میر منصور موذن جمشیدی؛ علیرضا محرمی؛ سید محمد جواد مرتضوی
چکیده
چکیدهتعویض کامل مفصل هیپ یک روش جراحی پیشرفته به منظور کاهش رنج بیماران با درد لگن به دلیل تغییرات تخریبی مفصل است. تعویض کامل مفصل هیپ روشی با کمترین میزان عوارض پس از عمل نظیر ناپایداری لگن است. ناپایداری لگن به دنبال تعویض کامل مفصل هیپ دومین علت عمل مجدد مفصل به دنبال جراحی قبلی است. جابجایی محل پروتز، گیرافتادگی، کاهش کشش بافت ...
بیشتر
چکیدهتعویض کامل مفصل هیپ یک روش جراحی پیشرفته به منظور کاهش رنج بیماران با درد لگن به دلیل تغییرات تخریبی مفصل است. تعویض کامل مفصل هیپ روشی با کمترین میزان عوارض پس از عمل نظیر ناپایداری لگن است. ناپایداری لگن به دنبال تعویض کامل مفصل هیپ دومین علت عمل مجدد مفصل به دنبال جراحی قبلی است. جابجایی محل پروتز، گیرافتادگی، کاهش کشش بافت نرم پیرامون مفصل و پوشش پلیاتیلن از علتهای جراحی مجدد است. در این مقاله بر آنیم تا علتهای معمول در ناپایداری لگن را که به دنبال تعویض کامل مفصل هیپ روی میدهد در فازهای متعدد بررسی کنیم. همچنین، روشهای پیشنهادی جهت جلوگیری از ناپایداری لگن به دنبال تعویض کامل هیپ را توصیه میکنیم.
مسعود شایسته آذر؛ سید اسماعیل مختار نژاد گنجی؛ سهیل اوصیا؛ محمدحسین کریمی نسب؛ محمد اوصیا
چکیده
چکیده
مقدمه و هدف: آرتریت سپتیک یکی از عفونت‌های مهم در دورة کودکی است که عوارض بالایی دارد. با توجه به نادر بودن این حالت در نوزادان و کم بودن نشانه‌های آن، تشخیص آرتریت سپتیک در نوزادان مشکل و پیش‌آگهی آن به طور عمده تحت‌تأثیر تشخیص زودهنگام و عدم تأخیر در درمان است. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی نتایج درمان آرتریت سیپتیک هیپ ...
بیشتر
چکیده
مقدمه و هدف: آرتریت سپتیک یکی از عفونت‌های مهم در دورة کودکی است که عوارض بالایی دارد. با توجه به نادر بودن این حالت در نوزادان و کم بودن نشانه‌های آن، تشخیص آرتریت سپتیک در نوزادان مشکل و پیش‌آگهی آن به طور عمده تحت‌تأثیر تشخیص زودهنگام و عدم تأخیر در درمان است. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی نتایج درمان آرتریت سیپتیک هیپ نوزادان در بیمارستان‌های دانشگاهی در سال‌های 1380 تا 1395 بود.
روش اجرا: در این مطالعة توصیفی- مقطعی، پروندة نوزادانی که در سال‌های 1380 تا 1395، در دو بیمارستان آموزشی شمال ایران، به علت ابتلا به آرتریت سپتیک هیپ نوزادان بستری شده بودند، بررسی شد. اطلاعات پروندة نوزادان بر اساس شاخص‌های دموگرافیک و یافتة بالینی و آزمایشگاهی، در چک لیست ثبت شد. همچنین با تماس تلفنی و یا درخواست حضوری از افراد، وجود عارضه در نوزدان بررسی شد.
نتایج: بیشترین بخش مفصل هیپ که با آرتریت سپتیک درگیر شد، مفصل هیپ چپ (2/72 درصد) بود. همچنین، بیشترین باکتری‌های عامل عفونت در میان نوزادان، کلبسیلا (50 درصد)، اشرشیاکلی (2/22 درصد) و استافیلوکوکوساورئوس (8/27 درصد) بود. نتایج نشان داد که 50 درصد از نوزدان بدون هیچ عارضه‌ای به طور کامل درمان شدند، 1/11 درصد پس از ترخیص، دچار لنگش در پای راست و 9/38 درصد دچار لنگش در پای چپ شدند (615/0p=).
نتیجه‌گیری: عوارض ناشی از عفونت مفصل هیپ نوزادان بسیار بالا است. پیشنهاد می‌شود با تشخیص زودهنگام و درمان بهنگام، در کاهش عوارض این بیماری اقدام شود.
واژگان کلیدی: آرتریت سپتیک، نوزادان، مفصل هیپ، عفونت، درمان، مطالعة گذشته‌نگر
سید شهنام موسوی؛ سید سعید طباطبایی؛ محمد فکور؛ حنون سعدونی؛ مجید منتی
چکیده
پیشزمینه: شکستگی هیپ در افراد مسن مشکلات زیادی برای سیستم درمان ایجاد می‌کند و درصد مرگ و میر بالایی دارد. با توجه به سن، بیماریهای زمینه‌ای و کیفیت پایین استخوان این بیماران می‌توان بهعنوان یک روش درمانی از همیآرتروپلاستی با پروتز بایپولار استفاده کرد. هدف این مطالعه بررسی نتایج عملکردی این تکنیک جراحی و ارزیابی نمره ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگی هیپ در افراد مسن مشکلات زیادی برای سیستم درمان ایجاد می‌کند و درصد مرگ و میر بالایی دارد. با توجه به سن، بیماریهای زمینه‌ای و کیفیت پایین استخوان این بیماران می‌توان بهعنوان یک روش درمانی از همیآرتروپلاستی با پروتز بایپولار استفاده کرد. هدف این مطالعه بررسی نتایج عملکردی این تکنیک جراحی و ارزیابی نمره پرسشنامه Harris Hip Score در بیماران مسن مبتلا به شکستگی اینترتروک درمان شده به روش همی-آرتروپلاستی میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه 40 بیمار با میانگین سنی 21/78 سال دچار شکستگی اینترتروکانتریک ناپایدار پس از جراحی به روش بایپولار سیمانی تحت فالوآپ قرار گرفتند. ارزیابیها بهصورت بالینی و رادیوگرافیک انجام شد. برای همه بیماران پرسشنامه Harris Hip Score (HHS) تکمیل شد.
یافتهها: از بیماران تحت مطالعه 4 بیمار پیگیری کامل نداشتند و 5 بیمار نیز در پیگیری فوت کردند. 31 بیمار (مرد=14، زن=17) بهطور میانگین طی 85/29 ماه (10-36ماه) تحت پیگیری درمان قرار گرفتند. نمره پرسشنامه HHS برای 6 بیمار Excellent، 14بیمار good، 7 بیمار fair و 4 بیمار poor بود. متوسط HHS 12/85 (good) بود.
نتیجه‌گیری: انجام جراحی به روش بایپولار سیمانی در درمان بیماران دچار شکستگیهای اینترتروکانتریک ناپایدار و استئوپروتیک، نتایج بالینی و فانکشنال خوبی نشان داد و در بیماران درمان شده با این روش از طریق راهاندازی زودهنگام بروز عوارض ناخواسته ناشی از آمبولیت نشدن کمتر دیده شد. توسط HHS 12/85 (good) بود.
سید مرتضی کاظمی؛ شاهین صالحی؛ سید محمد قریشی؛ مهرشاد پورسعید اصفهانی؛ محمد حسبی؛ ژیلا شرقی؛ فرشاد صفدری
چکیده
مقدمه: دیسپلازی هیپ یکی از دلایل تغییرات دژنراتیو زودهنگام هیپ است. در مطالعات قبلی مقادیر مختلفی برای شیوع این مشکل درافراد نرمال در کشورهای مختلف دنیا گزارش شده است. ما در این مطالعه به بررسی شیوع دیسپلازی هیپ در جامعه نرمال ایرانی و
اندازه گیری پارامترهای مختلف مورفولوژی استابولوم پرداختیم.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، 586 هیپ ...
بیشتر
مقدمه: دیسپلازی هیپ یکی از دلایل تغییرات دژنراتیو زودهنگام هیپ است. در مطالعات قبلی مقادیر مختلفی برای شیوع این مشکل درافراد نرمال در کشورهای مختلف دنیا گزارش شده است. ما در این مطالعه به بررسی شیوع دیسپلازی هیپ در جامعه نرمال ایرانی و
اندازه گیری پارامترهای مختلف مورفولوژی استابولوم پرداختیم.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، 586 هیپ متعلق به 293 فرد نرمال از نظر مفاصل هیپ بررسی شدند. در رادیوگرافی ساده قدامی
خلفی 5 پارامتر central edge angle(CEA)، acetabular angle (AA)، acetabular depth (AD)، acetabular roof obliquity (ARO) و roof angle (RA) اندازه گیری شد. مقادیر بین زنان و مردان و نیز هیپ های سالم و دیسپلاستیک مقایسه شد. همچنین، همبستگی CEA و AA و سایر پارامترها بررسی شد.
نتایج: بر اساس CEA، 15 هیپ (6/2%) و براساس AA، 19 هیپ (2/3%) دچار دیسپلازی قطعی یا خفیف بودند. مقادیر AD و RA به طور معناداری در مردان بیشتر بود. به غیر از AA و AD، در سایر موارد، همبستگی آماری معناداری بین CEA یا AA و پارامترهای دیگر وجود داشت. مقادیر CEA، AA، ARO و RA در گروه دیسپلاستیک براساس CEA یا AA، با گروه نرمال اختلاف آماری معناداری داشت.
نتیجه گیری: دیسپلازی قطعی در 7/0%، دیسپلازی خفیف در 9/1% دیده شد. باتوجه به این که مقدار CEA بین دو جنس زن و مرد یکسان بود و این زاویه با سایر پارامترهای مورفولوژی استابولوم همبستگی معناداری داشت، به نظر می رسد استفاده از CEA برای ارزیابی وجود دیسپلازی هیپ مناسب تر است.
