TY - JOUR ID - 121214 TI - ترمیم پارگی تاندون‌های بازکننده انگشتان دست JO - مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران JA - IJOS LA - fa SN - 1735-2967 AU - مهدی نسب, سید ابوالحسین AU - صرافان, ناصر AD - دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 5 IS - 3 SP - 130 EP - 134 KW - آسیب‌های تاندون KW - تاندون‌ها KW - دست KW - بازو DO - 10.22034/ijos.2020.121214 N2 - پیش‌زمینه: پارگی تاندون‌های بازکننده انگشتان دست از آسیب‌های شایع نسج نرم در اندام فوقانی است. ترمیم این زخم‌ها به عوامل متعددی شامل شدت ضربه اولیه، سایر ضایعات موجود، ناحیه پارگی، تجربه جراح و همچنین توانبخشی بعد از عمل بستگی دارد.  هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم اولیه پارگی تاندون‌های باز کننده انگشتان در نواحی مختلف دست می‌باشد.مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت آینده‌نگر توصیفی در طی ۲۸ ماه (از ۱۳۸۳تا ۱۳۸۵) در دو بیمارستان آموزشی اهواز انجام شد. ۳۲ بیمار با زخم باز و بریدگی تاندون‌های باز‌کننده انگشتان و شست دست بستری و تحت درمان جراحی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۲۴/۶سال (۴۶-۱۷سال) بود. ترمیم به روش بخیه تغییر یافته «کسلر» با دو گره نایلون ۴ صفر انجام شد. میانگین زمان پیگیری ۷ ماه بود. نتایج براساس سیستم امتیازدهی «میلر» ارزیابی شدند.یافته‌ها: در مجموع ۷۲ تاندون بازکننده در ۳۲ بیمار، تحت درمان و ترمیم جراحی قرار گرفتند. عفونت محل زخم یا پارگی مجدد در هیچ موردی مشاهده نشد.بیشترین محل پارگی در نواحی 5 و3 به‌ترتیب ۳۶% و ۳۴/۷% و کمترین محل آسیب در نواحی ۱ و ۴ به ترتیب ۶/۹% و ۹/۷% بود. در مجموع بهترین نتایج در پارگی نواحی ۵  و سپس ۳ (۸۸%-۸۴%) دیده شد. نتایج بد در پارگی‌های نواحی ۱ و ۲ و ۴ بیشتر بود.نتیجه‌گیری: پارگی تاندون‌های بازکننده انگشتان در سطح پشتی دست و ساعد در نواحی ۳ و ۵ نتایج بهتری نسبت به نواحی ۱ و ۲ و ۴ دارد و ترمیم با روش بخیه تغییر یافته کسلر، استحکام کافی در محل آسیب فراهم می‌کند. UR - https://www.ijos.ir/article_121214.html L1 - https://www.ijos.ir/article_121214_726bc0358ec7181e7f53d9a2b1b49c37.pdf ER -