ناصر صرافان؛ سید عبدالحسین مهدی نسب؛ پویان علوی نژاد
چکیده
۱۰/۹پیش‌زمینه: معمولا استابولوم در اثر ضربه شدید دچار شکستگی می‌گردد و در بیشتر موارد با سایر صدمات همراه است. درمان انتخابی در بسیاری از موارد، جااندازی باز و ثبات داخلی شکستگی می‌باشد. عوارض ناشی از درمان جراحی این شکستگی شامل عوارض دیررس و زودرس است و در این تحقیق، شیوع عوارض زودرس شامل ضایعه عصبی، عفونت، استخوان‌سازی نابجا و ...
بیشتر
۱۰/۹پیش‌زمینه: معمولا استابولوم در اثر ضربه شدید دچار شکستگی می‌گردد و در بیشتر موارد با سایر صدمات همراه است. درمان انتخابی در بسیاری از موارد، جااندازی باز و ثبات داخلی شکستگی می‌باشد. عوارض ناشی از درمان جراحی این شکستگی شامل عوارض دیررس و زودرس است و در این تحقیق، شیوع عوارض زودرس شامل ضایعه عصبی، عفونت، استخوان‌سازی نابجا و ترومبوآمبولی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در یک بررسی توصیفی آینده‌نگر بین ساله‌ای ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸، تعداد 46 بیمار (۳۹ مرد، ۷ زن) با میانگین سنی ۳۴/۳سال (۷۱-۱۷ سال) که دچار شکستگی استابولوم بودند، در دو بیمارستان آموزشی اهواز تحت عمل جراحی به روش جااندازی باز و ثبات داخلی قرار گرفتند. میانگین زمان پیگیری ۱۱ ماه (۳۵-۳ ماه) بود.یافته‌ها: از ۴۶ بیمار، ۳۴ بیمار دچار شکستگی استابولوم نوع Aو ۱۲ بیمار نوع B بودند (تقسیمبندی (AO). پنج بیمار (۱۰/۹%) دچار آسیب عصب پرونئال در طی عمل، ۶ بیمار (۱۳%) دچار عفونت محل عمل و ۱۲ بیمار (۲۶/۱ %) مبتلا به استخوان‌سازی نابجا شدند. هیچ موردی از ترومبوآمبولی در بیماران مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: عوارض زودرس جراحی استابولوم نسبتاً بالا است و عوارض بیماران ما در مقایسه با گزارشهای مشابه بیشتر بود.
ناصر صرافان؛ احمد دشت بزرگ؛ دکترسید عبدالحسین مهدی‌نسب؛ افشین آزما
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی اینترتروکانتریک جزء شکستگی‌های شایع در افراد سالمند بالای ۷۰ سال می‌باشد. با وجود آن که تثبیت شکستگی، بهترین درمان است، ولی عوارض آن به دلیل سن بالا و مشکلات همراه بسیار بالا می‌باشد. هدف از این مطالعه، گزارش نتایج درمان جراحی شکستگی اینترتروکاننتریک هیپ بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی آینده‌نگر، کلیه ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی اینترتروکانتریک جزء شکستگی‌های شایع در افراد سالمند بالای ۷۰ سال می‌باشد. با وجود آن که تثبیت شکستگی، بهترین درمان است، ولی عوارض آن به دلیل سن بالا و مشکلات همراه بسیار بالا می‌باشد. هدف از این مطالعه، گزارش نتایج درمان جراحی شکستگی اینترتروکاننتریک هیپ بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی آینده‌نگر، کلیه بیمارانی‌که به علت شکستگی اینترتروکانتریک طی دو سال در دو بیمارستان آموزشی اهواز تحت عمل جراحی تثبیت داخلی با روش پیچ و پلاک دینامیک (DHS) قرار گرفته بودند، بررسی شدند. ۸۴ بیمار با میانگین سنی ۷۳/۴ سال (۹۸-۵۹ سال) تحت مطالعه قرار گرفتند که از این تعداد ۳۴ (۴۰/۵%) مرد و ۵۰ (۵۹/۵%) زن بودند. بیماران حداقل به مدت یک سال مورد پیگیری قرار گرفتند.یافته‌ها: هشت بیمار (۹/۵%) کوتاهی اندام بیش از 2 سانتی‌متر داشتند. ۴ بیمار (۴/۷%) دچار عارضه بیرون‌زدگی وسیله شدند. ۸ بیمار (۹/۵%) دچار بدجوش خوردن شکستگی به صورت بدشکلی واروس، 1 بیمار (۱/۱%) دچار نکروز آواسکولار سرفمور، ۱۳ بیمار (۱۵/۴% ) عفونت عمل، و 2 بیمار (۲/۳%) دچار بدجوش‌خوردگی شکستگی محل شدند. ۹ بیمار (۱۰/۷% ) طی ۲۴ هفته فوت کردند. ۱۰ بیمار (۱۱/۹%) تحت عمل جراحی و تثبیت مجدد قرار گرفتند. میانگین زمان برگشت به فعالیت قبل از عمل ۵ هفته بود. نتیجه‌گیری: عوارض شکستگی‌های اینترتروک هیپ، حتی پس از تثبیت با پیچ و پلاک بالا می‌باشد. به جز درصد بالاتر عفونت، سایر یافته‌ها با مطالعات مشابه در پیشینه تحقیق، هسمو است.
سید علی مرعشی نژاد؛ ناصر صرافان
چکیده
دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد ۴۰ ساله‌ای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک به‌همراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی می‌گردد. تاکنون مدت پیگیری ۲ سال بوده است.
بیشتر
دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد ۴۰ ساله‌ای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک به‌همراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی می‌گردد. تاکنون مدت پیگیری ۲ سال بوده است.
