فرامرز مصفا؛ مهوش آگاه؛ فریور عبداله زاده لاهیجی؛ پرویز جلیلی
چکیده
مقدمه: روشهای مختلفی برای بلوک شبکه براکیال وجود دارد که هر کدام معایب و مزایایی دارند. از بزرگترین معایب این روشها بلوک نشدن کامل همه شاخههای عصبی شبکه براکیال از جمله عصب اولنار و بخصوص مهمترین عوارض آن پنوموتوراکس است. هدف از این مطالعه معرفی روشی بود که ضمن ایجاد بلوک همه شاخههای عصبی بخصوص عصب اولنار، خطر ایجاد پنوموتوراکس ...
بیشتر
مقدمه: روشهای مختلفی برای بلوک شبکه براکیال وجود دارد که هر کدام معایب و مزایایی دارند. از بزرگترین معایب این روشها بلوک نشدن کامل همه شاخههای عصبی شبکه براکیال از جمله عصب اولنار و بخصوص مهمترین عوارض آن پنوموتوراکس است. هدف از این مطالعه معرفی روشی بود که ضمن ایجاد بلوک همه شاخههای عصبی بخصوص عصب اولنار، خطر ایجاد پنوموتوراکس را نداشته باشد.مواد و روشها: در یک مطالعه کاربردی توصیفی، ۵۰ بیمار (۳۰ مرد و ۲۰ زن) مراجعه کننده به مرکز درمانی آموزشی بیمارستان اختر، که کاندید اعمال جراحی ساعد و مچ دست بودند، طبق معیارهای تعیین شده انتخاب شدند. میانگین سنی بیماران ۳۵ سال بود. روش بلوک اینتراسکالن اصلاح شده در این بیماران اجرا گردید. محل تزریق بین دوسوم بالایی و یکسوم پایینی خط بین وسط استخوان کلاویکول و زایده chassaignac بود. پس از تزریق، میانگین زمان استقرار بیحسی عصب اولنار، میانگین زمان بیدردی و احتمال ایجاد پنوموتوراکس و میزان رضایتمندی بیمار ارزیابی شد.یافتهها: در کلیه بیماران، بیحسی عصب اولنار انجام شد. میانگین زمان استقرار بلوک ۱۵ دقیقه و ۴۴ ثانیه بود. میانگین طول مدت بیحسی ۳ ساعت و ۳۲ دقیقه بود. میزان وقوع بیدردی در حین جراحی ۹۶% بود. میزان رضایتمندی بیمار در ۷۰% موارد مطلوب گزارش گردید. پنوموتوراکس در هیچیک از بیماران مشاهده نگردید.نتیجهگیری: بلوک اینتراسکالن اصلاح شده روش مناسبی برای انجام اعمال جراحی ساعد و مچ دست میباشد و برخلاف روشهای مرسوم، خطر پنوموتوراکس را به همراه ندارد.