش‎زمینه: هدف از انجام این مطالعه، مقایسه دو روش پلیت گذاری و میله گذاری داخل کانالیدر درمان شکستگی ها بسته بدون خردشدگی تیبیا بافیبولای سالم بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، از تعداد ۱۴۷۰ شکستگی تنه ساق که طی دو سال به مرکز درمانی کرمان مراجعه نمودند، ۱۱۴ مورد با شکستگی ایزوله تیبیا وارد بررسی شدند که به دو گروه پلیت و میله داخل کانالی تقسیم و تحت عمل جراحی قرار گرفتند. ۶۹ بیمار برای حداقل یک سال پیگیری شدند.یافته‎ها: یک مورد جوش نخوردگی و یک مورد عفونت سطحی در بیماران گروه میله داخل کانالی اتفاق افتاد. یکی از بیماران گروه میله داخل کانالی دچار عفونت عمقی در محل پیچ‎ها شد (p < /em>>=۰/۰۵). بیماران هر دو گروه طی حدود ۴ ماه به جوش‌خوردگی کامل رسیدند، ولی گروه میله داخل کانالی به دفعات بیشتری برای رسیدن به جوش‌خوردگی تحت عمل قرار گرفتند (۴ مورد دینامیزاسیون، ۱۲/۱% گروه میله داخل کانالی) (p < /em>>=۰/۰۵). از نظر نیاز به خارج کردن وسیله، بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌دار نبود (p < /em>>=۰/۰۵). از نظر شکایت از اندام و تعداد افراد با درد زانو، بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌دار وجود داشت   (p < ۰/۰۰۱).نتیجه گیری:  به نظر می رسد هر دو روش مورد مطالعه برای شکستگی ها بسته تیبیای ایزوله بدون خردشدگی مناسب هستند ولی در بیمارانی که از میله داخل کانالی استفاده می شود، احتمالا نیاز به اعمال جراحی بعدی برای حصول جوش خوردگی بیشتر  است و احتمالا شکایت بعدی از اندام بیشتر خواهد بود.≤

کلیدواژه‌ها

• پلیت استخوانی
• میله داخل کانالی
• شکستگی تیبیا
• دیافیز
• شکستگی استخوان

عنوان مقاله [English]

Comparison between Two Methods of Intramedullary Nailing and Plating in the Treatment of Closed Noncomminuted Diaphyseal Tibia Fracture with Intact Fibula

نویسندگان [English]

• Afshin Heshmaty, MD
• Amir Reza Sadeghifar, MD ط Sadeghifar, MD
• Alireza Saied, MD
• Alia Ayatollahi Moussavi, MD
• Mohsen Ostovar, MD
• Fatemeh Arabnejhad

چکیده [English]

Background: The aim of the present study was to compare two methods of plating and intramedullary nailing in treatmant of closed noncomminuted tibia fractures with intact fibulae.Methods: Utimately 69 patients were followed for at least one year. The patients were randomly devided into two groups of plating and intramedullary nailing and operated on.Results: One case of non:::union::: and one case of superficial infection occurred in the intramedullary group. One of the patients in the intramedullary group developed late deep infection in the screws location (in both cases p < /em>>.05). In both of the groups the tibia fractures reached :::union::: in about 4 months, though the intramedulary group had underwent more operations for :::union::: achievement (dynamization in 4, 12.1%, p < /em>≥.05). The need for implant removal was not statistically significant in the two groups (p < /em>≥.05). Of the other variables, the diffence between the two groups was statistically significant only with regard to their complaints of the limb and the number of individuals with knee pain (p < /em>

کلیدواژه‌ها [English]

• Bone plate
• Intramedullar nailing
• Tibial Fractures
• Diaphyses
• Bone Fractures