عاطفه رضایی راد؛ محمد نیکخو؛ سیامک خرمی مهر
چکیده
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای ...
بیشتر
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای داخلی در استخوانها، رباطها و بافتهای نرم کمک کند. هدف از این مطالعه مقایسه رفتار بیومکانیکی ستون فقرات گردنی، قبل و بعد از ایجاد تروما میباشد.روش انجام کار: در این مطالعه مدل سالم و دو حالت مختلف از تروماهای ستون فقرات گردنی به روش المان محدود مدلسازی شد و نتایج حاصل از این مدلها تحت بارگذاری استاتیکی با یکدیگر مقایسه گردید.نتایج: سه پارامتر چرخش بین مهرهای، نیروی مفاصل فاست و فشار درون دیسکی با در نظر گرفتن بار پیرو محاسبه و بررسی شد. نتایج این پارامترها در حرکات فلکشن، اکستنشن، خمش جانبی و چرخش محوری در همهی سطوح بین دو مدل تروما در کنار مدل سالم مورد بررسی قرار گرفت.نتیجهگیری: با مدل سازی تروما رفتار بیومکانیکی مدل دستخوش تغییراتی شد، که این تغییرات شامل کاهش دامنه حرکتی مدلهای تروما، کاهش فشار میان دیسکی و افزایش نیروی بین مفاصل فاست بوده است . این بهم ریختگی ساختار در این سیستم پیچیده باعث ایجاد رفتار غیر نرمال در حرکات مختلف شده است. پیشبینی میشود نتیجه این رفتار بیومکانیکی مدل در صورت بهبود نیافتن باعث عدم ثبات در مکانیزم ستون فقرات شده و ممکن است در طولانی مدت موجب افزایش آسیبهای بیشتری شود.