دست
مهرنوش نخعی؛ نفیسه جیرفتی؛ علی مرادی؛ محمد حسین ابراهیم زاده
چکیده
پیشزمینه: غلاف تاندون فلکسور در انگشتان یک تونل فیبروسئوسی با خط سینوویال با تراکم سگمنتال بافت فیبری است که پولی نامیده میشود. پولی نوع A با ساختاری حلقوی، از مهمترین پولیها در انگشتان دست است. روش رایج در درمان و ترمیم تاندون آسیبدیده، بازسازی دو مرحلهای آن با استفاده از سیلیکون راد میباشد که به دلیل زمان بازتوانی بلندمدت ...
بیشتر
پیشزمینه: غلاف تاندون فلکسور در انگشتان یک تونل فیبروسئوسی با خط سینوویال با تراکم سگمنتال بافت فیبری است که پولی نامیده میشود. پولی نوع A با ساختاری حلقوی، از مهمترین پولیها در انگشتان دست است. روش رایج در درمان و ترمیم تاندون آسیبدیده، بازسازی دو مرحلهای آن با استفاده از سیلیکون راد میباشد که به دلیل زمان بازتوانی بلندمدت و تمایل به چسبندگی تاندون ترمیم شده به تونل فیبری-استخوانی اطرافش، همواره با مشکلاتی همراه بوده است. استفاده از پولی مصنوعی برای ترمیم آسیبهای تأخیری تاندون در یک مرحله باعث میشود که ترمیم دو مرحلهای تاندون فلکسور در ناحیة یک و دو، در یک مرحله انجام شود و نیازی به استفاده از سلیکونراد و عوارض و هزینة آن نخواهد بود. در این راستا، در پژوهش پیش رو، داربستهای نانوالیافی پلییورتان (PU) برای ساخت پولی مصنوعی طراحی شدهاند.مواد و روشها: الکتروریسی برای ساخت داربستهای نانوالیافی مورد استفاده قرار گرفت و خواص ساختاری و مکانیکی آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است.یافتهها: خواص ساختاری داربستهای نانوالیافی نشاندهندة نزدیکی سایز نانوالیاف پلییورتان با الیاف پروتئینی و پلیساکاریدی در ماتریس برونسلولی، Extracellular Matrix (ECM) میباشد. نتایج حاصل از طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، Fourier Transform Infrared (FTIR) تأییدکنندة حضور گروههای عاملی Polyurethane (PU) و عدم حضور واکنشهای ناخواسته است. میزان تنش (54/0±19/3) و مدول یانگ (39/0±20/1) در ساختارهای نانوالیافی پلییورتان شباهت نزدیکی به خواص مکانیکی در پولیهای طبیعی را نشان میدهند.نتیجهگیری: نتایج به دست آمده نشان میدهد داربستهای نانوالیافی پلییورتان میتوانند به عنوان کاندیدای مناسبی جهت ساخت پولی مصنوعی در آسیب تاندون فلکسور مطرح شوند.