حسن قندهاری؛ مرضیه رشیدی؛ سعید صباغان؛ سیدمانی مهدوی؛ الهام میرزامحمدی؛ ابوذر عزیزی؛ فرشاد صفدری
چکیده
مقدمه: عمل جراحی در سطح صحیح، یکی از مهمترین نگرانیها در درمان بیماران اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان (AIS) است. تغییر در تعداد مهرهها میتواند به طور بالقوه منجر به انجام جراحی اشتباه شود. این امکان وجود دارد که بروز و نوع این تغییرات تحت تأثیر عوامل مختلفی از قبیل نژاد باشد. در مطالعه گذشته نگر حاضر، شیوع این تغییرات در بیماران مبتلا ...
بیشتر
مقدمه: عمل جراحی در سطح صحیح، یکی از مهمترین نگرانیها در درمان بیماران اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان (AIS) است. تغییر در تعداد مهرهها میتواند به طور بالقوه منجر به انجام جراحی اشتباه شود. این امکان وجود دارد که بروز و نوع این تغییرات تحت تأثیر عوامل مختلفی از قبیل نژاد باشد. در مطالعه گذشته نگر حاضر، شیوع این تغییرات در بیماران مبتلا به AIS ایرانی بررسی شده است.مواد و روشها: از سال 2012 تا 2017، جراحی فیوژن ستون فقرات برای درمان AIS در 125 بیمار انجام شد. مهرههای پشتی و کمری تحت رادیوگرافی خلفی بعد از عمل قرار گرفتند. اولین مهره پشتی، مهره متصل به اولین جفت دنده در نظر گرفته شد. شمارش از بالا به پایین انجام شد. مهره های ناحیه کمری دقیقاً از زیر آخرین مهره که یک جفت دنده به آن متصل بود شروع می شد.یافتهها: در 18 بیمار (14.4٪) شمارش غیر طبیعی مهره مشاهده شد. شیوع تعداد غیر طبیعی مهره های کمری نسبت به مهرههای پشتی بیشتر بود (10.4٪ در مقابل 4٪). در 5 بیمار (4٪) تعداد 11مهره پشتی مشاهده شد. در 11 بیمار (8/8٪) 4 مهره کمری مشاهده شد. 2 بیمار، 6 مهره کمری (1.6٪) داشتند. هیچ بیماری با تعداد غیر طبیعی مهرههای پشتی و کمری همزمان وجود نداشت.نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که در بیماران مبتلا به AIS در ایران تعداد غیر طبیعی مهرههای پشتی و کمری نسبتاً بالا است. لازم است که قبل از عمل مهرهها را بر اساس یک پروتکل سازمان یافته شمارش کرده تا از جراحی اشتباه در بیماران AIS جلوگیری شود.
ابراهیم عامری مهابادی؛ حسن قندهاری؛ مهیار چهرازی؛ فرشاد صفدری
چکیده
پیشزمینه: مطالعات اندکی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهرهای در نوجوانان بدون علامت بالینی را بررسی کردهاند. در این تحقیق، شیوع تغییرات دژنراتیو در امآرآی در نوجوانان بدون علامت و عوامل جمعیتشناسی موثر بر آن بررسی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، دیسکهای ناحیه لومبار ۸۴ نوجوان سنین ۱۸-۱۲ سال که با شکایت از مشکلات کمری ...
بیشتر
پیشزمینه: مطالعات اندکی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهرهای در نوجوانان بدون علامت بالینی را بررسی کردهاند. در این تحقیق، شیوع تغییرات دژنراتیو در امآرآی در نوجوانان بدون علامت و عوامل جمعیتشناسی موثر بر آن بررسی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، دیسکهای ناحیه لومبار ۸۴ نوجوان سنین ۱۸-۱۲ سال که با شکایت از مشکلات کمری به یک مرکز درمانی تهران مراجعه نمودند، با امآرآی مطالعه شدند. تغییرات دژنراتیو در سطوح مختلف بررسی و ویژگیهای جمعیتشناسی بین دو گروه با و بدون تغییرات دژنراتیو مقایسه گردید. بهعلاوه تاثیر این تغییرات بر کیفیت زندگی نوجوانان با استفاده از پرسشنامه SF-36 ارزیابی شد.یافته ها: در مجموع ۲۵/۷% از دیسکها دچار تغییرات دژنراتیو بودند. شیوع این تغییرات در سطوح مختلف، متفاوت و در دنبال آن L5-S1 به میزان ۳۶/۹% بیشترین و L1-L2 به میزان ۵/۹% کمترین بود. میانگین سنی افراد دچار تغییرات دژنراتیو بطور معناداری بالاتر بود (۰/۰۰۵=p < /em>). در این مطالعه جنس و توده شاخص بدنی (BMI) در بروز تغییرات دژنراتیو تاثیر نداشتند. وجود این تغییرات تنها در سطح L3-L4 با کاهش نمرات سلامت جسمی، روانی و کلیSF-36 همراه بود و در سایر سطوح تاثیری نداشت.نتیجه گیری: بروز تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات کمری از سنین پایین و در نوجوانی آغاز می شود و علامت بالینی مشخص و تاثیری بر کیفیت زندگی ندارد. توده شاخص بدنی تاثیری بر دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان ندارد اما سن بالاتر با افزایش احتمال دژنراسیون دیسک همراه است.
ابراهیم عامری مهابادی؛ حسن قندهاری؛ نوید نبی زاده؛ حمید حصارکی کیا
چکیده
کایلوتوراکس یک عارضه نادر در جراحی ستونفقرات میباشد. نشت مایع لنف بهداخل فضای پلور بهعلت آسیب مجرای توراسیک در ضمن اپروچ آنتریور ستون فقرات بهطور غیرشایع رخ میدهد. در این مقاله یک مورد کایلوتوراکس حدود ۲۴ ساعت بعد از فیوژن پوستریور ستون فقرات گزارش گردید. برای یک پسر ۱۴ ساله با سابقه کیفواسکولیوز مادرزادی سرویکوتوراسیک انتریور ...
بیشتر
کایلوتوراکس یک عارضه نادر در جراحی ستونفقرات میباشد. نشت مایع لنف بهداخل فضای پلور بهعلت آسیب مجرای توراسیک در ضمن اپروچ آنتریور ستون فقرات بهطور غیرشایع رخ میدهد. در این مقاله یک مورد کایلوتوراکس حدود ۲۴ ساعت بعد از فیوژن پوستریور ستون فقرات گزارش گردید. برای یک پسر ۱۴ ساله با سابقه کیفواسکولیوز مادرزادی سرویکوتوراسیک انتریور فیوژن T7-T12 طریق برش دنده پنجم سمت چپ انجام شد و هیچ عارضهای مشاهده نشد. بعد از ۱۰ روز بیمار تحت فیوژن پوستریور T2-L3 با کمک قلاب قرار گرفت. روز بعد از جراحی PSF، بیمار تاکی پنه و دیسترس تنفسی بهعلت تظاهر کایلوتوراکس پیدا کرد. علت گزارش این بیمار، بروز کایلوتوراکس بهعلت یک سبب شناسی غیرشایع بود. تظاهر کایلوتوراکس بعد از اپروچ پوستریور ستون فقرات غیرقابل انتظارتر از اپروچهای انتریور ستون فقرات میباشد. کشیدگی و پارگی مجرای توراسیک بهدنبال اصلاح دفورمیتی علت اصلی کایلوتوراکس در این بیمار بود.
ابراهیم عامری؛ حسین وحید طاری؛ حسن قندهاری؛ حمید بهتاش؛ بهرام مبینی؛ محمدصالح گنجویان؛ افشین احمدزاده حشمتی؛ آرش متقی
چکیده
پیشزمینه: به منظور بررسیهای قبل از عمل جراحی در بیماران اسکولیوز، پرتونگاری ایستاده و خمیده به طرفین انجام میشود که بهوسیله آن میتوان اندازه و میزان انعطافپذیری اسکولیوز تعیین و روش درمانی مناسب برای هر بیمار را مشخص نمود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین زاویه اسکولیوز در پرتونگاری خمیده به طرفین و اندازه نهایی اسکولیوز ...
بیشتر
پیشزمینه: به منظور بررسیهای قبل از عمل جراحی در بیماران اسکولیوز، پرتونگاری ایستاده و خمیده به طرفین انجام میشود که بهوسیله آن میتوان اندازه و میزان انعطافپذیری اسکولیوز تعیین و روش درمانی مناسب برای هر بیمار را مشخص نمود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین زاویه اسکولیوز در پرتونگاری خمیده به طرفین و اندازه نهایی اسکولیوز باقیمانده پس از جراحی و پاسخ به این سوال است که آیا میتوان استفاده از پرتونگاریهای خمیده به طرفین میزان اصلاح بعد از عمل جراحی را پیشبینی نمود؟ مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد، ۸۳ بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بررسی و براساس طبقهبندی «لنکه» گروهبندی شدند. زاویه اسکولیوز در پرتونگاریهای ایستاده و خمیده به طرفین در هر گروه توسط دو جراح ستون فقرات بهصورت جداگانه اندازهگیری و با پرتونگاریهای بعد از عمل جراحی مقایسه شدند . یافتهها: در تمام گروهها بین اندازه زاویه اسکولیوز در پرتونگاری خمیده به طرفین قبل از عمل جراحی و زاویه اسکولیوز بعد از عمل جراحی اختلاف معنیدار وجود داشت. نتیجهگیری: با استفاده از پرتونگاریهای خمیده به طرفین نمیتوان میزان نهایی اصلاح اسکولیوز بهوسیله عمل جراحی را بهطور دقیق پیشبینی نمود.
بهرام مبینی؛ ابراهیم عامری؛ حمید بهتاش؛ حسن قندهاری؛ محمد خاکی نهاد
چکیده
پیشزمینه: کیفوز ایدیوپاتیک یا «وضعیتی»، بیماری شناخته شده، شایع و با علت نامشخص در نوجوانان است. در خصوص نتایج درمان با بریس میلواکی در این ناهنجاری، مطالعه جامعی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه، تعیین نسبی اثربخشی بریس میلواکی در مراحل مختلف درمان و بررسی پایداری میزان اصلاح کیفوز بعد از کنار گذاشتن بریس بود.مواد و روشها: تعداد ...
بیشتر
پیشزمینه: کیفوز ایدیوپاتیک یا «وضعیتی»، بیماری شناخته شده، شایع و با علت نامشخص در نوجوانان است. در خصوص نتایج درمان با بریس میلواکی در این ناهنجاری، مطالعه جامعی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه، تعیین نسبی اثربخشی بریس میلواکی در مراحل مختلف درمان و بررسی پایداری میزان اصلاح کیفوز بعد از کنار گذاشتن بریس بود.مواد و روشها: تعداد ۱۶۵ بیمار(۳۹ پسر و ۱۲۶ دختر) با کیفوز «وضعیتی» که طی سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۴ با بریس میلواکی درمان شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی در شروع درمان، ۱۳/۰۶(۱۶-۸ سال)، در پایان درمان، ۱۵/۰۶ سال (۱۷-۱۱ سال) و در پیگیری نهایی، ۱۷/۹سال (۲۵-۱۲ سال) بود. میانگین کیفوز اولیه، ۵۹/۲۶ درجه (۷۴-۵۱) و میانگین زمان پیگیری ۳۴ ماه (۱۰۲-۶ ماه) بود.یافتهها: میانگین زاویه کیفوز در پایان درمان، ۴۲ درجه (۶۸-۲۸) و در پیگیری نهایی ۴۸/۱درجه (۷۵-۲۸) بود. در پایان درمان در ۸۵/۹% بیماران، زاویه کیفوز ۵۰ درجه یا کمتر بود که در پیگیری نهایی این میزان کیفوز در ۷۴/۷% بیماران وجود داشت. دو مورد جراحی شدند و میانگین از دسترفتن اصلاح در پیگیری نهایی ۹/۵ درجه بود. درمان در کاهش کیفوز مؤثر بود (۰/۰۰۱=p < /em>).نتیجهگیری: درمان با بریس در کیفوز «وضعیتی» مطلوب است ولی در موارد زیادی که انعطافپذیری انحنا کم است، دوره درمان طولانیتری لازم میباشد.