مهدی تیموری؛ مهدی مطیفی فرد؛ سحر سادات لاله زار؛ مهسا الیاسی
چکیده
مقدمه: همیآرتروپلاستی هیپ روش رایج مورد استفاده برای درمان شکستگی گردن فمور در افراد مسن است. با توجه به شدت تخریب استخوان از دو روش بایپولار سیمانی و غیرسیمانی استفاده میشود.روشها: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌه «آﯾﻨﺪه ﻧﮕﺮ»، 60 نفر از افراد ﺑﺎﻻی 70 ﺳﺎل که ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر در طی دو سال، ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰآﻣﻮزﺷﯽ درﻣﺎﻧﯽ ...
بیشتر
مقدمه: همیآرتروپلاستی هیپ روش رایج مورد استفاده برای درمان شکستگی گردن فمور در افراد مسن است. با توجه به شدت تخریب استخوان از دو روش بایپولار سیمانی و غیرسیمانی استفاده میشود.روشها: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌه «آﯾﻨﺪه ﻧﮕﺮ»، 60 نفر از افراد ﺑﺎﻻی 70 ﺳﺎل که ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر در طی دو سال، ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰآﻣﻮزﺷﯽ درﻣﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده بودند، به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول: به روش بای پولار سیمانی و گروه دوم: به روش بای پولار غیرسیمانی تحت درمان قرار گرفتند. شدت درد، کیفیت زندگی و عملکرد هیپ طی 6 ماه پس از عمل با استفاده از معیارهای VAS، پرسشنامه SF-36 وسیستم امتیازبندی هاریس بررسی شد.یافتهها: میانگین ﺷﺪت درد، کیفیت زندگی و عملکرد هیپ در فواصل 3 و 6 ماه پس از جراحی تفاوت معناداری نداشت.نتیجهگیری: به نظر میرسد دو روش جراحی سیمانگذاری شده و غیرسیمانگذاری شده، از نظر میزان درد، کیفیت زندگی و عملکرد هیپ تفاوت قابل ملاحظهای با یکدیگر ندارند. در کل، هر دو روش میتوانند در کوتاه مدت نتایج خوبی در جراحی شکستگی گردن فمور داشته باشند.
هیپ
رضا عبدی؛ امید شاهپری؛ سروش حذیفی؛ احسان کیخسروی
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی میزان اثرعوامل مختلف در پیش آگهی بیماران مسن با شکستگی ناحیه هیپ میباشد تا با پیش بینی دقیق تر از پیش آگهی ، انتخاب نوع درمان جراحی یا غیر جراحی برای پزشک و بیمار راحت تر شود.روش اجرا و مواد مورد استفاده: این مطالعه اپیدمیولوژیک بر روی بیماران با سن بیشتر از ۶۵ سال که با تشخیص شکستگی ناحیه هیپ در طی یکسال مراجعه ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی میزان اثرعوامل مختلف در پیش آگهی بیماران مسن با شکستگی ناحیه هیپ میباشد تا با پیش بینی دقیق تر از پیش آگهی ، انتخاب نوع درمان جراحی یا غیر جراحی برای پزشک و بیمار راحت تر شود.روش اجرا و مواد مورد استفاده: این مطالعه اپیدمیولوژیک بر روی بیماران با سن بیشتر از ۶۵ سال که با تشخیص شکستگی ناحیه هیپ در طی یکسال مراجعه کرده اند انجام شد. متغیرهای مستقل شامل جنس، سن بیمار، بیماری های همزمان، زمان سپری شده از شکستگی تا جراحی و نوع بیهوشی و در مورد متغیرهای وابسته امتیاز بارتل، مرگ و میر بعد از عمل و نوع روش درمان ارزیابی شدیافتهها: سن متوسط جمعیت مورد مطالعه (۱۶۳ نفر) ۷.۷ ±۷۸.۷- با بازه سنی ۹۷ـ۶۵ که شامل ۹۱زن (۵۵.۸٪) و ۷۲ مرد (۴۴.۲٪) بود. بیشترین تعداد بیماران ما در بازه سنی ۷۶ تا ۸۵ سال(٪۴۸)قرار داشت. تعداد مرگ و میر در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار نگرفته اند در ماه نخست پس از شکستگی، در شکستگی گردن فمور ۳نفر (٪۱۱.۵) و در شکستگی اینترتروکانتریک نیز ۳ نفر (٪۱۱.۵) بود و همچنین تعداد مرگ و میر در یازده ماه بعدی پیگیری، در شکستگی گردن فمور یک نفر (٪۳.۸) و در شکستگی اینترتروکانتریک ۳ نفر(٪۱۱.۵) بود.نتیجهگیری: در این مطالعه سن بیماران یک فاکتور تعیین کننده مهم میزان مرگ و میر بوده ، به گونه ای که با افزایش سن میزان مورتالیتی نیز افزایش پیدا کرده است،ولی نوع جنسیت در افزایش مرگ و میر موثر نیست
پا و مچ پا
سید علیرضا امین جواهری؛ سید حسین شفیعی؛ محمد علی قاسمی؛ علیرضا محرمی؛ میر منصور موذن جمشیدی؛ سید محمد جواد مرتضوی
چکیده
پیش زمینیه: ریسک شکستگی گردن فمور در بیمارانی که تحت دیالیز قرار میگیرند افزایش پیدا میکند. هدف این مطالعه توضیح تجربیات ما درباره درمان این شکستگیها در این بیماران میباشد.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، 16 مورد شکستگی با جابجایی گردن فمور در 12 بیمار همودیالیزی بین سالهای 1389 الی 1394 بررسی شدند. تمام بیماران تحت تعویض ...
بیشتر
پیش زمینیه: ریسک شکستگی گردن فمور در بیمارانی که تحت دیالیز قرار میگیرند افزایش پیدا میکند. هدف این مطالعه توضیح تجربیات ما درباره درمان این شکستگیها در این بیماران میباشد.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، 16 مورد شکستگی با جابجایی گردن فمور در 12 بیمار همودیالیزی بین سالهای 1389 الی 1394 بررسی شدند. تمام بیماران تحت تعویض مفصل هیپ با اپروچ قدامی قرار گرفتند (3 مورد غیر سیمانی و 9 مورد سیمانی). هیچ درنی بعد از جراحی استفاده نشد و کلیه بیماران یک ماه، 3 ماه، 6 ماه، یک سال و سپس سالانه تحت پیگیری قرار گرفتند.یافتهها: کلیه بیماران از نتایج تعویض مفصل هیپ رضایت داشتند. در زمان آخرین پیگیری متوسط 22 ماه تمامی هیپ ها در 12 بیمار همودیالیزی خوب بودند همراه با میانگین امتیاز هریس هیپ 90 (82-100). از بیمارانی که پروتز غیر سیمانی دریافت کرده بودند، یک بیمار شل شدگی قسمت فمورال پروتز سمت راست را یک سال بعد از جراحی داشت و سپس سمت چپ را، که تحت جراحی ریویژن با پروتز سیمانی قرار گرفتند. عوارضی همچون، یک مورد شکستگی تروکانتر بزرگ، یک مو.رد شکستگی دیستال فمور حین جراحی، یک مورد هماتوم بعد از جراحی و یک مورد عفونت محل جراحی وجود داشت.نتیجهگیری: در این بررسی گذشتهنگر درصد نسبی بالای عوارض تعویض مفصل ران را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی که دچار شکستگی گردن ران شدهاند را نشان میدهد. استفاده از پروتز سیمانی ارجح است و برای جلوگیری از شکستگی در چنین استخوان پوک دقت ویژهای را میطلبد.
محمدعلی محسنی؛ علیرضا صادق پور؛ صنم محسنی
چکیده
پیشزمینه: پروگزیمال فمور دارای یک آناتومی پیچیده است. شکستگیهای پروگزیمال فمور طیف وسیعی را در برمیگیرد و با موربیدیتی و مورتالیتی فراوانی همراه است. این شکستگیها جزء شایعترین شکستگیهای اندام تحتانی است و در افراد جوان و مسن میتواند رخ دهد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط سن و جنس این بیماران با انواع شکستگیهای ...
بیشتر
پیشزمینه: پروگزیمال فمور دارای یک آناتومی پیچیده است. شکستگیهای پروگزیمال فمور طیف وسیعی را در برمیگیرد و با موربیدیتی و مورتالیتی فراوانی همراه است. این شکستگیها جزء شایعترین شکستگیهای اندام تحتانی است و در افراد جوان و مسن میتواند رخ دهد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط سن و جنس این بیماران با انواع شکستگیهای پروگزیمال فمور در محلهای مختلف آناتومیک است.
مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی گذشتهنگر، ۵۰۰۰ مورد شکستگی پروگزیمال فمور (۳۹.۵ % مرد، ۵/۶۰% زن) در طی ۵ سال در یک مرکز آموزشی در تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمعیتشناسی بیماران، علت تروما و نوع شکستگی از پروندههای بیماران استخراج، طبقهبندی و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین سنی بیماران ۱۲.۳±۷۳.۲ سال (۱۰۰-۳۲ سال) بود. شکستگیهای اینترتروکانتریک در زنان نسبت به مردان بیشتر (۷۰% در مقابل ۶۰%)، و شکستگیهای ساب تروکانتریک و گردن فمور در مردان بیشتر رخ داده بود (۳۱% در مقابل ۲۷%). در سن بالای ۶۵ سال، ۹۱% شکستگیها اینترتروکانتریک، و در زیر ۶۵ سال فراوانی شکستگیهای ساب تروکانتریک و گردن فمور بیشتر بود.
نتیجهگیری: بروز شکستگیهای اینترتروکانتریک، در افراد مسن و بالای ۶۵ سال بیشتر است. زنان بیشتر در معرض خطر شکستگی پروگزیمال فمور قرار دارند. شکستگی های ساب تروکانتریک و گردن فمور اغلب در افراد جوان رخ می دهد.
محمد فروزش فرد؛ محمد میرزایی خواه؛ احمد شیخی؛ نعیم السادات کیا؛ مجید میرمحمدخانی؛ محسن پورعزیزی
چکیده
پیشزمینه: شکستگی ران شایعترین شکستگی ارتوپدی بهخصوص در افراد مسن است. این نوع شکستگی یکی از عمدهترین علل مرگ و میر در این سنین میباشد و معمولاً جراحی آن عوارض زیادی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوارض بعد از جراحی شکستگی ران بود.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، تمامی بیماران بالای ۶۵ سال که با شکستگی ران طی ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگی ران شایعترین شکستگی ارتوپدی بهخصوص در افراد مسن است. این نوع شکستگی یکی از عمدهترین علل مرگ و میر در این سنین میباشد و معمولاً جراحی آن عوارض زیادی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوارض بعد از جراحی شکستگی ران بود.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، تمامی بیماران بالای ۶۵ سال که با شکستگی ران طی ۵ سال اخیر در یک مرکز درمانی سمنان جراحی شده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات پرونده ۲۵۹ بیمار (۱۲۰ مرد؛ ۱۳۹ زن) شامل مشخصات جمعیتشناسی، شرح حال پزشکی، شرح حال جراحی شامل نوع بیهوشی، روش جراحی، مدت بستری در بیمارستان قبل و بعد از عمل، عوارض زودرس (آمبولی، ترومبوز وریدی عمیق، هماتوم و عفونت) و فوت در بیمارستان استخراج و بررسی گردید.یافتهها: نوع بیهوشی در ۱۷۴ بیمار (%۶۷/۲) اسپاینال، ۶۸ (%۲۶/۳) اپیدورال و ۱۷ بیمار (%۶/۶) بیهوشی عمومی بود. بهطورکلی ۱۸۵ بیمار (%۷۱/۴) بدون هیچ عارضه و ۷۴ بیمار (%۲۸/۶) حداقل یکی از عوارض زودرس را داشتند. ۱۲بیمار در بیمارستان فوت کرده بودند. تعداد ۵۶ بیمار (%۲۱/۶) در زمان تحقیق بدون مشکل راه میرفتند و از وضعیت کنونی رضایت داشتند. ۳۲ بیمار (%۱۲/۴) با کمک وسیله راه میرفتند و ۹ بیمار (%۳/۵) قادر به راهرفتن نبودند.نتیجهگیری: عوارض پس از جراحی شکستگی ران نسبتاً بالا میباشد. به منظور بهبود سریع و کاهش عوارض، توصیه میشود تغییراتی در روش مراقبت حین و پس از عمل جراحی بیماران مسن صورت پذیرد.
کامران اسدی؛ احمدرضا میربلوک؛ علی کریمی؛ محمدصادق موسوی؛ سپهر ساغری؛ صادق عابدی؛ ارد غریبی؛ علی تبریزی
چکیده
پیشزمینه: خونریزی ازمحل دریل پیچ پروگزیمال درشکستگی های گردن فمورممکن است توانایی پیشگویی در تشخیص نکروز آواسکولار را داشته باشد. در این مطالعه رابطه خونریزی از پیچ پروگزیمال درطی تثبیت داخلی شکستگی ها گردن فمور و نکروز آواسکولار بررسی شد.مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، بیماران بین ۱۹تا ۶۰ سال که با شکستگی گردن فمور ...
بیشتر
پیشزمینه: خونریزی ازمحل دریل پیچ پروگزیمال درشکستگی های گردن فمورممکن است توانایی پیشگویی در تشخیص نکروز آواسکولار را داشته باشد. در این مطالعه رابطه خونریزی از پیچ پروگزیمال درطی تثبیت داخلی شکستگی ها گردن فمور و نکروز آواسکولار بررسی شد.مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، بیماران بین ۱۹تا ۶۰ سال که با شکستگی گردن فمور در طی سال ۱۳۸۷ به مراکز خدماتی درمانی رشت مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای سن، جنس و نوع شکستگی (براساس گروهبندی «گاردن») ثبت گردید. سپس براساس درناژ یا عدم درناژ خون از سوراخ انتهای پیچ پروگزیمال بعد از گذشت حداکثر ۵ دقیقه، وجود یا عدم وجود خونریزی ثبت شد.یافتهها: در این بررسی ۴۰ بیمار با میانگین سنی ۴.۱۴±۷۸.۳۹ وارد مطالعه شدند. ۲۲ نفر (۵۵%) از انتهای پیچ پروگزیمال خونریزی داشتند و ۱۸ نفر (۴۵%) هیچ گونه خونریزی نداشتند. میزان بروز نکروز آواسکولار در افراد بدون خونریزی انتهایی پیچ پروگزیمال ۱۱ مورد (۶۱%) بود که ان اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (۰.۰۰۵=p).نتیجهگیری: باتوجه به میزان بروز نکروز آواسکولار در افراد بدون خونریزی پیچ پروگزیمال، میتوان گفت خونریزی از محل این پیچ در شکستگیهای گردن فمور شانس بروز نکروز آواسکولار سر فمور را کاهش میدهد و می تواند در آینده این انتخاب را پیش روی جراحان قرار دهد تا به جای جااندازی و تثبیت داخلی، از همان ابتدا آرتروپلاستی اولیه انجام دهند.
غلامحسین کاظمیان؛ غلامحسین کاظمیان؛ رضا توکلی دارستانی؛ محمد امامی تهرانی مقدم؛ علیرضا منافی راثی؛ بهروز اصغری؛ علی نعمتی؛ فرشاد صفدری
چکیده
در این مقاله دو بیمار دچار شکستگی یاتروژنیک گردن ران به دنبال درمان شکستگی دیافیز فمور با میله داخل کانال در اثر اشتباهات تکنیکی، معرفی شدند . اگرچه این عارضه بسیار نادر است اما به دلیل مشکلات فراوان ناشی از آن، لازم است به دقت از وقوع آن جلوگیری شود. به نظر میرسد وارد کردن میله از حفره پیریفورمیس، افزایش زاویه بین گردن و تنه ران ...
بیشتر
در این مقاله دو بیمار دچار شکستگی یاتروژنیک گردن ران به دنبال درمان شکستگی دیافیز فمور با میله داخل کانال در اثر اشتباهات تکنیکی، معرفی شدند . اگرچه این عارضه بسیار نادر است اما به دلیل مشکلات فراوان ناشی از آن، لازم است به دقت از وقوع آن جلوگیری شود. به نظر میرسد وارد کردن میله از حفره پیریفورمیس، افزایش زاویه بین گردن و تنه ران ( کوکساوالگا ) و وارد کردن بیش از حد میله به داخل کانال باعث افزایش احتمال شکستگی گردن فمور در زمان ثابت کردن تنه با میله داخل کانال گردید .
احمد دشت بزرگ؛ احمد دشت بزرگ؛ سید عبدالحسین مهدینسب؛ فاطمه بدخشان مهر
چکیده
پیشزمینه: شکستگی گردن استخوان ران یک شکستگی ناشایع و جدی در بالغین جوان میباشد و عوارض زیادی به همراه دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان جراحی این شکستگی به روش جااندازی و ثابت کردن با پیچ بود. مواد و روشها: در این مطالعه آیندهنگر (از سال 1385 تا 1388)، 42 بیمار با میانگین سنی 37 سال (60ـ15 سال) که بهعلت شکستگی گردن استخوان ران ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگی گردن استخوان ران یک شکستگی ناشایع و جدی در بالغین جوان میباشد و عوارض زیادی به همراه دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان جراحی این شکستگی به روش جااندازی و ثابت کردن با پیچ بود. مواد و روشها: در این مطالعه آیندهنگر (از سال 1385 تا 1388)، 42 بیمار با میانگین سنی 37 سال (60ـ15 سال) که بهعلت شکستگی گردن استخوان ران ناشی از ضربه در دو بیمارستان اهواز با جراحی و تثبیت شکستگی با پیچ درمان شدند مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی بیماران 24 ساعت بعد از شکستگی جراحی شدند. در همه بیماران ابتدا جااندازی بسته و در صورت عدم موفقیت جااندازی باز استفاده گردید. میانگین زمان پیگیری 15 ماه بود. یافتهها: براساس طبقهبندی «گاردن» 2 بیمار شکستگی نوع I، 3 بیمار نوع II، 18 بیمار نوع III و 19 بیمار نوع IV داشتند. سی و دو بیمار بهروش باز (2/76%) و 10 بیمار بهروش بسته (8/23%) درمان شدند. 12 بیمار (6/28%) جوشنخوردگی و 7 بیمار (7/16%) نکروز سر فمور داشتند که 4 مورد با جوشخوردگی همراه بود. تمامی جوشنخوردگیها در بیماران با جااندازی باز اتفاق افتاد. نتیجهگیری: شکستگی گردن استخوان ران با عوارض زیادی همراه است؛ بخصوص اگر استفاده از شیوه جااندازی باز ضروری باشد.
مهدی مطیفی فرد؛ مهدی تیموری
چکیده
۳/۳۸پیشزمینه: درمان شکستگی جابهجا شده گردن فمور در سنین بالا معضل عمده است و نکات مبهمی وجود دارد. هدف این مطالعه مقایسه روش تعویض اولیه مفصل ران با تثبیت داخلی در درمان این شکستگیها میباشد.مواد و روشها: در یک مطالعه «کارآزمایی بالینی»، ۸۰ بیمار سنین ۶۰ تا ۷۰ سال که طی ۱۵ ماه به بیمارستانهای آموزشیـ درمانی شهر اصفهان مراجعه ...
بیشتر
۳/۳۸پیشزمینه: درمان شکستگی جابهجا شده گردن فمور در سنین بالا معضل عمده است و نکات مبهمی وجود دارد. هدف این مطالعه مقایسه روش تعویض اولیه مفصل ران با تثبیت داخلی در درمان این شکستگیها میباشد.مواد و روشها: در یک مطالعه «کارآزمایی بالینی»، ۸۰ بیمار سنین ۶۰ تا ۷۰ سال که طی ۱۵ ماه به بیمارستانهای آموزشیـ درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، تحت مطالعه قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول به روش جااندازی و ثابت کردن با پیچ، و گروه دوم با تعویض مفصل ران درمان شدند. شدت درد، کارآیی مفصل ران، کیفیت زندگی و عوارض بیماران در مدت دو سال پس از عمل جراحی، با استفاده از مقیاس دیداری درد، سیستم امتیازبندی «هاریس» و معیار SF36 تعیین و مقایسه گردید.یافتهها: شدت درد و میزان عوارض و نیاز به عمل جراحی مجدد در بیمارانی که به روش تعویض مفصل درمان شدند نسبت به گروه دیگر بهطور قابل ملاحظهای کمتر بود. در گروه اول نمره درد ۴/۵ (از ۱۰)، ۶۸=SF36، امتیاز «هاریس» ۶۱؛ و در گروه دوم نمره درد ۳/۳۸، ۹۲=SF36، امتیاز «هاریس» ۸۶بود. کارآیی مفصل ران و کیفیت زندگی در روش تعویض مفصل نسبت به روش جااندازی و تثبیت بهتر بود. عوارض مختلف جراحی در گروه ۱ در ۱۲بیمار (۴۰%) و در گروه ۲ در ۳ بیمار (۷%) مشاهد شد.نتیجهگیری: درمان شکستگیهای جابهجا شده گردن فمور در سنین ۶۰ تا ۷۰ سال با روش تعویض اولیه مفصل هیپ، در دو سال اول با کارآیی بهتر، درد و عوارض کمتری نسبت به تثبیت اولیه با پیچ همراه خواهد بود.