احمد شهلا؛ سعید چاره ساز
چکیده
پیش‌زمینه: درمان باز فیکساسیون و شکستگی داخل مفصلی استخوان پاشنه از نظر تکنیکی مشکل است. برای بدست آوردن جااندازی آناتومیک که بتواند محدودیت حرکتی کمتر و نتایج بهتری به دنبال داشته باشد، روش علمی دقیق و مطمئنی لازم است. هدف از این بررسی معرفی تکنیک متفاوتی برای جااندازی باز قطعات شکسته است.مواد و روش‌ها: در یک مرکز آموزشــی درمانـی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: درمان باز فیکساسیون و شکستگی داخل مفصلی استخوان پاشنه از نظر تکنیکی مشکل است. برای بدست آوردن جااندازی آناتومیک که بتواند محدودیت حرکتی کمتر و نتایج بهتری به دنبال داشته باشد، روش علمی دقیق و مطمئنی لازم است. هدف از این بررسی معرفی تکنیک متفاوتی برای جااندازی باز قطعات شکسته است.مواد و روش‌ها: در یک مرکز آموزشــی درمانـی در ارومیه مطالعـه مقطعــی در سالهای ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ بر روی ۶ مرد و یک زن با میانگین سنی ۷/۷۲±۳۹ (۵۰-۲۶) سال انجام شد. تمام بیماران در پرتونگاری شکستگی فرورفته استخوان پاشنه داشتند و زاویه بوهلر صفر یا منفی بود. با سیتیاسکن شکستگی‌ها، سه مورد طبقهبندی III ساندرز و ۴ نفر نوع IV بودند. جااندازی باز از لاترال و با تکنیک ابداعی انجام پذیرفت. نتایج درمان براساس سیستم امتیازبندی AOFAS از نظر عملکرد با میانگین پیگیری سه سال (۶۰-۱۸ ماه) بررسی شدند.یافته‌ها: میانگین AOFAS برای شکستگی نوع IV نمره ۸۲ (خوب) و برای نوع III نمره ۸۹ (عالی) بود. تمام بیماران از درمان رضایت داشتند و به کار و فعالیت قبل از شکستگی بازگشته بودند.نتیجه‌گیری: جااندازی قطعات شکسته با روش ارائه شده نتیجه درمانی خوبی در شکستگی‌های پیچیده استخوان پاشنه پا بدنبال دارد.
احمد شهلا؛ سعید چاره ساز
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی سوپراکوندیلار استخوان فمور، دررفتگی مفصل زانو و شکستگی‌های پلاتوی تی‌بیا به‌خصوص اگر با جابه‌جایی خلفی همراه باشند ممکن است موجب آسیب عروقی شوند. چون کللترال‌های اندام تحتانی کافی نیستند، ضربه‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی باید سریعاً تشخیص و جراحی ترمیمی به‌موقع انجام گیرد، در غیر این‌صورت حیات عضو ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی سوپراکوندیلار استخوان فمور، دررفتگی مفصل زانو و شکستگی‌های پلاتوی تی‌بیا به‌خصوص اگر با جابه‌جایی خلفی همراه باشند ممکن است موجب آسیب عروقی شوند. چون کللترال‌های اندام تحتانی کافی نیستند، ضربه‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی باید سریعاً تشخیص و جراحی ترمیمی به‌موقع انجام گیرد، در غیر این‌صورت حیات عضو غیرقابل برگشت خواهد بود. هدف از این مطالعه بررسی نحوه درمان و پیش‌آگهی شکستگی درفتگی‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی بود.مواد و روش: مطالعه به صورت گذشته‌نگر از نوع مقطعی انجام شد. ۱۶ نفر که همگی مرد بودند، ثبت شدند. موارد شکستگی دررفتگی‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی در مدت دو سال در دو مرکز آموزشی درمانی ارومیه مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین سنی بیماران ۱۰/۳۳±۲۵ سال (۵۰-۱۵) بود و بیش از نیمی از مصدومین ۲۰ سال یا کمتر سن داشتند. یازده نفر سوار موتور و با اتومبیل برخورد کرده یا واژگون شده بودند. در ۱۱ نفر زمان بین سانحه و جراحی ۶ ساعت و بیشتر بود. شکستگی‌ها در ۷ مورد فمور، ۳ مورد پروگزیمال تی‌بیا، ۱ مورد سر فیبولا بودند. یک مورد نیز دررفتگی زانو بود. آسیب‌های عروقی در ۷ نفر پوپلیتیال، ۵ مورد فمورال و ۴ مورد تی‌بیال بودند. برای فیکساسیون شکستگی‌ها در ۸ مورد از فیکساتور خارجی استفاده شده، ۳ مورد با پلاک زاویه‌دار و بقیه کنسرواتیو درمان شده بودند. عروق فمورال و پوپلیته با گرافت صافن و تی‌بیالیس پوستریور با بخیه انتها به انتها ترمیم شده بودند.نتیجه‌گیری: اکثر بیماران ترومای اندام تحتانی با آسیب عروقی از شهرهای مختلف استان اعزام شده بودند و به علت طولانی شدن زمان ایسکمی، علی‌رغم درمان مناسب در ۵ مورد (۳۰%) منجر به قطع عضو شدند.
