مرضیه ابراهیمی؛ امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ فرزانه حسینی
چکیده
چکیدهامروزه در ارتوپدی به‌منظور تحریک التیام شستگی‌ها و ترمیم نواقص استخوانی از پیوندهای استخوانی استفاده می‌شود. در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل به استفاده از پیوندهای غیرخودی بیشتر شده است. این پیوندها ازنظر مقدار برداشت محدودیت نداشته و حاوی سلول‌ها و مواد پروتئینی محرک التیام استخوان هستند. ...
بیشتر
چکیدهامروزه در ارتوپدی به‌منظور تحریک التیام شستگی‌ها و ترمیم نواقص استخوانی از پیوندهای استخوانی استفاده می‌شود. در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل به استفاده از پیوندهای غیرخودی بیشتر شده است. این پیوندها ازنظر مقدار برداشت محدودیت نداشته و حاوی سلول‌ها و مواد پروتئینی محرک التیام استخوان هستند. ژل رویال ماده‌ای ژلاتینی سفیدرنگ که از غدد فک پایینی و زیر حلقی زنبورهای کارگر تولید می‌شود، غذای اصلی ملکه می‌باشد و دارای خواص آنتی باکتریال، آنتی‌اکسیدانی، ضد توموری و ضدالتهابی است. در مطالعه حاضر هدف ارزیابی خواص استخوان‌سازی ژل رویال در التیام نقیصه استخوانی خرگوش می‌باشد. در این مطالعه از 10 عدد خرگوش نیوزلندی سفید با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. قطعه استخوانی به فرم طولی و به‌اندازه دو برابر عرض استخوان رادیوس برداشته و در 5 مورد پودر ژل رویال در محل نقیصه قرار داده شد و در 5 مورد دیگر به‌عنوان گروه شاهد، هیچ ماده‌ای گذاشته نشد. بررسی‌های رادیوگرافی در روزهای 14، 28 و 42 ازلحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و میزان بازسازی انجام شد و نتایج حاصله مورد تجزیه آماری قرار گرفت. نمونه های هیستوپاتولوژی نیز در در روز 42 پس از جراحی صورت گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان دادند که ازنظر رادیولوژیکی در روزهای 14 و 42 اختلافات معنی‌دار نبوده (p>0.05) و فقط در روز 28 دارای اختلاف معنی‌دار بوده‌اند (p<0.05) و ترمیم استخوان در گروه ژل رویال بهتر از گروه شاهد بوده است. در مقایسه هیستوپاتولوژی اختلاف معنی‌داری در دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).
ایمان حفار؛ امین بیغم صادق؛ امین نعمت اللهی؛ ایرج کریمی؛ سعید لطفی
چکیده
پیش زمینه: تسریع التیام استخوان، یکی از چالش برانگیزترین مسائل مطرح در عتم ارتوپدی است. از این رو مطالعه حاضر، با هد بررسیروند التیام استخوان با کاربرد پودر استخوان ماهی و پلاکت لیوفیتیزه آماده شده با روشی نوین( روی مد حیوانی خرگوش طراحی شد.مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی، در بهار و تابستان سا 1331 ، در دانشگاه شهرکرد، روی 22 خرگوش نر ...
بیشتر
پیش زمینه: تسریع التیام استخوان، یکی از چالش برانگیزترین مسائل مطرح در عتم ارتوپدی است. از این رو مطالعه حاضر، با هد بررسیروند التیام استخوان با کاربرد پودر استخوان ماهی و پلاکت لیوفیتیزه آماده شده با روشی نوین( روی مد حیوانی خرگوش طراحی شد.مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی، در بهار و تابستان سا 1331 ، در دانشگاه شهرکرد، روی 22 خرگوش نر نیوزلندی سفید یک سالهتوزیع شده بودند. بعد از برش پوست و » ترکیب « و » پلاکت لیوفیتیزه « ،» پودر استخوان ماهی « ،» کنتر « انجام شد. خرگوش ها در 4 گروهنمایان سازی استخوان زندزبرین، قطعه ای استخوان به طو 1 سانتی متر برداشته شد. در گروه کنتر ، بدون جاگذاری و در سایر گروه ها با42 و 75 ، از خرگوش ها عکس های رادیولوژی گرفته ،21 ، جاگذاری مواد پیوندی یادشده پر شد و عضلاه و پوست بخیه شدند. در روزهای 14شد تا از نظر تشکیل استخوان، جوش خوردگی استخوان و بازآرایی کالوس مورد ارزیابی قرار گیرند. روز 75 ، خرگوش ها جهت تهیه مقاطعهیستوپاتولوژی آسان کُشی شدند.یافته ها: در ارزیابی رادیوگرافی روز 75 ، گروه پلاکت لیوفیتیزه نسبت به سایر گروه ها برتری قابل توجهی از خود نشان داد. سطح معنی داری ازو p=0.007 ،p= بین گروه پلاکت لیوفیتیزه و گروه های کنتر ، پودر استخوان و ترکیبی وجود داشت که به ترتیب 0.02 ،p ارزشگروه کنتر و گروه پودر « بود. مقاطع هیستوپاتولوژی نشان گر برتری معنی دار گروه های درمان نسبت به گروه کنتر بودند. بین p=0.005اختلا » گروه کنتر و گروه ترکیب پودر استخوان ماهی و پلاکت لیوفیتیزه « و » گروه کنتر و گروه پلاکت لیوفیتیزه « ،» استخوان ماهیمشاهده شد. هیچ گونه علائمی مبنی بر رد شدن پیوند در گروه ها مشاهده نشد. p= و 0.01 p=0.03 ،p= معنی داری، به ترتیب 0.01نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد استفاده از پلاکت لیوفیتیزه می تواند مراحل التیام استخوان را در خرگوش تسریع کند و این مادهدارای پتانسیل استفاده در طب انسانی است.
امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ فرزانه حسینی؛ حمید مرادی مرادی
چکیده
پیش زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود. به این منظور محققین مدام در حال تحقیق در انتخاب بهترین جایگزین ترمیم استخوان هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترانکرون و هیدروکسی آپاتیت بر روند ترمیم استخوان در ...
بیشتر
پیش زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود. به این منظور محققین مدام در حال تحقیق در انتخاب بهترین جایگزین ترمیم استخوان هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترانکرون و هیدروکسی آپاتیت بر روند ترمیم استخوان در مدل حیوانی خرگوش می باشد.
مواد و روش ها: ابتدا 20 قطعه خرگوش تهیه شد و به چهار گروه پنج تایی تقسیم شدند. یک گروه تزریقات ترانکرون به محل نقیصه استخوانی در روزهای 3، 7، و 10 بعد از عمل صورت گرفت و یک گروه کنترل خالی بود و گروه دیگر در محل نقیصه هیدروکسی آپاتیت جایگذاری شد و گروه دیگر ترکیب هیدروکسی آپاتیت و ترانکرون بود. رادیوگراف ها از دست خرگوش‌ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد و نمونه هیستوپاتولوژی هم در آخر دوره از استخوان زند زبرین در محل نقیصه گرفته شد.
یافته ها: از نظر رادیوگرافی گروه هیدروکسی آپاتیت-ترانکرون بهترین عملکرد رو داشت و گروه کنترل خالی ضعیف ترین عملکرد را دارا بود. از نظر هیستوپاتولوژی هم بهترین عملکرد گروه هیدروکسی آپاتیت-ترانکرون بود و ضعیف ترین عملکرد مرتبط با گروه کنترل خالی بود.
نتیجه گیری: در مجموع گروه ترانکرون و ترانکرون هیدروکسی آپاتیت در مقایسه با دو گروه دیگر از نظر ترمیم استخوانی بهتر عمل کرده بودند.
امین بیغم صادق؛ سیاوش شریفی؛ ایرج کریمی؛ احمد عریان؛ مینا ملکی
چکیده
خلاصه
پیش زمینه: جراحان ارتوپدی تلاش می کنند که بهترین جایگزین را برای ترمیم استخوان پیدا کنند. اتوگرافتهای استخوانی هنوز بعنوان استاندارد طلایی مطرح هستند. از غضروف خرد شده گوش خرگوش و سگ در ترمیم استخوان استفاده شده است در این مطالعه از غضروف انتهای دنده گاو و خرگوش در ترمیم استخوان خرگوش استفاده می شود.
مواد وروش کار: در این مطالعه ...
بیشتر
خلاصه
پیش زمینه: جراحان ارتوپدی تلاش می کنند که بهترین جایگزین را برای ترمیم استخوان پیدا کنند. اتوگرافتهای استخوانی هنوز بعنوان استاندارد طلایی مطرح هستند. از غضروف خرد شده گوش خرگوش و سگ در ترمیم استخوان استفاده شده است در این مطالعه از غضروف انتهای دنده گاو و خرگوش در ترمیم استخوان خرگوش استفاده می شود.
مواد وروش کار: در این مطالعه از 20 عدد خرگوش بالغ با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. خرگوش ها به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول (N=5) در محل نقیصه غضروف دنده گاو قرار داده شد. در 5 خرگوش دیگر در گروه دوم (N=5) در محل نقیصه غضروف دنده خرگوش قرار داده شد. در گروه سوم (گروه کنترل خالی)، (N=5) هیچ ماده ای قرار داده نشد. نهایتا در گروه چهارم (گروه اتوگرفت)، (N=5) قطعه برش خورده سر جای خود قرار داده شد و پوست و عضلات بخیه شد.
رادیوگرافها از دست خرگوش ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف ها و نمونه ها از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.
یافته ها: از نظر بررسی رادیولوژی در روز 56 گروه اتوگرفت استخوانی به شکل معناداری از گروه کنترل خالی و گروه غضروف خرگوش و گروه غضروف گوساله بهتر عمل کرده بود.واز نظر هیستوپاتولوژی گروه کنترل خالی نسبت به گروه اتوگرفت استخوانی و گروه غضروف آلوگرفت و گروه غضروف زنوگرفت ضعیفتر عمل کرده بود.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که هم گروه آلوگرفت و هم گروه زنوگرفت در حد اتوگرفت استخوانی در ترمیم نقیصه ایجاد شده خوب عمل کردند.
ایرج کریمی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ زهره رحمانی
چکیده
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد ...
بیشتر
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد و روش‌ها: ۴۵ خرگوش بالغ در محدوده سنی ۷ ماه تا ۱ سال به ۳ گروه اتولوگ، زنولوگ و شاهد تقسیم شدند. بعد از قطع تاندون خم کننده سطحی انگشتان و بخیه به روش مایر، ۰/۵ سی سی ژل پلاکتی اتولوگ یا زنولوگ - بسته به گروه مربوطه - در محل تزریق شد. در گروه شاهد هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در روزهای ۷، ۱۴ و۲۱ پنج حیوان از هر گروه معدوم و تاندون آنها برداشته شد. سپس آزمایش بیومکانیک و هیستوپاتولوژیک بر روی آنها انجام گردید. نتایج حاصل از نظر آماری بررسی شدند.
یافته‌ها: در فاکتورهای بیومکانیکی سه گروه، در روز۷ و ۲۸ تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده شد .این فاکتورها در گروه اتولوگ و زنولوگ بهتر از گروه شاهد و در گروه اتولوگ بهتر از گروه زنولوگ بود. از نظر فاکتورهای هیستوپاتولوژی اختلاف آماری معنی‌دار بین گروه‌های اتولوگ و شاهد و همچنین اتولوگ و زنولوگ در میزان بلوغ فیبروبلاست‌ها در هفته‌های مختلف مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: ژل پلاکتی زنولوگ روند مثبتی بر روند ترمیم دارد، اما اثر آن بهتر از ژل پلاکتی اتولوگ نمی‌باشد.
