ابوالفضل رحیمی؛ مهدی معصومی؛ منصور سروش؛ بتول موسوی
چکیده
پیش‌زمینه: قطع اندام تحتانی، شایع‌ترین نوع قطع اندام در مجروحین جنگی است و با عوارضی نظیر مشکلات ارتوپدی همراه می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی مشکلات ارتوپدی و عوامل مرتبط با آن در جانیازان با قطع دو اندام تحتانی در کشور انجام شد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، از بین ۵۷۸ نفر جانباز با قطع دو اندام تحتانی، ۳۳۵ نفر ...
بیشتر
پیش‌زمینه: قطع اندام تحتانی، شایع‌ترین نوع قطع اندام در مجروحین جنگی است و با عوارضی نظیر مشکلات ارتوپدی همراه می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی مشکلات ارتوپدی و عوامل مرتبط با آن در جانیازان با قطع دو اندام تحتانی در کشور انجام شد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، از بین ۵۷۸ نفر جانباز با قطع دو اندام تحتانی، ۳۳۵ نفر در این مطالعه شرکت کردند. معاینه جانبازان توسط سه متخصص جراحی ارتوپدی انجام شد.یافته‌ها: میانگین سنی جانبازان ۶/۳±۴۲/۰۵ سال و ۹۷/۶% مرد بودند. ترکش و مین با ۸۹/۷% (۶۰۱ عضو) شایع‌ترین علت قطع عضو بود. بیشترین سطح قطع عضو در هر دو اندام تحتانی از ناحیه زیر زانو ۳۷/۶% (۱۲۶ نفر) بود. حدود نیمی از استامپ‌های اندام تحتانی، کوتاه یا بلند بودند. شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی به ترتیب گرفتگی عضله استامپ ۴۲/۷% (۲۸۱ عضو)، استخوان‌سازی نابه‌جا ۱۱/۵۵% (76 عضو)، نوروما ۱۰/۲% (۶۷ عضو) و التهاب ۱۰/۱% (۶۷عضو) بود. از نظر ارتوپدی ۱۰/۹% عضوها نیاز به جراحی مجدد استامپ داشتند.نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای برخی مشکلات ارتوپدی در نمونه‌های مورد مطالعه و این که بسیاری از مشکلات در طول زمان ایجاد می‌شوند، معاینه منظم و دوره‌ای و برنامه‌ریزی جهت درمان و توانبخشی در این گروه از جانبازان ضروری می‌باشد.
