پا و مچ پا
شهاب ایلیکا؛ علیرضا باغیاری؛ افشین احمدزاده حشمتی
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسة «تزریق کورتون» و «تزریق کورتون با کاربرد پای کراستینگ (pie - crusting)» برای درمان التهاب فاشیای پلانتار (plantar fasciitis) بیماران مبتلا به درد پاشنه انجام شده است.روش اجرا: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده است. جامعة پژوهش شامل بیماران با درد پاشنه پا است که در طول سال‌های 1398 تا 1399 ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسة «تزریق کورتون» و «تزریق کورتون با کاربرد پای کراستینگ (pie - crusting)» برای درمان التهاب فاشیای پلانتار (plantar fasciitis) بیماران مبتلا به درد پاشنه انجام شده است.روش اجرا: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده است. جامعة پژوهش شامل بیماران با درد پاشنه پا است که در طول سال‌های 1398 تا 1399 به بیمارستان باهنر شهر کرمان مراجعه کرده‌اند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه «تزریق کورتون» و «تزریق کورتون به همراه روش خراش دادن فاشیا» قرار گرفتند. در هفته‌های سوم، ششم، دوازدهم و بیست و چهارم بیماران ویزیت شدند. در هر نوبت، شدت درد و نمرة درد پاشنة پا، بر اساس مقیاس نمره‌بندی انجمن ارتوپدی پا و مچ پای آمریکا AOFAS (American orthopaedic foot & ankle society) تعیین شد. داده‌های این مطالعه با نسخه 24نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: در این مطالعه 89 بیمار شامل 46 بیمار زن و مرد در گروه تزریق کورتیکواستروئید و 43 بیمار زن و مرد در گروه تزریق کورتیکواستروئید با کاربرد پای کراستینگ قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه از نظر متغیرهای سن، جنسیت و شاخص تودة بدنی مشابه بودند. دو گروه مداخله از نظر مقیاس آنالوگ دیداری درد، فقط در هفته 24 اختلاف آماری معناداری نشان دادند. در مقایسة AOFAS، در ویزیت‌های مختلف اختلاف آماری معناداری بین دو گروه گزارش شد. نتیجه‌گیری: یافته‌های این تحقیق استفاده از درمان تلفیقی تزریق کورتون و جراحی غیرتهاجمی پای کراستینگ را تأیید و به عنوان یک تکنیک به‌روز و کاربردی و بدون عوارض معرفی می‌کنند.
جنرال
شهاب ایل کا؛ افشین احمدزاده حشمتی؛ امیر رضا میرزایی سو سفیدی؛ ساحل سالاری
چکیده
پیش‌زمینه: هدف از این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی سطح سرمی ویتامین دی با شکستگی تیبیا در کودکان تازه‌پا است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی کودکان 18 تا 36 ماهه با شکستگی تیبیا در مرکزی در جنوب شرقی ایران انجام گرفت. پس از دریافت اطلاعات دموگرافیک با هدف اندازه‌گیری سطح سرمی ویتامین دی، از افراد مورد مطالعه نمونة سرمی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: هدف از این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی سطح سرمی ویتامین دی با شکستگی تیبیا در کودکان تازه‌پا است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی کودکان 18 تا 36 ماهه با شکستگی تیبیا در مرکزی در جنوب شرقی ایران انجام گرفت. پس از دریافت اطلاعات دموگرافیک با هدف اندازه‌گیری سطح سرمی ویتامین دی، از افراد مورد مطالعه نمونة سرمی تهیه شد. سپس تمامی دادهها برای انالیز وارد نرم افزار SPSS شدند.
یافته‌ها: تعداد 30 کودک وارد مطالعه شدند. سطح متوسط ویتامین دی در این افراد 1/6 ± 6/31 بود. این مطالعه نشان داد که در کودکان 18 تا 36 ماهه که به تازگی راه رفتن را آغاز کرده‌اند، ارتباط معناداری بین سطح ویتامین دی و کمبود آن با افزایش خطر شکستگی تیبیا وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: مطالعة حاضر ارتباط معناداری بین سطح ویتامین دی و کمبود آن با افزایش خطر شکستگی استخوان تیبیا در کودکان نوپای 18 تا 36 ماهه نشان داد.
