رضا زندی؛ محمدرضا میناتور سجادی؛ یاسر صفایی
چکیده
شکستگی اینترتروکانتریک یکی از شایعترین شکستگی‌های استئوپروتیک سالمندان است. درمان ارجح این بیماران جراحی است ولی انتخاب روش مناسب به‌ویژه در مواردی که استخوان فمور به دلیل شکستگی قبلی، با ایمپلنت فیکس شده است با چالش‌های فراوان همراه است.بیماری که در این گزارش به آن اشاره شده، خانم 80 ساله‌ای است که 20 سال قبل تحت جااندازی باز و ...
بیشتر
شکستگی اینترتروکانتریک یکی از شایعترین شکستگی‌های استئوپروتیک سالمندان است. درمان ارجح این بیماران جراحی است ولی انتخاب روش مناسب به‌ویژه در مواردی که استخوان فمور به دلیل شکستگی قبلی، با ایمپلنت فیکس شده است با چالش‌های فراوان همراه است.بیماری که در این گزارش به آن اشاره شده، خانم 80 ساله‌ای است که 20 سال قبل تحت جااندازی باز و فیکساسیون شکستگی شفت فمور با پلاک بلند قرار گرفته بود و با شکستگی اینترتروکانتریک اخیر در همان اندام مراجعه کرده است. ایشان در بهمن ماه 1397، در بیمارستان طالقانی، تحت عمل جراحی خارجسازی پلاک قبلی و فیکساسیون شکستگی اینترتروکانتریک با نیل سفالومدولاری قرار گرفته بود. طبق اطلاعات ما، نمونه مشابهی در تألیفات انگلیسیزبان گزارش نشده است. ما ضمن گزارش این شکستگی خاص، گزینههای درمانی آن را نیز مورد بحث قرار دادیم.
محمد رضا میناتور سجادی؛ عادل ابراهیم پور؛ محمد علی اخوت پور؛ رضا زندی؛ حوریا امامی
چکیده
چکیدهبود. )PCL( هدف: هدف از این مطا عه بررسی ویوع و ا گوهای پارگی منیس همراه با ضایعا رباط صلیبی خلفیقرار گرفتند، در این مطا عه وارد PCL که تحت عمل جراحی بازسازی PCL روش: 11 بیمار با تش یص پارگی مزمنودند.پرونده بیماران بررسی ود.محل و درجه آسیب غضروف، محل و ا گوی پارگی منیس ، فاصله بین تش یص و عمل جراحیو روش درمانی جمع آوری ود.16 ماه بود. فاصله زمانی ...
بیشتر
چکیدهبود. )PCL( هدف: هدف از این مطا عه بررسی ویوع و ا گوهای پارگی منیس همراه با ضایعا رباط صلیبی خلفیقرار گرفتند، در این مطا عه وارد PCL که تحت عمل جراحی بازسازی PCL روش: 11 بیمار با تش یص پارگی مزمنودند.پرونده بیماران بررسی ود.محل و درجه آسیب غضروف، محل و ا گوی پارگی منیس ، فاصله بین تش یص و عمل جراحیو روش درمانی جمع آوری ود.16 ماه بود. فاصله زمانی بین بروز تروما و جراحی در بیماران /73 ± 33/ نتایج: میانگین فاصله زمانی بین بروز تروما و جراحی 110 ماه بود. پارگی منیس در 07 بیمار /76 ± 0/ 04 ماه و در بیماران بدون پارگی منیس 1 /6 ±4/ مبتلا به پارگی منیس 161( در منیس خارجی وجود داوت.وایع / 03 ( در منیس داخلی و در 1 بیمار )% 1 /% 33 (. در 11 مورد ) 5 / مشاهده ود )% 3ترین محل پارگی منیس پارگی ریشه و عمدتاً کندگی ریشه ای بود. از این تعداد ، 6 بیمار دچار کندگی ریشه خلفی منیس17 ( مشاهده ود. / داخلی وده بودند.ضایعا غضروف در 14 بیمار )% 3پارگی کندگی منیس ،PCL نتیجه گیری: بر اساس مطا عه حاضر، وایع ترین ا گوی پارگی منیس در بیماران مبتلا به پارگیداخلی است که ممکن است با گذوت زمان بیشتر وود.
