محمد طحامی؛ رضا قشقایی منصور
چکیده
مقدمه: استفاده از اتوگرافت همسترینگ جهت بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی زانو، با توجه به نتایج مطلوبی مانند کمکردن موربیدیتی و بهبود روشهای فیکساسیون افزایش یافته است. قطر گرافت نهایی در کاهش احتمال پارگی مجدد مؤثر است. پارامترهای سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی(BMI) و اندازه دور ران، به عنوان فاکتورهای پیشبینیکننده قطر نهایی، ...
بیشتر
مقدمه: استفاده از اتوگرافت همسترینگ جهت بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی زانو، با توجه به نتایج مطلوبی مانند کمکردن موربیدیتی و بهبود روشهای فیکساسیون افزایش یافته است. قطر گرافت نهایی در کاهش احتمال پارگی مجدد مؤثر است. پارامترهای سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی(BMI) و اندازه دور ران، به عنوان فاکتورهای پیشبینیکننده قطر نهایی، در مطالعات مختلف گزارش شدهاند؛ اما اجماعی قوی بر سر این موضوع وجود ندارد. همچنین، بررسیهای رادیولوژیک بر پایه امآرآی نیاز به ابزار مخصوص دارد. در این پژوهش پیشبینی قطر تاندون سمیتاندینوسوس پیش از عمل جراحی، در مقایسه با قطر محصول نهایی در حین عمل جراحی، توسط امآرآی مورد آزمایش قرار گرفت.روش انجام کار: بیماران بالغ با پارگی رباط صلیبی قدامی ثابت شده توسط امآرآی با حداقل کیفیت 5/1 تسلا و تستهای مثبت معاینه بالینی که از اردیبهشت ماه 1396 تا شهریور 1397، به یک درمانگاه آموزشی ارتوپدی مراجعه کرده و کاندید استفاده از اتوگرافت برای بازسازی رباط صلیبی قدامی بودند وارد این مطالعه آیندهنگر مقطعی شدند. تصاویر امآرآی بیماران به نرمافزار Infinite وارد شد و با تعیین سطح مفصلی در نمای کرونال و آنگاه تبدیل آن به نمای اگزیال و سپس اندازهگیری دو فاصله پروگزیمالتر و دو فاصله دیستالتر از سطح مفصل، ماکزیمم قطر تاندون سمیتاندینوسوس بهدست آمد. قطر گرافت سمیتاندینوسوس حین جراحی و نیز قطر گرافت نهایی، اندازهگیری و ثبت شد. از نرمافزار Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) ویرایش 22، برای تحلیل دادهها و یافتن همبستگیهای احتمالی استفاده شد. نتایج: 20 بیمار مرد بالغ، با میانگین سنی 28 سال بررسی شدند. در 4 مورد طول گرافت سمیتاندینوسوس بیشتر از 34 سانتیمتر بود که قطر گرافتهای چهار لا بزرگتر یا مساوی 9 میلیمتر بود. در همه این موارد قطر گرافت سمیتاندینوسوس بیشتر از 6/4 میلیمتر در دو فاصله دیستال به مفصل بود. در 16 مورد دیگر، تاندون گراسیلیس نیز برداشته شد. قطر تاندون سمیتاندینوسوس در دو فاصله دیستالتر از سطح مفصل، مساوی یا بیشتراز 4/3 میلیمتر بود و با قطر گرافت نهایی مساوی یا بیشتر از 8 میلیمتر همبستگی داشت. نتیجهگیری: روش اندازهگیری پیشنهاد شده میتواند گزینهای قابل اتکا برای جراحان ارتوپد جهت پیشبینی قطر محصول نهایی پیش از عمل باشد.