%0 Journal Article %T تاثیر بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای رباط متقاطع جلویی روی تنش فشاری منیسک‌ها (یک مطالعه محاسباتی) %J مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران %I انجمن جراحان ارتوپدی ایران %Z 1735-2967 %A فرشیدی, فاطمه %A فتورائی, ناصر %A مهدی پور, سهیل %A شمس برهان, محمود %D 2020 %\ 12/26/2020 %V 10 %N 3 %P 121-127 %! تاثیر بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای رباط متقاطع جلویی روی تنش فشاری منیسک‌ها (یک مطالعه محاسباتی) %K بازسازی رباط متقاطع جلویی %K منیسک تیبیا %K زانو %K تنش فشاری %R 10.22034/ijos.2020.121070 %X پیش‌زمینه: پارگی رباط متقاطع جلویی از رایج‌ترین آسیب‌های زانو در ورزشکاران است. برای جبران عملکرد زانو پس از پارگی، عمل بازسازی رباط انجام می‌شود. این تحقیق تأثیر بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای رباط متقاطع جلویی روی تنش فشاری منیسک‌ها را بررسی نمود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۴ حالت سالم، فاقد رباط متقاطع جلویی، بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای رباط شبیه‌سازی شدند. ابتدا مدل ابر ن ق اط بافت‌ها از تصاویر ام‌آرآی و سپس مدل هندسی ساخته شد. در شبیه‌سازی‌ اجزای محدود سه‌بعدی مفصل آناتومیکی زانو، استخوان‌ها به‌صورت صلب، غضروف‌ها و منیسک‌ها به‌صورت الاستیک خطی و رباط‌ها به‌صورت فنر غیرخطی مدل شدند . بارگذاری با اعمال بار ۵۰ نیوتنی افقی به تیبیا صورت گرفت. یافته‌ها: ماکزیمم تنش فشاری در حالت فاقد رباط نزدیک به زانوی سالم، و کوچک‌تر از حالت‌های بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای بود. توزیع تنش فشاری منیسک‌ها در بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای شباهت بیشتری به حالت سالم داشت و در حالت فاقد رباط از حالت سالم متفاوت بود. کمترین مساحت سطوح تماس مربوط به حالت فاقد رباط بود. سطوح تماس حالت سالم در قسمت خارجی زانو، و در حالت بازسازی شده در قسمت داخلی زانو بیشتر بود. نتیجه‌گیری: فقدان رباط متقاطع جلویی، توزیع تنش فشاری منیسک‌ها را نسبت به زانوی سالم تغییر می‌دهد و بازسازی تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای رباط می‌تواند توزیع تنش را به حالت سالم نزدیک کند. فقدان رباط می‌تواند سطح تماس را کاهش دهد؛ در حالی‌که بازسازی‌های تک‌رشته‌ای و دورشته‌ای این کاهش را جبران می‌کند. %U https://www.ijos.ir/article_121070_ecb022a1e7ed9b2b5c9f83795b6b16c1.pdf