امین کریمی؛ مریم صداقت نیا؛ عادل ابراهیم پور؛ سید رامین اعتمادی؛ پژمان مرادی؛ احمد شفایی زاده
چکیده
آلکاپتونوری یک اختلال کمیاب متابولیکی است و علایم آن شامل تغییر رنگ بافتها، بیماری دژنراتیو مفاصل و سنگهای ادراری می‌باشد. بیمار مرد 60 ساله‌ای است که بهعلت درد و محدودیت حرکت در مفصل ران و زانو مراجعه نمود. ضایعات قهوهای رنگ در چشم، لاله گوش و انگشتان دست نمایان بود. در معاینه بالینی محدودیت حرکت در مفصل ران، زانوها و آرنج ...
بیشتر
آلکاپتونوری یک اختلال کمیاب متابولیکی است و علایم آن شامل تغییر رنگ بافتها، بیماری دژنراتیو مفاصل و سنگهای ادراری می‌باشد. بیمار مرد 60 ساله‌ای است که بهعلت درد و محدودیت حرکت در مفصل ران و زانو مراجعه نمود. ضایعات قهوهای رنگ در چشم، لاله گوش و انگشتان دست نمایان بود. در معاینه بالینی محدودیت حرکت در مفصل ران، زانوها و آرنج در هر دو طرف وجود داشت. سابقه سنگ کلیه و پارگی تاندون آشیل نیز داشت. تعویض مفصل ران برای او انجام شد. در حین جراحی، ضایعات سیاه رنگ شبیه قیر در ناحیه تروکانتر بزرگ و سر استخوان فمور وجود داشت.
میکائیل تفکیکی علمداری؛ احمدرضا افشار
چکیده
پیش‌زمینه : دررفتگی زانو گرچه آسیب نادری است، اما چنان شدید است که می‌تواند حیات اندام را به مخاطره بیندازد و یا موجب ناتوانی قابل توجه عملکرد زانو شود. هدف از این مطالعه بررسی عملکرد و استئوآرتریت زانو بعد از درمان دررفتگی حاد زانو در کوتاه مدت بود. مواد و روش‌ها : در این مطالعه گذشته‌نگر ۱۹ بیمار با دررفتگی زانو که طی ۵ سال به یک ...
بیشتر
پیش‌زمینه : دررفتگی زانو گرچه آسیب نادری است، اما چنان شدید است که می‌تواند حیات اندام را به مخاطره بیندازد و یا موجب ناتوانی قابل توجه عملکرد زانو شود. هدف از این مطالعه بررسی عملکرد و استئوآرتریت زانو بعد از درمان دررفتگی حاد زانو در کوتاه مدت بود. مواد و روش‌ها : در این مطالعه گذشته‌نگر ۱۹ بیمار با دررفتگی زانو که طی ۵ سال به یک مرکز درمانی در ارومیه مراجعه و تحت درمان‌های مختلف قرار گرفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. در ۳ بیمار، آسیب عروقی منجر به قطع اندام شد. مطالعه روی ۱۶ بیمار باقی‌مانده با میانگین زمان پیگیری ۱۳±۳۷ ماه انجام شد. بیماران از نظر ثبات زانو، دامنه حرکات و شکایات شایع آسیب‌های زانو بررسی شدند. برای تمامی بیماران امتیازات عملکرد زانوی «تگنرـ لی‌شلم» تعیین شد. برای درجه‌بندی شدت استئوآرتریت از معیارهای تقسیم‌بندی «کلگرن» و «لارنس» استفاده گردید. یافته‌ها : براساس معیار امتیازدهی زانو «تگنرـ لی‌شلم» ، امتیاز یک بیمار عالی، ۳ بیمار خوب، ۹ بیمار متوسط، و ۳ بیمار ضعیف بود. بیماران جوان‌تر و زانوهای دارای دامنه حرکتی بیشتر، امتیازات بهتری کسب کردند. نتایج در انواع دررفتگی‌ها اختلاف معنی‌داری نشان داد. اما اختلاف بین درمان جراحی زودرس و جراحی تأخیری معنی‌دار نبود. میانگین دامنه حرکات زانوی ۱۲ بیمار با درمان جراحی ۱۵± ۱۲۰ درجه و ۴ بیمار با درمان غیرجراحی ۲۸± ۱۱۵ درجه بود. ارتباط بین امتیازات «تگنر ـ لی‌شلم» و دامنه حرکات زانوی بیماران معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری : دررفتگی حاد زانو، آسیب پیچیده و شدید است. شاید پیامد عملکرد زانو بعد از درمان به حد طیبعی نرسد. زانوهایی که بیشترین آسیب رباط را داشتند کمترین نتایج مطلوب را به‌دست آوردند. بیماران جوان‌تر و زانوهای با دامنه حرکتی بیشتر نتایج مطلوب‌تری داشتند.
