امین بیغم صادق؛ سعید لطفی؛ احمد عریان؛ ایمان حفار
چکیده
پیشزمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لختهخون و داکسیساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتیمتر در استخوان ...
بیشتر
پیشزمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لختهخون و داکسیساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتیمتر در استخوان زندزبرین دست راست هرکدام از خرگوشها ایجاد شد. در گروه کنترل، نقیصه بدون جاگذاری مواد پیوندی، خالی رها شد و در سایر گروهها نقیصههای استخوانی با لختهخون، داکسیساکلین و ترکیب این دو پر شد. سپس گرافهای رادیولوژی در هفتههای 2، 4، 6 و 8 از دست جراحی شده تهیه شد. مقاطع هیستوپاتولوژی نیز در پایان هفته هشتم، بعد از آسانکشی خرگوشها تهیه شدند.یافتهها: بررسیهای رادیولوژیک اختلاف معنیداری را بین گروههای مختلف در هفتههای متفاوت به نمایش نگذاشت (05/0p>). اما بررسیهای هیستوپاتولوژیک نشان از برتری تمامی گروههای درمانی بر گروه کنترل داشت (05/0p<). همچنین، گروه ترکیب از دیدگاه هیستوپاتولوژی در روز 56 نسبت به سایر گروههای درمانی عملکرد بهتری را به معرض نمایش درآورد (05/0p<). هیچگونه شواهدی مبنی بر پس زدن پیوند در هیچیک از گروهها مشاهده نشد.نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه ثابت کرد که ترکیب لختهخون و داکسیسیکلین نسبت به سایر گروههای دارویی عملکرد بهتری را در پروسة التیام استخوان داشته است.