سید محمد طحامی؛ سید علی هاشمی؛ آرمین اکبرزاده؛ محمد هادی گرامی؛ امیر امینیان؛ سید امیررضا مصباحی؛ امین ضرابی؛ رسول صفری
چکیده
پس‌زمینه: بیماری جدید کووید-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019، در ووهان چین دیده شد. طی پاندمی کووید-19، جراحی‌های غیراورژانسی به تأخیر افتادند و تشکیلات و منابع مراقبت سلامت برای ارائة خدمات کارآمد به تعداد بالای بیماران مبتلا به کووید-19 سازماندهی شدند. بنابراین، رویکرد به بیماران ترومایی که مبتلا به کووید-19 هستند، مسئله‌ای چالش‌برانگیز ...
بیشتر
پس‌زمینه: بیماری جدید کووید-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019، در ووهان چین دیده شد. طی پاندمی کووید-19، جراحی‌های غیراورژانسی به تأخیر افتادند و تشکیلات و منابع مراقبت سلامت برای ارائة خدمات کارآمد به تعداد بالای بیماران مبتلا به کووید-19 سازماندهی شدند. بنابراین، رویکرد به بیماران ترومایی که مبتلا به کووید-19 هستند، مسئله‌ای چالش‌برانگیز است که نیازمند توجه ویژه و شرایط مراقبت بهداشتی مخصوص است.مواد و روش‌ها: این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر در بیمارستان رجائی که مرکز اصلی تروما در جنوب ایران بود، بین ماه‌های مارس تا اوت سال 2020، از زمان شروع پاندمی کووید-19 انجام شد. عفونت کووید-19 چه با سی‌تی‌اسکن مثبت و چه با تست پی‌سی‌آر (PCR)، مثبت در نظر گرفته شد. داده‌های مربوط به تروما نظیر مکانیسم و الگوی تروما و جراحت و مداخلات جراحی انجام شده روی بیماران مشکوک ثبت شدند. خصوصیات پایه نظیر سن، جنس، مصرف سیگار و بیماری‌های همراه نیز جمع‌آوری شدند. نیاز به پذیرش در آی‌سی‌یو (ICU) و میزان مرگ و میر موارد کووید و غیرکووید به عنوان متغیرهای نتیجه بررسی و با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: طی یک دورة شش ماهه در پاندمی کووید-19، 9248 بیمار به مرکز ترومای ما مراجعه کردند. در حالی که 222 بیمار، مشکوک به عفونت کرونا بودند، 64 مورد مثبت شدند که میانگین سنی‌شان 44 سال بود. از بین این 64 بیمار کووید-19 مثبت، 33 بیمار با میانگین سنی 36/4 سال جراحات ارتوپدی داشتند. 23 بیمار تحت درمان جراحی ناشی از جراحات ارتوپدی قرار گرفتند. 24 بیمار قربانی تصادفات وسایل نقلیه موتوری بودند که شامل 7 مورد شکستگی لگن و استابولوم می‌شد. میزان مرگ و میر موارد مثبت کووید-19، 15/6% (10 بیمار از 64 مورد) و در افراد کووید-19 منفی، 10/1% بود (16 بیمار از 158بیمار). اختلاف چندان مشهود نبود (25%=p). آنالیز چندمتغیره اثر عوامل پایه و مربوط به تروما بر میزان مرگ و میر نشان داد که سن بالاتر (p=%001)، عفونت کووید-19 (p=%033) و پروسة جراحی (p=%038) عواملی هستند که ضعیف‌ترین پیش‌آگهی برای مرگ و میر را دارند.نتیجهگیری: میزان مرگ و میر بیماران ترومایی با عفونت کووید-19 مثبت 15/6% بود (10 بیمار). سن بالاتر، عفونت کووید-19 و پروسة جراحی عوامل با پیش‌آگهی ضعیفی بودند که از نظر آماری با مرگ و میر بیشتری همراه بودند.
عاطفه رضایی راد؛ محمد نیکخو؛ سیامک خرمی مهر
چکیده
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای ...
بیشتر
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای داخلی در استخوانها، رباطها و بافتهای نرم کمک کند. هدف از این مطالعه مقایسه رفتار بیومکانیکی ستون فقرات گردنی، قبل و بعد از ایجاد تروما میباشد.روش انجام کار: در این مطالعه مدل سالم و دو حالت مختلف از تروماهای ستون فقرات گردنی به روش المان محدود مدلسازی شد و نتایج حاصل از این مدلها تحت بارگذاری استاتیکی با یکدیگر مقایسه گردید.نتایج: سه پارامتر چرخش بین مهرهای، نیروی مفاصل فاست و فشار درون دیسکی با در نظر گرفتن بار پیرو محاسبه و بررسی شد. نتایج این پارامترها در حرکات فلکشن، اکستنشن، خمش جانبی و چرخش محوری در همهی سطوح بین دو مدل تروما در کنار مدل سالم مورد بررسی قرار گرفت.نتیجهگیری: با مدل سازی تروما رفتار بیومکانیکی مدل دستخوش تغییراتی شد، که این تغییرات شامل کاهش دامنه حرکتی مدلهای تروما، کاهش فشار میان دیسکی و افزایش نیروی بین مفاصل فاست بوده است . این بهم ریختگی ساختار در این سیستم پیچیده باعث ایجاد رفتار غیر نرمال در حرکات مختلف شده است. پیشبینی میشود نتیجه این رفتار بیومکانیکی مدل در صورت بهبود نیافتن باعث عدم ثبات در مکانیزم ستون فقرات شده و ممکن است در طولانی مدت موجب افزایش آسیبهای بیشتری شود.
سید هادی سید حسینیان؛ فرشید باقری؛ علی بیرجندی نژاد؛ محمد تقی پیوندی؛ محمد حسین ابراهیم زاده
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع هپاتیت B (HBV)، هپاتیت C (HCV) و ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) در یک مرکز ترومای بزرگ در شمال شرق ایران است.روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 27252 بیمار که از ماه مارس 2012 تا مارس 2017، به صورت متوالی در بیمارستان ویژه تروما در مشهد بستری شده بودند و برای جراحات ناشی از آسیب‌دیدگی خود نیاز به عمل جراحی داشتند، از نظر ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع هپاتیت B (HBV)، هپاتیت C (HCV) و ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) در یک مرکز ترومای بزرگ در شمال شرق ایران است.روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 27252 بیمار که از ماه مارس 2012 تا مارس 2017، به صورت متوالی در بیمارستان ویژه تروما در مشهد بستری شده بودند و برای جراحات ناشی از آسیب‌دیدگی خود نیاز به عمل جراحی داشتند، از نظر حضور آنتی ژن سطح هپاتیت B (HBsAg)، ضد HCV Ab و ضد HIV Ab بررسی شدند.نتایج: در 926 بیمار حداقل یکی از آزمایشهای سرولوژیک مثبت بود که نشانگر بروز 3/3 درصد میزان مثبت بودن در جمعیت مورد مطالعه است. HBsAg به ترتیب در 523 بیمار (9/1 درصد)، HCV Ab در 388 بیمار (4/1 درصد) و HIV Ab در 15 بیمار (05/0 درصد) مثبت بود. 19 بیمار (06/0درصد) به طور همزمان توسط بیش از یک ویروس آلوده شده بودند.نتیجه: نتایج این تحقیق نشان میدهد که شیوع سرمی عوامل بیماری از طریق خون در بیماران تروما به ویژه HCV و HIV بیشتر از جمعیت عمومی است و تأکید میشود که کارکنان مراقبتهای بهداشتی در مراکز تروما باید به طور دقیق مطابق با اقدامات احتیاطی استاندارد عمل کنند تا از انتقال ویروس جلوگیری شود.سطح شواهد بالینی: 4
فردین میرزاطلوعی؛ نسرین نوایی فر؛ علی تبریزی؛ شیوا غیور
چکیده
پیش‌زمینه:. «بوروز» (bruise) در ام‌آر‌آی استخوان یک تغییر سیگنال در مغز استخوان است و میتواند ناشی از ادم، خونریزی یا شکستگی ترابکولهای استخوانی باشد. تحلیل دقیق محل «بوروز» میتواند الگوی آسیب را مشخص کند و بینش بهتری در مورد ضایعات ساختارهای داخلی همراه در زانو فراهم نماید. در این پژوهش، رابطه بین رخداد، محل و شدت ...
بیشتر
پیش‌زمینه:. «بوروز» (bruise) در ام‌آر‌آی استخوان یک تغییر سیگنال در مغز استخوان است و میتواند ناشی از ادم، خونریزی یا شکستگی ترابکولهای استخوانی باشد. تحلیل دقیق محل «بوروز» میتواند الگوی آسیب را مشخص کند و بینش بهتری در مورد ضایعات ساختارهای داخلی همراه در زانو فراهم نماید. در این پژوهش، رابطه بین رخداد، محل و شدت درد با «بوروز» استخوان بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آینده‌نگر، ۲۲ بیمار (۲۰ مرد، ۲ زن) با «بوروز» استخوان ایزوله به دنبال ترومای حاد زانو در یک مرکز درمانی بررسی شدند. برای نمره درد بیماران، از مقیاس بینایی درد (VAS) و برای محاسبه حجم «بوروز» در ام‌آر‌آی، از بردار سه بعدی A×B×C استفاده شد. با نرم افزار تحلیل تصاویر، شدت «بوروز» در مقطع کرونال بر حسب پیکسل تعیین شد و رابطه بین شدت درد و توزیع محل «بوروز» محاسبه گردید.
یافته‌ها: بین سن و شدت درد بیماران؛ و همچنین بین محل «بوروز» و محل حداکثر شدت درد رابطه معنی‌داری وجود نداشت ( p < /em>≥۰/۰۵). میانگین حجم «بوروز» در بیماران ۸/۷۷±۸/۱۲ سانتی‌متر مربع و میانگین شدت درد ۱/۷۸±۴/۶۳ بود و بین این دو متغیر ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. میانگین شدت «بوروز»، ۱۷۶/۴±۴۲/۴۷ پیکسل و میانگین شدت درد ۱/۷۸±۴/۶۳ بود، یعنی با افزایش شدت «بوروز» استخوان، شدت درد نیز افزایش یافت.
نتیجهگیری: یافته‌های این مطالعه نشان دادند شدت ادم حاد استخوانی، موثرترین عامل در افزایش شدت درد میباشد.
مهران سلیمانها؛ کامران اسدی؛ حسین اتحاد؛ محسن وحید؛ علی کریمی؛ رویا مقدم؛ زهرا حق‌پرست قدیم لیمودهی
چکیده
درمان دررفتگی مفصل ران به‌دنبال تروما یک فوریت ارتوپدی است. به‌علت عوارض جدی آن، هرگونه اقدام جهت تشخیص و درمان سریع این دررفتگی باید انجام گیرد. دررفتگی دو طرفه مفصل ران یک حادثه نادر و دررفتگی دو طرفه به‌صورت نامتقارن، بسیار نامحتمل است. در این گزارش یک پسر 17 ساله که به‌دنبال تصادف دچار دررفتگی نامتقارن مفصل ران، بدون شکستگی استخوانی ...
بیشتر
درمان دررفتگی مفصل ران به‌دنبال تروما یک فوریت ارتوپدی است. به‌علت عوارض جدی آن، هرگونه اقدام جهت تشخیص و درمان سریع این دررفتگی باید انجام گیرد. دررفتگی دو طرفه مفصل ران یک حادثه نادر و دررفتگی دو طرفه به‌صورت نامتقارن، بسیار نامحتمل است. در این گزارش یک پسر 17 ساله که به‌دنبال تصادف دچار دررفتگی نامتقارن مفصل ران، بدون شکستگی استخوانی شده بود، ارائه میشود. برای مفصل ران سمت راست جااندازی بسته و سمت چپ جااندازی باز با رویکرد پشتی انجام شد. پس از 3 ماه، بیمار پوکی استخوان موضعی در مفصل ران چپ پیدا کرد.
فردین میرزاطلوعی؛ احمدرضا افشار
چکیده
آسیب رباط متقاطع پشتی همراه با دررفتگی مفصل ران در کودکان بسیار نادر است. به همین علت این ضایعه در کودکان مبتلا تشخیص داده نمی شود. در این گزارش پسر بچه هشت ساله با این ضایعه تشخیص داده نشده معرفی می شود.
بیشتر
آسیب رباط متقاطع پشتی همراه با دررفتگی مفصل ران در کودکان بسیار نادر است. به همین علت این ضایعه در کودکان مبتلا تشخیص داده نمی شود. در این گزارش پسر بچه هشت ساله با این ضایعه تشخیص داده نشده معرفی می شود.
ناصر صرافان؛ عبدالحسین مهدی‌نسب
چکیده
گرچه دررفتگی یک طرفه جلویی شانه شایع است ولی نوع دوطرفه آن بسیار نادر میباشد. دررفتگی دوطرفه شانه عمدتاً پشتی است و غالباً به‌دنبال تشنج (صرع) یا شوک‌های الکتریکی ایجاد می‌گردد. تابه‌حال فقط دو مورد آن گزارش شده است. بیماری که ما معرفی می‌کنیم نیز از این نوع است.
بیشتر
گرچه دررفتگی یک طرفه جلویی شانه شایع است ولی نوع دوطرفه آن بسیار نادر میباشد. دررفتگی دوطرفه شانه عمدتاً پشتی است و غالباً به‌دنبال تشنج (صرع) یا شوک‌های الکتریکی ایجاد می‌گردد. تابه‌حال فقط دو مورد آن گزارش شده است. بیماری که ما معرفی می‌کنیم نیز از این نوع است.
حمیدرضا یزدی؛ مجید عیوض ضیایی؛ محمود پامرغی
چکیده
میوزیت اسیفیکانت یکی از عوارض آسیبهای مفصل آرنج است. در این مطالعه، بیماری که علی‌رغم وجود این ضایعه تحت عمل جراحی قرار گرفت و نتایج خوب به‌دست آورد، معرفی شد.
بیشتر
میوزیت اسیفیکانت یکی از عوارض آسیبهای مفصل آرنج است. در این مطالعه، بیماری که علی‌رغم وجود این ضایعه تحت عمل جراحی قرار گرفت و نتایج خوب به‌دست آورد، معرفی شد.
حمیدرضا اصلانی؛ حامد واحدی
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی یک‌طرفه استخوان‌های ساق و ران یا «زانوی شناور» (floating knee) عموما به دلیل ترومای با انرژی بالا اتفاق می‌افتد که به نظر می‌رسد با توجه به مکانیسم و شدت ضایعه احتمال آسیب همزمان در مفصل زانو وجود دارد. در این مطالعه آسیبهای زانو در بیماران با شکستگی خارج مفصلی مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه از ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی یک‌طرفه استخوان‌های ساق و ران یا «زانوی شناور» (floating knee) عموما به دلیل ترومای با انرژی بالا اتفاق می‌افتد که به نظر می‌رسد با توجه به مکانیسم و شدت ضایعه احتمال آسیب همزمان در مفصل زانو وجود دارد. در این مطالعه آسیبهای زانو در بیماران با شکستگی خارج مفصلی مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه از ۷۶ بیماری که در فاصله ۳/۵ سال از فروردین ۱۳۸۱تا مهر ۱۳۸۴با تشخیص زانوی شناور در یک مرکز درمانی تهران تحت درمان قرار گرفته بودند، ۶۱ بیمار وارد مطالعه شدند. ملاک‌های ورود عبارت بودند از: ۱) شکستگی خارج مفصلی فمور و هر دو استخوان تیبیا و فیبولا در یک اندام تحتانی؛ ۲) درمان شکستگی‌های بیمار با فیکس شدن داخلی با میله یا پلاک؛ ۳) نداشتن هیچ‌گونه سابقه‌ای از مشکلات زانو. پس از ثابت نمودن شکستگی‌ها، در همه بیماران معاینه کامل زانو زیر بیهوشی توسط متخصص ارتوپدی و دستیار ارشد به‌عمل آمد و نتایج ثبت گردید.یافته‌ها: میانگین سن بیماران ۲۹/۳ سال (۴۶-۱۸) ۵۷ بیمار مرد و ۴ بیمار زن بودند. از ۶۱بیمار، در ۵بیمار تست «پیووت» (Pivot) و «لاکمن»(Lachman) مثبت و در ۳ بیمار تست «کشویی پشتی» (Posterior Drawer) مثبت بود. همچنین ۹ بیمار بی‌ثباتی در والگوس و ۶ بیمار در واروس داشتند. پس از ۹ ماه پیگیری ۱۹ بیمار از درد زانو شکایت داشتند که در ام‌آر‌آی به عمل آمده از ۱۶ بیمار، ۱۳ بیمار پارگی منیسک داشتند.نتیجهگیری: در تعداد قابل ملاحظه‌ای از بیماران مبتلا به زانوی شناور به طور همزمان آسیبهای متعددی در زانو وجود دارند که با معاینه دقیق بیماران زیر بیهوشی، پس از ثابت نمودن شکستگی‌ها و بررسی‌های بیشتر می‌توان این ضایعات را تشخیص و درمان نمود.
محمود کریمی مبارکه؛ محمدحسن فدایی؛ مسعود مهدی نژاد یزدی
چکیده
پیش‌زمینه: زانوی شناور حاصل ضربه شدید است و معمولاً با مشکلات دیگری چون آسیب لیگامان‌های زانو، جوش‌نخوردن شکستگی، و مهم‌تر از همه ضایعات عروقی همراه میباشد. هدف از این تحقیق بررسی میزان آسیب عروقی و ارتباط آن با نوع آسیبهای اندام در «زانوی شناور» در یک مرکز دانشگاهی است.مواد و روش: در این مطالعه مقطعی، ۷۸ مورد (۶۹ مرد، ۹ زن) با ...
بیشتر
پیش‌زمینه: زانوی شناور حاصل ضربه شدید است و معمولاً با مشکلات دیگری چون آسیب لیگامان‌های زانو، جوش‌نخوردن شکستگی، و مهم‌تر از همه ضایعات عروقی همراه میباشد. هدف از این تحقیق بررسی میزان آسیب عروقی و ارتباط آن با نوع آسیبهای اندام در «زانوی شناور» در یک مرکز دانشگاهی است.مواد و روش: در این مطالعه مقطعی، ۷۸ مورد (۶۹ مرد، ۹ زن) با آسیب زانوی شناور که طی یک سال (۱۳۸۲تا ۱۳۸۳) در یک مرکز درمانی کرمان درمان شده بودند، بررسیشدند. مدت زمان پیگیری حداکثر ۲ هفته بود. این موارد شامل شیوع و نوع آسیب عروقی و سرنوشت اندام در ۲ هفته اول بود. بیماران بر حسب وضعیت عروق اندام به ۶گروه تقسیم شدند. همچنین هر یک از موارد زانوی شناور بر حسب سطح و نوع شکستگی استخوان به زیر گروه بیشتری تقسیم شدند.یافته‌ها: از ۷۸ مورد زانوی شناور، ۱۸نفر فاقد نبض بودند و حتی پس از پایدار شدن همودینامیک نیز نبض بازگشت نکرد. ۱۳ مورد آنژیوگرافی شدند و ۵ مورد بدون آنژیوگرافی مستقیما تحت عمل جراحی اکسپلوراسیون عروقی قرار گرفتند. از این مجموعه درنهایت ۱۵ بیمار با زانوی شناور آسیب عروقی داشتتند، که در ۸ بیمار به قطع اندام منتهی شد. آسیب عروقی ارتباط معنی‌داری با سن و محل آناتومیک شکستگی‌های موجود در زانوی شناور نداشت.نتیجه گیری: شانس آسیب عروقی در شکستگی همزمان تیبیا و فمور در یک اندام ۲۰ درصد است. ارزیابی دقیق و فوری جریان خون اندام در زانوی شناور الزامی است.
احمد شهلا؛ سعید چاره ساز
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی سوپراکوندیلار استخوان فمور، دررفتگی مفصل زانو و شکستگی‌های پلاتوی تیبیا به‌خصوص اگر با جابه‌جایی خلفی همراه باشند ممکن است موجب آسیب عروقی شوند. چون کللترال‌های اندام تحتانی کافی نیستند، ضربه‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی باید سریعاً تشخیص و جراحی ترمیمی به‌موقع انجام گیرد، در غیر این‌صورت حیات عضو ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی سوپراکوندیلار استخوان فمور، دررفتگی مفصل زانو و شکستگی‌های پلاتوی تیبیا به‌خصوص اگر با جابه‌جایی خلفی همراه باشند ممکن است موجب آسیب عروقی شوند. چون کللترال‌های اندام تحتانی کافی نیستند، ضربه‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی باید سریعاً تشخیص و جراحی ترمیمی به‌موقع انجام گیرد، در غیر این‌صورت حیات عضو غیرقابل برگشت خواهد بود. هدف از این مطالعه بررسی نحوه درمان و پیش‌آگهی شکستگی درفتگی‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی بود.مواد و روش: مطالعه به صورت گذشته‌نگر از نوع مقطعی انجام شد. ۱۶ نفر که همگی مرد بودند، ثبت شدند. موارد شکستگی دررفتگی‌های اندام تحتانی همراه با آسیب عروقی در مدت دو سال در دو مرکز آموزشی درمانی ارومیه مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین سنی بیماران ۱۰/۳۳±۲۵ سال (۵۰-۱۵) بود و بیش از نیمی از مصدومین ۲۰ سال یا کمتر سن داشتند. یازده نفر سوار موتور و با اتومبیل برخورد کرده یا واژگون شده بودند. در ۱۱ نفر زمان بین سانحه و جراحی ۶ ساعت و بیشتر بود. شکستگی‌ها در ۷ مورد فمور، ۳ مورد پروگزیمال تیبیا، ۱ مورد سر فیبولا بودند. یک مورد نیز دررفتگی زانو بود. آسیبهای عروقی در ۷ نفر پوپلیتیال، ۵ مورد فمورال و ۴ مورد تی‌بیال بودند. برای فیکساسیون شکستگی‌ها در ۸ مورد از فیکساتور خارجی استفاده شده، ۳ مورد با پلاک زاویه‌دار و بقیه کنسرواتیو درمان شده بودند. عروق فمورال و پوپلیته با گرافت صافن و تی‌بیالیس پوستریور با بخیه انتها به انتها ترمیم شده بودند.نتیجهگیری: اکثر بیماران ترومای اندام تحتانی با آسیب عروقی از شهرهای مختلف استان اعزام شده بودند و به علت طولانی شدن زمان ایسکمی، علی‌رغم درمان مناسب در ۵ مورد (۳۰%) منجر به قطع عضو شدند.
