محمود کریمی مبارکه؛ محمدحسن فدایی؛ مسعود مهدی نژاد یزدی
چکیده
پیشزمینه: زانوی شناور حاصل ضربه شدید است و معمولاً با مشکلات دیگری چون آسیب لیگامانهای زانو، جوشنخوردن شکستگی، و مهمتر از همه ضایعات عروقی همراه میباشد. هدف از این تحقیق بررسی میزان آسیب عروقی و ارتباط آن با نوع آسیبهای اندام در «زانوی شناور» در یک مرکز دانشگاهی است.مواد و روش: در این مطالعه مقطعی، ۷۸ مورد (۶۹ مرد، ۹ زن) با ...
بیشتر
پیشزمینه: زانوی شناور حاصل ضربه شدید است و معمولاً با مشکلات دیگری چون آسیب لیگامانهای زانو، جوشنخوردن شکستگی، و مهمتر از همه ضایعات عروقی همراه میباشد. هدف از این تحقیق بررسی میزان آسیب عروقی و ارتباط آن با نوع آسیبهای اندام در «زانوی شناور» در یک مرکز دانشگاهی است.مواد و روش: در این مطالعه مقطعی، ۷۸ مورد (۶۹ مرد، ۹ زن) با آسیب زانوی شناور که طی یک سال (۱۳۸۲تا ۱۳۸۳) در یک مرکز درمانی کرمان درمان شده بودند، بررسیشدند. مدت زمان پیگیری حداکثر ۲ هفته بود. این موارد شامل شیوع و نوع آسیب عروقی و سرنوشت اندام در ۲ هفته اول بود. بیماران بر حسب وضعیت عروق اندام به ۶گروه تقسیم شدند. همچنین هر یک از موارد زانوی شناور بر حسب سطح و نوع شکستگی استخوان به زیر گروه بیشتری تقسیم شدند.یافتهها: از ۷۸ مورد زانوی شناور، ۱۸نفر فاقد نبض بودند و حتی پس از پایدار شدن همودینامیک نیز نبض بازگشت نکرد. ۱۳ مورد آنژیوگرافی شدند و ۵ مورد بدون آنژیوگرافی مستقیما تحت عمل جراحی اکسپلوراسیون عروقی قرار گرفتند. از این مجموعه درنهایت ۱۵ بیمار با زانوی شناور آسیب عروقی داشتتند، که در ۸ بیمار به قطع اندام منتهی شد. آسیب عروقی ارتباط معنیداری با سن و محل آناتومیک شکستگیهای موجود در زانوی شناور نداشت.نتیجه گیری: شانس آسیب عروقی در شکستگی همزمان تیبیا و فمور در یک اندام ۲۰ درصد است. ارزیابی دقیق و فوری جریان خون اندام در زانوی شناور الزامی است.
احمد شهلا؛ سعید چاره ساز
چکیده
پیشزمینه: شکستگی سوپراکوندیلار استخوان فمور، دررفتگی مفصل زانو و شکستگیهای پلاتوی تیبیا بهخصوص اگر با جابهجایی خلفی همراه باشند ممکن است موجب آسیب عروقی شوند. چون کللترالهای اندام تحتانی کافی نیستند، ضربههای اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی باید سریعاً تشخیص و جراحی ترمیمی بهموقع انجام گیرد، در غیر اینصورت حیات عضو ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگی سوپراکوندیلار استخوان فمور، دررفتگی مفصل زانو و شکستگیهای پلاتوی تیبیا بهخصوص اگر با جابهجایی خلفی همراه باشند ممکن است موجب آسیب عروقی شوند. چون کللترالهای اندام تحتانی کافی نیستند، ضربههای اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی باید سریعاً تشخیص و جراحی ترمیمی بهموقع انجام گیرد، در غیر اینصورت حیات عضو غیرقابل برگشت خواهد بود. هدف از این مطالعه بررسی نحوه درمان و پیشآگهی شکستگی درفتگیهای اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی بود.مواد و روش: مطالعه به صورت گذشتهنگر از نوع مقطعی انجام شد. ۱۶ نفر که همگی مرد بودند، ثبت شدند. موارد شکستگی دررفتگیهای اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی در مدت دو سال در دو مرکز آموزشی درمانی ارومیه مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: میانگین سنی بیماران ۱۰/۳۳±۲۵ سال (۵۰-۱۵) بود و بیش از نیمی از مصدومین ۲۰ سال یا کمتر سن داشتند. یازده نفر سوار موتور و با اتومبیل برخورد کرده یا واژگون شده بودند. در ۱۱ نفر زمان بین سانحه و جراحی ۶ ساعت و بیشتر بود. شکستگیها در ۷ مورد فمور، ۳ مورد پروگزیمال تیبیا، ۱ مورد سر فیبولا بودند. یک مورد نیز دررفتگی زانو بود. آسیبهای عروقی در ۷ نفر پوپلیتیال، ۵ مورد فمورال و ۴ مورد تیبیال بودند. برای فیکساسیون شکستگیها در ۸ مورد از فیکساتور خارجی استفاده شده، ۳ مورد با پلاک زاویهدار و بقیه کنسرواتیو درمان شده بودند. عروق فمورال و پوپلیته با گرافت صافن و تیبیالیس پوستریور با بخیه انتها به انتها ترمیم شده بودند.نتیجهگیری: اکثر بیماران ترومای اندام تحتانی با آسیب عروقی از شهرهای مختلف استان اعزام شده بودند و به علت طولانی شدن زمان ایسکمی، علیرغم درمان مناسب در ۵ مورد (۳۰%) منجر به قطع عضو شدند.