علیرضا سعید؛ افشین احمدزاده حشمتی؛ امیررضا صادقی فر؛ علی اکاتی
چکیده
پیشزمینه: شکستگی تیبیا و تنه فمور بسیار شایع می‌باشند و درمان استاندارد آنها استفاده از میله داخل کانالی است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین بهترین روش تخمین طول میله داخل کانالی قبل از عمل جراحی بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، ۸۲ بیمار با شکستگی تیبیا و ۲۵ بیمار با شکستگی تنه فمور در یک مرکز درمانی کرمان، از نظر طول ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگی تیبیا و تنه فمور بسیار شایع می‌باشند و درمان استاندارد آنها استفاده از میله داخل کانالی است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین بهترین روش تخمین طول میله داخل کانالی قبل از عمل جراحی بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، ۸۲ بیمار با شکستگی تیبیا و ۲۵ بیمار با شکستگی تنه فمور در یک مرکز درمانی کرمان، از نظر طول میله داخل کانال تخمین زده شده قبل از عمل، با اندازه میله استفاده شده در حین عمل، مقایسه شدند. ابتدا روش اندازه‌گیری بر روی افراد سالم تعیین شد. برای فمور از روش‌های گریتر تروکانتر، پاتلا، گریتر تروکانتر، اپی‌کندیل لترال و الکرانون و نوک انگشت پنجم؛ و برای تیبیا از روش‌های مدیال مالئول، توبرازیته، پرتونگاری ساق سالم و الکرانون و متاکارپ پنجم استفاده گردید. داده‌ها با روش‌های آماری تحلیل شدند.
یافتهها: تقریبا در تمام روش‌ها پایایی درون و بین مشاهده‌گران "خوب" بود. در شکستگی‌های فمور، بهترین ICC (۰/۸۷۹) و پایین‌ترین SEM (۰/۷۷۷) در روش گریتر پاتلا؛ و در شکستگی‌های تیبیا بهترین ICC (۰/۸۶۰) و پایین‌ترین SEM(۰/۶۰۲) در روش مالئول توبرکل مشاهده شد. در مورد فمور، در روش گریترپاتلا ۶۴% موارد، در الکرانون انگشت پنجم ۹۳% و در روش گریتر اپی‌کندیل در تمامی موارد؛ و در مورد تیبیا، در روش مالئول مدیال ۴۰/۹% موارد، در الکرانون متاکارپ ۳۷/۳% ، و در روش پرتونگاری در ۶۵/۰۶% موارد اندازه تخمین زده شده میله بزرگ‌تر از اندازه استفاده شده بود.
نتیجه‌گیری: بهترین تخمین از اندازه میله داخل کانالی در شکستگی فمور با روش گریتر تروکانتر تا پاتلا و در مورد تیبیا با روش مالئول مدیال توبرازیته به دست آمد. لیکن هیچ یک از روش‌های امتحان شده، کاملا مناسب نبودند.
علیرضا سعید؛ محمدرضا بانشی؛ افسین حشمتی؛ امیررضا صادقی فر؛ سامان غیاثی؛ علی اکاتی
چکیده
پیشزمینه: در زمینه تأثیر وجود یا عدم وجود تاندون پالماریس لانگوس بر قدرت چنگش و نیشگون، بررسی‌هایی انجام شده و تأثیر وجود فلکسور سطحی پنجم دست بر قدرت چنگش نیز مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر وجود یا عدم وجود همزمان و همچنین حالتهای مختلف کالبدشناسی پالماریس لانگوس و تاندون فلکسور پنجم بر قدرت چنگش و ...
بیشتر
پیشزمینه: در زمینه تأثیر وجود یا عدم وجود تاندون پالماریس لانگوس بر قدرت چنگش و نیشگون، بررسی‌هایی انجام شده و تأثیر وجود فلکسور سطحی پنجم دست بر قدرت چنگش نیز مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر وجود یا عدم وجود همزمان و همچنین حالتهای مختلف کالبدشناسی پالماریس لانگوس و تاندون فلکسور پنجم بر قدرت چنگش و نیشگون بود.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، ۵۲۳ داوطلب و به عبارت دیگر ۱۰۴۶ دست بررسی شد. هر دست، از نظر وجود یا عدم وجود تاندونهای پالماریس لانگوس و فلکسور سطحی پنجم و احتمال وابستگی تاندونهای فلکسور سطحی چهارم و پنجم معاینه گردید. سپس قدرت چنگش و نیشگون با دستگاه دینامومتر جامر اندازه‌گیری شدند.
یافتهها: وجود یا عدم وجود پالماریس لانگوس برروی قدرت چنگش، و وجود یا عدم وجود فلکسور سطحی بر قدرت چنگش و نیشگون تاثیر نداشتند. تاثیر وجود تاندون پالماریس لانگوس بر قدرت نیشگون، از نظر آماری معنی‌دار بود (۲۵/۳۸ پوند در دستهای دارای تاندون در مقابل ۲۴/۴۳ پوند در دستهای بدون تاندون) (p < /em>=۰/۰۳). قدرت چنگش و نیشگون در مردان بیش از زنان (۰/۰۰۰۱>p < /em>)، و در سمت راست بیشتر از سمت چپ بود (۰/۰۱۳=p < /span>) .
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد نداشتن تاندون پالماریس لانگوس احتمالاً باعث کاهش قدرت نیشگون دست میشود، در حالی که داشتن یا نداشتن تاندون پالماریس بر قدرت چنگش و داشتن یا نداشتن فلکسور پنجم بر قدرت چنگش و نیشگون تأثیر ندارند.
