نویسندگان
دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده
پیشزمینه: هدف از انجام این مطالعه، سنجش مقادیر ایزوکینتیک پارگیهای ترمیم شده عضله سینهای بزرگ در مقایسه با سمت آسیب ندیده و تعیین حرکتی از سمت آسیبی بود که بیشتر از همه متأثر شده بود.مواد و روشها: نه پارگی عضله سینهای بزرگ در ۹ بیمار بررسی گردید. تمامی بیماران توسط یک جراح جراحی شدند و پس از میانگین مدت زمان ۲/۴ سال (۴-۱ سال)، ارزیابیهای بالینی، پرسشنامه و دینامومتری ایزوکینتیک بهصورت دوطرفه انجام گردید. یک گروه متشکل از ۶ بدنساز آسیب ندیده نیز که توسط دینامومتری ایزوکینتیک ارزیابی شدند، برای بررسی تفاوتها بین دو اندام سالم، در مطالعه حضور داشتند.یافتهها: در گروه بیماران تفاوت معنیداری برای میانگین گشتاور خم شدن بین دو سمت آسیبدیده و ندیده مشاهد نشد (p < /em>≥۰/۰۵) در حرکات باز کردن تفاوت بین دو اندام معنیدار بود (۰/۰۳۴=p < /em>)، اما برای حرکات دیگر اختلاف معنیدار مشاهده نشد. براساس تقسیمبندی «کاکوانی»، هیچیک از بیماران در گروه عالی یا ضعیف قرار نگرفتند. نتایج ۶ بیمار خوب و ۳ بیمار نسبتاً خوب بود. مهمترین معیاری که باعث شد این ۳ بیمار، که سه ماه پس از آسیب جراحی شده بودند، در گروه نسبتاً خوب قرار گیرند، نارضایتی از عدم زیبایی بود.نتیجهگیری: ترمیم جراحی در درمان پارگی عضله سینهای بزرگ از درمان غیرجراحی مفیدتر میباشد و تمرکز بر تمرینات قدرتیِ خم کردن و باز کردن برای دستیابی به بهترین نتایج لازم است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Isokinetic Study of Pectoralis Major Muscle Rupture after Surgical Repair
نویسندگان [English]
- Mohammadreza Guiti, MD
- Arash Sherafat Vaziri, MD
- Leila Oryadi Zanjani, MD
- Amirreza Farhoud, MD
چکیده [English]
Background: The aim of this study was to assess the isokinetic measures of surgically repaired ruptures of the pectoralis major muscle in contrast to non-injured side of the patients and specify the most affected movement of the injured side.Methods: Nine pectoralis major muscle tears in nine patients were studied.They were all operated by the same surgeon and after 2.4 years (1-4 years) of follow up they were clinically examined. They completed a standard questionair and isokinetic dynamometry were carried out bilaterally. There was also a group of six non-injured bodybuilders who were assessed by isokinetic dynamometry to give us normal differences in the values of both limbs.Results: In the patient group, the mean torque of flexion was not different between the injured and uninjured sides (p < /em>≥.05). For the extension movements, the difference was significant (p < /em>
کلیدواژهها [English]
- Pectoralis Muscles
- Muscles
- Surgery
- Biomechanical phenomena
- shoulder