افسون نودهی مقدم؛ روشنک کشاورز
چکیده
پیش‌زمینه: سندروم درد پاتلوفمورال یک علت شایع درد جلوی زانو می‌باشد. عوامل متعددی حرکت کشکک در داخل ناودان استخوان ران را تغییر می دهند و با افزایش فشارهای تماسی مفصل پاتلوفمورال می‌توانند منجر به درد و اختلال عملکردی زانو گردند. کاهش انعطاف‌پذیری برخی عضلات اندام تحتانی از اختلالات مهمی است که در درمان محافظه‌کارانه سندروم درد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: سندروم درد پاتلوفمورال یک علت شایع درد جلوی زانو می‌باشد. عوامل متعددی حرکت کشکک در داخل ناودان استخوان ران را تغییر می دهند و با افزایش فشارهای تماسی مفصل پاتلوفمورال می‌توانند منجر به درد و اختلال عملکردی زانو گردند. کاهش انعطاف‌پذیری برخی عضلات اندام تحتانی از اختلالات مهمی است که در درمان محافظه‌کارانه سندروم درد پاتلوفمورال در نظر گرفته میشود. هدف از این مطالعه مقایسه طول برخی از عضلات اندام تحتانی بین افراد با و بدون سندروم درد پاتلوفمورال بود.مواد و روشها: پانزده بیمار مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال و پانزده فرد سالم که براساس سن و جنس همتا شده بودند در این مطالعه شرکت کردند. طول عضلات کوادری‌سپس و گاستروکنمیوس و سولئوس با استفاده از یک گونیامتر استاندارد در هر دو گروه اندازهگیری شدند.یافتهها: طول عضلات گاستروکنمیس (۰/۰۱=p < /em>) و سولئوس (۰/۰۲=p < /em>) بیماران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال بهطور معنیداری کمتر از افراد سالم بود. از نظر طول عضله کوادری‌سپس بین دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت (۰/۰۵) نتیجهگیری: عضلات گاستروکنمیوس و سولئوس بیماران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال دارای انعطاف‌پذیری کمتری نسبت به افراد سالم میباشند.
