پرویندخت بیات؛ مهدی حمزه توفیق؛ محدثه رحیمی
چکیده
پیشزمینه: شریانهای تغذیهای منبع اصلی خونرسانی به استخوانهای دراز هستند. این سوراخها باعث میشوند که رگهای خونی و اعصاب پیرامونی از قشر استخوان عبور کنند. محل دقیق و توزیع سوراخهای تغذیهای برای جلوگیری از آسیب به عروق تغذیهای و حفظ گردش خون در طی مراحل مختلف جراحی مهم است و با توجه به اینکه توارث و نژاد ...
بیشتر
پیشزمینه: شریانهای تغذیهای منبع اصلی خونرسانی به استخوانهای دراز هستند. این سوراخها باعث میشوند که رگهای خونی و اعصاب پیرامونی از قشر استخوان عبور کنند. محل دقیق و توزیع سوراخهای تغذیهای برای جلوگیری از آسیب به عروق تغذیهای و حفظ گردش خون در طی مراحل مختلف جراحی مهم است و با توجه به اینکه توارث و نژاد را از عوامل موثر در توزیع این سوراخها مطرح نمودهاند و ما در ایران هیچ مطالعهای در این زمینه نداشتهایم، ما بر آن شدیم که به بررسی آن در این ناحیه از کشورمان بپردازیم و در مقایسه با مطالعات دیگر تفاوتها را بیابیم.مواد و روشها: این مطالعه روی 157 عدد استخوان خشک اندام تحتانی موجود در سالن مولاژ دانشکده پزشکی شامل استخوانهای دراز ران (فمور) و درشتنی (تیبیا) و نازکنی (فیبولا) انجام گرفته است، که از این تعداد 65 عدد استخوان ران، 65 عدد استخوان درشتنی و 27 عدد استخوان نازکنی مورد بررسی قرار گرفت.یافتهها: در این مطالعه 39.09% از استخوانهای فمور دارای دو سوراخ تغذیهای، 90.78% از استخوانهای تیبیا یک سوراخ تغذیهای و 66.67% از استخوانهای فیبولا فاقد سوراخ تغذیهای بودند. محل قرارگیری سوراخ تغذیهای در استخوان فمور در 95.35% در دو سوم پایینی و در استخوان تیبیا در 72.15% در یک سوم بالایی و در استخوان فیبولا در 66.67% در یک سوم میانی قرار داشتند.نتیجهگیری: این مطالعه اطلاعات بیشتری در مورد آناتومی و مورفولوژیکی و توپوگرافی سوراخهای تغذیه کننده استخوانهای بلند اندام پائینی ارائه میدهد. در حالیکه امروزه تکنیکهایی مانند انتقال استخوانهای میکروسکوپیک (Microvascular Bone Transfer) محبوبتر شدهاند، همینطور تحقیقات بیشتری نیاز است تا اثر توارث و نژاد برای توصیف آناتومیک این ساختار را مشخص نماید.