نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2 استادیار، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: برای بلوک عصب از داروهای مختلفی استفاده می‌شود. تفاوت میان این داروها از نظر اثربخشی و تداوم بی‌دردی مورد بحث و مطالعه است. در مطالعة حاضر اثربخشی و تداوم اثر ضددردی در بلوک عصب آگزیلاری در بیماران نیازمند به جراحی آرنج به پایین، کاربرد «لیدوکائین» با مخلوط «لیدوکائین وگرانیسترون» مقایسه شد.
روش انجام کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (Randomized Clinical Trail) بود که به صورت «دو‌سو‌کور» انجام شد. افراد تحت مطالعه، بیماران کاندید عمل جراحی آرﻧﺞ و زیر آرنج بودند که جهت بلوک عصب آگزیلاری در نظر گرفته شدند. بلوک عصب آگزیلاری به کمک اولتراسونوگرافی با مبدل خطی (linear transducer) و با استفاده از نمای محوری کوتاه (short-axis) و کاربرد تکنیک درون‌صفحه‌ای (in-plane) انجام شد. بیمار در وضعیت طاقباز (supine) درحالی که بازوی او دور از بدن و به سمت خارج چرخیده بود قرار گرفت. تصویر اولتراسوند بایستی شریان و وریدهای آگزیلاری شاخه‌های انتهایی شبکة بازویی، تاندون متصل، عضلات دو سر و سه سر و کوراکوبراکیالیس را نشان می‌داد. از داروی لیدوکائین در گروه اول و از ترکیب داروی لیدوکائین و گرانیسترون در گروه دوم استفاده شد. ابتدا مقدار mg/kg5 لیدوکائین 5/0% همراه با نرمال سالین 9/0% تا 40 سی‌سی رقیق شد. در گروه اول پس از آغشته کردن سرنگ به اپی‌نفرین 40 سی‌سی از محلول لیدوکائین تزریق شد. در گروه دوم علاوه بر محلول لیدوکائین مقدار 2 میلی‌گرم گرانیسترون نیز همزمان به بیماران تزریق شد.
یافته‌ها: 90 بیمار در دو گروه 45 نفری وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران مورد مطالعه 00/9 ± 48/34 سال بود (58-18 سال). از مجموع بیماران 61 نفر ( 8/67%) مرد و 29 نفر (2/32%) زن بودند. زمان شروع بلوک حسی و حرکتی در گروه دوم (دریافت کنندة لیدوکائین و گرانیسترون) به میزان معنی‌داری از گروه اول (لیدوکائین به تنهایی) کمتر بود (001/0>p). همچنین زمان تداوم بلوک حسی و حرکتی در گروه دوم (دریافت کنندة لیدوکائین و گرانیسترون) به میزان معنی‌داری از گروه اول (لیدوکائین به تنهایی) بیشتر بود (001/0>p). زمان اولین نیاز به مسکن (دقیقه) در گروه دریافت کننده لیدوکائین به میزان معنی‌داری از گروه لیدوکائین و گرانیسترون کمتر بود (001/0>p).
نتیجه‌گیری: در نهایت یافته‌های به دست‌آمده از مطالعه نشان داد که افزودن گرانیسترون به لیدوکائین می‌تواند باعث بهبود تمام شاخص‌های بی‌دردی در بیماران شود. همچنین، این ترکیب باعث بلوک حسی و حرکتی در زمان کمتری شده بود و بلوک ایجاد شده تداوم بیشتری داشت.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Duration of Analgesia in Axillary Block: Comparison of Lidocaine with Granisetron/Lidocaine Combination
نویسندگان [English]
- M Seifi 1
- A Ghomeishi 2
- Sh Khoshnam 1
- Y Khorami 1
- M Bouazar 1
1
2
چکیده [English]
Background: Different medicines are utilized in giving nerve block. The different drugs are usually discussed concerning efficacy and persistence of pain relief. The present study aimed to compare the use of lidocaine alone with granisetron/lidocaine combination in terms of the efficacy and persistence of the analgesic effect, in the axillary block used in patients requiring elbow or below elbow surgery.
Methods: A double-blind randomized clinical trial was performed on 90 patients who were candidates for elbow surgery. In this regard, an ultrasonography-guided axillary block was performed by a linear transducer using a short-axis in-plane technique. The first group was given lidocaine, whereas the second group received granisetron/lidocaine combination. First, five mg/kg of lidocaine %0.5 was diluted to 40 ccs with 0.9% saline. In the first group, 40ml of lidocaine solution was injected after dipping the syringe in epinephrine. In the second group, 2 mg of granisetron was injected simultaneous with lidocaine solution.
Results: In total, 90 patients entered the study and were divided into two equal groups of 45. The mean age of the patients was 34.48±9.0 years (18-58 years). 61 (67.8%) participants were male and 29 (32.2%) female. The onset time of sensory and motor block in the second group (granisetron/lidocaine combination) was significantly lower, compared to the lidocaine -alone group . Moreover, the continuity of sensory and motor block was significantly higher in the second group. Furthermore, the first analgesic requirement time was significantly lower in the granisetron/lidocaine combination group, compared to the lidocaine- alone group (P<0.001).
Conclusion: The concomitant use of granisetron with lidocaine improved all pain indicators and also led to faster and more continuous sensory and motor blocks .
کلیدواژه‌ها [English]
- Regional anesthesia
- Lidocaine
- Granisetron
- Analgesia
- Nerve Block
- Treede RD, Rief W, Barke A, Aziz Q, Bennett MI, Benoliel R, Cohen M, Evers S, Finnerup NB, First MB, Giamberardino MA, Kaasa S, Kosek E, Lavandʼhomme P, Nicholas M, Perrot S, Scholz J, Schug S, Smith BH, Svensson P, Vlaeyen JW, Wang SJ. A classification of chronic pain for ICD-11. Pain. 2015 Jun;156(6):1003-7.
doi: 10.1097/ j.pain. 0000000000000160. PMID: 25844555; PMCID: PMC4450869. - Collett B-J. Chronic opioid therapy for non-cancer pain. Br J Anaesth. 2001; 87:133–43.
- Siavashi B, Mohseni N, Zehtab MJ, Ramim T. Clinical outcomes of total hip arthroplasty in patients with ankylosed hip. Arch Bone Jt Surg. 2014 Mar;2(1):25-30. Epub 2014 Mar 15. PMID: 25207309; PMCID: PMC4151429.
- Matsumoto K, Sumi H, Sumi Y, Shimizu K. Wrist fractures from snowboarding: a prospective study for 3 seasons from 1998 to 2001. Clin J Sport Med. 2004; 14:64.
- O'Neill TW, Cooper C, Finn JD, et al. Incidence of distal forearm fracture in British men and women. Osteoporos Int. 2001; 12:555.
- Vogt MT, Cauley JA, Tomaino MM, et al. Distal radius fractures in older women: a 10-year follow-up study of descriptive characteristics and risk factors. The study of osteoporotic fractures. J Am Geriatr Soc. 2002; 50:97.
- Haentjens P, Johnell O, Kanis JA, et al. Evidence from data searches and life-table analyses for gender-related differences in absolute risk of hip fracture after Colles' or spine fracture: Colles' fracture as an early and sensitive marker of skeletal fragility in white men. J Bone Miner Res. 2004; 19:1933.
- Yinjie Y, Gen W, Hongbo W, Chongqing X, Fan Z, Yanqi F, Xuequn W, Wen M. A retrospective evaluation of reliability and reproducibility of Arbeitsgemeinschaftfür Osteosynthesefragen classification and Fernandez classification for distal radius fracture. Medicine (Baltimore). 2020 Jan; 99(2):e18508. doi: 10.1097/MD.0000000000018508. PMID: 31914022; PMCID: PMC6959948.
- Bozentka DJ, Beredjiklian PK, Westawski D, Steinberg DR. Digital radiographs in the assessment of distal radius fracture parameters. Clin Orthop Relat Res. 2002; :409.
- Medoff RJ. Essential radiographic evaluation for distal radius fractures. Hand Clin. 2005; 21:279.
- May MM, Lawton JN, Blazar PE. Ulnar styloid fractures associated with distal radius fractures: incidence and implications for distal radioulnar joint instability. J Hand Surg [Am]. 2002; 27:965.
- Lindau T. Treatment of injuries to the ulnar side of the wrist occurring with distal radial fractures. Hand Clin. 2005; 21:417.
- Honarmand A, Safavi M, Adineh-Mehr L. Effect of adding 8 milligrams ondansetron to lidocaine for Bier's block on post-operative pain. Adv Biomed Res. 2013;2:52. Published 2013 Jun 29. doi:10.4103/2277-9175.114197
- Farouk S. Ondansetron added to lidocaine for intravenous regional anaesthesia. Eur J Anaesthesiol. 2009;26(12):1032‐1036. doi:10.1097/EJA.0b013e3283317d9
- El Bahnasawy NS. The effect of addition of different doses of ondansetron to lidocaine as a component of intravenous regional anesthesia: a randomized double-blinded controlled study. Ain-Shams J Anaesthesiol. 2014;7:545-9.
- Fassoulaki A, Melemeni A, Zotou M, Sarantopoulos C. Systemic ondansetron antagonizes the sensory block produced by intrathecal lidocaine. Anesth Analg. 2005;100(6):1817‐1821. doi:10.1213/01.ANE.0000152616.57107.F6
- Kayalha H, Ebtehaj M, Shafikhani A, Emami S. Effect of addition of Ondansetron or Magnesium to Lidocaine on duration of analgesia of intravenous regional anesthesia in elective upper extremities surgery: comparative study. Journal of Cellular & Molecular Anesthesia. 2020; 4(3), 88-95.
)