محمدعلی محسنی؛ علیرضا صادق پور؛ صنم محسنی
چکیده
پیشزمینه: پروگزیمال فمور دارای یک آناتومی پیچیده است. شکستگیهای پروگزیمال فمور طیف وسیعی را در برمیگیرد و با موربیدیتی و مورتالیتی فراوانی همراه است. این شکستگیها جزء شایعترین شکستگیهای اندام تحتانی است و در افراد جوان و مسن میتواند رخ دهد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط سن و جنس این بیماران با انواع شکستگیهای ...
بیشتر
پیشزمینه: پروگزیمال فمور دارای یک آناتومی پیچیده است. شکستگیهای پروگزیمال فمور طیف وسیعی را در برمیگیرد و با موربیدیتی و مورتالیتی فراوانی همراه است. این شکستگیها جزء شایعترین شکستگیهای اندام تحتانی است و در افراد جوان و مسن میتواند رخ دهد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط سن و جنس این بیماران با انواع شکستگیهای پروگزیمال فمور در محلهای مختلف آناتومیک است.
مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی گذشتهنگر، ۵۰۰۰ مورد شکستگی پروگزیمال فمور (۳۹.۵ % مرد، ۵/۶۰% زن) در طی ۵ سال در یک مرکز آموزشی در تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمعیتشناسی بیماران، علت تروما و نوع شکستگی از پروندههای بیماران استخراج، طبقهبندی و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین سنی بیماران ۱۲.۳±۷۳.۲ سال (۱۰۰-۳۲ سال) بود. شکستگیهای اینترتروکانتریک در زنان نسبت به مردان بیشتر (۷۰% در مقابل ۶۰%)، و شکستگیهای ساب تروکانتریک و گردن فمور در مردان بیشتر رخ داده بود (۳۱% در مقابل ۲۷%). در سن بالای ۶۵ سال، ۹۱% شکستگیها اینترتروکانتریک، و در زیر ۶۵ سال فراوانی شکستگیهای ساب تروکانتریک و گردن فمور بیشتر بود.
نتیجهگیری: بروز شکستگیهای اینترتروکانتریک، در افراد مسن و بالای ۶۵ سال بیشتر است. زنان بیشتر در معرض خطر شکستگی پروگزیمال فمور قرار دارند. شکستگی های ساب تروکانتریک و گردن فمور اغلب در افراد جوان رخ می دهد.