TY - JOUR ID - 121031 TI - رویکردهای جراحی شکستگی‌های سوپراکندیل هومروس نوع 3 در کودکان (مقایسه دو رویکرد پشتی و خارجی) JO - مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران JA - IJOS LA - fa SN - 1735-2967 AU - هوتکانی, علیرضا AU - مرادی, علی AU - اوحدی, احسان AU - فیض دیسفانی, حمیده AD - دانشگاه علوم پزشکی مشهد Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 9 IS - 2 SP - 65 EP - 69 KW - شکستگی هومروس KW - اقدام ارتوپدی KW - کودک DO - 10.22034/ijos.2020.121031 N2 - پیش‌زمینه: شکستگی‌های سوپراکندیل هومروس از آسیب‌های شایع اندام فوقانی در کودکان می‌باشد. در مواقع نیاز به جراحی باز در این شکستگی، رویکردهای مختلفی ممکن است بکار گرفته شوند. هدف از این تحقیق، مقایسه دو رویکرد جراحی در چنین موارد است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، از ۸۷ بیمار متوالی (case series) مراجعه کننده به یک مرکز درمانی مشهد با شکستگی سوپراکندیل نوع ۳ و در محدوده سنی از زمان تولد تا ۱۸سال، با انتخاب تصادفی، ۴۳بیمار با رویکرد خارجی (لاترال) و 44 بیمار با رویکرد پشتی (پوستریور) تحت عمل جراحی باز و تثبیت پایین قرار گرفتند. با یک پیگیری ۶ماهه دامنه حرکات آرنج، عوارض و زوایای «بومن» (Baumann)، «کارینگ» (carrying) و کپیتوهومرال و نحوه جوش‌خوردن در دو گروه بررسی شدند. یافته‌ها: رویکرد پشتی در زمان کوتاه‌تری قابل انجام بود. دامنه حرکات در رویکرد پشتی بعد از یک و بعد از شش ماه، کمتر از رویکرد خارجی بود. زاویه «بومن» و «کارینگ» در رویکرد پشتی بیشتر در محدوده طبیعی بود. عوارض ناهنجاری واروس و والگوس، سفتی مفصلی و عفونت پین در دو رویکرد تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: دو رویکرد از نظر عوارض بعد از عمل تفاوتی با هم نداشتند. در رویکرد خارجی دامنه حرکت بیشتر حفظ شد و در رویکرد پشتی جااندازی آناتومیک‌تری بدست آمد. UR - https://www.ijos.ir/article_121031.html L1 - https://www.ijos.ir/article_121031_e64d2338a02e3aceb1bb7bdd133cee56.pdf ER -