%0 Journal Article %T بررسی شیوع دژنراسیون دیسک بین‌مهره‌ای در نوجوانان سالم %J مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران %I انجمن جراحان ارتوپدی ایران %Z 1735-2967 %A عامری مهابادی, ابراهیم %A قندهاری, حسن %A چهرازی, مهیار %A صفدری, فرشاد %D 2020 %\ 12/26/2020 %V 12 %N 2 %P 64-73 %! بررسی شیوع دژنراسیون دیسک بین‌مهره‌ای در نوجوانان سالم %K دژنراسیون دیسک بین مهره‌ای %K نوجوان %K دیسک لومبار %K کیفیت زندگی %K شیوع %R 10.22034/ijos.2020.121264 %X پیش‌زمینه: مطالعات اندکی شیوع دژنراسیون دیسک بین مهره‌ای در نوجوانان بدون علامت بالینی را بررسی کرده‌اند. در این تحقیق، شیوع تغییرات دژنراتیو در ام‎آرآی در نوجوانان بدون علامت و عوامل جمعیت‌شناسی موثر بر آن بررسی گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، دیسک‌های ناحیه لومبار ۸۴ نوجوان سنین ۱۸-۱۲ سال که با شکایت از مشکلات کمری به یک مرکز درمانی تهران مراجعه نمودند، با ام‎آرآی مطالعه شدند. تغییرات دژنراتیو در سطوح مختلف بررسی و ویژگی‌های جمعیت‌شناسی بین دو گروه با و بدون تغییرات دژنراتیو مقایسه گردید. به‌علاوه تاثیر این تغییرات بر کیفیت زندگی نوجوانان با استفاده از پرسشنامه SF-36 ارزیابی شد.یافته ها: در مجموع ۲۵/۷% از دیسک‌ها دچار تغییرات دژنراتیو بودند. شیوع این تغییرات در سطوح مختلف، متفاوت و در  دنبال آن L5-S1 به میزان  ۳۶/۹%  بیشترین و L1-L2 به میزان ۵/۹% کمترین بود. میانگین سنی افراد دچار تغییرات دژنراتیو بطور معناداری بالاتر بود (۰/۰۰۵=p < /em>). در این مطالعه جنس و توده شاخص بدنی (BMI) در بروز تغییرات دژنراتیو تاثیر نداشتند. وجود این تغییرات تنها در سطح L3-L4 با کاهش نمرات سلامت جسمی، روانی و کلیSF-36  همراه بود و در سایر سطوح تاثیری نداشت.نتیجه گیری: بروز تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات کمری از سنین پایین و در نوجوانی آغاز می شود و علامت بالینی مشخص و تاثیری بر کیفیت زندگی ندارد. توده شاخص بدنی تاثیری بر دژنراسیون دیسک بین مهره ای در نوجوانان ندارد اما سن بالاتر با افزایش احتمال دژنراسیون دیسک همراه است. %U https://www.ijos.ir/article_121264_7d81e5ccc749dda7b574bd58224e753c.pdf