مقایسه ژل پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ و زنولوگ در ترمیم تجربی قطع تاندون در مدل حیوانی خرگوش

ایرج کریمی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ زهره رحمانی

دوره 13، شماره 3 ، مرداد 1394، ، صفحه 106-113

https://doi.org/10.22034/ijos.2020.121298

چکیده
  مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود. مواد ...  بیشتر

آیا پلاسمای حاوی پلاکت با غلظت بالا نقشی در ارتوپدی دارد؟ (توصیه‌های مبتنی بر شواهد)

غلامحسین شاهچراغی

دوره 12، شماره 2 ، خرداد 1393، ، صفحه 84-88

https://doi.org/10.22034/ijos.2020.121267

چکیده
  درمان با پلاسمای حاوی پلاکت با غلظت بالا گسترش زیادی یافته و در 5 سال اختیر کاربرد آن در ارتوپدی افزایش یافته است. غنی بودن فاکتورهای رشد نقش مهمی در بهبود دارد و پلاسمای حاوی پلاکت با غلظت بالا می‌تواند از طریق مکانیسم‌های متعدد باعث احیای مجدد بافت شود. کاربردهای بالینی و جراحی شامل فیوژن ستون فقرات، کندروپاتی، استئوآرتریت زانو، ...  بیشتر