مهدی تیموری؛ مهدی مطیفی فرد؛ سحر سادات لاله زار؛ مهسا الیاسی
چکیده
مقدمه: همی‌آرتروپلاستی هیپ روش رایج مورد استفاده برای درمان شکستگی گردن فمور در افراد مسن است. با توجه به شدت تخریب استخوان از دو روش بایپولار سیمانی و غیرسیمانی استفاده می‌شود.روش‌ها: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌه «آﯾﻨﺪه ﻧﮕﺮ»، 60 نفر از افراد ﺑﺎﻻی 70 ﺳﺎل که ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر در طی دو سال، ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰآﻣﻮزﺷﯽ درﻣﺎﻧﯽ ...
بیشتر
مقدمه: همی‌آرتروپلاستی هیپ روش رایج مورد استفاده برای درمان شکستگی گردن فمور در افراد مسن است. با توجه به شدت تخریب استخوان از دو روش بایپولار سیمانی و غیرسیمانی استفاده می‌شود.روش‌ها: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌه «آﯾﻨﺪه ﻧﮕﺮ»، 60 نفر از افراد ﺑﺎﻻی 70 ﺳﺎل که ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر در طی دو سال، ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰآﻣﻮزﺷﯽ درﻣﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده بودند، به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول: به روش بای پولار سیمانی و گروه دوم: به روش بای پولار غیرسیمانی تحت درمان قرار گرفتند. شدت درد، کیفیت زندگی و عملکرد هیپ طی 6 ماه پس از عمل با استفاده از معیارهای VAS، پرسشنامه SF-36 وسیستم امتیازبندی هاریس بررسی شد.یافتهها: میانگین ﺷﺪت درد، کیفیت زندگی و عملکرد هیپ در فواصل 3 و 6 ماه پس از جراحی تفاوت معناداری نداشت.نتیجهگیری: به نظر میرسد دو روش جراحی سیمانگذاری شده و غیرسیمانگذاری شده، از نظر میزان درد، کیفیت زندگی و عملکرد هیپ تفاوت قابل ملاحظهای با یکدیگر ندارند. در کل، هر دو روش میتوانند در کوتاه مدت نتایج خوبی در جراحی شکستگی گردن فمور داشته باشند.
وحید عیوقی راهنما؛ مرادعلی زارعی پور؛ مسعود قربانعلی پور
چکیده
چکیدهپیش زمینه: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که باعث کاهش کیفیت زندگی در بیماران می شود. یکی از عوامل مهم در شرواین بیماری استرس است. این پژوهش با هد بررسی تأثیر آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر کیفیت زندگی بیماران آرتریت روماتوئید انجامشد.مواد و روش ها: این پژوهش از نو کارآزمایی بالینی تصادای شده با گروه کنترل بود. ...
بیشتر
چکیدهپیش زمینه: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که باعث کاهش کیفیت زندگی در بیماران می شود. یکی از عوامل مهم در شرواین بیماری استرس است. این پژوهش با هد بررسی تأثیر آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر کیفیت زندگی بیماران آرتریت روماتوئید انجامشد.مواد و روش ها: این پژوهش از نو کارآزمایی بالینی تصادای شده با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، تمام ااراد مبتلا به آرتریتروماتوئید مراجعه کننده به مراکز اوق ترصصی روماتولوژی شهر ارومیه درسال 1395 بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادای، 37 نفر ازااراد مبتلا به بیماری انتراب شدند. بیماران با استفاده از روش ترصیص تصادای، به گروه مداخله و کنترل تی یم شدند. ابزار جمع آوریبود. گروه مداخله ی 17 جل ه، با پروتکل درمانی ایمن سازی در برابر استرس آموزش دیدند. در این SF- ا لاعات پرسشنامه کیفیت زندگی 36مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریاات نکرد. در پایان، هر دو گروه، پرسشنامه کیفیت زندگی را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. به منظورتجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تی م تیل و کوواریانس استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله به ور معنی داری در مرحله بعد از مداخله تغییر یاات. به این ترتی که پس از مداخله،و اازایش کیفیت زندگی و زیر مجموعه های آن )p< میانگین نمره کیفیت زندگی اازایش یاات. بنابراین مداخله باعث کاهش استرس ) 0.001.)p< شد ) 0.001را یک رویکرد اثربرش در اازایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید » ایمن سازی در برابر استرس « ، نتیجه گیری: این پژوهشمعرای می کند.
ابراهیم عامری مهابادی؛ حسن قندهاری؛ مهیار چهرازی؛ فرشاد صفدری
چکیده
پیش‌زمینه: مطالعات اندکی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهره‌ای در نوجوانان بدون علامت بالینی را بررسی کرده‌اند. در این تحقیق، شیوع تغییرات دژنراتیو در امآرآی در نوجوانان بدون علامت و عوامل جمعیت‌شناسی موثر بر آن بررسی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، دیسک‌های ناحیه لومبار ۸۴ نوجوان سنین ۱۸-۱۲ سال که با شکایت از مشکلات کمری ...
بیشتر
پیش‌زمینه: مطالعات اندکی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهره‌ای در نوجوانان بدون علامت بالینی را بررسی کرده‌اند. در این تحقیق، شیوع تغییرات دژنراتیو در امآرآی در نوجوانان بدون علامت و عوامل جمعیت‌شناسی موثر بر آن بررسی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، دیسک‌های ناحیه لومبار ۸۴ نوجوان سنین ۱۸-۱۲ سال که با شکایت از مشکلات کمری به یک مرکز درمانی تهران مراجعه نمودند، با امآرآی مطالعه شدند. تغییرات دژنراتیو در سطوح مختلف بررسی و ویژگی‌های جمعیت‌شناسی بین دو گروه با و بدون تغییرات دژنراتیو مقایسه گردید. به‌علاوه تاثیر این تغییرات بر کیفیت زندگی نوجوانان با استفاده از پرسشنامه SF-36 ارزیابی شد.یافته ها: در مجموع ۲۵/۷% از دیسک‌ها دچار تغییرات دژنراتیو بودند. شیوع این تغییرات در سطوح مختلف، متفاوت و در دنبال آن L5-S1 به میزان ۳۶/۹% بیشترین و L1-L2 به میزان ۵/۹% کمترین بود. میانگین سنی افراد دچار تغییرات دژنراتیو بطور معناداری بالاتر بود (۰/۰۰۵=p < /em>). در این مطالعه جنس و توده شاخص بدنی (BMI) در بروز تغییرات دژنراتیو تاثیر نداشتند. وجود این تغییرات تنها در سطح L3-L4 با کاهش نمرات سلامت جسمی، روانی و کلیSF-36 همراه بود و در سایر سطوح تاثیری نداشت.نتیجه گیری: بروز تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات کمری از سنین پایین و در نوجوانی آغاز می شود و علامت بالینی مشخص و تاثیری بر کیفیت زندگی ندارد. توده شاخص بدنی تاثیری بر دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان ندارد اما سن بالاتر با افزایش احتمال دژنراسیون دیسک همراه است.
