سید محمد طحامی؛ سید علی هاشمی؛ آرمین اکبرزاده؛ محمد هادی گرامی؛ امیر امینیان؛ سید امیررضا مصباحی؛ امین ضرابی؛ رسول صفری
چکیده
پسزمینه: بیماری جدید کووید-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019، در ووهان چین دیده شد. طی پاندمی کووید-19، جراحیهای غیراورژانسی به تأخیر افتادند و تشکیلات و منابع مراقبت سلامت برای ارائة خدمات کارآمد به تعداد بالای بیماران مبتلا به کووید-19 سازماندهی شدند. بنابراین، رویکرد به بیماران ترومایی که مبتلا به کووید-19 هستند، مسئلهای چالشبرانگیز ...
بیشتر
پسزمینه: بیماری جدید کووید-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019، در ووهان چین دیده شد. طی پاندمی کووید-19، جراحیهای غیراورژانسی به تأخیر افتادند و تشکیلات و منابع مراقبت سلامت برای ارائة خدمات کارآمد به تعداد بالای بیماران مبتلا به کووید-19 سازماندهی شدند. بنابراین، رویکرد به بیماران ترومایی که مبتلا به کووید-19 هستند، مسئلهای چالشبرانگیز است که نیازمند توجه ویژه و شرایط مراقبت بهداشتی مخصوص است.مواد و روشها: این مطالعه کوهورت گذشتهنگر در بیمارستان رجائی که مرکز اصلی تروما در جنوب ایران بود، بین ماههای مارس تا اوت سال 2020، از زمان شروع پاندمی کووید-19 انجام شد. عفونت کووید-19 چه با سیتیاسکن مثبت و چه با تست پیسیآر (PCR)، مثبت در نظر گرفته شد. دادههای مربوط به تروما نظیر مکانیسم و الگوی تروما و جراحت و مداخلات جراحی انجام شده روی بیماران مشکوک ثبت شدند. خصوصیات پایه نظیر سن، جنس، مصرف سیگار و بیماریهای همراه نیز جمعآوری شدند. نیاز به پذیرش در آیسییو (ICU) و میزان مرگ و میر موارد کووید و غیرکووید به عنوان متغیرهای نتیجه بررسی و با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: طی یک دورة شش ماهه در پاندمی کووید-19، 9248 بیمار به مرکز ترومای ما مراجعه کردند. در حالی که 222 بیمار، مشکوک به عفونت کرونا بودند، 64 مورد مثبت شدند که میانگین سنیشان 44 سال بود. از بین این 64 بیمار کووید-19 مثبت، 33 بیمار با میانگین سنی 36/4 سال جراحات ارتوپدی داشتند. 23 بیمار تحت درمان جراحی ناشی از جراحات ارتوپدی قرار گرفتند. 24 بیمار قربانی تصادفات وسایل نقلیه موتوری بودند که شامل 7 مورد شکستگی لگن و استابولوم میشد. میزان مرگ و میر موارد مثبت کووید-19، 15/6% (10 بیمار از 64 مورد) و در افراد کووید-19 منفی، 10/1% بود (16 بیمار از 158بیمار). اختلاف چندان مشهود نبود (25%=p). آنالیز چندمتغیره اثر عوامل پایه و مربوط به تروما بر میزان مرگ و میر نشان داد که سن بالاتر (p=%001)، عفونت کووید-19 (p=%033) و پروسة جراحی (p=%038) عواملی هستند که ضعیفترین پیشآگهی برای مرگ و میر را دارند.نتیجهگیری: میزان مرگ و میر بیماران ترومایی با عفونت کووید-19 مثبت 15/6% بود (10 بیمار). سن بالاتر، عفونت کووید-19 و پروسة جراحی عوامل با پیشآگهی ضعیفی بودند که از نظر آماری با مرگ و میر بیشتری همراه بودند.
محمد طحامی؛ رضا قشقایی منصور
چکیده
مقدمه: استفاده از اتوگرافت همسترینگ جهت بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی زانو، با توجه به نتایج مطلوبی مانند کمکردن موربیدیتی و بهبود روشهای فیکساسیون افزایش یافته است. قطر گرافت نهایی در کاهش احتمال پارگی مجدد مؤثر است. پارامترهای سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی(BMI) و اندازه دور ران، به عنوان فاکتورهای پیشبینیکننده قطر نهایی، ...
بیشتر
مقدمه: استفاده از اتوگرافت همسترینگ جهت بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی زانو، با توجه به نتایج مطلوبی مانند کمکردن موربیدیتی و بهبود روشهای فیکساسیون افزایش یافته است. قطر گرافت نهایی در کاهش احتمال پارگی مجدد مؤثر است. پارامترهای سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی(BMI) و اندازه دور ران، به عنوان فاکتورهای پیشبینیکننده قطر نهایی، در مطالعات مختلف گزارش شدهاند؛ اما اجماعی قوی بر سر این موضوع وجود ندارد. همچنین، بررسیهای رادیولوژیک بر پایه امآرآی نیاز به ابزار مخصوص دارد. در این پژوهش پیشبینی قطر تاندون سمیتاندینوسوس پیش از عمل جراحی، در مقایسه با قطر محصول نهایی در حین عمل جراحی، توسط امآرآی مورد آزمایش قرار گرفت.روش انجام کار: بیماران بالغ با پارگی رباط صلیبی قدامی ثابت شده توسط امآرآی با حداقل کیفیت 5/1 تسلا و تستهای مثبت معاینه بالینی که از اردیبهشت ماه 1396 تا شهریور 1397، به یک درمانگاه آموزشی ارتوپدی مراجعه کرده و کاندید استفاده از اتوگرافت برای بازسازی رباط صلیبی قدامی بودند وارد این مطالعه آیندهنگر مقطعی شدند. تصاویر امآرآی بیماران به نرمافزار Infinite وارد شد و با تعیین سطح مفصلی در نمای کرونال و آنگاه تبدیل آن به نمای اگزیال و سپس اندازهگیری دو فاصله پروگزیمالتر و دو فاصله دیستالتر از سطح مفصل، ماکزیمم قطر تاندون سمیتاندینوسوس بهدست آمد. قطر گرافت سمیتاندینوسوس حین جراحی و نیز قطر گرافت نهایی، اندازهگیری و ثبت شد. از نرمافزار Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) ویرایش 22، برای تحلیل دادهها و یافتن همبستگیهای احتمالی استفاده شد. نتایج: 20 بیمار مرد بالغ، با میانگین سنی 28 سال بررسی شدند. در 4 مورد طول گرافت سمیتاندینوسوس بیشتر از 34 سانتیمتر بود که قطر گرافتهای چهار لا بزرگتر یا مساوی 9 میلیمتر بود. در همه این موارد قطر گرافت سمیتاندینوسوس بیشتر از 6/4 میلیمتر در دو فاصله دیستال به مفصل بود. در 16 مورد دیگر، تاندون گراسیلیس نیز برداشته شد. قطر تاندون سمیتاندینوسوس در دو فاصله دیستالتر از سطح مفصل، مساوی یا بیشتراز 4/3 میلیمتر بود و با قطر گرافت نهایی مساوی یا بیشتر از 8 میلیمتر همبستگی داشت. نتیجهگیری: روش اندازهگیری پیشنهاد شده میتواند گزینهای قابل اتکا برای جراحان ارتوپد جهت پیشبینی قطر محصول نهایی پیش از عمل باشد.