TY - JOUR ID - 121296 TI - سطوح تماسی در پروتزهای مفصل ران: گذشته، حال و افق‌های پیش رو JO - مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران JA - IJOS LA - fa SN - 1735-2967 AU - سید حسین زاده, حمیدرضا AU - مختاری, تهمینه AU - قریشی, محمد AD - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی AD - دانشگاه علوم پزشکی ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 13 IS - 2 SP - 90 EP - 100 KW - مفصل ران KW - آرتروپلاستی KW - ایمپلنت پروتز DO - 10.22034/ijos.2020.121296 N2 - آرتروپلاستی کامل مفصل ران، جایگزین پروتزهای مصنوعی به جای مفصل ران است و یکی از موفق‌ترین جراحی‎های ارتوپدی محسوب می‎شود. مهم‎ترین چالشی که در این خصوص وجود دارد، سطوح تماسی ایمپلنت‎هاست که ارتباط نزدیکی با میزان بقای پروتز دارد. پس از ساخت اولین ایمپلنت موفق، تاکنون پیشرفت‌های زیادی در زمینه افزایش قدرت و کاهش میزان شکنندگی و سایش این سطوح صورت گرفته است؛ زیرا ساییدگی با ایجاد استئولیز، باعث کاهش بقای ایمپلنت می‎شود. این پیشرفت‌ها باعث به وجود آمدن سطوحی همچون فلز بر روی پلی‎اتیلن،  فلز بر روی فلز و سرامیک بر روی سرامیک‎های پولی اتیلن همراه با نسل‎هایی با ویژگی‎های بهتر شده است تا بتوان از آنها علاوه بر افراد مسن که فعالیت کمتری دارند، در افراد جوان‎تر و فعا‎ل‎تر نیز استفاده نمود. در این مطالعه به بحث در زمینه انواع ایمپلنت‎ها و نسل‎های جدید آنها و همچنین مزایا و مضرات هر کدام از این سطوح پرداخته شده است. UR - https://www.ijos.ir/article_121296.html L1 - https://www.ijos.ir/article_121296_369d51e850c32c7ef6a3f0d4671eb7f6.pdf ER -