بهرام مبینی؛ ابراهیم عامری؛ حمید بهتاش؛ حسن قندهاری؛ محمد خاکی نهاد
چکیده
پیش‌زمینه: کیفوز ایدیوپاتیک یا «وضعیتی»، بیماری شناخته شده، شایع و با علت نامشخص در نوجوانان است. در خصوص نتایج درمان با بریس میلواکی در این ناهنجاری، مطالعه جامعی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه، تعیین نسبی اثربخشی بریس میلواکی در مراحل مختلف درمان و بررسی پایداری میزان اصلاح کیفوز بعد از کنار گذاشتن بریس بود.مواد و روش‌ها: تعداد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: کیفوز ایدیوپاتیک یا «وضعیتی»، بیماری شناخته شده، شایع و با علت نامشخص در نوجوانان است. در خصوص نتایج درمان با بریس میلواکی در این ناهنجاری، مطالعه جامعی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه، تعیین نسبی اثربخشی بریس میلواکی در مراحل مختلف درمان و بررسی پایداری میزان اصلاح کیفوز بعد از کنار گذاشتن بریس بود.مواد و روش‌ها: تعداد ۱۶۵ بیمار(۳۹ پسر و ۱۲۶ دختر) با کیفوز «وضعیتی» که طی سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۴ با بریس میلواکی درمان شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی در شروع درمان، ۱۳/۰۶(۱۶-۸ سال)، در پایان درمان، ۱۵/۰۶ سال (۱۷-۱۱ سال) و در پیگیری نهایی، ۱۷/۹سال (۲۵-۱۲ سال) بود. میانگین کیفوز اولیه، ۵۹/۲۶ درجه (۷۴-۵۱) و میانگین زمان پیگیری ۳۴ ماه (۱۰۲-۶ ماه) بود.یافته‌ها: میانگین زاویه کیفوز در پایان درمان، ۴۲ درجه (۶۸-۲۸) و در پیگیری نهایی ۴۸/۱درجه (۷۵-۲۸) بود. در پایان درمان در ۸۵/۹% بیماران، زاویه کیفوز ۵۰ درجه یا کمتر بود که در پیگیری نهایی این میزان کیفوز در ۷۴/۷% بیماران وجود داشت. دو مورد جراحی شدند و میانگین از دست‌رفتن اصلاح در پیگیری نهایی ۹/۵ درجه بود. درمان در کاهش کیفوز مؤثر بود (۰/۰۰۱=p < /em>).نتیجه‌گیری: درمان با بریس در کیفوز «وضعیتی» مطلوب است ولی در موارد زیادی که انعطاف‌پذیری انحنا کم است، دوره درمان طولانی‌تری لازم می‌باشد.
