@article { author = {Seyyed Hosseinzadeh, MD, Hamid Reza and Esmaieliejah, MD, Ali Akbar and Kazemi, MD, Seyyed Morteza and Bigdeli, MD, Mohammad Reza and Jalili, MD, Mohammad Ali and Baghery, MD, Farivar and Zandi, MD, Reza and Aghapoor, MD;, Seyyed Reza and Esmaieliejah, MD, Ali Akbar and Eajazi, MD, Alireza and Safdari, MSc, Farshad}, title = {لگن، ثابت کردن داخلی شکستگی، استابولوم}, journal = {Iranian Journal of Orthopedic Surgery}, volume = {8}, number = {2}, pages = {79-85}, year = {2020}, publisher = {Iranian Orthopedic Association}, issn = {1735-2967}, eissn = {1735-2975}, doi = {10.22034/ijos.2020.121126}, abstract = {Background: Unstable pelvic fractures are major orthopaedic injuries with high rates of morbidity and mortality. Open surgical stabilization is the standard treatment for a great number of them. Percutaneous surgical fixation has become an accepted treatment method in last several years. We would like to report our experience with this relatively, newer technique in a small mixed group of unstable pelvic ring fractures.Methods: This is a report of 16 cases (13 males, 3 females) with mean age of 31±8 years of pelvic and acetabular fractures who received percutaneous iliosacral or iliopubic screw fixation, under C-arm imaging control, and had a 6 months period of clinical and radiographic follow-up.Results: All 16 cases had healed their fractures at follow-up and had full weight-bearing status. 12 cases returned to their pre-fracture activities. One screw break and one wound infection were the complications list. There was no neurological deficit, and average blood loss was 10 milliliters.Conclusion: Percutaneous iliosacral or iliopubic screw fixation for, respectively, posterior pelvic ring or anterior column acetabular injuries are useful surgical treatment options with low complication rates.}, keywords = {Pelvis,Fracture Fixation, Internal,Acetabulum}, title_fa = {پیچ‌گذاری «زیرجلدی» در شکستگی‌های لگن و استابولوم}, abstract_fa = {پیش‌زمینه: شکستگی‌های بی‌ثبات حلقه لگنی با میزان بالای مرگ و میر و ناتوانی همراه است. درمان استاندارد شکستگی‌های ستون جلویی استابولوم جااندازی باز با استفاده از تثبیت داخلی (ORIF) می‌باشد. در سال‌های اخیر درمان به‌صورت بسته با پیچ‌گذاری از طریق پوست مطرح شده است. در این مطالعه نتایج درمان شکستگی‌های بی‌ثبات لگنی با استفاده از روش پیچ‌گذاری از طریق پوست بررسی شد.مواد و روش‌ها: تحقیق به‌صورت توصیفی برروی ۱۶ بیمار (۱۳ مرد،۳ زن) با ۸±۳۱ سال در یک بیمارستان شهر تهران انجام شد. تمام بیماران توسط یک جراح و با استفاده از روش جااندازی بسته و به‌وسیله گاید فلوروسکوپی سی‌آرم و تثبیت با پیچ‌گذاری ایلیوساکرال و ایلیوپوبیک درمان و حداقل به مدت ۶ ماه پیگیری شدند. اطلاعات مربوط به مکانیسم ایجاد آسیب، درد، وضعیت شکستگی، عملکرد بیمار و عوارض جراحی بررسی شدند.یافته‌ها: در پیگیری نهایی تمام بیماران جوش‌خوردگی کامل و توانایی تحمل وزن بدون درد داشتند. ۱۲ بیمار توانایی بازگشت به فعالیت قبلی را پیدا کردند. عوارض عمل جراحی شامل یک مورد شکستگی پیچ و از دست رفتن جااندازی و یک مورد  عفونت زخم محل جراحی بود. عوارض عصبی حاصل درمان در هیچ یک از بیماران بروز نکرد و حجم خونریزی حین عمل در تمامی بیماران کمتر از حدود ۱۰ سی‌سی بود.نتیجه‌گیری: جااندازی بسته شکستگی و پیچ‌گذاری زیرجلدی ایلیوساکرال برای تثبیت پشتی حلقه لگنی و جااندازی بسته و پیچ‌گذاری زیرجلدی ایلیوپوبیک برای تثبیت شکستگی‌های ستون جلویی استابولوم و راموس بالایی پوبیس یک روش قابل قبول و مفید همراه با عوارض کم می‌باشد.}, keywords_fa = {لگن,ثابت کردن داخلی شکستگی,استابولوم}, url = {https://www.ijos.ir/article_121126.html}, eprint = {https://www.ijos.ir/article_121126_a144913b823f6a0eb1003987148780f6.pdf} }