انجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Computer-Assisted Planning and Patient-Specific Instrument Guide for Osteotomies around the Kneeبرنامهریزی قبل از عمل به کمک رایانه و استفاده از گاید مخصوص در عمل استئوتومی اطراف زانو899412126810.22034/ijos.2020.121268FAسهیل مهدی پورمرکز تحقیقات علوم و تکنولوژی در پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانفرید عباس زادهدانشگاه آزاد اسلامیمراد کریم پوردانشگاه تهرانفرزام فرهمنددانشگاه صنعتی شریفزهرا سقائیمرکز تحقیقات علوم و تکنولوژی در پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانJournal Article20201226Background: Conventional X-rays, due to 2D viewing, may not have accuracy in assessing lower limb deformities. The aim of this study was to analyze the deformities in 3D and simulated the corrective surgery in virtual space and to built patient-specific guide to achieve the precise correction.Methods: In this descriptive study, 10 lower limbs with various deformities around the knee were studied. Weight bearing alignment x-rays and CT scans were processed digitally to produce 3D weight bearing models.The landmarks were determined and lower limb indices were calculated to determine the deformities in 3 dimensions Under surgeon's supervision, virtual correction of the deformity was performed, based on which, a patient-specific guide was designed and printed in 3D. The guide was then used in the surgery.Results: The deformity and deviation from standard angles was obsereved in frontal plane in 6 cases, frontal and sagittal planes in one, frontal and axial planes in two, and a three planar deformity in one cases. The results showed that this method is effective in achieving the precise correction of the deformity. In all the patients who underwent surgery, the correction was the same or very close to what had been planned in frontal and sagittal planes (±1). Clinical assessment was used for rotational correction in the absence of postoperative CT-scan.Conclusions: The computer-assisted pre-op planning and patient-specific guide usage can highly optimize the results of corrective osteotomies, especially in difficult deformities around the knee.پیشزمینه: پرتونگاری دو بعدی، دقت کافی در بررسی انحرافات اندام تحتانی را ندارد و میتواند منجر به اشتباه در تفسیر دفورمیتی اندام گردد. هدف از این مطالعه تبیین روشی برای تحلیل سه بعدی دفورمیتی اندام و شبیهسازی عمل جراحی اصلاحی در فضای مجازی، و تولید گاید مخصوص جهت اصلاح مورد نظر بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، ۱۰ اندام با دفورمیتی در ناحیه زانو انتخاب شدند و پرتونگاری ایستاده و سیتیاسکن اندام تحتانی در اختیار گروه مهندسی قرار گرفت. سیتیاسکن بیمار با استفاده از تصاویر پرتونگاری ایستاده به مدل سه بعدی در حالت تحمل وزن تبدیل شد. زوایا و شاخصهای مورد نیاز، با نرمافزار اندازهگیری شد و پس از تعیین دفورمیتی، اصلاح در محیط رایانهای انجام شد که مبنای طراحی گاید قرار گرفت. در نهایت گاید طراحی شده با روش پرینت سه بعدی ساخته و در اختیار جراح قرار گرفت.یافتهها: در ۶ مورد دفورمیتی در صفحه فرونتال، یک مورد صفحات فرونتال و ساژیتال، یک مورد در هر سه صفحه، و دو مورد در صفحات فرونتال و عرضی تشخیص داده شد. در همه موارد دفورمیتی استخوانی اصلاح گردید. اگرچه بررسی دقیق در صفحه آگزیال نیاز به سیتیاسکن بعد از عمل داشت، اما فقط از طریق بالینی ارزیابی گردید.نتیجهگیری: ترمیم سه بعدی انحرافات محوری استخوانهای اطراف زانو به کمک رایانه و تولید گاید مخصوص بیمار، علاوه بر حصول نتایج یکسان توسط جراحان متفاوت، نتیجه عمل استئوتومی را نیز به حداکثر مطلوب میرساند.https://www.ijos.ir/article_121268_9874070efc0b94924e5e337fe47e944d.pdfانجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Comparison between Two Methods of Intramedullary Nailing and Plating in the Treatment of Closed Noncomminuted Diaphyseal Tibia Fracture with Intact Fibulaمقایسه دو روش میلهگذاری داخل کانال و پلیت در درمان شکستگیهای بسته بدون خردشدگی تنه تیبیا با فیبولای سالم9510212126910.22034/ijos.2020.121269FAافشین حشمتیدانشگاه علوم پزشکی کرمانامیر رضا صادقی فردانشگاه علوم پزشکی کرمانعلیرضا سعیددانشگاه علوم پزشکی کرمانعالیا آیت الهی موسویدانشگاه علوم پزشکی کرمانعلیرضا استواردانشگاه علوم پزشکی کرمانفاطمه عرب نژاددانشگاه علوم پزشکی کرمانJournal Article20201226Background: The aim of the present study was to compare two methods of plating and intramedullary nailing in treatmant of closed noncomminuted tibia fractures with intact fibulae.Methods: Utimately 69 patients were followed for at least one year. The patients were randomly devided into two groups of plating and intramedullary nailing and operated on.Results: One case of non:::union::: and one case of superficial infection occurred in the intramedullary group. One of the patients in the intramedullary group developed late deep infection in the screws location (in both cases p < /em>>.05). In both of the groups the tibia fractures reached :::union::: in about 4 months, though the intramedulary group had underwent more operations for :::union::: achievement (dynamization in 4, 12.1%, p < /em>≥.05). The need for implant removal was not statistically significant in the two groups (p < /em>≥.05). Of the other variables, the diffence between the two groups was statistically significant only with regard to their complaints of the limb and the number of individuals with knee pain (p < /em>پیشزمینه: هدف از انجام این مطالعه، مقایسه دو روش پلیت گذاری و میله گذاری داخل کانالیدر درمان شکستگی ها بسته بدون خردشدگی تیبیا بافیبولای سالم بود.مواد و روشها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، از تعداد ۱۴۷۰ شکستگی تنه ساق که طی دو سال به مرکز درمانی کرمان مراجعه نمودند، ۱۱۴ مورد با شکستگی ایزوله تیبیا وارد بررسی شدند که به دو گروه پلیت و میله داخل کانالی تقسیم و تحت عمل جراحی قرار گرفتند. ۶۹ بیمار برای حداقل یک سال پیگیری شدند.یافتهها: یک مورد جوش نخوردگی و یک مورد عفونت سطحی در بیماران گروه میله داخل کانالی اتفاق افتاد. یکی از بیماران گروه میله داخل کانالی دچار عفونت عمقی در محل پیچها شد (p < /em>>=۰/۰۵). بیماران هر دو گروه طی حدود ۴ ماه به جوشخوردگی کامل رسیدند، ولی گروه میله داخل کانالی به دفعات بیشتری برای رسیدن به جوشخوردگی تحت عمل قرار گرفتند (۴ مورد دینامیزاسیون، ۱۲/۱% گروه میله داخل کانالی) (p < /em>>=۰/۰۵). از نظر نیاز به خارج کردن وسیله، بین دو گروه تفاوت آماری معنیدار نبود (p < /em>>=۰/۰۵). از نظر شکایت از اندام و تعداد افراد با درد زانو، بین دو گروه تفاوت آماری معنیدار وجود داشت (p < ۰/۰۰۱).نتیجه گیری: به نظر می رسد هر دو روش مورد مطالعه برای شکستگی ها بسته تیبیای ایزوله بدون خردشدگی مناسب هستند ولی در بیمارانی که از میله داخل کانالی استفاده می شود، احتمالا نیاز به اعمال جراحی بعدی برای حصول جوش خوردگی بیشتر است و احتمالا شکایت بعدی از اندام بیشتر خواهد بود.≤https://www.ijos.ir/article_121269_115a3c3c5b613f37e70cff09bcaaf47a.pdfانجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Effect of Electroporation on Sciatic Nerve of the Rat (A Primary Report on an Animal Study)اثر الکتروپوراسیون بر عصب سیاتیک موش صحرایی (گزارش اولیه یک مطالعه حیوانی)10311012127010.22034/ijos.2020.121270FAرضا شهریار کامرانیدانشگاه علوم پزشکی تهراناحمد محبی آشتیانیدانشگاه علوم پزشکی تهرانشایان عبداله زادگاندانشگاه علوم پزشکی تهرانمحمدحسین نبیاندانشگاه علوم پزشکی تهرانمعصومه فیروزیدانشگاه تهران، مرکز تحقیقات ترمیم اعصابJournal Article20201226Background: Electroporation of cells for cancer ablation has gained popularity. The aim of this study was to evaluate the effect of electroporation in nerve injury and neuroma formation.Methods: In an experimental study, the sciatic nerves cut in 38 rats and the repair was studied by dividing them in 3 groups each group receiving a different treatment. Sixteen rats received electroporation, 16 received end-to-end repair, and 6 “control” rats received no electroporation. The repair and possible formation of neuroma was evaluated by light-microscopy and the function of the nerve was assessed with sciatic functional index (SFI).Results: Complete nerve injury was demonstrated by SFI in the 3 groups, in the first-week evaluation. After 2 weeks, significant recovery of function was seen in the electroporation group and in 4 weeks it was similar to control group. This group reached normal SFI in 5 weeks. The cut and repaired group never reached a normal SFI.Conclusions: The electroporation in the sciatic nerve of rat produces complete functional improvement after nerve injury and possibly could be useful for treating symptomatic neuromas.پیشزمینه: الکتروپوراسیون سلول به منظور برداشت نسج سرطانی مورد علاقه محققین قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه، استفاده از الکتروپوراسیون در آسیبهای عصب جهت ترمیم بدون شکلگیری نوروما بود.مواد و روشها: در یک مطالعه آزمایشگاهی، عصبهای سیاتیک ۳۸ موش صحرایی بریده شد و ترمیم آنها در سه گروه با روشهای درمانی مختلف بررسی شد. شانزده موش «الکتروپوراسیون»، ۱۶ موش «برش» دریافت کردند، و ۶ موش گروه کنترل هیچ الکتروپوراسیونی دریافت نکردند. ترمیم و شکلگیری احتمالی نوروما با شاخص میکروسکوپی، و عملکرد حرکتی با شاخص عملکرد سیاتیک (SFI) ارزیابی شدند.یافتهها: در هفته اول، شاخص عملکرد عصب سیاتیک، آسیب کامل عصب در سه گروه نشان داد. در گروه «الکتروپوراسیون»، از هفته دوم به بعد، در شاخص عملکردی سیاتیک بهبود معنیدار حاصل شد؛ و با گذشت چهار هفته، گروه بین دو گروه «الکتروپوراسیون» و کنترل تفاوت معنیداری وجود نداشت. از هفته پنجم شاخص عملکردی سیاتیک گروه «الکتروپوراسیون» به حالت طبیعی (برابر با موش سالم) رسید. این شاخص در گروه «برش» هیچگاه به حد طبیعی نرسید.نتیجهگیری: کاربرد الکتروپوراسیون در آسیب عصب سیاتیک موش صحرایی، بهبود کامل عملکرد عصب ایجاد میکند و میتواند برای درمان نورومای سر راهی عصب، مفید باشد. https://www.ijos.ir/article_121270_10798354a3f6e5861aee8d793711d4b4.pdfانجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Clinical Outcome of Open Repair of Large and Massive Rotator Cuff Tearبررسی نتایج بالینی ترمیم پارگی بزرگ و ماسیو روتاتور کاف به روش جراحی باز11111612127110.22034/ijos.2020.121271FAامیر رضا صادقی فردانشگاه علوم پزشکی کرمانمرتضی هاشمیاندانشگاه علوم پزشکی کرمانجاماسب مقدمدانشگاه علوم پزشکی کرمانJournal Article20201226Background: Rotator cuff tear is one of the major causes of shoulder pain and disability especially in over 60 year old age people. The problems with arthroscopic repair and also failure to repair with strong and valuable sutures in massive tears have increased the trend towards open surgery. This study was done to assess repair of rotator cuff tear by open surgery.Methods: In this cross-sectional study, 14 candidates (8 female, 6 male) for rotator cuff surgery, were assessed for shoulder function by the use of ASES and SST scoring systems, before and after surgery, by the same observing orthopaedic surgeon.Results: Mean age of patients was 57.94±14.04 years old. The mean SST score before surgery and 6 and 9 months after surgery were 10.17, 10.67 and 10.81, respetively with a significant post-operative improvement (p < /em>=.026). The mean ASES score before surgery, 6 and 9 months post surgery were 42.82, 47.95 and 57.43, respectively showing significant improvement after surgery (p < /em>=.025).Conclusions: The open surgical repair of rotator cuff tear is effective and shoulder function improves and pain decreases significantly. This is with the technique of constructing a surface, rather than making a trough, and also using of interoseous suture rather than anchor suture.پیشزمینه: پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه بهخصوص در افراد بالای ۶۰ سال میباشد. در سالهای اخیر بهدلیل عوارض ناشی از درمانهای آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گرههای قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ایجاد یک سطح برای اتصال تاندون بود.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، ۱۴ بیمار (۸ زن، ۶ مرد) با میانگین سنی ۱۴/۰۴±۵۷/۹۴ سال که کاندید عمل جراحی پارگی روتاتورکاف بودند، بهوسیله دو پرسشنامه «آزمون ساده شانه» (SST ) و «جراحان شانه و زانوی آمریکا» برای بررسی عملکرد شانه ارزیابی شدند. این پرسشنامهها توسط یک پزشک ارتوپد قبل و بعد از انجام جراحی انجام شد.یافتهها: میانگین پرسشنامه SST قبل از جراحی ۱۰/۱۷، و پس از جراحی در مدت ۶ و ۹ ماه به ترتیب ۱۰/۶۷ و ۱۰/۸۱ بود و میانگین نمره قبل از جراحی بهطور معناداری کمتر از نمرات پس از جراحی بود (p < /em>=۰/۰۲۶). میانگین نمره پرسشنامه قبل از جراحی ۴۲/۸۲ و ۶ و ۹ ماه پس از جراحی بهترتیب ۴۷/۹۵ و ۵۷/۴۳ بود و میانگین نمره بعد از جراحی بهطور معناداری کمتر از نمره قبل از جراحی بود (p < /em>=۰/۰۲۵).نتیجه گیری: جراحی شانه همراه را ترمیم روتاتور کاف در افراد با پارگی تاندون بسیار موثر میباشد و پس از عمل جراحی بهبود عملکرد و کاهش درد حاصل میگردد. استفاده از روش ایجاد سطح به جای شیار، و بخیه داخل استخوانی به جای انکور سوچور موفقیت آمیز می باشد.https://www.ijos.ir/article_121271_0bc47b978378e27d341265ba3fa60fc7.pdfانجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Surgical Results of Cervical Spondiloarthropathyجراحی اسپوندیلوآرتروپاتی گردن11712112127210.22034/ijos.2020.121272FAبهزاد اسکنداوغلیدانشگاه علوم پزشکی اردبیلفیروز امانیدانشگاه علوم پزشکی اردبیلپریا جلیلیدانشگاه علوم پزشکی اردبیلJournal Article20201226Background: Wear and failure in inter-vertebral discs and facet joints with certain radiographical properties are called “cervical spondilosis”. The aim of this study was to evaluate the surgical results of neck spondiloarthrophaty.Methods: A cross-sectional study was done on 75 patients (40 male, 35 female) with neck spondiloarthropathy referring to two hospitals in Ardebil-Iran from 2008 to 2012. The mean age of patients was 52.3±14.4 years old. A part of data was extracted from patient’s files and another part was gathered by telephone call. The data was analyzed by statistical methods. Improvement of neurological symptoms and patient satisfaction were measured with “Visual analogue scale” (VAS) and Odom scale.Results: The majority received anterior surgery and “cage” implantation (89.3%) and 8 (10.7%) of patients received posterior release and fusion. 43% of patients were highly satisfied. Maximum involvement level in 33 cases (44%) was C5- C6 level.Conclusions: High level of satisfaction and improvement in early stage is possible in cervical spondyloarthropathy surgery.پیش زمینه: سایش و گسیختگی در دیسک بین مهرهای و مفاصل فاست گردن در صورت علامتدار بودن، عدم جواب به درمانهای غیرجراحی به آزادسازی نخاع گردنی و فیوژن مهرهها نیازمند هستند. این گزارش، تجربهای از جراحی سائیدگی مهرههای گردنی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی نتایج درمان جراحی اسپوندیلوآرتروپاتی گردن یا ساییدگی مهرههای گردنی بود.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی ۷۵ بیمار (۴۰ مرد، ۳۵ زن) مبتلا به آرتروز مهرههای گردنی که بین سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ در دو بیمارستان اردبیل تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، به صورت گذشتهنگر با پیگیری سه ماهه (۱ تا ۳ ماه) بررسی شدند. میانگین سنی بیماران (۱۴/۴±۵۲/۳) بیماران از طریق پرونده یا تماس تلفنی جمعآوری شد و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. بهبود علایم عصبی و رضایت بیماران براساس معیارهای «دیداری درد» و «اُودُم» اندازهگیری شدند.یافتهها: در ۶۷ بیمار (۸۹/۳%) عمل جراحی با رویکرد جلویی و گذاشتن «کِیج» و در ۸ بیمار (۱۰/۷%) درمان با رویکرد پشتی انجام شده بود. بیشترین سطح درگیری (۳۳ بیمار، ۴۴%) C5-C6 بود و ۴۳% بیماران (۳۳ نفر) رضایت کامل داشتند. عارضه آسیب نخاعی در یک مورد و دررفتگی گرافت در یک مورد مشاهده شد.نتیجهگیری: بیماران جراحی شده برای اسپوندیلوآرتروپاتی گردن در کوتاه مدت، میزان رضایتمندی و بهبودی بالایی از عمل جراحی داشتند.https://www.ijos.ir/article_121272_787b21ed2057fc58b054dfca0df016f6.pdfانجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Alkaptonuria: a Differential Diagnosis Problem in Arthroplasty for Hip Osteoarthritis (Report of One Case)مشکل افتراق آلکاپتونوری در هنگام تعویض مفصل ران برای سائیدگی (گزارش موردی)12212512127310.22034/ijos.2020.121273FAامین کریمیدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیمریم صداقت نیادانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیعادل ابراهیم پوردانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیسید رامین اعتمادیبیمارستان خاتم الانبیا، ایرانشهرپژمان مرادیدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیاحمد شفایی زادهتهرانJournal Article20201226Alkaptonuria is a rare metabolic disorder. Symptoms include discoloration of tissues and degenerative joint disease and urinary stones. A 60-year-old man was admitted due to knee and hip pain. Brown lesions on the eye, ear, hand and fingers were visible. Limitation of motion of the hip and knee and elbow was present on both sides. He had history of kidney stones ad Achilles tendon rupture. During hip arthroplasty, black lesions on the greater trochanter and femoral head were visible.آلکاپتونوری یک اختلال کمیاب متابولیکی است و علایم آن شامل تغییر رنگ بافتها، بیماری دژنراتیو مفاصل و سنگهای ادراری میباشد. بیمار مرد 60 سالهای است که بهعلت درد و محدودیت حرکت در مفصل ران و زانو مراجعه نمود. ضایعات قهوهای رنگ در چشم، لاله گوش و انگشتان دست نمایان بود. در معاینه بالینی محدودیت حرکت در مفصل ران، زانوها و آرنج در هر دو طرف وجود داشت. سابقه سنگ کلیه و پارگی تاندون آشیل نیز داشت. تعویض مفصل ران برای او انجام شد. در حین جراحی، ضایعات سیاه رنگ شبیه قیر در ناحیه تروکانتر بزرگ و سر استخوان فمور وجود داشت.https://www.ijos.ir/article_121273_606683b7a7330e6a5105804732449c73.pdfانجمن جراحان ارتوپدی ایرانمجله جراحی استخوان و مفاصل ایران1735-296712320201226Proceedings of the International Consensus Meeting on Periprosthetic Joint Infection (Part Five)مجموعه نشست بینالمللی هم رأیی درباره عفونت مفاصل مصنوعی (قسمت پنجم)12613112127410.22034/ijos.2020.121274FAجواد پرویزیتورستن گرکJournal Article20201226Proceedings of the International Consensus Meeting on Periprosthetic Joint Infection (Part Five)Chairmen:Javad Parvizi MD, FRCS Thorsten Gehrke, MD مجموعه نشست بینالمللی هم رأیی درباره عفونت مفاصل مصنوعی (قسمت پنجم) رؤسای جلسه:دکتر جواد پرویزی، دکتر تورستن گرکhttps://www.ijos.ir/article_121274_4d5e04e76991937bf9e2163095eff2c8.pdf