جنرال
مهدی تیموری؛ هادی روانبد؛ مهدی حکمتی
چکیده
پیشزمینه: استابولوم در حوادث با انرژی زیاد و در اثر ضربه شدید دچار شکستگی میشود. درمان جراحی این شکستگیها میتواند عوارض مختلفی مانند عفونت و استخوانسازی نابجا داشته باشد. در این مطالعه، ما قصد بررسی عوارض کوتاه مدت درمان جراحی شکستگی استابولوم را داریم.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی که بین سالهای 1397 تا 1400، در مراکز اموزشی ...
بیشتر
پیشزمینه: استابولوم در حوادث با انرژی زیاد و در اثر ضربه شدید دچار شکستگی میشود. درمان جراحی این شکستگیها میتواند عوارض مختلفی مانند عفونت و استخوانسازی نابجا داشته باشد. در این مطالعه، ما قصد بررسی عوارض کوتاه مدت درمان جراحی شکستگی استابولوم را داریم.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی که بین سالهای 1397 تا 1400، در مراکز اموزشی درمانی اصفهان انجام شد بیمارانی که تحت عمل جراحی شکستگی استابولوم قرار گرفته بودند، در فواصل 3 و 6 ماه پس از عمل، تحت معاینه مجدد قرار گرفتند.یافتهها: 65 بیمار در این مطالعه بررسی شدند. میانگین سنی 90/46 سال بود و 3/72 درصد مرد و بقیه زن بودند. شایعترین علت شکستگی، تصادف با وسایل نقلیه بود. در این بررسی 5 مورد شواهد آسیب غضروف و کاهش فضای مفصلی، 2 مورد استخوانسازی نابجا، 4 مورد عفونت سطحی و یک مورد عفونت عمقی یافت شد. همچنین 4 مورد آسیب عصب سیاتیک نیز دیده شد که به علت نروآپراکسی بود که این بیماران بعد از 4 ماه بهبودی پیدا کردند.نتیجهگیری: به نظر میرسد درمان جراحی شکستگی استابولوم روشی با نتایج مناسب برای درمان این نوع شکستگیها است.
مهزاد جاوید؛ جان اچ وج
چکیده
پیشزمینه: درمان بیماری «لگـ کالوـ پرتس» در کودکان با سن بالا و درگیری بیشتر سر فمور همچنان نامشخص باقی مانده است. استئوتومی استخوان اینومینیت، فمور و یا مجموع هر دو معمولاً برای پوشاندن بیشتر سرفمور توسط استابولوم با هدف بدست آوردن سرگردتر و مفصل همگونتر است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پرتونگاری استئوتومی همزمان فمور و لگن ...
بیشتر
پیشزمینه: درمان بیماری «لگـ کالوـ پرتس» در کودکان با سن بالا و درگیری بیشتر سر فمور همچنان نامشخص باقی مانده است. استئوتومی استخوان اینومینیت، فمور و یا مجموع هر دو معمولاً برای پوشاندن بیشتر سرفمور توسط استابولوم با هدف بدست آوردن سرگردتر و مفصل همگونتر است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پرتونگاری استئوتومی همزمان فمور و لگن بود. مواد و روشها: در این مطالعه تغییرات پرتونگاری در ۲۰ بیمار «لگ ـ پرتس» با شروع بیماری بالاتر از ۸ سالگی که تحت درمان استئوتومی همزمان فمور و سالتر قرار گرفتند، بررسی گردید. بیست بیمار درگیری هیپ شامل، ۱۱ لاترال پیلار ( LP ) گروه B ، ۷ مورد گروه B/C و ۲ مورد C داشتند. میانگین زمان پیگیری ۵ سال و ۵ ماه و روش ارزیابی براساس سیستم «استالبرگ» بود. یافتهها: در بین ۲۰ هیپ، ۶ مورد «استالبرگ» SII ، نه مورد SIII ، و ۵ مورد STV ؛ از ۱۱ هیپ گروه LPB ، پنج SII ، چهار SIII و دو SIV ؛ از ۷ هیپ LPB/C ، یک SII ، چهار SIII ، و دو SIV ؛ و از ۲ هیپ LPC ، یک مورد SIII و دیگری SIV شدند. از ۳ دختر بیمار، یکی LPB ، یکی LPB/C و یکی LPC بودند و نتایج جراحی در تمامی آنها SIII بود. نتیجهگیری: انجام استئوتومی همزمان سالتر و فمور در بچههای بزرگتر با درگیری شدیدتر گروهبندی LP ، نتایج پرتونگاری را نسبت به سیر طبیعی در LPB/C و LPC با تبدیل تعدادی از نتایج ضعیف به متوسط، کمی بهبود میبخشد.